Vajinismus olduğumu söylemiştim. Yanlışlıkla oldu
Korunma yöntemleri tabu mu ? Ağzım açık kaldı yazdıklarınıza.bu devirde ya bu devirde.birinin bunları es geçmesi için net zeka engelli olması gerek.akli dengesi yerinde olmamalı o derece imkansız.29 yaşında vajinismus biri zannetmiyorum ki cinsellik hakkında rahat konusuyor, neyin ne olduğunu biliyor, korunma konusunda rahatça bir doktora gidip danısıyor veya zannetmiyorum ki eşiyle aile planlamasından bahsettiler. Klavyeden yargılamak kolay, bu ülkede hala korunma yöntemleri bir tabu. Ayrıca ben kadının yasal hakkı 10 haftaya kadar dedim diye uzattınız da durdunuz. Kişisel vicdan ayrı, yazılı kanun ayrı. Yukarıda bir arkadaş sizin için soyut kavramlar ve kanun farkını çok güzel açıklamış. Bence okuyun.
Anne kadar hakkı olamaz şimdi.kadınla aynı şey mi ? Kadın ne karar verdiyse odur bana göre.madem o kadar baba olmak istiyor beyefendi ona göre bir kadınla ilişki yaşayacak.bir olgu bir bireyin vücudunda meydana geliyorsa başkasının söz hakkı olması kadar saçma bir durum yok bence.erkek fikrini kadına söyler kenera çekilir.devlet bunu tanımamalı.iki kişi arasında anlaşacak.baktı çoluk çocuk istiyor.isteyen kadına gidecek.bir de bu konular önceden konuşulmalı zaten.konuşulsa bile tek karar merci kadin olmalı.
kadın ne karar veriyosa omudur ? kadında madem çocuk istemiyor çocuk istemeyecek alfırmasına ses etmeyecek biriyle evlenebilirdi ve kadın ne karar veriyosa o dediğiniz konu bir hayat belki şimdi eşi tamam dese aldırıcak biticek ama belkide ilerde iyiki karşı çıkmışsın dicek bir bebek sonuçta başka bir operasyondan bahsetmiyoruzAnne kadar hakkı olamaz şimdi.kadınla aynı şey mi ? Kadın ne karar verdiyse odur bana göre.madem o kadar baba olmak istiyor beyefendi ona göre bir kadınla ilişki yaşayacak.bir olgu bir bireyin vücudunda meydana geliyorsa başkasının söz hakkı olması kadar saçma bir durum yok bence.erkek fikrini kadına söyler kenera çekilir.devlet bunu tanımamalı.iki kişi arasında anlaşacak.baktı çoluk çocuk istiyor.isteyen kadına gidecek.bir de bu konular önceden konuşulmalı zaten.konuşulsa bile tek karar merci kadin olmalı.
Bebeğin bilinci dahi oluşmamışken aldırılması doğup sağlıksız bir anne çocuk ilişkisine ömür boyu maruz kalmasından daha kötü yani. Böyle düşünen birine ne denir ki artık.önemli tabiki ama bence artık yaşayan bir bebeğin hayatını istemiyorum diyerek sonlandırmak kadar önemli değil bana göre henüz küçücük ama yaşıyo sonuçta ve bir insan artık
Eee veriliyor tabi.her yerde bas bas bağırıyorlar. Yapmayın ya normal zeka seviyesinde birinin aklına korunmak gelmeyecek mi ? Bu kadar da iyi niyet olmaz.internet diye birşey var internet kimsenin kimseye ihtiyacı yok.bir yaz arama motoruna bu kadar ya.sanki 1960 yılından bağlanıyor gibisiniz.kazık kadar kadin.orta yaşli bir de.hanımefendi çünkü bu ülkede cinsellik tabu. Kocasına bile ne istediğini söyleyemeyen kadınlar var, değil korunmak. neden vajinismus bu kadar yaygın cinsellik tabu olduğu için. inanılmaz bir cinsellik konusunda cahillik var, sanki doğru düzgün cinsel eğitim veriliyor da insanlar keyiften korunmuyor. İsviçrede yaşamıyoruz
Her kadın anne olmak zorunda ya da annelik içgüdüsü tanışmak zorunda gibi algılanıyor ve resmen baskı haline geliyor o yüzden kuşaklar boyu bitmek bilmeyen travmalarla uğraşıyoruz ömür boyu. Kararınız ne olursa olsun profesyonel destek almanız lazım çevreniz anlamıyor ve çok yalnız kalmışsınız. Lütfen en kısa zamanda psikolojik destek alın.Merhaba,
29 yaşındayım. 10 aydır evliyim. Vajinismusum. Hamile kaldım. 9 haftaya yaklaştı.
