Ben kürtaj tavsiye eden gruptayim. Hayirdir, benim özel hayatimi biliyormusunuz? Ve cevaplayim sorunuzu, ben konu sahibi kadar cocuk istemeseydim, evet kürtaj olurdum. Hos ben ondan önce tüpleri baglatirdim yada esimin tüplerini baglatirdim (erkeklerdeki prosedür daha kolay).
Asil tersini yapani anlayamiyorum. Cocuk icin yanip tutusanlar, niye konu sahibine cocugu tavsiye ediyorlar? Nasil o canin sorumlulugunu alabiliyorlar? Burda "benimde öyle arkadasim vardi, bebek dogdu cok mutlu oldu" gibi cümleler kuruluyor. Ya 6 ay sonrasi? Uykusuzluk icinde, yemek verme zorlugu, bakim zorlugu icine girince?
Hangi anne Türk toplumunda "ben mutsuzum, keske dogurmasaydim" diyebiliyor? O haberlerde gördügümüz, sokakta cocuguna bagiran, cocugunu yanliz birakan anneler nerede? Herkes birden cocuk dogumundan sonra sevgi pitircigi oluyormus baksana.
Benim icin dogurmak önemli degil. Önemli olan sadece cocugun degil, annenin mutlulugu ve huzuru. Her bebek anneye mutluluk vermez. Her kadinin hayali anne olmak degil. Cocuk cok büyük bir sorumluluk. Acikcasi kizimi bu kadar cok sevmeseydim, annelik cekilcek dert degil.