- 9 Eylül 2018
- 5.493
- 24.402
- 548
- Konu Sahibi pistachio_27
-
- #101
Kuzucum inan benimde var yengelerim 2 tane hicbirine saygida kusur etmemisimdir etmemde.. hem abimlerin hemde yegenlerimin hatrina.. kusur varsa gormezden gelirim abimlerden oturu kendilerinden oturu iyilikleriyle herseyiyle severim yengelerimi.. ama bendeki gorumce gercekten diyorum evlerden irak.. yalani dolani coktur burda anlatsam herkes halime acir.. kac kere affettim kac kere sans verdim ona ben degisen hic bisey olmadi.. bunlarin hepsine esimde sahit neleri affettigimi iyi biliyor simdi ise sildim hayatimdan kiziminda onunla konusmasini istemiyorum hakli olarak.. kadir kiymet bilen birisi degil.. kayinvalidem kayinpederim dahil herkes beni hakli bulur kimse de bana sen niye biyle yapiyosun demiyolar hakliyim biliyolar.. o yuzden burda anlamak istemeyenlere dil dokucek degilim..Enteresan valla canım ya. Hem yengeyim hemde görümceyim.
Çocukken yengemin gözünün içine bakardım. Hala da çok severim. Benim gözümde orası yengemin evidir. O da bana iyidir aynı şekilde.
O yüzden anlayamıyorum bu çekememezlikleri.
Kayinvalidem kayinpederim kaynim hepsiyle cancigerim birtek gorumceyle aram iyi degil oda ondan kaynakli zaten ki bu kayinvalidem kayinpederim bu konuda arkamdalardir benim ben onlari iciticek uzucek hic bisi yapmadim.. kizlarini defalarca kez affettim ama o bana her defasinda saygisizlik yapmaya devam etti zaten bana karsi eziliyolar onun hakkinda.. uzuluyolar evet goruyorum bizim gorumceyle boyle olmamiza ama ben de biyere kadar sabrederim benim kanim degil canim degil tas olsa catlar..Dediğim gibi, aferin demek benim için uç bir durum. Ama nasıl hissedip böyle davrandığını sorarak "Sen nasıl istiyorsan yavrum" deyip çekilmek daha sağlıklı gibi duruyor. Ben, çocuğun gözünde sürekli milletin imajının düzeltilmesine, sürekli bir şeylerin örtülerek yok sayılmasına karşıyım. Neyse o. Çocuk bazı şeyleri fark ederek kendini geri çekiyorsa, yapıcı olmak adına çocuğu zorla o tarafa itmeyi doğru bulmuyorum. Herkes, çocuğun gözünde nasıl görüneceğini hesap edip öyle davranmayı bilsin, bilmeyen de çocuk tarafından dışarıda tutulur, ayıklanır bu kadar basit.
Siz yine "Aferin" şeklinde desteklemeyin, "İstemiyorsan, konuşmak zorunda değilsin" deyin. Kişiselleştirmeyin perçinlemeyin, olayların akışına göre kendisi serbest adımlayıp görsün bence İmzaben. Siz sadece hislerini sorup "Evet bu olabilir, bunlar normal, büyüklerin dünyası böyle olabiliyor" vb. öğretici kısımda yer alın, naçizane.
Esimin ailesiyle gercekten hicbi sorunum yok tek problem gorumce kisisi.. ben onu hayatimdan silmekle buldum careyi her defasinda adim attim duzeltmek icin cabalim biseleri hakli tarafken karsima aldim konustum cabaladim olmadi her seferinde beni uzmeyi kirmayi basardi.. saygisizliklari diz boyu zaten.. evlenip gitti yine herseyine kostum yardim ettim ama cidden kadir kiymet bilen birisi degil.. haketmemis verdigim degeriEsinizin ailesiyle sorunlar yasiyor olabilirsiniz,dogrudur. Ama cocugunuz onlardan herhangi biriyle konusmadiginda aferin diyerek desteklemeyin,yorum yapmayin madem kendisine birakin. Dogruyu yanlisi kendi anlayabilecegi yasa geldiginde gerekenleri yapar. Siz cocugu etkilerseniz onun bilinc altinda nelere sebep olacaginizi bilemezsiniz,kimse bilemiyor cunku. Beyin oyle degisik bir organ ki,daha cozemedigimiz pek cok ozellik var.
