- 15 Haziran 2017
- 4.318
- 12.263
- 158
- Konu Sahibi kavun kokusu
-
- #401
Bir çok kadın sevmemiştir. Nefretle büyüyen çok çocuk var. Seni gerçek dünyaya alalım.Hangi kadın dogurdugu çocugunu sevmemişki
Sen o çocuğu aldır bence, günahına da girme. Kolina yazmışsın ama onun anlatımı falan daha farklıydı. Duygusuzlugun aynen yazına geçmiş. Senden olmaz..@Koalina lütfen gel ve yorum yaz, lütfen.
Ağlamak ile çığlık atmak arasında gidip geliyorum.
Erken yaşta evlendim, evlenirken amacım üremek değil, sevdiğim adamla aynı evde olmaktı. Hatta üniversiteyi bıraktım evlendiğim için, sonra beni eşim okuttu.
10 küsur yıldır da evliyim.
Kendimi bildim bileli emin olduğum tek şey çocuk istemediğimdi. Hatta bir tık üstü, çocuk sevmem. Bir çocuğa tebessüm etmem için çok sevimli ya da güzel olması gerekir. Ağladığı anda araziyim.
Bunca yıl gayet güzel korun, bir kere bile kürtaj ya da hamilelik deneyimin olmasın, sonra pat!
Yıllardır deli gibi uğraşanlar, ilaçlar kullananlar, çocuk diye yalvaranlar varken elbette çocuk istemeyen birisi hamile kalacaktı, çünkü hayat böyledir. Murphy kanunları geçerlidir.
Önce evde test yaptım, 2 tane. 5 dakika bile beklemeye gerek kalmadı, anında iki çizgi.
Testler aynı markaydı, bozuktur dedim, ama içten içe hissediyorum, zaten hayatımda ilk defa test yapma gereği duydum.
Koştur koştur git sağlık ocağına. Sabah 10a kadar kan alıyorlarmış. Devlete gidersem mesai bitimine çıkarmış. (saat daha 11)
Koş özel hastaneye. Sonuç? Beta denilen bir şey varmış 4000e yakınmış, gözüm aydınmış. Ama kese diye bir şey varmış, o olmazsa dış gebelikmiş yani gebelik yokmuş. Randevu al, ultrasona gir.
Bir gözünüz aydın silsilesini de orada ye. Nasıl bir suratım varsa artık
"şoktasınız galiba"
"istenmeyen gebelik galiba"
"3. çocuğunuz falan mı çok mu geldi"
gibi laflar duydum sık sık.
Bunlar söylenirken eşim ayağıyla beni dürtüyor. Benim yerime cevap veriyor. Ben hayatım boyunca uğramayacağıma emin olduğum kadın doğum bölümünde irite bir şekilde etrafa bakıyorum, kadınlar birbirlerini anlayan, onaylayan bakışlarla bakıyor. Yanımda bir çocuk olmadığına göre karnımda var demek, ben de onlardanım demek, herkes mutlu, ben içime böğürüyorum.
Tek kalmış bir prezervatif, kutusu olmayan, tek duran, onun yanında da jelatini daha açılmamış yeni kutu. Sevişme anında kim jelatini, arkasından kutuyu, arkasından da prezervatifi sırasından koparır? Tek başına duran varken kimse yapmaz işte. Yapmazsan böyle oluyor demek. Yırtıldı belki de.
Keyfi kürtaja karşıyım, haliyle benim için seçenek değil.
Zaten bütün bunlar olurken eşin ne alemde derseniz, eşim çocuk istiyordu ama ben istemediğim için ve çocuk %99 annenin alanı olduğu için baskı yapmıyordu. Şu an çok mutlu ama mutsuz olduğum için anlık mutluluk yaşayabiliyor. Adama yine huzur yok yani.
Gerçekten anlamıyorum. Çocuk isteyenlerin beni anlamayacağını da biliyorum. Peki ben sizden ne istiyorum?
4 haftalık mıymış neymiş, 2-3 hafta sonra bir şey için gidecektik unuttum ne için olduğunu da, ben (olumsuzluk harici) hiçbir şey hissetmiyorum. Annelik mannelik yok içimde. Ben nasıl alışacağım? Bana tavsiye verin.
Arkadaşım "kızım-oğlum" diyerek karnını sev dedi. Ben karnımı ellediğimde tek düşündüğüm "zaten 8-9 kilo fazlam vardı, bir de bu çıktı" oluyor. Diyetisyene gideceğim, neden? En faydalı besinler nedir diye değil, en az kiloyu alarak nasıl atlatırım onu öğrenmek için.
Çok mutsuzum. Umutsuzum. Hayatın artık bittiğini düşünüyorum. İpoteklendi hayatım.
Bu yazdıklarımı okumak zorunda olan, tedavi gören arkadaşım senin için de mutsuzum. Benim bunları yazmam yerine senin mutlulukla "hamileyim" diye konu açman gerekiyordu. Lütfen bana kızma. Hayat adil değil, bunu bilmiyor muyduk zaten?
Bu burada dursun. 2 sene sonra ufacık yüzünü sizinkine yaklaştırıp, ellerini yüzünüze koyup sizi “anne!” diye uyandıran bir nefesi hissetiğinizde tekrar okuyun.
Allah isteyen herkese hayırlı sağlıklı evlatlar versin. Bunca zaman boşuna yaşamışım diyeceksiniz.
ee hem kurtaj tavsiye edip hem kurtaj olanlardansaniz mesajim size degilmis demek ki bosuna ustunuze alinmissiniz. sizi tanimiyorum ki ozel hayatinizi bileyim.
