- 29 Haziran 2014
- 2.568
- 1.628
- 133
- 35
Bunu söyleyenlerin bir bildiği vardır muhakkak. Evlilik fikrinin önündeki engelleri Nasıl kaldırırım kafamdan bilmiyorum.
Bunu söyleyenlerin bir bildiği vardır muhakkak. Evlilik fikrinin önündeki engelleri Nasıl kaldırırım kafamdan bilmiyorum.şunu soyleyım canım ... evlenirken oturup düşünmedim açıkcası bu sorumluluğu kaldırabilirmiyim die? sadece karşımdaki insanı kendime uygun gordum sevdım begendım ve saygı duydum gerisi kendiliğinden geldi çok araştırıp kafa yormanın bi anlamı yok bi tanıma fırsatı vermenın bir zararı olmaz kimse sana bu nie boyle demez ... eğer 27 yaşında o fırsatı vermek ıstersen belki karşına oyle birileri çıkmaz düşüncesine bağlı kalmalısın ya 35 yaşına kadar beklersin ya da insanlara şans verirsin şanstan belki seversin belkide gerçekten sana uygun deildir ama denemiştim dersin ilerde kesin pişman olacagın bir konu olacaktır fırsat ver acele etmene gerek yok zaten ...
Evlenip hayal kırıklığı yaşama ihtimalindense yalnız kalmak daha kolay geliyor sanırım bana.
Konu biraz istemem yan cebime koy kıvamında gidiyor.Bana da düşünmüyorum erken dediğimde kızarak bunu söylüyorlar büyüklerim. Evlilik fikri birden bire oluşur mu ki? Sorumluluk korkusu, pişman olursam korkusuyla bu fikre o kadar uzaklaşmışım ki.
Nedense evlilik fikri oluşmadı şimdiye kadar bende. Oluşmasını bekleyip geç kalmak da korkutmuyor ama işte insanlar pişmanlık duyarsın diyor. Yaşamadan bilinmiyor sanırım.
İyi de, abla zaten evlen dememiş ki..Öncelikle hepinize Mutlu, huzurlu ömür geçirmenizi diliyorum. 24 yaşındayım 3 yıl oldu atanalı, çalışıyorum. Daha önce evlilik konusunda da şu an olduğu gibi hiç acele etmeme taraftarıydım. Kimseyle görüşmedim o yüzden. 26-28 e kadar düşünmüyordum, aslında hâlâ düşünmüyorum ama iş yerinden bir ablam beni aradı geçenlerde. Çok iyi karakterli bir çocuk var dedi 26 yaşındaymış, bir şirkette mühendis olarak çalışıyormuş. Açıkçası hiç düşünmediğim için hakkında hiçbir şey sormadım. Ben düşünmediğimi söyledim ama abla bana mutlaka tanı, olur ya da olmaz, tanı karar ver dedi. Bahsettiğim ablayı gerçekten çok seviyorum iyi biri, kırmamak için ben birkaç gün düşüneyim dedim. Bir türlü dönüş yapamadım beni aradı kararın ne diye, ben de çok erken olduğunu düşünmediğimi söyledim. Ama ikna edemedim tabi ki. Çok hata yapıyorsun, şimdi sürekli hayır dersen ilerde pişman olursun yaşın erken değil gibi şeyler söyledi ve bir buluşma atarlayacağunı ekledi. İtiraz etmedim ama bilmiyorum şimdiye kadar aklımdan geçmedi evlilik. Hep erken olduğunu düşündüm. Bu bir sorumluluk bana göre, hem de büyük bir sorumluluk. Bu sorumluluğu kaldırabilir miyim bilmiyorum. Daha önce kimse ile görüşmedim bu şekilde ilk olacak. Nedense bir türlü düşünemiyorum evliliği çok erken gibi geliyor. Fikirlerinize ihtiyacım var. Erken değil mi 24 yaş. Yoksa şimdiden hayır dersem sonra gerçekten çok mu pişman olurum? Daha önce böyle görüşeniniz var mı?
İnanın geç kaldığımı düşündüğümden öyle yazmadım başlığa. Erken dediğimde ne erkeni tam zamanı yaşın gelmiş dedikleri için özellikle öyle yazdım. Yoksa bana kalsa 27-29 dan öncesi çok erken gibi geliyor. Öyle bir kızıyorlar ki erken dediğimde. Allah Allah diyorum pişman olanlar var diye ben de mi pişman olacağım yani diyorum. Kelimelere dökemediğim için yanlış anlaşılıyorum.Konu biraz istemem yan cebime koy kıvamında gidiyor.