Dediğim gibi, aferin demek benim için uç bir durum. Ama nasıl hissedip böyle davrandığını sorarak "Sen nasıl istiyorsan yavrum" deyip çekilmek daha sağlıklı gibi duruyor. Ben, çocuğun gözünde sürekli milletin imajının düzeltilmesine, sürekli bir şeylerin örtülerek yok sayılmasına karşıyım. Neyse o. Çocuk bazı şeyleri fark ederek kendini geri çekiyorsa, yapıcı olmak adına çocuğu zorla o tarafa itmeyi doğru bulmuyorum. Herkes, çocuğun gözünde nasıl görüneceğini hesap edip öyle davranmayı bilsin, bilmeyen de çocuk tarafından dışarıda tutulur, ayıklanır bu kadar basit.
Siz yine "Aferin" şeklinde desteklemeyin, "İstemiyorsan, konuşmak zorunda değilsin" deyin. Kişiselleştirmeyin perçinlemeyin, olayların akışına göre kendisi serbest adımlayıp görsün bence İmzaben. Siz sadece hislerini sorup "Evet bu olabilir, bunlar normal, büyüklerin dünyası böyle olabiliyor" vb. öğretici kısımda yer alın, naçizane.
İşte siz inanmamayı tercih etmişsiniz. Anne doldurmuş çocuk tavır geliştirmiş diyorsunuz. Bu anafikirle yazmışsınız, ki durum böyle ise haklısınız. Ama tersine tam da üyenin yazdığı gibiyse yani çocuk fark ederek tavır geliştirmiş ve sonradan anne tarafından desteklenmiş ise (ki ben de yaşadığım için inanmayı tercih ediyorum) bu da gayet olağan, haklı bir tavır olur.
Yani bu kadar hayretle insanların bu duruma yüklenmesine ve safi tek yönlü düşünmesine gerek yok.
Ya dogrudur,ne deliler var etrafta farkindayim da. Aferin demeseniz cocuga da,”sen bilirsin canim,sonra tekrar dusunursun bu konuyu da halani da” tarzinda konussaniz mesela? Belki cocuk icin daha iyi olur. Tamamen cocugunuz icin onerdim yanlis anlamayin lutfen.Esimin ailesiyle gercekten hicbi sorunum yok tek problem gorumce kisisi.. ben onu hayatimdan silmekle buldum careyi her defasinda adim attim duzeltmek icin cabalim biseleri hakli tarafken karsima aldim konustum cabaladim olmadi her seferinde beni uzmeyi kirmayi basardi.. saygisizliklari diz boyu zaten.. evlenip gitti yine herseyine kostum yardim ettim ama cidden kadir kiymet bilen birisi degil.. haketmemis verdigim degeri
Tabi disardan olarak bi bakis acisi sizin yorumunuz benim icin.. ben bunu ilkkez yapiyorum zaten simdiye kadar gorumceyle aramda defalarca kez sorun oldu hicbirzaman ben konusmuyorum sende konusmicaksin demedim ben gitmedim ama kizimi gonderdim kimseden kimseyi mahrum etmem.. ama son yasadigimiz olayda kendisi kizim hala diyerek yanina yanasinca bakmadi yuzune kizimin.. kizim aglayarak halam bana bakmadi beni sevmedi diye yanima geldi.. ben bunu ölsem unutmam.. ha sonrasinda kizimla konusmak istemis telefonda kizim istememis ben de aferim dedim yanlis yaptigimi dusunmuyorum.. ben hayatimda herzaman her yaptigimin arkasinda dururum baskalarina gore yanlissa eger yaptigim ozaman derim ki.. ben bunu yaptim evet bi sebebi vardi o yuzden yaptim derim.. benimde karakterim bu..Ya dogrudur,ne deliler var etrafta farkindayim da. Aferin demeseniz cocuga da,”sen bilirsin canim,sonra tekrar dusunursun bu konuyu da halani da” tarzinda konussaniz mesela? Belki cocuk icin daha iyi olur. Tamamen cocugunuz icin onerdim yanlis anlamayin lutfen.