Sadece kaka rengi konuşmakla kalsa iyi,bizde hala durur bebeklik kakasının resimleriSu ilk 3 cümle resmen korku filmi gibi. Bende lohusa depresyonu yasadim fakat sen cok daha kötü seyler yasamissin. Önünde saygi ile egiliyorum ve dahasi yaninda olsam sarilirdim sana. Gercekten cok kötü zamanlar gecirmissin.
Ve vatana millete hayirli cocuk diyorsun ya, iste ondan dolayi kürtaji savunmustum. Cocuk yetistirmek öyle zor ki. Kilavuzu yok. Hep kendini sorguluyorsun, hafif (yada agir :) ) paranoya oluyorsun. Esin ile mesajlarda kakasinin rengini dahi konusuyorsun. Umarim cocuklarimiz saglik ve huzur icinde büyüyürler canim.
Sadece kaka rengi konuşmakla kalsa iyi,bizde hala durur bebeklik kakasının resimleri
Boy, boy hemde, özenle Dr a gösterilmiş, yorumları alınmış
Açıkçası pek unutmadım, oğlum çok zor bir bebekti, ve ben oldukça yalnızdım..Hahaha o bizde yok, ama doktor ilede kaka rengi konusunu konuştuğumuzu hatirliyorum, heralde foto çekmek aklimiza gelmedi
Şu siralar ikinciyi düşünüyoruz fakat bunlar tekrar aklima gelince "nayiiiir nooo ikinci yoook" diye bağirasim geliyor. Insan harbiden unutuyor biliyormusun, o zorlu günleri.
Kızınız bunları bilicek biliyorsunuz değil mi?Amacım polemik değil ama böyle çocuklara çok üzülüyorum.candan sevilmediğini, gerçekten istemediğini de bilicekAz önce 9 aylık kızımı her akşam ama her akşam uyutup,oh be deyip bir sigara yakacakken çığlık çığlığa aglamasina kosarak,en az gece bire kadar sürecek bu aglamalarla baş ederken yazıyorum.
Annelik çok zor,eski hayatınızı o deliliklerinizi unutun. Kızımı hiç istemedim,hala içimde öyle bir aşk patlaması yok ona karşı. Seviyorum ama oğlum gibi degil.Oglumu canımdan bir parcaymis gibi ama kızımı sanki biri emanet etmiş çok iyi bakmam gerekiyormuş gibi.(Cinsiyetle alakası yok,tek çocuk istiyirdum)Kızım doğmamış olsaydı eşimle bir yerelere gitmeyi,uyumayı saatlerce duş almayı isterdim. Elhamdülillah sağlıklı ama aşırı huysuz bir bebek. Vebal almak istemiyorum fakat keşke çok.dikkwtli olsaydınız. Burada yazılan şöyle tatlı böyle tatlı diyebileceğiniz bı çocuk kıvamına gelmesi en üç dört sene. Üç dört senede sizden çok şey götürmüş olacak.
Artık olusmus,yapacak bir şey yok. Bu dünyada cekeceginiz üç dört sene zorluk icin,inancliysaniz eğer ahiretinizi yakmayın.
Hangi kadın dogurdugu çocugunu sevmemişki
n
Yargilamak icin sormuyorum fakat baba olmadan niye bir cocuk yaptiniz? Hadi annelik duygusunu tatmak istediniz, niye ikincisini yaptiniz? Niye cocuklari babasiz bir hayata, yipranmis bir anneye mahkum ettiniz?
Çok geçmiş olsun, konuyla alakası yok ama, özel değilse, nasıl anladınız iyi huylu kanseri, hangi belirtilerle.Esimin mesleginin zorluklarini biliyordum ve bile bile evlendim kendisiyle , ve cocuk icin degil ayni hayati paylasmak adina .. ikimizde cocuk istemedik cevre baskisina aldiris etmedik ilk 5 yil ,zaten cok sevmiyorduk cocuk.. 6.yil biyolojik saat dedikleri sey oldu ben istiyordum ama esim mesleginden oturu yanasmiyordu bile.. zorlanirsin tek basina..bana vakit ayirmazsin gibi cumleler soyledi.. ben bu isin altindan kalkabilecegimi annelerimiz gelir falan bi sekilde ikna ettim.. itiraf edeyim bu kadar zorlanacagimi dahasi annemin beni yari yolda birakacagi aklimin ucundan bile gecmedi. Anneme cok guvenmistim cok sozler verdi hic birini tutmadi(( ikincide kadin hastaliklarindan sorunum vardi (meger kanserin iyi huylusuymus) dr hemen bebek dedigi icin oldu oglum...yoksa tek cocuga odakli gidiyorduk..oglum icin bazen iyiki olmus diyorum bazende kizim yetermis bee aslinda diyorum.. ataerkil bi aile yapisinda buyumedigim icin kiz cocukta erkek cocukta benim icin ayni kefede.. esimin karaya cikmasina 2 yil kaldi.. bende 35 yasindayim simdi.. evet bekleseydim esim yardimci olurdu bana ve daha az yipranirdim,gecenin bi vakti kizimi habire acile yetistirmek durumunda kalmazdimda.. (kardes kiskancligindan kendind zarar veriyordu,3 yasindayken tam gun kresede vermez oturur kendim bakardim) , bekleseydim belki suan hic cocuk sahibi olamayacaktim belki kanser kotu huylu olurdu vs kisaca yasanmasi gerekiyormus,o zamanlar oyle karar vermisim fazla guvenmisim cevremdekilere,ilki acemiydim hadi ikincide tecrubelendim diye sacma bi dusunceye girdim.. iki cocuk cok daha zormus bunun bilincine vardim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?