Yazmaktan ziyade kalıcı bir çözüm olarak kendimi net olarak ifade etmeliyim. Kendimi de anlayamıyorum ki. Kocam dışında herkese derdimi anlatıp çatır çatır anlatan biriyim. Sanırım ona karşı "yine haklı çıkacak, uff" önyargısına sahibim. Bu yüzden kasılıp yanlış yapıyorum.
Bende vicdan biraz eksik. Bana yapıp söylediklerini düşündüğümde kim olursa olsun ne hali varsa görsün diye düşünebiliyorum. sorun zaten yakınlıkta, ben yakınlık kurmak istemiyorum. sürekli şikayet modunda, oturup fikirlerini sorup sana önem vermez. onun gözünde sen çocuksun, bi şeyden anlamıyorsun. bi şey söyliyim "öyle değil de...." deyip kendi fikrini söylemeye başlar. sinir oluyorum bu tavırlara haliyle. çünkü ben böyle fikirleri göz ardı edilen biri değilim. değer görmeye alışmış, karşımdakine bi şeyler katmak için konuşan biriyim. onunla konuşurken zevk almıyorum ki.
kocama da hiçbir zaman git annene böyle böyle de demedim, demem de. sadece kv nin söylediklerini söyleyip "nasıl böyle söyleyebilir aklım almıyor" dediğimde destek görmek istedim. onu da "kaç yaşında kadın değiştiremezsin" diye yanıt aldım. çünkü ona yaptıklarına alışmış, ona da aynısını yapıyor.
İşye batışöamdaki temel sebeo buydu. Her insan bu şekilde. Uzaktan idare etmrk, kocamdan da destek görmek istiyorum.E kocan haklı o konuda. Kadını değiştiremezsin en fazla idare edebilirsin. Sorunlu kvsi olan mutlu evliliklerin hepsine bak, hepsi kvsini idare etmeyi öğrenmiş kadınlardır. Kolay kolay hiç bi adam annesini çöpe atmaz inan bana. Yada karısına annesinden daha fazla değer vermez. Bunu önce bi kabul et. Mesela ben de sevgilime/kocama annemden fazla değer vermem veremem yani.
Kv kocaya şikayet edilmez. Kocan sana annen böyle böyke yaptı bunu dedi diye şikayet etse inan bana savunursun, savunuruz bu bi yerde içgüdü. Kaldı ki biz gelinlerin adı çıkmış yani kv sevmezler olarak. Şikayet ettiğin an 1-0 geridesin. Şikayet etme. Een fazla "bak bugün böyle böyle oldu çok üzüldüm ama annen tabi belki ben yanlış anladım" temalı filan anlat yani olay şikayet değil senin çooook üzülmen olsun.İşye batışöamdaki temel sebeo buydu. Her insan bu şekilde. Uzaktan idare etmrk, kocamdan da destek görmek istiyorum.
Ben ters davrandıkça o kıymete biniyor çünkü, görüyorum. Ben alttan aldıkça kocamın hoşuna gidiyor. İyi de nereye kadar?
Alttan alma ama esine kendi anneni de onun annesini de evliliginizden daha öncelikli duruma getirme.. üşenmedim yazdiklarinin hepsini okudum inan herkes bu sorunlari yasiyor henuz cok yeni evliligin bende 3 yil sevgili oldugum adamla evlendim 2. Yildan sonra yeni yeni duzene oturttum bazi seyleri baslari hic cicim ayi degil surekli kavga ve onun kabul ettirme cabalari ile yiprandik. Esini anne konusunda, annesini de esin yaninda idare etmek zorundasin bir bakima inan kaynana akliyla hareket eden erkeklerin bosandigini çok gordum cevremde yani dikkatli ol bir kaynana kafaya koyarsa sende azimsiz olmaya devam edersen napar eder seni bosandirirİşye batışöamdaki temel sebeo buydu. Her insan bu şekilde. Uzaktan idare etmrk, kocamdan da destek görmek istiyorum.
Ben ters davrandıkça o kıymete biniyor çünkü, görüyorum. Ben alttan aldıkça kocamın hoşuna gidiyor. İyi de nereye kadar?
