- 30 Temmuz 2019
- 82
- 128
- 8
- Konu Sahibi kavun kokusu
-
- #481
Puccayı bilir misin ? oda hep böyle yazıyordu kitaplarında çocuklardan nefret ediyordu. şimdi çocuğu için neler yapıyor, onu da yazmış kitabına. çocuk olduktan sonra nasıl değiştiğini neler hissettiğini bi bak istersen.
Tmm cocuk istemiyorsun en kötü aldırırsın arkadasım.
İstemiyorsan dogurma zaten.
Ama ben su alaycı ifadeye acayip uyuzum
Gereksiz duyar kasacak değilim ama
İstemiyordum dersin anlarız 3 sayfa komediler sakalar flan ne gerek var?
İnsanlar cocuk diye hantırdıyor burda.
Sen gözün aydın diyenleri bile alaya alacak kadr egolusun.
Lüften üreme sen.
Bende 1evladi olan bir anneyim dış gebelikten dolayı sağ tüpümü kaybettim sol tüp kapalı sadece tüp bebek şansım varmış onada maddi gücüm yok bende soran herkese olmuyor demek yerine istemiyorum ben bu yaştan sonra çocuk bakamam diyorum rabbim in size gönderdiği hediyeyi ben ve benim gibilerede nasip etsin diyorum Bizimkide Bi umut işteKoalina lütfen gel ve yorum yaz, lütfen.
Ağlamak ile çığlık atmak arasında gidip geliyorum.
Erken yaşta evlendim, evlenirken amacım üremek değil, sevdiğim adamla aynı evde olmaktı. Hatta üniversiteyi bıraktım evlendiğim için, sonra beni eşim okuttu.
10 küsur yıldır da evliyim.
Kendimi bildim bileli emin olduğum tek şey çocuk istemediğimdi. Hatta bir tık üstü, çocuk sevmem. Bir çocuğa tebessüm etmem için çok sevimli ya da güzel olması gerekir. Ağladığı anda araziyim.
Bunca yıl gayet güzel korun, bir kere bile kürtaj ya da hamilelik deneyimin olmasın, sonra pat!
Yıllardır deli gibi uğraşanlar, ilaçlar kullananlar, çocuk diye yalvaranlar varken elbette çocuk istemeyen birisi hamile kalacaktı, çünkü hayat böyledir. Murphy kanunları geçerlidir.
Önce evde test yaptım, 2 tane. 5 dakika bile beklemeye gerek kalmadı, anında iki çizgi.
Testler aynı markaydı, bozuktur dedim, ama içten içe hissediyorum, zaten hayatımda ilk defa test yapma gereği duydum.
Koştur koştur git sağlık ocağına. Sabah 10a kadar kan alıyorlarmış. Devlete gidersem mesai bitimine çıkarmış. (saat daha 11)
Koş özel hastaneye. Sonuç? Beta denilen bir şey varmış 4000e yakınmış, gözüm aydınmış. Ama kese diye bir şey varmış, o olmazsa dış gebelikmiş yani gebelik yokmuş. Randevu al, ultrasona gir.
Bir gözünüz aydın silsilesini de orada ye. Nasıl bir suratım varsa artık
"şoktasınız galiba"
"istenmeyen gebelik galiba"
"3. çocuğunuz falan mı çok mu geldi"
gibi laflar duydum sık sık.
Bunlar söylenirken eşim ayağıyla beni dürtüyor. Benim yerime cevap veriyor. Ben hayatım boyunca uğramayacağıma emin olduğum kadın doğum bölümünde irite bir şekilde etrafa bakıyorum, kadınlar birbirlerini anlayan, onaylayan bakışlarla bakıyor. Yanımda bir çocuk olmadığına göre karnımda var demek, ben de onlardanım demek, herkes mutlu, ben içime böğürüyorum.
Tek kalmış bir prezervatif, kutusu olmayan, tek duran, onun yanında da jelatini daha açılmamış yeni kutu. Sevişme anında kim jelatini, arkasından kutuyu, arkasından da prezervatifi sırasından koparır? Tek başına duran varken kimse yapmaz işte. Yapmazsan böyle oluyor demek. Yırtıldı belki de.
Keyfi kürtaja karşıyım, haliyle benim için seçenek değil.
Zaten bütün bunlar olurken eşin ne alemde derseniz, eşim çocuk istiyordu ama ben istemediğim için ve çocuk %99 annenin alanı olduğu için baskı yapmıyordu. Şu an çok mutlu ama mutsuz olduğum için anlık mutluluk yaşayabiliyor. Adama yine huzur yok yani.
Gerçekten anlamıyorum. Çocuk isteyenlerin beni anlamayacağını da biliyorum. Peki ben sizden ne istiyorum?
4 haftalık mıymış neymiş, 2-3 hafta sonra bir şey için gidecektik unuttum ne için olduğunu da, ben (olumsuzluk harici) hiçbir şey hissetmiyorum. Annelik mannelik yok içimde. Ben nasıl alışacağım? Bana tavsiye verin.
