Evrenin saç baş yolduran espri anlayışı

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Konu sahibi neden hala aktif degil

Bayanlar öyle acımasız yorumlar yapmişsınızki sizi anlayamıyorum,karsımızda bizden destek bekleyen bir anne adayi var eger o kötü bi anne olsa sinyali şimdiden verip gider bebegi aldirirdı burada bunca lafları okuyup gerilmezdi. Ricaediyorum biz kadın olarak birbirimize destek olamayacaksak lütfen köstekte olmayalım,kötü yorumlar kendinize kalsın.
 

Pucca'yı referans olarak alabilir miyiz sizce? Çocuğunu balkon kapısında sıkıştırdığı ve ağlattığı videoyu izlemediğinizi düşünüyorum
 

Sevgili babyloading87 ağzınıza sağlık.
Benim gibi düşünen nadiren de olsa birilerine rastladığım için çok mutlu oldum.
Epeyce tepki topladım benzer görüşler yüzünden.
Ama hala aynı şekilde düşünüyorum.
Alaycı ve ego yüklü bir konu ne yazık ki
 
Bende 1evladi olan bir anneyim dış gebelikten dolayı sağ tüpümü kaybettim sol tüp kapalı sadece tüp bebek şansım varmış onada maddi gücüm yok bende soran herkese olmuyor demek yerine istemiyorum ben bu yaştan sonra çocuk bakamam diyorum rabbim in size gönderdiği hediyeyi ben ve benim gibilerede nasip etsin diyorum Bizimkide Bi umut işte
 

İçimden kocaman bir amin dedim sizin için İnşallah Rabbim sağlıkla ikincisini de kucağınıza almayı nasip eder :)
 
Bana da böyle diyorlardı, sonucu okuyup şamarımı yiyorlardır umarım
İyi ki üremişim.
 
Hayır anlamadığım kimi ne kadar tanıyıp böyle keskin keskin konuşabiliyorsunuz? Daha ben krndimi bilmezken insanlar beni bilip " senin doğuracağın çocuğa yazık" dediler. Hele bir tip vardı ki hala aklımda, bayağı üzilüp ağlamıştım o dönem ve kendisini ilahi adalete bıraktım, aradan aylar geçtiği halde içimden çıkmıyor o sert sert konuşmalar.
Demem o ki bir insaanı ve karnındaki bebeği böyle üzmeye kimsenin hakkı yok da hele dış kapının dış mandalı olarak sizin hiç hakkınız yok. Çünkü inanın bilemezsiniz.
 

Muhteşem tespit.
 
Pardon ürememi mi beğenmediniz acaba anlayamadım

Yok estağfurullah onu beğenmemek değil, ona sevinebilirim ancak

Beğenmediğim kısım açıkçası şu;

Bir üye konu sahibine bir görüş bildirmiş, -ki anladığım kadarı ile size ithafen yazmamış-
Siz de o üyeye cevaben "şamarımı yiyorlardır" tadında yazınca o pek içime sinmedi,
Onu beğenmedim,

Farkındaysanız bir sonraki mesajınıza herhangi bir emoticon bırakmadım,
çünkü o içerikte haklı olduğunuzu düşünüyorum.
 

Birkaç yıl önce burada sık sık takıldığım dönemden biliyorum senin çocuk konusundaki duruşunu. Hatta birkaç kez burda annelik terörü estirip konu sahiplerine hakaret etmeye çalışanlara karşı beraber tepki vermiştik. Başlığı görünce daha açmadan eyvah dedim, kesin hamile.

Annelik tam anlamıyla hazır olma meselesi. Çok çok çok çok bir süreç hem fiziksel hem kimyasal olarak. Beni hatırlıyor musun bilmiyorum ama ben de çok mesafeliydim çocuk konusunda, şu an 8 aylık hamileyim ama bilerek, isteyerek planlayarak. Ona rağmen çok zor geçilen o aşamalar. Doğumdan sonra ne olacak onu göreceğiz bakalım.

Kürtaja karşıyım demişsin, yoksa önerim hamileliği sonlandırmak olurdu. O yüzden acilen düzenli olarak, bir psikolog da değil, psikiyatrla terapiye başlamanı öneririm.

Hiçbir zaman ‘öyle deme kucağına alınca bütün dünyan o olacak’ kafasında bir insan olmadım, hala da buna inanmıyorum ama en azından isteğim ve heyecanımla o zorlu günlere hazırlanıyorum.