Ben ne zaman kendi annemin hatalarini esime anlattim o zaman oda kendi annesinin hatalarini gormeye başladıYemin ediyorum sorunlarımız o kadar ortak ki ve en kotusu ona gore her zaman o hakli asla kazanabildigim ya da hakli cikabildigim bir tartismamiz olmadi bu beni çok yoruyor.
Anne olmak istiyorum bir yandan bir yandan da kacmak istiyorum resmen gercekten cok yoruldum. Bir care bulursan banada yaz:)
Evlilikte taktik onemli diyorsun yaniBen ne zaman kendi annemin hatalarini esime anlattim o zaman oda kendi annesinin hatalarini gormeye başladımesela anneme giderken kosarak gidiyordum oda aileme duskunum sanip kendi annesine ailesine düşüyordu suan bilmiyorum ki gitmesek mi yaa annemlere falan diyorum oda hosuna gidiyor oda ailesine karsi boyle tutumlara giriyor bence erkege taktikle yaklasmak gerekiyormus
Kesinlikle onemliymis kocanda olsa adam ne bekliyorsa bazen onu taktikle yapman gerekiyormus bende gec ogrendim ama cok guzel sonuc aldimEvlilikte taktik onemli diyorsun yaniBen dumduz bir insanim ya
Kv kocaya şikayet edilmez. Kocan sana annen böyle böyke yaptı bunu dedi diye şikayet etse inan bana savunursun, savunuruz bu bi yerde içgüdü. Kaldı ki biz gelinlerin adı çıkmış yani kv sevmezler olarak. Şikayet ettiğin an 1-0 geridesin. Şikayet etme. Een fazla "bak bugün böyle böyle oldu çok üzüldüm ama annen tabi belki ben yanlış anladım" temalı filan anlat yani olay şikayet değil senin çooook üzülmen olsun.
Güzel bi taktik olabilir, sürekli benim gitmek istediğim görüşünde aslında eşim. Her gün telefonda konuşuyorum, aynı yakınlığı kendi annesine karşı da bekliyor. Denemekte fayda var demek ki.Ben ne zaman kendi annemin hatalarini esime anlattim o zaman oda kendi annesinin hatalarini gormeye başladımesela anneme giderken kosarak gidiyordum oda aileme duskunum sanip kendi annesine ailesine düşüyordu suan bilmiyorum ki gitmesek mi yaa annemlere falan diyorum oda hosuna gidiyor oda ailesine karsi boyle tutumlara giriyor bence erkege taktikle yaklasmak gerekiyormus
Evet aslan burcu, anlatıyorum güvendiğim kişilere. Görüyorum ki aynı şeyler onlarda da var.Kocan aslan burcu mu bin kendi yaşadıklarımı gördüm sende tabi 4 senenin sonunda ben artık edepsizlige vurarak çözdüm işi lafımı esirgeyen biri olmadım hiç milletin gelini bana örnek verilirken de ben bu eve hizmetçi gelmedim dedim lafımı sakınmam başlarda çok ağladım sustum yıprattı kendimi ama kendime etti bu sene herşeyi sineye çekip üzerine bi sünger çektim ara ara aklıma gelince kendime telkin veriyorum hatırlamak sadece seni üzüyor bade unut hayata pozitif bak diyorum inan ise yaradı kaynanama kızsam da 1 gün sonra normale dönüyor kocana annesini kötüleme sakın gitbaslarina anlat deşarj ol ama ona polyanayi oyna kayinvaliden de bi yerden sonra pes eder inşallah
Sabra ve pozitif düşünceye ihtiyacım var. Mesela kendi aramızda da bi kavga etmiş olsak gidip sarılmam. Bi kere gel sarıl ne olacak diye sitem etti geçenlerde. Bana ters geliyor. Ama bu akşam denicem.Merhaba ben 3 yillk evliyim hikayenizi okurken bazi kisimlarda kendimi gordum ve sunu oncelikle belirtmek istiyorumki del gibi asik olup evlenseniz bile evliligin ilk yili gercekten zor cnku ne kadar taniyorum, kac yil gorustuk, nisanli kaldik deseniz bile ayni evde yasamadan birini taniyamiyoraunuz.
