- 21 Kasım 2012
- 9.068
- 9.560
- 398
- Konu Sahibi Lyanna Mormont
-
- #121
Tanıştığımızda ben 26 o 22 yaşındaydı ben 4 yıllık sevgilimden yeni ayrılmıştım ve aşk acısı çekiyodum.. O çekimi ilk tanıştığımız günden aynı ortamda olduğumuz her gün yaşadık.. O etrafta olunca resmen nefes alışlarım falan değişiyodu..Mantığıma uymayan onun daha çocuk oluşuydu ve ayrıldığım sevgilimle barışma ve evlenme hayalimden başka hayalim yoktu.. Sonra sevgilimle barıştık nişanlandık evlendik (eski eşim). Bu süreçlerde tabiki görüşmedik çekimsel arkadaşla.. sadece bikaç ortak arkadaşımız vardı. Hatta ben boşanma sürecine girdiğimde kendisinin düğününe giden arkadaşımın sosyal medyasından evlendiğini bile gördüm. Ben boşandıktan 1 yıl sonra bi arkadaşımla gittiğim mekanda çekimsel arkadaşın abisiyle karşılaştım (orda çalışıyomuş). "Evlenmişsin" dedi. "Boşandım bile" dedim.. Bi saat falan sonra elinde telefonla yanıma gelip telefonu bana verdi.. Karşımda çekimsel arkadaş vardı :) Duyduklarıma üzüldüm falan dedi.. Ben de sen evlenmişsin adına sevindim dedim.. 12 gün sonra davam var aynı kaderi paylaşıyoruz dedi. Üzüldük karşılıklı falan. Abime numaranı bırakır mısın görüşelim falan dedi. Bıraktım.. Ve şu an 6 yıldır sevgiliyiz. 4 yıldır evliyiz. O kadar pişmanım ki mantığımla hareket ettiğim için.. Çünkü o benim diğer yarım gibi. Hala aramızdaki o çekim aynen devam ediyo.. Ve abartmıyorum gerçekten çok ama çok mutluyuz.. Aramızdaki o çekim her sorunumuzu sesimiz bile yükselmeden çözmemizi sağlıyo.. 6 Yıllık ilişkimizde tartışmadan öteye giden bi kavgamız bile yok.. İşte o çekim bence AŞK! o zamanlar bunu bilememiştim ama gerçekten AŞK böyle bişeymiş..
Bulur inşallahYa çok heyecanlı böyle şeyler niye bizi bulmaz
Bulur inşallah
Bunun adı ten uyumuBunu diyeceğim hiç aklıma gelmezdi.
Yeni tanıştığım bir gençle aramızda fazla güçlü bir çekim var. Benden 8 yaş küçük, kesinlikle hiçbir konuda denk değiliz (yaşı ve yaşının getirilerinden dolayı), aynı çevredeyiz. Yani aramızda hiç ama hiçbir şey olmaması için her türlü geçerli neden var. Zaten sevgililik falan gibi bir düşüncem yok.
Gel gör ki tanıştığımızdan beri patlamaya hazır bomba gibi aramız. Çok güçlü bir fiziksel etkileşim var, birbirimizle temas etmeden duramıyoruz. Ben uzak durup kendi grubumla takılıyorum yanımıza geliyor, öyledir böyledir derken bir bakıyorum yine yan yanayız biz yine el kol temasındayız. Zaten aynı dans grubundayız o yüzden devamlı bir arada olacağız.
Çocuk dokunduğu an içim alev alıyor resmen. Birbirimize denk olsak her şey çok farklı olurdu.
Kendimi uzak tutmak için elimden geleni yapıyorum. Çünkü bu işin hiç oluru yok, aksine olumsuzlukları çok daha fazla. O yüzden temkinliyim, arkadaşlık sınırlarını aşacak bir şey yapmıyorum.
Diğer yandan dürüst olayım bu oyun hoşuma gidiyor; tekrardan bu kadar heyecanlanmak, bu köşe kapmaca, kaçamak dokunuşlar zevk veriyor. Kendimi bundan vazgeçirmem lazım daha ileriye gitmeden ama nasıl?