Kendine çok iyi bak, kimsenin sana vicdansız, sevgisiz vs diyerek kafanı bulandırmasına izin verme. Su akar yolunu bulur
 
Sizi anliyorum. Benim de beklenmedik anda olmuştu hamileligim. Şoka girmistim resmen. Benim de fazla kilom vardı. Aynen dediğiniz gibi sok olmustum. Ama şöyle düşündüm, hiç bir bebek istenmeme durumunu hak etmiyor hele ki benim bebeğim asla hak etmiyor. Onu seveceğim ve ölene kadar koruyacagim demiştim. Ondan sonra hiç istenmeyen gebelik demedim sürpriz bebek dedim.

Çocuk sevmem ben de. Öğretmenim ve çocuk sevmediğim için hep lisede çalıştım. Hala oğlumla oyun oynamayı çok sevmem ama sırf onun mutlu olduğunu gördüğüm için aşırı mutluluk duyuyorum onla oynarken. Hatta dün oğlum "anne iyiki Allah senin gibi bir anne yaratmış" dedi :)) bu cümleyi kimse demez, kimse kimseyi bu kadar sevemez. Zorluk denilen şey de gelip geçici ama sevgisi baki. Çocuk inanılmaz bir mucize. Mucizeniz hayırlı olsun.
 
Buraya konu acmasının da anlamı yok ozman.
Ozman herkes istediği cvpları söylesin onu yazalım.
Tabiki hakaret etmemek,can yakmamak kaydıyla.
Ama su da var,bende yıllarca ugrasıp evlat sahibi olmus biri olarak;alay edilerek konu acılması benim canımı yakıyor.
Kimsenin de buna hakkı yok.
 
İşte bu kadar keskin cevaplar ve sen üreme denilen durumları ben de yaşadım ve o hamile depresif halimle artı doğum yapmış lohusa halimle "bak sana demiştik" diyenlerin sert yaklaşımlarını okuyup bir de onlara ağladım. Şamar yemek onların söyledikleri yanında hafif kalır.
O yüzden biraz sakin olunmalı ve böyle özel durumlarda içten geçirilse bile böyle uç cevaplar verilmemeli.
 
Sizin nedne canınız yanıyor ki? Bu kişi ne durumda biliyor musunuz? Ben ölümü düşünüyordum ve böyle yazılanları okuyup okuyup kaç kere eşimib engelleriyle döndüm bu durumdan. Lütfen abuk sabuk konuşup hassas insanları felakete sürğklemeyin.
Diyelim ki aa evet anne olmamalı ürememeliyim dedi ve gidip aldırdı, bu nasıl canınızı yakmayacak madem bu kadar hassassınız da böyle konuşabiliyorsunuz?
 
Keremsuyun annesi çok iyiymiş yaa
 
Herkese merhabalar, cezalı olsam da yazdıklarınızın çoğunu okuyabildim sanırım.
Arada çok hadsiz olanlar vardı, terbiyelerine veriyorum, terbiye sınırları aşmadan beni suçlayıp yargılayanlara lafım yok çünkü terbiye sınırlarını aşmadan fikirlerini belirtmişler.

Arada bazı annelere çok teşekkür ederim, bir annenin itiraf etmesi zor olan şeyleri söyledikleri gibi bir de burada belirtme cesareti gösterdiler, elbette onlar da payını almış "tuuu, ne biçimsin" vs gibi söylemlerden.

Çok şaşırdığım mevzu ego oldu. Çocuk istemezken (üstelik de korunurken) hamile kaldığı için kızan bir insan nasıl egolu oluyor? Benim adımı biliyor musunuz? Nerede yaşarım? Yanınızdan geçsem tanır mısınız beni? Ego gösterisi yapmam, şımarıklık yapmam yetmez bunun ekmeğini de yemem lazım, sanaldan nasıl olacak bu? "Yaaaaa, korunurken hamile kalma havası attım (nasıl bir havaysa bu), ama kimse adımı bilmiyoooooor, ben olduğumu bilmiyoooooor". Güldürmeyin rica ederim.

Buraya yazılanları baz alarak bundan sonra forumda kilo verme bölümünün kapatılmasını rica ediyorum, istemesine rağmen kilo alamayanlar varken bin bir çeşit diyet programı rencide edici oluyor. Aynı zamanda kilo alma bölümü de kapanmalı, su içse yarayanlara nispet oluyor. Forumu titiz bir şekilde inceleyip kapatılması gereken diğer bölümleri de tespit edeceğim.

