- Konu Sahibi Iki cocuk annesi222
-
- #41
Çocuklarınızı alın sığınma evine gidin.sonrasında rabbim yardım eder.çekeceğiniz hiçbir zorluk bundan daha zor olmayacaktır.
İlk olarak Rabbim yardımcınız olsun benim fikrim i kendinize bakın ve zayiflyin olmaz demeyin olur ben 25 kd verdim doktorsuz kendi irademle sizde isterseniz yaparsınız ilk olarak kendiniz için birşeyler yapın ve buna zayıflayarak başlayın isterseniz yaparsınız Emin olunİyi akşamlar hayırlı ramazanlar 2 çocuğum var ve 23 yaşındayım 17 yaşında evlendim ama hic bir zaman evliliği kabullenmedim sosyal medyada arkadaşlarımı görüyorum kimi öğretmen oldu kimi hemşire bu sene mezun oldular hepsi mezuniyet fotoğrafı atıyor ben onları gördükçe çok üzülüyorum onlar daha hayata yeni başlarken ben 2 çocuk birde huysuz kocayla cebelleşiyorum küçük yaşta evlendiğim icin hic bir şey yaşayamadım içimde kaldı her şey mesela hiç deniz görmedim görmeyi çok istiyorum hiç tatile gitmedim gitmek istiyorum eşim bizi hiç bir yere götürmüyor ama kendisi cafe o bu her sene arkadaşlarıyla tatile gidiyor bana iş için diyor bir bakıyorum antalyada çıkıyor ben isteyincede başka derdin yok zaten senin diyor uyuzu oluyorum bu lafa ben yasayamadigim her şeyi eşimle yaşarım dedim ama o beni 4 duvar arasında bıraktı çocukları parka götürmeme bile izin vermiyor bir yere gidelim diyorum senin başka derdin yok evinle çocuğunla ilgilen diyor ama kendisi her şeyi yapıyor her şeyi gözümde koyuyor benimle hiç ilgilenmiyor çocuklarla yemek için malzeme getirince kendisini bütün sorumluluğunu yaptı zannediyor 3 defa boşanmaya çalıştık çocuklar için geri birleştik ama adam hep aynı beni bir balkona çıkarmıyor ama kendisi şu an bile cafede bende üzüntüden kendimi saldım evlendiğimde 66 kiloydum şu an 105 giydiğim hiç bir şey olmuyor eşim benimle dalga geçiyor ama zayıflamamıda hiç istemiyor hasta olduğumda doktora zorla yalvar yakar götürüyor özgüvenimi yok etti beni hep küçük görüyor eminim ben zayıflasam çatlayacak ama 2 çocuk beni çok yoruyor canım sıkıntısından onlara bile tahammülüm yok bekar olmak isterdim yine özgüvenli güzel istediği gibi gezebilen istedigi saate kadar uyuyabilen eski ben olmak isterdim evlilik ne diye sorsalar ateşten gömlek derim aldatılmak ilgisizlik küçük görülmek özgürlüğün elinden alınması tek bir insana bağlı olmak her şey için ondan izin almak hiç bana gire değilmiş boşan demeyin ailem 2 çocukla kabul etmiyor annem gerisin geri yolluyor sığdırmıyorlar ne yapmalıyım nasıl kendime gelmeliyim bana yol gösterin anlatamadığım çok şey var satırlara sığamayacak kadar çok okuyan herkesten allah razı olsun
Yok bide severek evlendim bide esim çok kıskanç yeni evliyken dışarı çıktığımızda bana bakıyorlar diye sınır krizi geçiriyordu bu halimden memnun çünkü körelmiş özgüveni yerlerde bir kadın görmek onu mutlu ediyor neden yemek yediğimi bilmiyorum kendimi ağlasamda yemeğe veriyorum
İyi akşamlar hayırlı ramazanlar 2 çocuğum var ve 23 yaşındayım 17 yaşında evlendim ama hic bir zaman evliliği kabullenmedim
Bende oyleydim saglik ocagina gidin tahlil verin muhtemel demir ve d vitamini eksikligi var bende öyle cikti cunku alin cocuklari gidin minnet etmeyin kilo verin evde spor yapin sizi sindirmesine izin vermeyin kendinize bakin kendiniz ve cocuklariniz icinGöz altlarım simsiyah kansızlıktan aşırı kansızlık var bende kilodan mi bilemiyorum her sabah her yerim ağrıyarak kalkıyorum evimin işini bile zor yapıyorum hep bir halsizlik bel bacak ağrısı üzüntü kafa yorgunluğu kendimi çok yaşlı hissediyorum kendisi yüzünden çocuklarımla bile ilgilenemiyorum
