canım bence sakın kararından vazgeçme, kararlı ol ve dik dur, onların seni aldatmalarına kanma sakın. Şunu sakın unutma huylu huyundan vazgeçmez. böyle konularda yazıyorum hep, ben de hamileyken ayrıldım eşimden, bırak hamileyken doğumdan sonra bile aramadı beni, aradığı zamanlarda da hakaret edip sürekli beni suçluyordu, kızım doğdu boşanma davam sonuçlanmak üzere, huzur içinde yaşıyorum, mutluyum, insanlara köle olmak, eziyetlerine katlanmak için gelmedik bu dünyaya, hayatının kıymetini bil tatlım.
dava açınca zaten mahkeme babasına bir gün verecek çocuğu görmesi için, bebek olduğu için ya haftada bir iki saat olur ya da 15 günde bir olur en fazla, hele ki başka şehirde olması çok daha güzel, ama çocuğu görme kararını mahkeme sadece baba için verir unutma, sakın kaynananı ve kaynını evinize dahi yaklaştırma, onlar haketmiyor ne seni ne çocuğunu,
hiç üzülme güzelim, Allah kurtarmış seni onlardan, bol bol şükret ve kızınla geçireceğin güzel günlerini düşün, çocuğun için tekrar dene diyenler var elbet, yavrucak o evde sağlıklı bir şekilde büyüyebilecek miydi? mutlu huzurlu olabilecek miydi? eğer evet diyorsan ben de derim tekrar dene derim, ama olmuyor, çocuğun onu seven insanların içinde yetişecek, ailelerimizin destek olması çok güzel, Allah onları başımızdan eksik etmesin.
Hikayen çok zor çok kötü günler geçirmişsiniz ama ben seni çok içten tebrik ediyorum bu güçlü duruşun için çocuğu bahane edip boşanmaya cesaret edemeyen kadın tiplerine örnek olsun tabiki burada ailenin arkanda durması çok önemli bu adamla yetiştireceğin kız çocuğu çok sağlıksız olacaktır adam değer bilmiyor bence çok güzel karar almışsın zorda olsa evladın ve senin için en iyisini yapıyorsun tekrar tekrar tebrik ederim her bayanın böyle güçlü durması dileğiyle....
canım bence sakın kararından vazgeçme, kararlı ol ve dik dur, onların seni aldatmalarına kanma sakın. Şunu sakın unutma huylu huyundan vazgeçmez. böyle konularda yazıyorum hep, ben de hamileyken ayrıldım eşimden, bırak hamileyken doğumdan sonra bile aramadı beni, aradığı zamanlarda da hakaret edip sürekli beni suçluyordu, kızım doğdu boşanma davam sonuçlanmak üzere, huzur içinde yaşıyorum, mutluyum, insanlara köle olmak, eziyetlerine katlanmak için gelmedik bu dünyaya, hayatının kıymetini bil tatlım.
dava açınca zaten mahkeme babasına bir gün verecek çocuğu görmesi için, bebek olduğu için ya haftada bir iki saat olur ya da 15 günde bir olur en fazla, hele ki başka şehirde olması çok daha güzel, ama çocuğu görme kararını mahkeme sadece baba için verir unutma, sakın kaynananı ve kaynını evinize dahi yaklaştırma, onlar haketmiyor ne seni ne çocuğunu,
hiç üzülme güzelim, Allah kurtarmış seni onlardan, bol bol şükret ve kızınla geçireceğin güzel günlerini düşün, çocuğun için tekrar dene diyenler var elbet, yavrucak o evde sağlıklı bir şekilde büyüyebilecek miydi? mutlu huzurlu olabilecek miydi? eğer evet diyorsan ben de derim tekrar dene derim, ama olmuyor, çocuğun onu seven insanların içinde yetişecek, ailelerimizin destek olması çok güzel, Allah onları başımızdan eksik etmesin.
gösterme çocugunu o öküz kocana babası felan olamaz sadece genini vermiş okadar oda olmasaymış ama olmuş bikere...