Arkadaşım "kızım-oğlum" diyerek karnını sev dedi. Ben karnımı ellediğimde tek düşündüğüm "zaten 8-9 kilo fazlam vardı, bir de bu çıktı" oluyor. Diyetisyene gideceğim, neden? En faydalı besinler nedir diye değil, en az kiloyu alarak nasıl atlatırım onu öğrenmek için.
Çok mutsuzum. Umutsuzum. Hayatın artık bittiğini düşünüyorum. İpoteklendi hayatım.
Bu yazdıklarımı okumak zorunda olan, tedavi gören arkadaşım senin için de mutsuzum. Benim bunları yazmam yerine senin mutlulukla "hamileyim" diye konu açman gerekiyordu. Lütfen bana kızma. Hayat adil değil, bunu bilmiyor muyduk zaten?
Bende 1evladi olan bir anneyim dış gebelikten dolayı sağ tüpümü kaybettim sol tüp kapalı sadece tüp bebek şansım varmış onada maddi gücüm yok bende soran herkese olmuyor demek yerine istemiyorum ben bu yaştan sonra çocuk bakamam diyorum rabbim in size gönderdiği hediyeyi ben ve benim gibilerede nasip etsin diyorum Bizimkide Bi umut işte
Çok Tşk ederim Allah razı olsunİçimden kocaman bir amin dedim sizin içinİnşallah Rabbim sağlıkla ikincisini de kucağınıza almayı nasip eder :)
Bana da böyle diyorlardı, sonucu okuyup şamarımı yiyorlardır umarımTmm cocuk istemiyorsun en kötü aldırırsın arkadasım.
İstemiyorsan dogurma zaten.
Ama ben su alaycı ifadeye acayip uyuzum
Gereksiz duyar kasacak değilim ama
İstemiyordum dersin anlarız 3 sayfa komediler sakalar flan ne gerek var?
İnsanlar cocuk diye hantırdıyor burda.
Sen gözün aydın diyenleri bile alaya alacak kadr egolusun.
Lüften üreme sen.
Öncelikle kadın doğuma ömrünüz boyunca uğramayacağınıza nasıl emin olabilirsiniz. Sadece hamile kadınlar için değil o bölüm. Neyse ki hastalık nedeniyle gitmemişsiniz. Buna şükredin. Bende erken yaşta hem de evlenir evlenmez çocuk sahibi oldum. Ama kesinlikle hayatıma engel olmadı. Dünyayı bile geziyorum. Aksine hayatıma renk geldi.
Pardon ürememi mi beğenmediniz acaba anlayamadımMuhteşem tespit.
Pardon ürememi mi beğenmediniz acaba anlayamadım
Koalina lütfen gel ve yorum yaz, lütfen.
Ağlamak ile çığlık atmak arasında gidip geliyorum.
Erken yaşta evlendim, evlenirken amacım üremek değil, sevdiğim adamla aynı evde olmaktı. Hatta üniversiteyi bıraktım evlendiğim için, sonra beni eşim okuttu.
10 küsur yıldır da evliyim.
Kendimi bildim bileli emin olduğum tek şey çocuk istemediğimdi. Hatta bir tık üstü, çocuk sevmem. Bir çocuğa tebessüm etmem için çok sevimli ya da güzel olması gerekir. Ağladığı anda araziyim.
Bunca yıl gayet güzel korun, bir kere bile kürtaj ya da hamilelik deneyimin olmasın, sonra pat!
Yıllardır deli gibi uğraşanlar, ilaçlar kullananlar, çocuk diye yalvaranlar varken elbette çocuk istemeyen birisi hamile kalacaktı, çünkü hayat böyledir. Murphy kanunları geçerlidir.
Önce evde test yaptım, 2 tane. 5 dakika bile beklemeye gerek kalmadı, anında iki çizgi.
Testler aynı markaydı, bozuktur dedim, ama içten içe hissediyorum, zaten hayatımda ilk defa test yapma gereği duydum.
Koştur koştur git sağlık ocağına. Sabah 10a kadar kan alıyorlarmış. Devlete gidersem mesai bitimine çıkarmış. (saat daha 11)
Koş özel hastaneye. Sonuç? Beta denilen bir şey varmış 4000e yakınmış, gözüm aydınmış. Ama kese diye bir şey varmış, o olmazsa dış gebelikmiş yani gebelik yokmuş. Randevu al, ultrasona gir.
Bir gözünüz aydın silsilesini de orada ye. Nasıl bir suratım varsa artık
"şoktasınız galiba"
"istenmeyen gebelik galiba"
"3. çocuğunuz falan mı çok mu geldi"
gibi laflar duydum sık sık.
Bunlar söylenirken eşim ayağıyla beni dürtüyor. Benim yerime cevap veriyor. Ben hayatım boyunca uğramayacağıma emin olduğum kadın doğum bölümünde irite bir şekilde etrafa bakıyorum, kadınlar birbirlerini anlayan, onaylayan bakışlarla bakıyor. Yanımda bir çocuk olmadığına göre karnımda var demek, ben de onlardanım demek, herkes mutlu, ben içime böğürüyorum.