Çocuklarımı çok seviyorlar ama iş ayrılmaya gelince annem önümü kesiyor olmuyor 3 defa küs gittim diliyle geri kacirdi beni nerdyse çocukları alıp kaçmayı bile düşündüm oradaykende cesaret edemedim
Canim sabirli ol neler yasayan insanlar var esini bosver kendine bak bir diyetisyene git illa haber veme izin vermyrsa gizli git ilk once kendini iyi hissetmen lazim cocuklarini iyi yetistirmeye odaklan aciktan liseye yazil oyle yada bole alismasi lazim sana karismamaya bunu sen saglicksn korkma. Yoluna bak hc uzulme daima umursamaz ol esine karsi.İyi akşamlar hayırlı ramazanlar 2 çocuğum var ve 23 yaşındayım 17 yaşında evlendim ama hic bir zaman evliliği kabullenmedim sosyal medyada arkadaşlarımı görüyorum kimi öğretmen oldu kimi hemşire bu sene mezun oldular hepsi mezuniyet fotoğrafı atıyor ben onları gördükçe çok üzülüyorum onlar daha hayata yeni başlarken ben 2 çocuk birde huysuz kocayla cebelleşiyorum küçük yaşta evlendiğim icin hic bir şey yaşayamadım içimde kaldı her şey mesela hiç deniz görmedim görmeyi çok istiyorum hiç tatile gitmedim gitmek istiyorum eşim bizi hiç bir yere götürmüyor ama kendisi cafe o bu her sene arkadaşlarıyla tatile gidiyor bana iş için diyor bir bakıyorum antalyada çıkıyor ben isteyincede başka derdin yok zaten senin diyor uyuzu oluyorum bu lafa ben yasayamadigim her şeyi eşimle yaşarım dedim ama o beni 4 duvar arasında bıraktı çocukları parka götürmeme bile izin vermiyor bir yere gidelim diyorum senin başka derdin yok evinle çocuğunla ilgilen diyor ama kendisi her şeyi yapıyor her şeyi gözümde koyuyor benimle hiç ilgilenmiyor çocuklarla yemek için malzeme getirince kendisini bütün sorumluluğunu yaptı zannediyor 3 defa boşanmaya çalıştık çocuklar için geri birleştik ama adam hep aynı beni bir balkona çıkarmıyor ama kendisi şu an bile cafede bende üzüntüden kendimi saldım evlendiğimde 66 kiloydum şu an 105 giydiğim hiç bir şey olmuyor eşim benimle dalga geçiyor ama zayıflamamıda hiç istemiyor hasta olduğumda doktora zorla yalvar yakar götürüyor özgüvenimi yok etti beni hep küçük görüyor eminim ben zayıflasam çatlayacak ama 2 çocuk beni çok yoruyor canım sıkıntısından onlara bile tahammülüm yok bekar olmak isterdim yine özgüvenli güzel istediği gibi gezebilen istedigi saate kadar uyuyabilen eski ben olmak isterdim evlilik ne diye sorsalar ateşten gömlek derim aldatılmak ilgisizlik küçük görülmek özgürlüğün elinden alınması tek bir insana bağlı olmak her şey için ondan izin almak hiç bana gire değilmiş boşan demeyin ailem 2 çocukla kabul etmiyor annem gerisin geri yolluyor sığdırmıyorlar ne yapmalıyım nasıl kendime gelmeliyim bana yol gösterin anlatamadığım çok şey var satırlara sığamayacak kadar çok okuyan herkesten allah razı olsun
17 yasında neden evlendınız merak ettım.Eşinizin durumu mu ıyıydı.Öncelıkle zayıflayın.lütfen spora yazılın dıyetısyene gıdın.Hayatınız zaten zor .Fazla kılolarınızla daha da zorlanırsınız.İyi akşamlar hayırlı ramazanlar 2 çocuğum var ve 23 yaşındayım 17 yaşında evlendim ama hic bir zaman evliliği kabullenmedim sosyal medyada arkadaşlarımı görüyorum kimi öğretmen oldu kimi hemşire bu sene mezun oldular hepsi mezuniyet fotoğrafı atıyor ben onları gördükçe çok üzülüyorum onlar daha hayata yeni başlarken ben 2 çocuk birde huysuz kocayla cebelleşiyorum küçük yaşta evlendiğim icin hic bir şey yaşayamadım içimde kaldı her şey mesela hiç deniz görmedim görmeyi çok istiyorum hiç tatile gitmedim gitmek istiyorum eşim bizi hiç bir yere götürmüyor ama kendisi cafe o bu her sene arkadaşlarıyla tatile gidiyor bana iş için diyor