Öğrendiğimden beri ağlıyorum. Kabullenmeyi hislerimin değişeceğini bekledim ama olmuyor. Bebek görmek bile beni irrite ediyor. Çok mutsuzum. Çok üzülüyorum bebeğe de üzülüyorum herkes ne kadar heyecanlı hevesli ama ben asla istemiyorum, isteyemiyorum. Aldırmak falan çok ürkütücü geliyor. Ama ya bu his hiç geçmezse bebeğe daha da yazık olmayacak mı ?
Hislerimi paylaştığım herkes çocuğu olmayanlar var işte çok günah vs. Tamam hepsini biliyorum anlıyorum ama inanın içimdeki hissin mutsuzluğun tarifi yok. Aldırmak için 10 haftaya kadar sürem var yasal olarak. Bir kaç günüm kaldı.
Eşim kesinlikle istemiyor aldırmayı. Ama kimse beni anlamıyor sanki bütün hayat sevincim yerle bir oldu, hayatım bitmiş gibi hissediyorum.
Aldırırsam eşimle çıkmaza girmekten korkuyorum, günaha girmekten korkuyorum, kürtaj dan korkuyorum doğumdan korkuyorum zaten birlikte bile olamadım çok kötüyüm inanılmaz bana ne tavsiye edersiniz
ikinci paragrafınıza kesinlikle katılıyorum ama anne çocuğun sahibi değildir sahibi olması için bir eşya falan olması gerek ama o bir insan ve bir insan bir insanın sahibi olamazçocuğun sahibi annedir.
çocuğun annesiyle, doğmadan önce anne karnında başlayan ve sonrasında da yıllarca devam eden simbiyotik bir yaşam söz konusudur. çocuk anne sevgisini hissetmeden gelişemez. bu ilişki çok kıymetli o kadar kıymetli ki çocuğun zekası, özgüveni, akıl sağlığı bunlarla çok ilişkili. baba ile ilişki çocuğun birey olduğunu keşfetmesinden sonra başlıyor ve daha sosyal bir ilişki.
o yavrucağın kalbi atıyor ve o'nu istemeyen annesinin stresini şu an az ama sonrasında çok miktarda yaşamaya başlayacak. o yüzden çok çok üzücü bir durum bu. keşke çocuk sahibi olmak ehliyete bağlansa ama değil.
katılıyorum televizyonda bas bas bağırıyolar korunmayı anlatıyolar herşeyi anlatıyolar internette de herşey varEee veriliyor tabi.her yerde bas bas bağırıyorlar. Yapmayın ya normal.zeka seviyesinde birinin aklına korunmak gelmeyecek mi ? Bu kadar da iyi niyet olmaz.internet diye birşey var internet kimswnin kimseye ihtiyacı yok.bir yaz arama motoruna bu kadar ya.sanki 1960 yılından bağlanıyor gibisiniz.kazık kadar kadin.orta yaşli bir de.
Doğanın kanunu bu.ve yapılan eylemin kadının işine karışacak kadar söz sahibi yapmadığını düşünüyorum.dış kapının dış mandalı resmen.o kadar önemsiz görüyorum bir çocuktaki erkeğin payini.Kadın eşeysiz ürese dediğiniz doğru olurdu.
sırf bir ihtimal yüzünden çocuğun hayatına son mu verin yaniBebeğin bilinci dahi oluşmamışken aldırılması doğup sağlıksız bir anne çocuk ilişkisine ömür boyu maruz kalmasından daha kötü yani. Böyle düşünen birine ne denir ki artık.
Bazı kadınlar çok tuhaf ya takmışlar milletin istenmeyen hamileliğine zorla doğur da doğur. Size ne ya, beni zerre alakadar etmiyor biri gidip kürtaj yaptırıyorsa yani çok istiyorsan sen yaptırmazsın. İşssizlik başa vurmuş galiba
ikinci paragrafınıza kesinlikle katılıyorum ama anne çocuğun sahibi değildir sahibi olması için bir eşya falan olması gerek ama o bir insan ve bir insan bir insanın sahibi olamaz
Aldırmayın lütfen bu yazımı okuyun Rica ediyorum. Ben de vajinismüstüm. Şöyle düşündük. Bir defa zorlayarak yaparsak artık arkası gelir. Evlendikten 3 hafta sonra bayağı zorlayarak yaptık. Korunmak aklımıza gelmedi. Zaten yapamıyorduk ben itiyordum aşırı korkuyordum. Kızlık zarım bozuldu. Üstelik hamile kaldım. Hiç hazır değildim çocuk için. Bir sene düşünmüyordum. Hem vajinismüs meselesi hem de evliliği biraz yaşamak adına. Yine de Rabbimin bir bildiği vardır dedim. Vajinismüsü yine yenemedim. Bir buçuk sene beraber olamadık. Sonrasında olduk çok şükür. Rahat hamilelik geçirdim. Sonrasında sezeryan, emzirme sorunları, çocuğun gaz sorunları falan yıprandık ilk 6 ay. Ama sonra bebek büyüdükçe ona o kadar bağlandım ki. Gülüşü hareketleri. Yok böyle bir şey. Tam bir mucize gibi. Hele anne demeye başladıktan sonra. Gelip arada sarıldıktan sonra ondan önce bu sevgiyi tatmadan nasıl yaşamışım dedim. Zorlukları elbette çok. Ama emin olun bütün zorluğuna rağmen iyi ki var iyi ki Allah bana vermiş çocuğumu diyor insan. Üstelik annemi kaybettim oğlum 6 aylıktı. Onun sevgisiyle ayakta kaldım. Teselli buldum. Yoksa hiç kaldıramazdım bu psikolojiyi. Yani demem o ki Allah bu çocuğu size verdiyse ne hiknetler gizlidir bilemezsiniz. Sabredin görün sonucunu. Hem aldırırsanız sürekli rüyalarınıza girer. Vicdan azabı çekersiniz ömür boyu. Bir can ın yaşam hakkını elinden alıyorsunuz. Bir kez daha düşününMerhaba,
29 yaşındayım. 10 aydır evliyim. Vajinismusum. Hamile kaldım. 9 haftaya yaklaştı.