Bende sizin gibi hemen surat asan trip yapan biriyim eskisi kadar olmasa da hala yapiyorum ve inaninki bu seneye kadar her tartismada bosanalim dedim yalan yok 2 gun once baska bir tartisma yasadik ve ben yine saydim doktum surat astim. Esim bu tartismalarimizda cogu kez sessiz kaldi bazen o da bagirdi cagirdi bunlarda genelde ailelerle ilgili olan tartismalarimizdi.
Ama birkac gundur dusunuyorum eger esim bana benim ona ve ailesine davrandigim gibi davransaydi bu evlilik yurur muydu?tahammul edebilir miydim? Ve gercekten benim esim oyle cok sevgisini gosteren biri de degildir ama iki gundur dusununce diyorumki bu adam beni cok sevmis her surat asmami cekmis, her saygisizligima dayanmis sizin esiniz gibi annesini sikayet ettigim de annem boyle biri yapabilecegim birsey yok dedi hakli da yasini almis birini degistiremeyiz ki, dusunun biz bile degisemiyoruz bu genc yasta ve sunu da dusunun sevdiginiz adami o begenmediginiz kadin buyuttu dunyaya getirdi sadece bunun icin bile gormezden gelinebilir yasadiklariniz derseniz sen yapabildin mi su zamana kadar yapamadim dogru.
Son 2 gundur bir aydinlanma mi geldi bende bilemiyorum ama ben esimi seviyorum ve artik onu kabul edip bana hak verdigi ama yapabilecegi bisey olmayan durumlar icin kirmak istemiyorum, evimize gelirken sevinerek gelsin huzur bulacagi yer olarak gorsun istiyorm ve gercekten yarindan itibaren bunun icin elimden geleni yapicam
Sizin hikayenize de baktigimda esiniz annesinin hatalarini kabulleniyor sizi de seviyor birakin biraz huyuna gitmeyi deneyin zaten goruyor yanlislarini siz eger boyle davranirsaniz diyecektir tahminimce ya benim annem neler yapiyor karima ama nasil bir esim var ki sirf benim icin bunlari gormezden gelebiliyor.
Belki cok iyimser baktigimi dusunebilirsiniz ama gercekten bunlari yasayan biri olarak size diyecegim sudur bunlar sadece sizi ve iliskinizi yipratacak.
Bosanmak en kolay cozum ama seviyorsaniz emek vermeden hicbir evlilik yurumez burda size cocuk olmadan bosanin diyenlere inanmayin kimse kendinden odun vermeden emek vermeden bir iliski yasamiyor.
Kusura bakmayin cok uzun oldu ama dediklerimi bir dusunun sakin kafayla okurken kendimi gordum ve 3 yilimi disardaki insanlar icin degersizlestirdigime pismanim zaman zaman sizin gibi acaba sevmiyor muyum sevilmiyor muyum diye dusundugum cok oldu ama kimse sevmedigi biri icin bunlari goze almaz emin olu
Balık burcu musun :)Aynı apartmanda yaşıyoruz.
Bahsettiğim sorunlar iki günlük sorunlar değil. Yapım gereği de mücadeleci değilim, aman bırakayım gitsin kafasındayım. Bu yüzden yaşadığım şeyler ağır geliyor. Hemen ağlıyorum ve isyan ediyorum.