bir bakıyorum antalyada çıkıyor ben isteyincede başka derdin yok zaten senin diyor uyuzu oluyorum bu lafa ben yasayamadigim her şeyi eşimle yaşarım dedim ama o beni 4 duvar arasında bıraktı çocukları parka götürmeme bile izin vermiyor bir yere gidelim diyorum senin başka derdin yok evinle çocuğunla ilgilen diyor ama kendisi her şeyi yapıyor her şeyi gözümde koyuyor benimle hiç ilgilenmiyor çocuklarla yemek için malzeme getirince kendisini bütün sorumluluğunu yaptı zannediyor 3 defa boşanmaya çalıştık çocuklar için geri birleştik ama adam hep aynı beni bir balkona çıkarmıyor ama kendisi şu an bile cafede bende üzüntüden kendimi saldım evlendiğimde 66 kiloydum şu an 105 giydiğim hiç bir şey olmuyor eşim benimle dalga geçiyor ama zayıflamamıda hiç istemiyor hasta olduğumda doktora zorla yalvar yakar götürüyor özgüvenimi yok etti beni hep küçük görüyor eminim ben zayıflasam çatlayacak ama 2 çocuk beni çok yoruyor canım sıkıntısından onlara bile tahammülüm yok bekar olmak isterdim yine özgüvenli güzel istediği gibi gezebilen istedigi saate kadar uyuyabilen eski ben olmak isterdim evlilik ne diye sorsalar ateşten gömlek derim aldatılmak ilgisizlik küçük görülmek özgürlüğün elinden alınması tek bir insana bağlı olmak her şey için ondan izin almak hiç bana gire değilmiş boşan demeyin ailem 2 çocukla kabul etmiyor annem gerisin geri yolluyor sığdırmıyorlar ne yapmalıyım nasıl kendime gelmeliyim bana yol gösterin anlatamadığım çok şey var satırlara sığamayacak kadar çok okuyan herkesten allah razı olsun
Bazılarına ateşten gomlek evlılık bazılarına da güllük gülüstanlık.Kimse degısmıyo en buyuk hatayı burda yaptım ben .İyi akşamlar hayırlı ramazanlar 2 çocuğum var ve 23 yaşındayım 17 yaşında evlendim ama hic bir zaman evliliği kabullenmedim sosyal medyada arkadaşlarımı görüyorum kimi öğretmen oldu kimi hemşire bu sene mezun oldular hepsi mezuniyet fotoğrafı atıyor ben onları gördükçe çok üzülüyorum onlar daha hayata yeni başlarken ben 2 çocuk birde huysuz kocayla cebelleşiyorum küçük yaşta evlendiğim icin hic bir şey yaşayamadım içimde kaldı her şey mesela hiç deniz görmedim görmeyi çok istiyorum hiç tatile gitmedim gitmek istiyorum eşim bizi hiç bir yere götürmüyor ama kendisi cafe o bu her sene arkadaşlarıyla tatile gidiyor bana iş için diyor bir bakıyorum antalyada çıkıyor ben isteyincede başka derdin yok zaten senin diyor uyuzu oluyorum bu lafa ben yasayamadigim her şeyi eşimle yaşarım dedim ama o beni 4 duvar arasında bıraktı çocukları parka götürmeme bile izin vermiyor bir yere gidelim diyorum senin başka derdin yok evinle çocuğunla ilgilen diyor ama kendisi her şeyi yapıyor her şeyi gözümde koyuyor benimle hiç ilgilenmiyor çocuklarla yemek için malzeme getirince kendisini bütün sorumluluğunu yaptı zannediyor 3 defa boşanmaya çalıştık çocuklar için geri birleştik ama adam hep aynı beni bir balkona çıkarmıyor ama kendisi şu an bile cafede bende üzüntüden kendimi saldım evlendiğimde 66 kiloydum şu an 105 giydiğim hiç bir şey olmuyor eşim benimle dalga geçiyor ama zayıflamamıda hiç istemiyor hasta olduğumda doktora zorla yalvar yakar götürüyor özgüvenimi yok etti beni hep küçük görüyor eminim ben zayıflasam çatlayacak ama 2 çocuk beni çok yoruyor canım sıkıntısından onlara bile tahammülüm yok bekar olmak isterdim yine özgüvenli güzel istediği gibi gezebilen istedigi saate kadar uyuyabilen eski ben olmak isterdim evlilik ne diye sorsalar ateşten gömlek derim aldatılmak ilgisizlik küçük görülmek özgürlüğün elinden alınması tek bir insana bağlı olmak her şey için ondan izin almak hiç bana gire değilmiş boşan demeyin ailem 2 çocukla kabul etmiyor annem gerisin geri yolluyor sığdırmıyorlar ne yapmalıyım nasıl kendime gelmeliyim bana yol gösterin anlatamadığım çok şey var satırlara sığamayacak kadar çok okuyan herkesten allah razı olsun