Bundan sonra yazacaklarım yardımcı olmaya çalışan arkadaşlar için.

Sakinleştim mi, kaçarı yok kabullen mi dedim ne oldu bilmiyorum ilk 2-3 günkü deli halim yok. Bir başka arkadaşım daha aradı, böyle hissetmen normal, isteyerek çocuk yapanlar bile hamile kaldığı an bu hislerde olabiliyor, hatta doğduktan sonra da bir süre devam edebilir, gitmek-kaçmak isteyebilirsin, ama geçiyor" dedi. Arkadaşıma haber veren ben değilim bu arada. (bunu yazma sebebim arkadaşlarıma haber verecek kadar kabullenmediğimi belirtmek.)

Gün içinde hamile olduğum aklıma gelmiyor, öyle karnımı marnımı tutmuyorum. Ancak geçen gün şöyle bir şey oldu, elimde tepsi var, tepsiyi kısa tarafından değil de uzun tarafından tuttum böylece tepsi dikey bir halde kapıdan geçmeye çalışıyorum. Evimiz rüzgarlı, kapı hızlı bir şekilde kapanmaya başladı önündeki kapı tutacağına rağmen. Normalde ben kapı mı çarpmış, bacağımı duvara mı sürtmüşüm umursamam böyle şeyleri, geçer giderim. O an ama karnımı korudum. Kapı aniden kapanmaya başlayınca popomu geri atmak zorunda kaldım ki tepsiyi kendime çekeyim, kapıyla çarpışıp dökülmesin üstündekiler. Bu oldu diye (kendimi geri çektim diye sevinirken...) akşama canım sıkıldı.

Birkaç ay önce halı almıştık ve içinden kalın kartondan rulo çıkmıştı, eşimle o iki ruloyu kılıç gibi kullanıp şövalyecilik oynuyoruz. Aynı akşam aldım bizi kartondan kılıçları ama eşim oynamadı, yok olmaz dedi. Hamile olduğum için oynamadı. O an "daha şimdiden hayat kısıtlandı" diye düşünüp üzüldüm.

Eşim hala çok mutlu, her şeyle o ilgileniyor. Doktorları o buldu, evet doktorlar, 2 tane çünkü Randevuları o ayarlıyor, bir bakıyorum telefonuma mesaj gelmiş, MHRS kaydınız maydınız diyor, kendi telefonuna uygulamayı indirmiş ama benim bilgilerimle giriş yapmış. Yani annenin hissedeceklerini baba, babanın hissedeceklerini anne adayı hissediyor. Bu şekilde davranması normalde bir kadını göklere çıkaracakken beni üzüyor.

Bütün bu hislerin geçmemesinden korkuyorum, hem de çok. Beni bilen insanlarsa senin kadar merhametli ve sevgi dolu bir insan istese de böyle hissedemez diyor (doğumdan sonra yani).

Şu an durum bu. 200e yakın bildirim var, dönüp bakayım atladığım görmediğim mesaj var mı.
office daha hain ve içten gülemezdin sanırım, zalımsın kadın.
domacica hatırladım, hatırlamaz mıyım
Bibibella ben de kendi halimdeydim sen gibi, sen de olacaksın ben gibi.
 
ozge72 nasıl bir stalkersınız siz acaba? Gitmiş eski mesajlarımı bulmuş (bambaşka bir konuda), beğenmedim ifadesi koyuyor, bu konuya yazdıklarımı da daha bugün okumuş, onlara da beğenmedim ifadesi koyuyor. Hakkımda özel mesaj atacak kadar dert etmişsiniz beni, üzüldüm sizin için. Ne istiyorsunuz siz? Kürtaj olmam dedim, beğenmemişsiniz, zorla kürtaj mı yapsınlar bana? Doğurayım ama bende kalmasın başkası mı alsın?

Şu mesajın neyini onaylamıyorsunuz?
"Aman ha sakın, öyle bir korunma yöntemi yok, okuyan olur, prezervatiften tasarruf yapmaya çalışır, sakın.
Cevap vermiyorum o zata, bildirdim, onun yüzünden gri olmak istemiyorum. "
Hiç uğraşamam.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…