Hayır akrep'im. Ağlamam daha çok sinirimdenBalık burcu musun :)
Her yaptığında bi şekilde tepkimi koyuyorum ama fayda etmiyor. Üstüne üste çıkıp bir defa ne söylediğime odaklan diyor.Burdaki en büyük sorun eşin , eşinin sana karşı eleştirel tavrını değiştirmesi çok önemli, bunu her yaptığında sende eşini eleştir , tepki göster bıraktrmaya çalışın. 2- daha çok yenisiniz bende yeni evliyken en ufacık birşeyde yüzüm düşerdi herkese karşı. Ama bu durum tecrübeyle değişir.surat asmak problemi çözmez , hemen suratını düşürme kırıldığın konu neyse dök içini gülümsemeye çalışarak. 3-ben annesinin , babasının hatalarını eşime anlatırım, hakaret , kötü smz kullanmadan paylaşın kırıldığınız noktaları. 1 anlamaz , 2anlamaz derken bir bakmışsın gözü açılmış. Ama herşey için zaman gerek ha deyince olmuyor. Emek harcamalısınız en ufak birşeyde kaçıp gitmeyin.şiddet hakaret aldatma yoksa tabiki.
Valla canm bende senin gibiyim şu yazdiklarindan yarısını bende yaşıyorum her konuda haksiziz bi surat asılsın 40 tane laf offf offf valla cekilir çile değil evlilik şimdiki aklım olsa asla asla evlenmezdim ve 3 tane çocuk yapmazdım şuan benı hayatta ve bu evde tutan tek şey yavrularım başka hicbirsey yok bu evde durmam için ve yaşamak içinMerhaba, uzatmadan direkt konuya girmek istiyorum. Özellikle tecrübeli aklı selim hanımların şiddetle tavsiyelerine ihtiyacım var. Derdim tek değil; bir sürü. Kimisinin çözümünü bilsem de duygusal yapım zorlanmaya gelemediğinden henüz çözemedim. Eksik kalan yerleri soru - cevap şeklinde tamamlamayı umut ediyorum. Derdime deva olmak isteyenlere şimdiden teşekkürler.
Ben 26 yaşındayım eşim 32. Evleneli 2 ay henüz doldu. 12 yıldır tanışıyoruz ve 4 yıldır birlikteyiz. Bir sürü sorun yaşadık, ayrıldık barıştık. Birbirimize yalan söyledik, destek olduk, ayrı durduk, başkaları yüzünden kavga ettik, kendi tabularımızı yıkmadığımızdan kavga ettik, yeri geldi kendimizi çiğnedik yine de kavga ettik. Anlayacağınız oldukça sorunlu ama her defasında birbirinden kopamayan bir çift olduk. Sonuç: Evlendik.
Sorun şu ki ben her defasında en kolay yolu seçiyorum: vazgeçmek. Ama her defasında da o'ndan kopamamış bir şekilde buluyorum kendimi. Yine yanındayım. Kocam "her defasında barışıyoruz, o zaman niçin 'bu sefer barışmıcam' deyip ayrılma yoluna gidiyorsun? çözüm sürecini bu şekilde uzatıyorsun" diyor. Gelin sorunlarımıza bakalım:
Sorun 1: Kayınvalide
Evlenmemize 2 ay kala nişan attım. Sebep kayınvalidenin beni saygısız ve kaba bulması. O ana kadar benim dedikodumu kendi anneme yaptı, oğluna beni kötüledi ama benim yüzüme hep güldü. Görmezden gelerek o güne dek herhangi bir sorun yokmuş gibi davrandım. Oğluyla aramızdaki kavgalara müdahil olmak, beni uyarmak istedi sürekli. İzin vermedim ama saygısızlık da yapmadım. Buna rağmen etkili olmamış ki beni istemediğini belitti. O zaman istediği gibi devam edebileceğini söyledim ve kocamla da o akşam kavga edince nişanı attım. Ertesi gün kocam geldi ve özür diledi, tatlıya bağladık. Babası ufak yaşta vefat ettiği için annesini frenleyecek kimse yoktu. Oldukça müdahaleci ve baskıcı bir yapıya sahip olan annesini düğüne 2 ay kala her şey hazırken terk edip gidemeyeceğini hal ve hareketlerine devam ederse birlikte evden çıkacağımızı söyledi, söz verdi. Yemeğe bile istediğin zaman ineriz dedi. Nitekim öyle de olmadı. Barıştığımızın daha ilk haftasına aynı sofraya oturttu. Anne bu, atsan atılmaz satsan satılmaz dedim, başkasıyla da evlensem yine aynı şeyler olabilir alışmalıyım dedim; gülün dikeni olarak eyvallah ettim.