ya benim anlamadığım bu kaynanatörlere ne oluyor yahu önce diyar diyar dolanır oğullarına kız ararlar evlndirirler binbir zahmet sonrada ayırmaya çalışırlar ..nefret ediyorum ya böyle igrenç insanlardan..
neyse olan olmuş sana artık bundn sonraki hayatında kolaylıklar diliyorum allah yardımcın olsun sağlıcakla al bebişini kucağına ihşallah
Ne diyecegimi bilemiyorum kafaniza koymu$sunuz bo$anmayi onlara yaptigin onca iyilik, emek,... gençligin? Bunlarin hesabini sormayacak misin?
Biolojik babasi ilerde kizina nafaka ödeyecek kolaydi öyle bo$an demekle bitmiyor her$ey.. Sana sen ver dilekçeyi dedigine göre bu ili$kiyi düzeltmeden yana degil e$iniz.
Kadin Haklari / Dernekleri /... vs böyle yerler yokmu yav Türkiye'de bilgi alabilceginiz? Yasalar ne der? Ne yapmalisiniz felan?
Bunu avukatınıza danışın ama yine de onun davayı açması bence daha iyi.Anlaşma da yapmayın. protokol imzalarsanız değiştiremezsiniz.Boşandıktan sonra.eşim dilekçeyi sen ver diyor, çünkü hala ne kadar ciddi olduğumun farkında değil, blöf yaptığımı sanıyor. nasıl olsa davayı açamaz diye düşünüyor.
ben ona hiçbi şeyin hesabını sormayacağım. hiç bişey istemicem. çıksın gitsin hayatımdan ben başka bişey istemem... allah sorsun ona..
eşim dilekçeyi sen ver diyor, çünkü hala ne kadar ciddi olduğumun farkında değil, blöf yaptığımı sanıyor. nasıl olsa davayı açamaz diye düşünüyor.
ben ona hiçbi şeyin hesabını sormayacağım. hiç bişey istemicem. çıksın gitsin hayatımdan ben başka bişey istemem... allah sorsun ona..
yardım istemişsin bende koşup geldim....bana lütfen kızma ama!!!...sana lütfen bi kere daha düşün derim...sonra pişman olma...bir çocuğunu babasız büyütmenin ne kadar sıkıntılı olabileceğini, mahalle baskısını ve helede bir kız çocuğu büyütmenin zorluklarını bi kere daha düşün..baban annene hiçmi zulüm etmedi...herşey çokmu güllük gülistanlıktı...birde annenle babanın boşanmış olabileceğini sonrada siz şimdi ne halde olurdunuz onu bir düşün sonra kararını ver derim...birincisi yapıcı yorumlar yapma taraftarıyım ikincisi tarafsız olma adına birde eşinin diyebileceklerini düşünüyorum...tabiki son karar senin ama sen bi kere daha düşün canım...
selam, uzun zamandır herkese iyi görünmekten, kendi kendime konuşmaktan yoruldum, o yüzden kimse tavsiyede bulunmasa bile yazmaya karar verdim.
ben 1,5 senelik evliyim. eşimin babası vefat etmiş, bana annem hasta bırakamam, beraber oturalım dedi. bende ilerde kendi anneme bişey olsa bakmayacak mıyım düşüncesiyle kabul ettim. ama kaynanamın yanında birde kaynım çıktı. öyle saçma sapan bir hal aldı ki, artık tahammülüm kalmadı. kocamla gezmeye gitsek, annesinden abisinden izin alıyoruz. bi yere gidip geldiğimizde suratlar asılıyor, benle konuşmuyolar. ben tek başıma hiç bir yere gidemiyorum. eşimin çalıştığı yere bile onlar izin vermezse gidemiyorum. daha önce dayanamayıp, baba evine döndüm. aradılar, eşim ayrı eve çıkıcaz dedi yeminler etti, ailesi tehditler savurdu. ben nasıl olsa ayrı eve çıkıcaz diye geri döndüm. meğer yalanmış. eşim ben geri döneyim diye yalan söylemiş.
