Anlattıklarınızdan ne çıkardım biliyo musunuz?
İşyerinde bi kız var, iyi kız aslında, gıcık da değil.
Ama ortama uyum sağlamaya ve tepkilerini frenlemeye o kadar kafayı takmış ki... Tepki verirken çok fazla düşünüyor bu da davranışlarının daha yapmacık ve soğuk görünmesine neden oluyo.
Kendi dünyasını başkalarıyla paylaşmak konusunda da son derece güvensiz. Daha kendi varlığı huzur içinde değil ki insanlar onun etrafındayken huzur içinde olsun.
İşinize bakın, maaşınız yatıyosa problem yok, kimseyle konuşmaya mecbur değilsiniz diyenler olmuş. Daha da olacaktır. Tabi ki bu da bi seçenek ama bu denli kokmaz bulaşmaz olmak doğal bi seçenek mi bilemiyorum.
Neden kendiniz olmayı denemiyorsunuz konu sahibesi? Karşınızda yarısı yasal olmayan anılarını anlatan bi kız var, ama siz evdeki sobadan utanıyorsunuz; sebep?
Ne hissediyosanız onu söylesenize. Buraya gelene kadar daha küçük bi dünyam vardı, yeni şeylerle tanışmak bazen güzel ama bazen de tuhaf geliyo deyin mesela
Hayatlarıyla ilgileniyomuş gibi yapmayın, gerçekten ilgilenin. Tepkilerinizde de anlayışlı ama dürüst olun. Merak ediyorsanız sorsam ne derler diye düsünmeyin, sorun gitsin. Onaylamıyosanız onaylıyomuş gibi yapmayın, neyi niye yanlış buldugunuzu anlatın. Saldırır gibi degil ama, sadece kendi dogrularınızı anlatır gibi.
Kendinizi de kutulara kapatmayın, ne yaşıyosanız siz de usulünce anlatın. Sıradan bulurlarsa da düz insanım ben deyin geçin. Ne olur ki yani, ne kaybedersiniz?
Son olarak o abi o ablayı çekici buluyo. Onun üzerine fazla düşmesi ondan. Size ilgisizligi tamamen cinsellik tabanlı. Ablayı elde edince (yatınca demiyorum bakın, ilgisini cekince de olabilir sevgili olunca da, ya da hakikaten yatınca da) ya da edemeyecegini kabullenince geçecek.