Evlilik fikri nasıl birden bire oluşur, ancak evcilik oynama hevesin varsa...Benim de evim olsun, döşeyeyim dizeyim, evimin hanımı olayım, çocuk seveyim...sonra gelinlik, düğün falan, prensesler gibi, çok heyecanlı vs tarzı bir pembe hayaller kuran birisiysen, aa 23, 24, 25 gidiyorum... evlenmeliyim ben artık diye bir evlilik fikri oluşabilir. Bak burada onlarca konu var, aday bile yokken, niye ben evlenemiyorum tarzında ciddi dert yananlar.
Hayatından bir şikayetin yoksa, mutlu bir bireysen zaten, evlilik fikri ancak sana bunu düşünderecek bir adam hayatına girdiğinde oluşuyor. Her günün her gecen onunla geçsin diyorsun, o zaman evlilik cazip bir hal alıyor. Yoksa çekilir mi o kadar sorumluluk + hayatına müdahil olacak onca akraba?
Ben 30++ yaşındayım, hala aa yaşım geçiyor mu, ya evlenemezsem diye bir telaşım yok mesela. Görüştüğüm insanlar elbet oldu ama kimseye bir görüşme ile umut vermiş olurum diye endişelerim olmadı hiç. Geç mi kalıyorum diye konu açtığına göre, o treni kaçırıyor muyum diye bir endişen var zaten. Git gör ne olacak. Çok matrak olabiliyor. Sonuçta yep yeni bir insan ile muhatap oluyorsun. 1 kere yemek yedin diye hiç bişey vaad etmiş olmazsın. Onu da senin gibi birileri ısrarla o masaya gönderiyor muhtemelen. Bu kadar kafanı yoracak bir durum yok. Git eğlen. İkinizin birbirinizden çarpılıp hızlıca evlilik sürecine girmeniz çok az bir ihtimal zaten. O kadar çok etkilenip cidden tanımak istersen de, oh ne ala...güzel heyecanlar bunlar.
Bahsettiğiniz gibi şeylerden çok korkuyorum. Düşünmeme, düşünememe sebebim daha çok bu bahsettikleriniz. Gerçekten zor bir müessese, büyük sorumluluklar.bende 33 yaşında bekarım kısmet evlilik bi imzaya bakar önemli olan hayatını paylaşacağın adamı iyi seçmek, kötü seçimler yüzünden evli ama mutsuz çok kadın -erkek var , baktığında evli mi evli ama o evde neler yaşanıyo bilemezsin o yüzden bilinçsizce evlenmeyelim
Çok sevdiğim bir abla. Biraz uzak olduğum ya da tanımadığım biri olsa geçiştirmek çok daha kolay olurdu. Erken dediğimde aslında zamanı olduğunu anlatmaya çalıştı ama yok yani o fikre ısınamıyorum. Korku mu bilmiyorum düşünmedim düşünemedim. Her zaman bu sakinlik, yalnızlık iyidir diye düşündüm. Çünkü evlilik de bir sınav. Zorlukların da mutlulukların da olduğu bir sınav. Zorluklarını kaldıramam gibi geliyor.Hayatına bu kadar nasıl müdehale ediyor o kişi, istemiyorum diyosun buluşma ayarlıyor falan ne alaka, insanlardan çabuk etkilenen bir yapın var sanırım
Benim düşüncelerim bunlar sanki :)Kendi adıma konusayım erken bir yas evlılık ıcın ben de 24 yasındayım ama yuksek lısans ve doktora sonrası bır ıhtımal evlılık dusunurum. Bence cok erken eger aklınızda yoksa evlılık hayatın tadını cıkarın. Hayat bır erkege kul kole olmak ıcın cok kısa.
Bahsettiğiniz gibi şeylerden çok korkuyorum. Düşünmeme, düşünememe sebebim daha çok bu bahsettikleriniz. Gerçekten zor bir müessese, büyük sorumluluklar.
Kesinlikle pişman olmam diyorum. Hayatımı bir eş olmadan da sürdürebilirim. İstememek yanlış bir şey mi ben etraftaki insanları anlayamıyorum evlenmeyip pişman olursam korkusu asla yaşamıyorum. 24 yaş çok küçük diyorum kendi adıma da düşünmüyorum dedikten sonra bak sonradan çok pişman olursun sözleri çok boş geliyor. Nasıl ısınabilirim ki bu denli uzaklaştırmışken bu fikirden kendimi.Evlenmezsen pişman olacak mısın peki? Ben hayatımı evlenmeden de sürdürebilirdim mesela. Sen bunu yapabilir misin?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?