Bunları bende düşünüyorum. Ama o hisse engel olamıyorum. Ailesine karşı bir saygısızlığım falan da yok sadece içim içimi yiyor işte bundan kurtulmak istiyorum ben de.
Bunları bende düşünüyorum. Ama o hisse engel olamıyorum. Ailesine karşı bir saygısızlığım falan da yok sadece içim içimi yiyor işte bundan kurtulmak istiyorum ben de.Size zararı olmayan aileye karşı nasıl bu kadar önyargılı tutum izleyebiliyorsunuz ki
Batılı olsa sabah akşam rahatsız etse daha mı iyi?
Nereli ise nereli önemli olan insan olmasi.
Siz kötüye denk gelmemissiniz.
Eşiniz de hala sizi teselli ediyor.
Başka adam olsa yapmadığını bırakmaz haberiniz olsun.
Yeni evliyim işte ileride gelirlerse diye dert ediniyorum ama sonra diyorum başta iyi başladık sonradan niye değişsinler.Siz bdvde açılan konuları okuyun isterseniz eş ailesi ile ilgili.
Yılda iki kez gidiyorsunuz ve rahatsız edilmiyorsunuz buna rağmen tuhaf düşünceler içindesiniz.
Benim çok yakın tanıdığım eş ailesi var hem de Egeli size yollayayim da görün batıyı doğuyu
Şimdi bu ailede Türkçesini geliştirmemis kaç kişi var mesela? Yas ortalamalari çok mu yüksek?Bunları bende düşünüyorum. Ama o hisse engel olamıyorum. Ailesine karşı bir saygısızlığım falan da yok sadece içim içimi yiyor işte bundan kurtulmak istiyorum ben de.
Size tek önerebileceğim şey;İkinci üyeliğim, yönetimin haberi var. Bilinen nickimle konuyu açmadım çünkü hissettiklerimin kötü olduğunun bilincindeyim o yüzden utanıyorum.
Eşim güneydoğulu, ben batılıyım. Evliliğimize aileler karışmadı; koca insanlarsınız kendiniz sevip, anlaşıyorsanız evlenin o zaman dediler. Sağolsunlar hala da iki tarafın ailesi de karışmaz, kimsenin kimseden beklentisi yok, saygılı ve gerektiği kadar iletişimde devam ediyoruz. Şimdi diyeceksiniz sorun ne o zaman? Sorun, içimde aşamadığım duygularda. Kendimi böyle bilmezdim zaten bilseydim evlilik yoluna girmezdim. İçten içe bu kültüre gelin gelmemi hazmedemiyorum, ve böyle hissettiğim içinde üzülüyorum. Eşimin ailesinin bana bir zararı yok, iyi insanlar hatta. Zaten memleketlerinde yaşıyorlar. Evlenmeden önce hiç gidip görmedim, evlendikten sonra bir kere gittik. Ailem en başta kültür farkı yaşarsın, evlenmeden iyi düşün diye uyardılar ancak ben yılda bir-iki güne sabrederim düşüncesindeydim. Aslında içimdeki/bilinçaltımdaki bu kötü düşünce beni rahatsız ediyor olmasaydı sabredebilirdim çünkü dediğim gibi çok iyi insanlar, bir zararları yok bana.
Mantıken baktığımda yaptığım şey çok çirkin, kimsenin kimseden üstünlüğü olamaz, sadece iyi veya kötü insan ayrımı olabilir bunların hepsinin bilincindeyim ama içime söz geçiremiyorum daha doğrusu nasıl geçireceğimi bilmiyorum. Öneriniz var mı, düzelebilir miyim yoksa umutsuz vaka mıyım? Herkesin bir imtihanı olur ya ben kendimin imtihanıyım maalesef bunu farkettim bu süreçte. Ve gerçekten çok üzülüyorum hem kendime, hem eşime, hem ailesine. Kimseyi kırmakta istemiyorum ama kendimede söz geçiremiyorum.