Tek kalmış bir prezervatif, kutusu olmayan, tek duran, onun yanında da jelatini daha açılmamış yeni kutu. Sevişme anında kim jelatini, arkasından kutuyu, arkasından da prezervatifi sırasından koparır? Tek başına duran varken kimse yapmaz işte. Yapmazsan böyle oluyor demek. Yırtıldı belki de.
Keyfi kürtaja karşıyım, haliyle benim için seçenek değil.
Zaten bütün bunlar olurken eşin ne alemde derseniz, eşim çocuk istiyordu ama ben istemediğim için ve çocuk %99 annenin alanı olduğu için baskı yapmıyordu. Şu an çok mutlu ama mutsuz olduğum için anlık mutluluk yaşayabiliyor. Adama yine huzur yok yani.
Gerçekten anlamıyorum. Çocuk isteyenlerin beni anlamayacağını da biliyorum. Peki ben sizden ne istiyorum?
4 haftalık mıymış neymiş, 2-3 hafta sonra bir şey için gidecektik unuttum ne için olduğunu da, ben (olumsuzluk harici) hiçbir şey hissetmiyorum. Annelik mannelik yok içimde. Ben nasıl alışacağım? Bana tavsiye verin.
Arkadaşım "kızım-oğlum" diyerek karnını sev dedi. Ben karnımı ellediğimde tek düşündüğüm "zaten 8-9 kilo fazlam vardı, bir de bu çıktı" oluyor. Diyetisyene gideceğim, neden? En faydalı besinler nedir diye değil, en az kiloyu alarak nasıl atlatırım onu öğrenmek için.
Çok mutsuzum. Umutsuzum. Hayatın artık bittiğini düşünüyorum. İpoteklendi hayatım.
Bu yazdıklarımı okumak zorunda olan, tedavi gören arkadaşım senin için de mutsuzum. Benim bunları yazmam yerine senin mutlulukla "hamileyim" diye konu açman gerekiyordu. Lütfen bana kızma. Hayat adil değil, bunu bilmiyor muyduk zaten?
Buraya konu acmasının da anlamı yok ozman.Hayır anlamadığım kimi ne kadar tanıyıp böyle keskin keskin konuşabiliyorsunuz? Daha ben krndimi bilmezken insanlar beni bilip " senin doğuracağın çocuğa yazık" dediler. Hele bir tip vardı ki hala aklımda, bayağı üzilüp ağlamıştım o dönem ve kendisini ilahi adalete bıraktım, aradan aylar geçtiği halde içimden çıkmıyor o sert sert konuşmalar.
Demem o ki bir insaanı ve karnındaki bebeği böyle üzmeye kimsenin hakkı yok da hele dış kapının dış mandalı olarak sizin hiç hakkınız yok. Çünkü inanın bilemezsiniz.
İşte bu kadar keskin cevaplar ve sen üreme denilen durumları ben de yaşadım ve o hamile depresif halimle artı doğum yapmış lohusa halimle "bak sana demiştik" diyenlerin sert yaklaşımlarını okuyup bir de onlara ağladım. Şamar yemek onların söyledikleri yanında hafif kalır.Yok estağfurullah onu beğenmemek değil, ona sevinebilirim ancak
Beğenmediğim kısım açıkçası şu;
Bir üye konu sahibine bir görüş bildirmiş, -ki anladığım kadarı ile size ithafen yazmamış-
Siz de o üyeye cevaben "şamarımı yiyorlardır" tadında yazınca o pek içime sinmedi,
Onu beğenmedim,
Farkındaysanız bir sonraki mesajınıza herhangi bir emoticon bırakmadım,
çünkü o içerikte haklı olduğunuzu düşünüyorum.
Sizin nedne canınız yanıyor ki? Bu kişi ne durumda biliyor musunuz? Ben ölümü düşünüyordum ve böyle yazılanları okuyup okuyup kaç kere eşimib engelleriyle döndüm bu durumdan. Lütfen abuk sabuk konuşup hassas insanları felakete sürğklemeyin.Buraya konu acmasının da anlamı yok ozman.
Ozman herkes istediği cvpları söylesin onu yazalım.
Tabiki hakaret etmemek,can yakmamak kaydıyla.
Ama su da var,bende yıllarca ugrasıp evlat sahibi olmus biri olarak;alay edilerek konu acılması benim canımı yakıyor.
Kimsenin de buna hakkı yok.
Keremsuyun annesi çok iyiymiş yaayahu kadına sevgisiz anne demişsiniz durun da kadin sevmiyorum demedi istemiyordum ama aldirmayacagim demis o
olabilir herkes vicik vicik ana olacak diye bi kural yok
herkes keremsuyun annesi olmak zorunda degil
elbet sevecek evladi zaten de bence su zamandaki abartili instagram postlari bu insanlari geriyor sanki muhtesem bisey gibi gosteriliyor amaaa hop yani tum hayatin cocuk oluyor kendine ait alanin kalmiyor
yemesi icmesi bezden cikisi aglamasi gazi bunlar yeri gelsin cok isteyen anaya bile zor geliyor amaa burda hic dusunmeyen insanin bir anda dank diye yuzlesmesi var ama bu asla sevmemek degil onu bl netlestirelim
sakin ol kavuncum su akar yolunu bulur evelallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?