Siz çok çok iyi bir annesiniz
dilerim rabbim yavrularınıza sağlıklı,upuzun ömürler nasip etsin... kızınızın özel durumunu düşünerek ve devlet okullarının fiziksel imkanlarına bakarak özel okulda devam etmeyi düşünebilirsiniz bence. Çünkü bu kızınızın konforu için bir nevi ihtiyaç, günün büyük kısmını orada geçirecek. Maalesef gelişmişlik seviyemiz devlet okullarında ve çoğu kamusal alanlarda fiziksel engeli olan insanlarımızı düşünmemiz gerektiğini kavrayabilecek seviyede değil. Evladınıza yaklaşım şeklinizden dolayı elindekinin kıymetini bilen ve doyumsuz olmayacak bir çocuk diye düşündüm. Sizi de ayrıca çok takdir ettim. Hepimiz evlatlarımıza en iyisini vermeye çalışıyoruz ama bazen onların iyiliği için hayır dememiz gerektiğininde farkına varamıyoruz. Dengeyi yakalamışsız anladığım kadarı ile. Umarım bende şımartmadan ama aynı zamanda mahrum bırakmadan büyütebilirim ufaklığı.
Teşekkür ederim. Rabbim hepimizin evladını korusun, kötülükleri uzak tutsun ❤
Tabii ki hatalarımız oluyordur. Kreşten dolayı bazen cıvıttığı oluyor, bazen hassaslaşabiliyor ama dengeyi korumaya çalışıyoruz. Bunlar özel durumundan kaynaklı olmuyor genelde arkadaşlarından görüyor ve bize yansıtıyor. Taklit ediyor.
Devlet okulundan ben de bu sebepten korkuyorum. Özel de olsa, devlette olsa elbette birçok şeyle karşılaşacak ama 30-40 kişilik sınıf, biri bir şey söylese 20'si belki o bir kişinin peşine takılacak.
Elimizden geleni yapmaya çalışıyoruz. Ne mahrum bırakıyoruz, ne de her istediğine koşuyoruz. Eve geldiğinde yapması gerekenlerle ilgili sorumluluk veriyoruz. Şuan bunların bilincinde. Üstünü kendi çıkarıp, giyinebiliyor. Eşofman altı giymekte zorlansa da protezden dolayı müdahale etmiyorum teşvik ediyorum. Oyuncaklarını akşamdan dağınık bırakdıysa, okuldan gelince toplatıyorum. Temizlik yapacaksam koltuğa kaldırıyor, temizliyor eski yerine oyuncakları bırakıyorum ki sorumluluğunu bilsin. Kardeşinin dağınıklığını toplatmıyorum asla, kendi oyuncakları belli zaten onları topluyor. Tek görevi bunlar.
Nadiren de olsa bir şey söylediğim zaman ayağım acıyor diyor ama üşengeçlik biliyorum çünkü hoplayıp, zıplıyor. İyi o halde hadi uzan dinlen protezini çıkarayım krem sürelim diyorum, hemen off pofff dediğim şeyi yapıyor
Çocuk çok enteresan bir şey. Elbette sizinkinin de cıvıttığı dönemler olacak oluyor, direk değil yavaş yavaş alıştırmaya kalkın öyle durumlarda. Bazen ağlayacak, kıyameti koparacak ama öğreniyor zamanla.