O ne demek ya? Koca kötü diye çocuklarla ilgilenmemek? Hepten salmak falan... Bir zahmet silkelenin ve çocuklarınıza odaklanın. O kocadan yaptınız bu çocukları ve siz yaptınız. Ne oldu aileniz döve söve mi evlendirdi? Öyleyse susarım ama kendi isteğinizle ve belkide ailenizi hiçe sayarak evlendiniz, çocukları yaptınız şimdi bir güzel kenara çekileceksiniz öyle mi? O çocuklara örnek olmak için dimdik ve sağlıklı olmanız şart.Göz altlarım simsiyah kansızlıktan aşırı kansızlık var bende kilodan mi bilemiyorum her sabah her yerim ağrıyarak kalkıyorum evimin işini bile zor yapıyorum hep bir halsizlik bel bacak ağrısı üzüntü kafa yorgunluğu kendimi çok yaşlı hissediyorum kendisi yüzünden çocuklarımla bile ilgilenemiyorum
Böyle durumlarda evlendirince annelik babalık görevini tamamladığını düşünen insanların gerçekten çocuk sahibi olmasını hiç istemiyorum. Anneniz babanız en büyük hatalı. Belli ki evliliginiz hayatınızın bir döneminde bitecek bu bir yıl sonra ya da 10 yıl sonra . Madem mutsuzdunuz neden bu mutsuzluğa çocuk yaparak tüy dikiyorsunuz siz de burda hatalisiniz.İyi akşamlar hayırlı ramazanlar 2 çocuğum var ve 23 yaşındayım 17 yaşında evlendim ama hic bir zaman evliliği kabullenmedim sosyal medyada arkadaşlarımı görüyorum kimi öğretmen oldu kimi hemşire bu sene mezun oldular hepsi mezuniyet fotoğrafı atıyor ben onları gördükçe çok üzülüyorum onlar daha hayata yeni başlarken ben 2 çocuk birde huysuz kocayla cebelleşiyorum küçük yaşta evlendiğim icin hic bir şey yaşayamadım içimde kaldı her şey mesela hiç deniz görmedim görmeyi çok istiyorum hiç tatile gitmedim gitmek istiyorum eşim bizi hiç bir yere götürmüyor ama kendisi cafe o bu her sene arkadaşlarıyla tatile gidiyor bana iş için diyor bir bakıyorum antalyada çıkıyor ben isteyincede başka derdin yok zaten senin diyor uyuzu oluyorum bu lafa ben yasayamadigim her şeyi eşimle yaşarım dedim ama o beni 4 duvar arasında bıraktı çocukları parka götürmeme bile izin vermiyor bir yere gidelim diyorum senin başka derdin yok evinle çocuğunla ilgilen diyor ama kendisi her şeyi yapıyor her şeyi gözümde koyuyor benimle hiç ilgilenmiyor çocuklarla yemek için malzeme getirince kendisini bütün sorumluluğunu yaptı zannediyor 3 defa boşanmaya çalıştık çocuklar için geri birleştik ama adam hep aynı beni bir balkona çıkarmıyor ama kendisi şu an bile cafede bende üzüntüden kendimi saldım evlendiğimde 66 kiloydum şu an 105 giydiğim hiç bir şey olmuyor eşim benimle dalga geçiyor ama zayıflamamıda hiç istemiyor hasta olduğumda doktora zorla yalvar yakar götürüyor özgüvenimi yok etti beni hep küçük görüyor eminim ben zayıflasam çatlayacak ama 2 çocuk beni çok yoruyor canım sıkıntısından onlara bile tahammülüm yok bekar olmak isterdim yine özgüvenli güzel istediği gibi gezebilen istedigi saate kadar uyuyabilen eski ben olmak isterdim evlilik ne diye sorsalar ateşten gömlek derim aldatılmak ilgisizlik küçük görülmek özgürlüğün elinden alınması tek bir insana bağlı olmak her şey için ondan izin almak hiç bana gire değilmiş boşan demeyin ailem 2 çocukla kabul etmiyor annem gerisin geri yolluyor sığdırmıyorlar ne yapmalıyım nasıl kendime gelmeliyim bana yol gösterin anlatamadığım çok şey var satırlara sığamayacak kadar çok okuyan herkesten allah razı olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?