Buarada eşimle alakalı böyle bir düşüncem yok, başbaşayken onun nereli olduğunu hatırlamıyorum bile ancak konu aile/akrabaya gelince öyle hissediyorum. Hissettiklerimi ona da söyledim hatta kendini kurtar benden dedim ama onun bırakmaya niyeti yok, ben de onun için çabalamak istiyorum...
Derdiniz ne hiç anlamadım kimse kimseye karışmıyor zorla oraya da gitmiyorsnz dert ne tam olarakİkinci üyeliğim, yönetimin haberi var. Bilinen nickimle konuyu açmadım çünkü hissettiklerimin kötü olduğunun bilincindeyim o yüzden utanıyorum.
Eşim güneydoğulu, ben batılıyım. Evliliğimize aileler karışmadı; koca insanlarsınız kendiniz sevip, anlaşıyorsanız evlenin o zaman dediler. Sağolsunlar hala da iki tarafın ailesi de karışmaz, kimsenin kimseden beklentisi yok, saygılı ve gerektiği kadar iletişimde devam ediyoruz. Şimdi diyeceksiniz sorun ne o zaman? Sorun, içimde aşamadığım duygularda. Kendimi böyle bilmezdim zaten bilseydim evlilik yoluna girmezdim. İçten içe bu kültüre gelin gelmemi hazmedemiyorum, ve böyle hissettiğim içinde üzülüyorum. Eşimin ailesinin bana bir zararı yok, iyi insanlar hatta. Zaten memleketlerinde yaşıyorlar. Evlenmeden önce hiç gidip görmedim, evlendikten sonra bir kere gittik. Ailem en başta kültür farkı yaşarsın, evlenmeden iyi düşün diye uyardılar ancak ben yılda bir-iki güne sabrederim düşüncesindeydim. Aslında içimdeki/bilinçaltımdaki bu kötü düşünce beni rahatsız ediyor olmasaydı sabredebilirdim çünkü dediğim gibi çok iyi insanlar, bir zararları yok bana.
Mantıken baktığımda yaptığım şey çok çirkin, kimsenin kimseden üstünlüğü olamaz, sadece iyi veya kötü insan ayrımı olabilir bunların hepsinin bilincindeyim ama içime söz geçiremiyorum daha doğrusu nasıl geçireceğimi bilmiyorum. Öneriniz var mı, düzelebilir miyim yoksa umutsuz vaka mıyım? Herkesin bir imtihanı olur ya ben kendimin imtihanıyım maalesef bunu farkettim bu süreçte. Ve gerçekten çok üzülüyorum hem kendime, hem eşime, hem ailesine. Kimseyi kırmakta istemiyorum ama kendimede söz geçiremiyorum.
Buarada eşimle alakalı böyle bir düşüncem yok, başbaşayken onun nereli olduğunu hatırlamıyorum bile ancak konu aile/akrabaya gelince öyle hissediyorum. Hissettiklerimi ona da söyledim hatta kendini kurtar benden dedim ama onun bırakmaya niyeti yok, ben de onun için çabalamak istiyorum...
Bakın konu sahibi hakir görme uzmanı da anlayamadıysa artık ne derece anormalsiniz tahmin edemezsiniz.Aynı durumdayız ben Tekirdağlıyım, kocişim Urfalı. Herkes nerden buldunuz birbirinizi falan diye şaşırır hatta. Kültür olarak cidden büyük fark var arada ama ben onların kültürlerini de seviyorum. Bizim trakyalılar gibi soğuk insanlar değiller bence. Hep şen şakraktırlar. Konuşmaları anlamıyorum tabii ben çoğu kez, kocam simultane çeviri yapar bana. Niye güneydoğuyu hakir gördüğünüzü anlamadım ama.