Size temel farkı söyle anlatmaya çalışıyım: mesela çocuk ortada bir sorun olduğunu fark etti. Ve annesine sordu veya tavır gösterdi. Annenin çocuğuna "senin duygun yalnis. Ah ah. Cok ayip o senin halan" demek yerine "Evet büyükler bazen anlasamayabilirler. Bunun ama sana karşı olan hisleri ile bir alakası yok. Halan seni cok seviyor" (seviyorsa tabi, sevmiyorsa zaten görüşmeye gerek yok) demeyi tercih edebilir. Siz ama dönüp "Aferim sen konuşma" deseniz ona o kapıyı kapatıyorsunuz çünkü cocuk hem tavır alır, hem sonra olur ya bir yakınlığı olsa anneye ihanet etmiş gibi hisseder. Insan da bunu hep aile iliskilerde unutuyor: yarın ölsek çocuklarımız bu beğenmedigimiz insanların elinede kalabilir. Örneklerini gördük. Kendi ailemden bir örnek veriyim: ablam ve eniştem kavga ettiler. Bir süredir mesafeli duruyorlar. Ama eniştem çocuğunu bu yüzden esirgemez. Oda diyebilirdi "yok görüsemez" diye ama ablam yegenlerine cok düşkündür, onu biliyor. Aralarındaki mesele ilerde belki çözülür yada çözülmez belli değil, ama böyle çocuk halasından olmadı
Dogrudur ne hissettiginizi siz bilirsiniz ama,ben konunun uzmani degilim,sadece benzer durumlarda ogluma ne soyluyorsam size de onu onerdim dilim dondugunce. Konunun uzmani kisiler de var aramizda,onlar belki daha dogru cumlelerle anlatirlar. Ben benzer durumlarda “oglum x seni gormedi sanirim,bir dahaki sefere seni sevecektir” tarzinda konusuyorum mesela.Tabi disardan olarak bi bakis acisi sizin yorumunuz benim icin.. ben bunu ilkkez yapiyorum zaten simdiye kadar gorumceyle aramda defalarca kez sorun oldu hicbirzaman ben konusmuyorum sende konusmicaksin demedim ben gitmedim ama kizimi gonderdim kimseden kimseyi mahrum etmem.. ama son yasadigimiz olayda kendisi kizim hala diyerek yanina yanasinca bakmadi yuzune kizimin.. kizim aglayarak halam bana bakmadi beni sevmedi diye yanima geldi.. ben bunu ölsem unutmam.. ha sonrasinda kizimla konusmak istemis telefonda kizim istememis ben de aferim dedim yanlis yaptigimi dusunmuyorum.. ben hayatimda herzaman her yaptigimin arkasinda dururum baskalarina gore yanlissa eger yaptigim ozaman derim ki.. ben bunu yaptim evet bi sebebi vardi o yuzden yaptim derim.. benimde karakterim bu..
Dogrudur ne hissettiginizi siz bilirsiniz ama,ben konunun uzmani degilim,sadece benzer durumlarda ogluma ne soyluyorsam size de onu onerdim dilim dondugunce. Konunun uzmani kisiler de var aramizda,onlar belki daha dogru cumlelerle anlatirlar. Ben benzer durumlarda “oglum x seni gormedi sanirim,bir dahaki sefere seni sevecektir” tarzinda konusuyorum mesela.
"Suni sevgi cemberi"Bilmiyorsunuz ki, tahmin ediyorsunuz sadece. Çocuk fark etmiş, tavır geliştirmiş ve ardından anne tarafından salık verilmiş, desteklenmiş; kadının tam olarak yazdığı bu. Siz buna inanmamayı seçmişsiniz, ben inanmayı tercih ediyorum çünkü yaşadım. Annem asla yanımda babam tarafına tek kelime kötü konuşmuş insan değil ama karşı tarafın yüzünden, ses tonundan, kelimeleri seçmesinden 3-4 yaşındayken o havayı aldım ve tavır geliştirdim, annemin de ruh halini yüzünden okurdum onlara her diyaloğunda.
Annem ise, konudaki hanımın aksine bana nasihat çekip aile olduğumuzu, onların babaannem ve halam olduklarını, o şekilde davranmamam gerektiğini vb. söyleyip beni babam tarafına itmeye çalıştı, koparmamak için çok uğraştı. Ben buna daha çok sinir oldum mesela, çünkü farkındaydım etrafımda oluşturulmaya çalışılan suni sevgi çemberinin. Keşke annem de beni salık verseydi "Hmm demek böyle düşünüyorsun, ne hissediyorsun? İstemiyorsan görüşme kızım" diyebilseydi.
"Aferin" demek belki biraz uç, ama zoraki itmemesini takdir ettim, başkalarının, çocuğun gözündeki imajını zoraki düzeltmeye çalışmak sadece çocuğa kafa karışıklığı oluyor.