Ama halen aynı şeylere devam ediyor. Aynı apartmanda yaşıyoruz. Bir akşam kavga ettik, 'ev benim, git' demeye getirdi. Çıktım gittim. Kocamla konuştuk, geri geldim. Bir şey yokmuş gibi konuşmaya devam ettim.
Yüzüne gülmeye, dediklerini takmamaya çalıştım; ben uyurken kocama gelip benim odamda dedikodumu yaparken yakaladım. Bir şey demedim, takmadığımı düşünsün istedim.
Her fırsatta anneme sallıyor. Sinirlendikçe daha da üstüme geliyor. En son tartışmada kocam "bize değil kendisine söyle" deyip kapatmaya çalıştı konuyu. Nasıl böyle konuşur diye kocama sitem ettiğimde bana "kaç yaşında kadın değiştiremezsin" dedi. Bu bakış açısı beni yoruyor ve sinirlendiriyor. O da kendince haklı kaç yıldır baskılanmış., değiştirememiş.
Sorun 2: Surat sallandırmam
Kavga ettiğimiz zaman, hoşuma gitmeyen bir durum olduğu zaman, eleştirildiğim zaman konuşmak yerine hemen yüzüm düşüyor ve suratım sallanıyor. Kocam bu durumdan çok rahatsız. Her defasında söylüyor, yapma diyor. Ona da bulaştı. Bunun yerine konuş diyor ama konuşmaya gelince "her hafta bu konuşmayı mı yapcaz?" diyor. Bu da benim sinirimi bozuyor. Rahatsızlığımı dile getirdiğim zaman illa ki tartışmaya dönüyor. Surat sallandırmak benim bu ana kadar yaptığım ve benim hayatımı zorlaştıran unsurlardan biri. Düzeltemedim bu yaşıma kadar. Düzeltmek de pek istemedim açıkçası ama ortamda enerji düşüren insan olmak istemiyorum.
Sorun 3: Kötü insan olmak
Kocam ve kayınvalidem sürekli beni eleştiriyorlar ve buna artık dayanamıyorum. Kayınvalidemi hadi artık takmıyorum. Kocam sevgililik döneminden gelen sorunlardan da kaynaklı beni takdir etmeyi, güzel söz söylemeyi unuttu. Çevrem tarafından güzel ve akıllı bulunan bir kızım. Fakat kocam en son bana ne zaman güzel söz söyledi hatırlamıyorum. En son geçen hafta birlikte olurken şakasına kilo mu almışsın dedi, ona bile alındım. Ses çıkarmadım. Onunla konuşmayı denedim, defalarca. "Bu şekilde ilgisiz ve sevgisiz bırakırsan gözüm dışarı kayabilir." bile dedim, ima ettim. Yok, hiçbir değişiklik olmadı. Sürekli eksiklerimden ve yanlışlarımdan bahsediyor. Tepki gösterdiğimdeyse tepkiyle karşılaşıyorum "Bir kere önce ne dediğime bak, sürekli beni eleştiriyor deme" diyor. Bir insanın gözünde bu kadar da yanlış olamam ama anlatamıyorum.
Sorun 4: Her tartışmada haksız olmak
Kocamla her tartışmamızda haklı olan taraf o çıkıyor. Her ne olursa olsun bana çözüm önerisi sunduğunu ve benim çözüme gitmediğimi ısrarla söylüyor.
Onu zeki bulduğumu her fırsatta söylememe rağmen özellikle evlendiğimizden beri ona böyle hissettiremediğimi söylüyor.
Kapalı olarak yazmış olabilirim anlaşılmayan yerlerde sorularınıza hazırım. Çözüme kavuşturmakta zorlandığım konular kısmen bunlar. Aklıma geldikçe ekleme de yapabilirim. İlk büyük kavgamızda aklıma boşanmak geldi. Çabalamadan boşanmaya gitmek doğru mu emin olamıyorum. En azından buraya kadar gelmek bir çaba hak ediyor diye düşünüyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?