Allaah aşkına nedir bu Kürtçeyle alıp veremediğiniz. Çok belli ki kendinizi üstün görüp onlara yakıştırmiyorsnz kendiniziKibirli olmak istemiyorum işte ben, zaten dışarıya bunu belli de etmiyorum ama içim içimi yiyor.
Tam olarak neyin rahatsız ettiğini ben de bilmiyorum çünkü hepsine mantıklı açıklama buluyorum ama o his geçmiyor. Bilmiyorum, hiç memleket olayı olmasaydı yani etnik kökenleri yine aynı olsaydı ama bizim bulunduğumuz şehirde yaşıyor olup, kendi dillerini o kadar yoğun konuşmayıp türkçelerini geliştirmiş olsalardı böyle hissetmezdim belkide.
İşte tam olarak neyin rahatsız ettiğini ben de çözemiyorum, herşey rahatsız ediyor olsa bile hepsinin mantıklı açıklamasını kendi içimde veriyorum ama içimdeki o şey gitmiyor sorunum bu işte.Ne manada hazmedemiyorsun? Utanıyor musun eşin ve ailesinden? Üstün görmek derken, biraz bi tarif edin. Görebilirsiniz de üstün, iyi olmak yetmez, insan biraz da görgü, bilgi katabilecek kendisine; teknoloji çağında yaşıyoruz. Her kültür için kapalı yaşayan ve cahilliğe kayan, kendini sorgulamayan, ot gibi yaşayıp giden insanlar oluyor, elbette onlardan üstünüm. Yoksa atıyorum biri yer sofrasında yedi yemeğini, ben masada servis açtım diye üstün değilim.
Sizin olay nedir tam olarak? Hakikaten anlamadım ben.
Ne kadar güzel iyiliklerine sarılıp gerisini düşünmüyorsunuz işte ben de bunu başarmak istiyorum.Bende Doğulu biriyle evliyim ve bende konuştuklarını anlamıyorum. Ama eşim çevirir bazen. Ama kv kp falan bir araya geldiğimizde hiçbir sekilde anlamıyorum.
Bende açıkçası bazen sizin gibi düşünüyorum ama bazen cahil konuşuyorlar yaşlılar normaldir diyip geçiyorum.
Ve en önemlisi çok çok iyiler... Bu bana yeter nereli olursa olsunlar
Öğrencilerimin çoğu Urfalı. Ben onlara derste İngilizce öğretiyorum, onlar da teneffüs saatlerinde gelip bana Arapça öğretiyorlar.Güneydoğuyu hakir görmüyorum, içimdeki o anlamsız şeyi tarif etmek için uğraşıyorum. Benim haddim değil kimseyi aşağılamak ya da üstün görmek.
Ne kadar güzel ben de böyle olmak istiyorum, içimdeki o his akıp gitsin istiyorum. Peki Urfa'ya gittiniz mi? Kendi aralarında konuştukları dil rahatsız etmiyor mu sizi ya da yaşam farklılıkları?
Evet Urfaya gittim. Her gece ayrı birinin evinde kaldık ısrar kıyamet. Kalmazsak küslük çıkar dedi eşim. Ben böyle ikramlar görmedim. Resmen taptilar bize. Ve evet dillerini anlamıyorum ama bence çok güzel ve kendine has yani. Bizim de kendi şivemiz, ağzımız var sonuç olarakGüneydoğuyu hakir görmüyorum, içimdeki o anlamsız şeyi tarif etmek için uğraşıyorum. Benim haddim değil kimseyi aşağılamak ya da üstün görmek.
Ne kadar güzel ben de böyle olmak istiyorum, içimdeki o his akıp gitsin istiyorum. Peki Urfa'ya gittiniz mi? Kendi aralarında konuştukları dil rahatsız etmiyor mu sizi ya da yaşam farklılıkları?
Eyv canımBakın konu sahibi hakir görme uzmanı da anlayamadıysa artık ne derece anormalsiniz tahmin edemezsiniz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?