Kizlar merhaba. Kimseye söyleyemediğim anlatamadığım şeyleri hep buraya yazdım. Hayatımda son dönemlerde kotu şeyler olurken hamile oldugumu öğrendim. Bu imkansiza yakin bir ihtimaldi 2 farklı korunma yöntemi kullanıyordum. Olayın cok ciddi sokundayim. Stresten geciktigimi dusundum, ilacımı hic aksatmadigima emindim, ve her ilişkide her ihtimale karşı prezervatif kullandık. Testi yaptığımda saniyeler içinde cift çizgi cikti. Daha yeni evliyim. Çocukları cok seviyorum evet ama bunu hiç düşünmemiştim. Karışık yaziyor olabilirim ağlıyorum şu an. Doktora gittim ve kese gözüküyordu. Bundan sonra söyleyeceklerim için ne olur yargılamayın sadece birilerinden ben de boyle hissettim ve şöyle oldu ya da şunu yaptım demesini istiyorum
Kendimi çok kötü hissediyorum, sigara içiyorum ve bırakamadım. Bebek fikrine su an sıcak bakamıyorum. Bir an heyecanlanıp mutlu oluyorum ama sadece bir an. Ya cok saçma belki ama gezmek istediğim yerler, yapmak istediğim şeyler vardi. Sanki bütün hayatım bitecekmiş gibi hissediyorum. Eşim cok mutlu. Ben kimseye hissettiklerimi anlatamiyorum korkuyorum. Doktor ilacın etkisinin kullandığım antibiyotik sebebiyle azalmış olabileceğini söyledi. Tüm korunma yöntemlerinde korunmanın %99 olduğu anlattı vs. Ben şok icindeyim. Kendimi hamile gibi hissetmiyorum. Cok anlik mutluluklar oluyor.
Allah isteyen herkese nasip etsin inşallah biliyorum bekleyen olmayan cok insan var biliyorum. Sacmalama diyorum kendime, su an o küçücük sey için böyle düşündüğüm için de kötü hissediyorum.
Beni kardeşiniz dostunuz kuzeniniz gibi görün ve lütfen bana bunun normal ya da anormal olduğunu söyleyin. Yargilanmaktan korktuğum için kimseyle paylaşamıyorum.
Uzun yazmış olabilirim okursanız ve cevap verirseniz belki bir nebze de olsa iyi hissederim.
Cok sorumluluk sahibi bir insan da değilim. Bazen üşendiğim için kahvalti bile yapmam mesela. Simdi de öyle o da benim yüzümden ac mi kalır diye düşünüyorum. Yaşam tarzım falan da biraz rahat, yani nasil anlatılır işte alkol alıp eğlenmeyi falan seviyorum. Tabiki bunlar bir bebekten daha önemli değil, neyi nasıl anlatacağımi da bilemiyorum.
Bunlar normal mi, boyle hissetmem sıkıntılı bir şey mi? Su an bu bebekten vazgeçersem ilerde istediğimde ya olmazsa. Boyle düşündüğüm icin bile cok üzgünüm. Lütfen bana bir şeyler söyler misiniz