Bende öyle ezilecek yapıda bir insan hiç olmadım ama yıllar önce şimdi bile hayret ettiğim şekilde bir çok şeyi yaşamış ve tuhaf ruh hallerine girmiştim.Eğer yapı olarak ezilebilecek bir yapıda olsanız zaten bu konuyu sorun etmez, sorun etseniz bile o kadar derine itmiş olursunuz ki bilinç üstünde farkına bile varmazsınız bunun sizin için sorun olduğunu.Kendi kişiliğinizi kaybetmiş ve hiç farkında olmadığınız bir şekilde yaşardınız.O yüzden ezilecek bir kişi olduğunuzu hiç sanmıyorum.Sadece abartılı anormal şeylerin, normalmiş gibi gösterildiği bir noktada kapana kısılmış ve ne yapacağınızı bilmez bir hale gelmişsiniz, yemek hazırlamanız da ezik olmanızdan değil bu sebepten.
Konuşarak çözüleceğini sanmıyorum bu algı farklarının zaten.çok ciddi çetin bir savaş vermeniz gerekecek muhtemelen.Çünkü bir şeyi "anladım tamam haklısın " dese başka bir gün başka başka saçma şeyler yapacak ve her şeyi tek tek mi söylemem gerekiyor deyip, çaresizlikten oturup ağlayacak noktaya bile geleceksiniz.Ama eşinizi seviyorsanız o da sizi seviyorsa mücadele edilebilir.Yalnız çok zaman alan ve insanı yıpratan bir süreç oluyor bu.kavga gürültü olmadan da çözülecek bir sorun olduğunu sanmıyorum açıkçası.Eşinizle konuştuğunuzda tanımadığınız başka bir erkekle sizi yalnız bırakmasını ya da eve yatıya kalmaya çağırmasını uygunsuz olduğunu söyleyin.Uygunsuz kelimesi çok önemli çünkü size karşı çıkışı muhtemelen "o çocuk öyle bir çocuk değil, sen ne kadar geri kafalısın, adam seni yiyecek mi" filan gibi cümleler olacak, "çocuk iyi olabilir beni yemeyedebilir lakin durum uygunsuz deyin mutlaka.Hasta hasta yemek hazırlamanıza, üzerinize düşülmemiş olmasına filan hiç değinemiyorum bile.Neyse çok uzattım, kavgasız çözüme ulaşacağına inanmıyorum bu konuların.Umarım her şeyi yoluna koyarsınız.