evde hiç huzur yok, kaynanam sürekli senden utanıyorum, ben zaten seni istememiştim ki, ben oğluma demiştim zaten, bu kız iki günlük, bundan karı olmaz gibi şeyler söylüyo bana. ben bunları kolay kolay eşime yansıtmadığım halde, eşim senin yüzünden eve gelmek istemiyorum, sürekli dırdır yapıosun diyo.
annesine abisine çok düşkün. mesela akşam işten gelir, ben kapıda karşılamazsam, eğer odamdaysam, yatana kadar annesi abisiyle oturur, gelipte yanıma öldümmü kaldımmı hastamıyım bakmaz. ben sorun çıkarmadığım sürece çok iyidir, ama suratım asılsa hemen kaçar.
neyse çok uzun oldu. en son tartışmamızı anlatayım. 6 aylık hamileydim. annesi ve abisi saçma sapan şeylere bana bağırıp duruyolardı. eşime anlatmaya kalkınca hemen onları savunuyordu. bende birgün beni ailemin yanına yolla, biraz kafamı toplayayım, yoksa evliliğimiz bitecek dedim. sen annenin yanına gitmek için bahaneler uyduruyosun dedi. bende ogün annemle konuştum, annemi çağırdım yanıma. annem eşimle konuştu, gelsin biraz bizde kalsın, kafasını toplasın, bak hamile, bebek için iyi değil bu kadar stres dedi. bu sefer annemi suçlamaya başladı. annem beni arayıp sorduğu için ben alışamamışım evliliğe!!!! annemle ben farklı şehirlerde oturuyoduk, o yüzden annem beni hergün arardı, o gözüne batmış beyfendinin.
annemin geldiği akşam, artık ben olanlara dayanamadım, sinir krizi geçirmiş bayılmışım.kendime geldiğimde ben yerdeydim, abisi ş.refsiz diye bağırarak üstüme yürüyordu. kaynanam deseniz "komşulara hem kendini hem bizi rezil ettin" diyodu. annem beni savununca annemin üstüne yürüdü abisi falan. eşime baktım, ağzını bıçak açmıo. bizi ayırıyo sadece. o an hepsinden nefret ettim. duvarları tekmeledim, ondan olan çocuk olmaz olsun diye, düşürmeye çalıştım kızımı o sinirle. sonra sabah annemle kimse uyanmadan çıktık o evden.
sonuç olarak 3 aydır baba evindeyim. kızım gelmek için gün sayıyo. eşim derseniz, bu 3 ay içinde bi kere annemi aradı, sen kızının arkasında durduğun için buralara alışamadı gitti dedi. bi kere de beni aradı, sözde kızını sormak için aradı, ama beni suçlayıp durdu. annesinin abisinin hatalarını söyleyince susup kalıyo cevap veremiyo. sadece beni suçluyo. bazen nette karşılaşıyoruz. hiç kızımızı sorduğu yok, ailesi zaten hiç aramadı.
biliyorum kızım doğduğunda baba kesilecek, şimdi benim kafamı kurcalayan şu: beyfendi ve sevgili annesi kızım doğduğunda gelip görmeye hakları varmı sizce? kör şeytan gösterme diyo, zaten bu zamana kadar arayıpta sormamışlar. şimdi niye merak edip gelsinler? kafam çok karışık. kızım için en iisini yapmak istiyorum. onu herkesten korumak istiyorum, çakma babasından bile...mafoldumben
Selam..
Eşiniz belki kötü bir koca olabilir, ancak bu kötü bir baba da olacağı anlamına gelmez. Kızınızı göstermeme düşüncesi şu andaki hassas, duygusal döneminizden kaynaklanıyor. Eğer ki gerçekten doğduğunda baya göstermezseniz, sadece kızınızı eşinize intikam vesilesi olarak kullanmış olursunuz. Ve kesinlikle yanlış bir tutum. En büyük kötülüğü kızınıza yapmış olursunuz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?