Tanıştığımızda ben 26 o 22 yaşındaydı ben 4 yıllık sevgilimden yeni ayrılmıştım ve aşk acısı çekiyodum.. O çekimi ilk tanıştığımız günden aynı ortamda olduğumuz her gün yaşadık.. O etrafta olunca resmen nefes alışlarım falan değişiyodu..Mantığıma uymayan onun daha çocuk oluşuydu ve ayrıldığım sevgilimle barışma ve evlenme hayalimden başka hayalim yoktu.. Sonra sevgilimle barıştık nişanlandık evlendik (eski eşim). Bu süreçlerde tabiki görüşmedik çekimsel arkadaşla.. sadece bikaç ortak arkadaşımız vardı. Hatta ben boşanma sürecine girdiğimde kendisinin düğününe giden arkadaşımın sosyal medyasından evlendiğini bile gördüm. Ben boşandıktan 1 yıl sonra bi arkadaşımla gittiğim mekanda çekimsel arkadaşın abisiyle karşılaştım (orda çalışıyomuş). "Evlenmişsin" dedi. "Boşandım bile" dedim.. Bi saat falan sonra elinde telefonla yanıma gelip telefonu bana verdi.. Karşımda çekimsel arkadaş vardı :) Duyduklarıma üzüldüm falan dedi.. Ben de sen evlenmişsin adına sevindim dedim.. 12 gün sonra davam var aynı kaderi paylaşıyoruz dedi. Üzüldük karşılıklı falan. Abime numaranı bırakır mısın görüşelim falan dedi. Bıraktım.. Ve şu an 6 yıldır sevgiliyiz. 4 yıldır evliyiz. O kadar pişmanım ki mantığımla hareket ettiğim için.. Çünkü o benim diğer yarım gibi. Hala aramızdaki o çekim aynen devam ediyo.. Ve abartmıyorum gerçekten çok ama çok mutluyuz.. Aramızdaki o çekim her sorunumuzu sesimiz bile yükselmeden çözmemizi sağlıyo.. 6 Yıllık ilişkimizde tartışmadan öteye giden bi kavgamız bile yok.. İşte o çekim bence AŞK! o zamanlar bunu bilememiştim ama gerçekten AŞK böyle bişeymiş..
Beraberliğe dönebilecek bir şey değil. Yani öyle bir ilişki olabilecek bir durumda değiliz. Bu salt fiziksel çekim. Geçecek elbet de geçene kadar zevkini çıkarayım diyorum.Çevremde bir sürü 10 yaş küçükle evlenen kadınlar var ve İnan’ın daha mutlular. Evliliğe gitmeli diye demiyorum, o en üst sınır. Yaşa rağmen evlilik olabiliyorsa şahane bir beraberlik de olabilir. İnsan, ömründe şu yaşadığınızı kaç kere yaşabilir?
Eğer cinsellikten öte bir duygum olsa zaten tutmam ben de kendimi ama iki sevişeceğiz diye tüm düzenimi alt üst etmek istemiyorumYaşa gitsin.
Hayat kısa.
İnsan hayatında bir yada iki defa bukadar güçlü duygular hisseder birine.
Anı yaşa derim.
Korkma çekinme plan yapma.
Ten uyumu konusunda şanslıyım aslında.Bunun adı ten uyumu
Sana bir şey söyleyeyim mi yaşa gitsin
Ömrün boyunca bir daha karşına hiç çıkmayabilir...
Böyle hikayeleri seviyorum. Allah mutluluğunuzu daim etsin :)Bunu okuduğuma çok sevindim.
Biz de sevgilimle bu çekim sayesinde tanıştık, aradan çok zaman geçmedi ve evlenme aşamasındayız. Çünkü tanıştıktan birkaç ay sonra beraber yaşamaya başladık, ayrı kalamıyoruz bir şekilde. Bazen ben de erken mi diye düşünüyorum ama hiç erken gibi de hissetmiyorum. Umarım seneler sonra ben de böyle iyi ki diyebilirim :)
Bence o “bazı” arkadaşlarını dikkate almalısınTen uyumu konusunda şanslıyım aslında.