Bu olayın tam da üyenin anlattığı şekilde yaşanmış olma ihtimali gayet kuvvetli. Bazı çocuklar davranıştan duruştan alır, annenin doldurmasına gerek yok, yüzünün düşüşünden fark eder.
Çok haklısınız. Bende halamı çok severim. Ama annemi üzseydi sadece babamın kardeşi olduğu için buna katlanmazdım.Bilmiyorsunuz ki, tahmin ediyorsunuz sadece. Çocuk fark etmiş, tavır geliştirmiş ve ardından anne tarafından salık verilmiş, desteklenmiş; kadının tam olarak yazdığı bu. Siz buna inanmamayı seçmişsiniz, ben inanmayı tercih ediyorum çünkü yaşadım. Annem asla yanımda babam tarafına tek kelime kötü konuşmuş insan değil ama karşı tarafın yüzünden, ses tonundan, kelimeleri seçmesinden 3-4 yaşındayken o havayı aldım ve tavır geliştirdim, annemin de ruh halini yüzünden okurdum onlara her diyaloğunda.
Annem ise, konudaki hanımın aksine bana nasihat çekip aile olduğumuzu, onların babaannem ve halam olduklarını, o şekilde davranmamam gerektiğini vb. söyleyip beni babam tarafına itmeye çalıştı, koparmamak için çok uğraştı. Ben buna daha çok sinir oldum mesela, çünkü farkındaydım etrafımda oluşturulmaya çalışılan suni sevgi çemberinin. Keşke annem de beni salık verseydi "Hmm demek böyle düşünüyorsun, ne hissediyorsun? İstemiyorsan görüşme kızım" diyebilseydi.
"Aferin" demek belki biraz uç, ama zoraki itmemesini takdir ettim, başkalarının, çocuğun gözündeki imajını zoraki düzeltmeye çalışmak sadece çocuğa kafa karışıklığı oluyor.
Bu olayın tam da üyenin anlattığı şekilde yaşanmış olma ihtimali gayet kuvvetli. Bazı çocuklar davranıştan duruştan alır, annenin doldurmasına gerek yok, yüzünün düşüşünden fark eder.
Çok haklısınız. Bende halamı çok severim. Ama annemi üzseydi sadece babamın kardeşi olduğu için buna katlanmazdım.
Evet akraba bağları çok önemli, ama anneme kötü davranan bir halanın yokluğu hayatımı etkilemezdi.
İste bende onu diyorum kayin validem halasi ozlemis gormek istedi dediginde once kadir kiymet bilmeyi ogrensin dedigimde tamda demek istedigim anlatmak istedigim bu.. halaligin hakkini verip kazanmali.. halasi benimle arasi bozuk olunca kizim hala diye yanina gittiginde yuzune bakmiyo sonrasinda kizim iki gozu iki cesme halam beni sevmedi diye agliyo ben ogun kizimin ne sucu varki ona boyle davraniyo diye icten ice cok uzuldum bende kizimi alip gitmistim ogun arkamdan kayinpederim yanlis yaptin diye kizina soylenmis.. sonrasinda sadece kizimla telefonda konusmak istemis kizimda konusmak istememis bu durumda bende aferim kizim hep boyle ol dedim.. ve ben yanlis yaptigimi dusunmuyorum asla..Çocuk fark edince, ister istemez tavrını takınıyor ki bence sağlıklı olan bu Limonsuz. Ailesine-sevdiklerine kötü davranan birine -kim olursa olsun- tepkili olması normal olan, bunun örtülerek sıfatlara indirgenip "Ama o hala, ama o dayı, ama o teyze, amca" denilmesi çocuğa kafa karışıklığı ve hislerini yok saymadan başka bir şey değil.
Burada da okuyoruz görüyoruz; "Niye sesini çıkarmıyorsun? Neden hakkını savunmuyorsun?" diyoruz ya bazı kadınlara, bunun altı buna benzer şeylerle dolu "Ama o baba, ama o amca, ama o eşim"... Sadece hala olduğu için çocuğun gözünde doğru bir yere oturtulamaz o insan, o doğru düzgün yeri, halalığın hakkını verip kendisi kazanmalı ; çocuğa, çocuğun anne-babasına karşı davranışlarıyla. Yoksa sen doğur, otomatikman hala sıfatı gelsin karşı tarafa, sana bk gibi davransın, çocuk da bunu görsün ama "Halam" diye kucağına atlasın. Yok ya.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?