Öğrendiğimden beri ağlıyorum. Kabullenmeyi hislerimin değişeceğini bekledim ama olmuyor. Bebek görmek bile beni irrite ediyor. Çok mutsuzum. Çok üzülüyorum bebeğe de üzülüyorum herkes ne kadar heyecanlı hevesli ama ben asla istemiyorum, isteyemiyorum. Aldırmak falan çok ürkütücü geliyor. Ama ya bu his hiç geçmezse bebeğe daha da yazık olmayacak mı ?
Hislerimi paylaştığım herkes çocuğu olmayanlar var işte çok günah vs. Tamam hepsini biliyorum anlıyorum ama inanın içimdeki hissin mutsuzluğun tarifi yok. Aldırmak için 10 haftaya kadar sürem var yasal olarak. Bir kaç günüm kaldı.
Eşim kesinlikle istemiyor aldırmayı. Ama kimse beni anlamıyor sanki bütün hayat sevincim yerle bir oldu, hayatım bitmiş gibi hissediyorum.
Aldırırsam eşimle çıkmaza girmekten korkuyorum, günaha girmekten korkuyorum, kürtaj dan korkuyorum doğumdan korkuyorum zaten birlikte bile olamadım çok kötüyüm inanılmaz bana ne tavsiye edersiniz
Anne kadar hakkı olamaz şimdi.kadınla aynı şey mi ? Kadın ne karar verdiyse odur bana göre.madem o kadar baba olmak istiyor beyefendi ona göre bir kadınla ilişki yaşayacak.bir olgu bir bireyin vücudunda meydana geliyorsa başkasının söz hakkı olması kadar saçma bir durum yok bence.erkek fikrini kadına söyler kenera çekilir.devlet bunu tanımamalı.iki kişi arasında anlaşacak.baktı çoluk çocuk istiyor.isteyen kadına gidecek.bir de bu konular önceden konuşulmalı zaten.konuşulsa bile tek karar merci kadin olmalı.
ülke gerçeklerinden ne kadar uzaksınız.. isterseniz gidip forumun cinsellik bölümüne bir göz atın, siz tüm evliliklerde tüm cinselliğin kadının onayına ve televizyon izlemesine bağlı olduğunu düşünüyorsanız o sizin yanılgınız. çoğu evlilikte cinsel şiddet var onu geçtim, eşinin haplarını saklayan, prezervatif takmam bir şey olmaz diyen eşler var? siz türk kadınlarının evlilik hayatında elde edemediği kişisel saygıyı yatakta elde edebileceğine inanıyorsanız baya körsünüz. Vajinismus ve geçmiş cinsel hayatı olmayan bir kadından bahsediyoruz, kocasına sordunuz mu "ee sen adam korunma yöntemi ne seçtin?" diye.. türk kadınlarının büyük bir bölümü cinselliği bilmeyi bırak bir de üzerine bilseler bile yatakta bilmemeleri gerektiği üzerine baskılanan insanlardan oluşuyor.. Kaçının söz hakkı var? konu sahibi vajinusmus olduğuna göre belli ki bu konularda bir eğitimi, desteği yok aksine korkuları, belki de geçmişinde taciz öyküleri var. Bilemezsiniz ama anca gelip ahkam kesiyorsunuz.Çok ilginç ya.katılıyorum televizyonda bas bas bağırıyolar korunmayı anlatıyolar herşeyi anlatıyolar internette de herşey var
Doğanın kanunu bu.ve yapılan eylemin kadının işine karışacak kadar söz sahibi yapmadığını düşünüyorum.dış kapının dış mandalı resmen.o kadar önemsiz görüyorum bir çocuktaki erkeğin payini.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?