Daha önce de buna benzer bir şeyler yaşamıştım, restorana girerken önüne geçmem için sırtıma dokunsa gözümde yıldızlar uçuşuyordu
Dediğim gibi aslında eğer düzenimi, sosyal hayatımı, arkadaş çevremi etkilemeyeceğine inansam denerdim ama bir saatlik bir kaçamağın çok olumsuz dönüşleri olabilir bana. Beni tek tutan da o aslında.
Bir de "bazı" arkadaşlarım dalga geçiyor benimle ya bakirse diye
Bunu diyeceğim hiç aklıma gelmezdi.
Yeni tanıştığım bir gençle aramızda fazla güçlü bir çekim var. Benden 8 yaş küçük, kesinlikle hiçbir konuda denk değiliz (yaşı ve yaşının getirilerinden dolayı), aynı çevredeyiz. Yani aramızda hiç ama hiçbir şey olmaması için her türlü geçerli neden var. Zaten sevgililik falan gibi bir düşüncem yok.
Gel gör ki tanıştığımızdan beri patlamaya hazır bomba gibi aramız. Çok güçlü bir fiziksel etkileşim var, birbirimizle temas etmeden duramıyoruz. Ben uzak durup kendi grubumla takılıyorum yanımıza geliyor, öyledir böyledir derken bir bakıyorum yine yan yanayız biz yine el kol temasındayız. Zaten aynı dans grubundayız o yüzden devamlı bir arada olacağız.
Çocuk dokunduğu an içim alev alıyor resmen. Birbirimize denk olsak her şey çok farklı olurdu.
Kendimi uzak tutmak için elimden geleni yapıyorum. Çünkü bu işin hiç oluru yok, aksine olumsuzlukları çok daha fazla. O yüzden temkinliyim, arkadaşlık sınırlarını aşacak bir şey yapmıyorum.
Diğer yandan dürüst olayım bu oyun hoşuma gidiyor; tekrardan bu kadar heyecanlanmak, bu köşe kapmaca, kaçamak dokunuşlar zevk veriyor. Kendimi bundan vazgeçirmem lazım daha ileriye gitmeden ama nasıl?
"Bazı" arkadaşlar nasıl da belli oluyorBence o “bazı” arkadaşlarını dikkate almalısın
Beni tanımadığınız için başkaları için yaşadığımı düşünüyor olmanız normal ama öyle biri değilim.ben olsam 1 kez olmadı 2 kez 10 kez neyse artık birlikte olurdum. başkalarının ne söylediği düşündüğü neden umrundaki. bence başkaları için yaşamayı bırakıp kendi mutluluğumuza bakmalıyız artık. 1 kere geliyoruz hayata ve bu tarz çekimler heyecanlar her zaman karşılaşabileceğin şeyler değil maalesef. kıymetini bil ve tut elinden yatağa at veledi.
Beni tanımadığınız için başkaları için yaşadığımı düşünüyor olmanız normal ama öyle biri değilim.
İnsanların ne söylediği de umrumda değil ama sonuçta bana olacak olan etkisini düşünüyor olmam normal. Etkilenecek olan benim ortamım, benim sosyal hayatım, benim ilişkilerim. Dolayısıyla sırf üç beş kez yatmak için haftanın üç günü bütün vaktimi geçirdiğim, sosyal hayatımın en büyük parçası olan bir ortamdan olmak istemiyorum.
Mesela aynı grupta eskiden birlikte olduğum bir adam daha var, onu bilenler var. Onunla ilgili de hakkımda düşündükleri vardır, umrumda değil çünkü bu birebir ilişkilerimize yansımıyor.
Renkli saçlı, 10 tane dövmesi burnunda halkası olan, çok iyi bir şirketteki işinden istifayı basıp taşınan bir insanım; başkalarının düşündükleri beni pek ilgilendirmiyor. Bu sadece kar-zarar dengesi.
Güvenemem ki konuşsam bile :) Genç çocuk, skor olarak bakma ihtimali de var. Çenesini tutacağına güvenemem.anlamadığım ortamınızdan neden olasınız ki. çocukla konuşursanız. sonuçta onun da ortamı değil mi
Yok neyse ki aşk meşk durumları yok.Dikkat edin böyle heyecanlar kendini sonra aşk acısına birakiyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?