- Konu Sahibi kalbimdurur
-
- #101
hepinize gerçekten çok ama çok teşekkür ediyorum yazan herkesin yorumunu itinayla okuyorum ve bana inanın çok iyi geliyor.özellikle birkaç arkadaşın yazdıklarını okuyunca kendimi tutamadım ağladım...haklısınız karnımda benm canım var ki rabbim onu hiç ummadığım biranda nasip etti bize..pazartesi günü kalp atışlarını dinlemeye gideceğiz her geçen gün karnımda biraz daha büyüyor benm daha çok canım oluyor bebeğim bana ben ona bağlanıyorum..inanın kürtaj cümlesini bile duymak istemeyen biriyim günlerdir düşündükçe yıpranıyorum nasıl yapacaksın diye kendikendimi yiyorum...1 yıldır evliyim ancak çok şeyler yaşadım çok üzüldüm çok yıprandım zor bir evlilik evresi geçirdim halada öyle...ailemle evliliğim yüzünden aram açıldı onaylamadılar hiçbirzaman bebeğimi doğurursam onların yanına gidersem eminim çocuğumu eşimde bırakmamı isteyeceklerdir yapılarını biliyorum o zaman ben kopamayacağım yanlış kararlar vermek istemiyorum arkadaşlar bebeğime çektiğim yada çekeceğim ağır bedelleri ödetmek hiç istemiyorum ama ona canıma kıyamıyorum da....Allah'ım bana inşl. en kısa zaman da bir yol gösterir...
hepinize gerçekten çok ama çok teşekkür ediyorum yazan herkesin yorumunu itinayla okuyorum ve bana inanın çok iyi geliyor.özellikle birkaç arkadaşın yazdıklarını okuyunca kendimi tutamadım ağladım...haklısınız karnımda benm canım var ki rabbim onu hiç ummadığım biranda nasip etti bize..pazartesi günü kalp atışlarını dinlemeye gideceğiz her geçen gün karnımda biraz daha büyüyor benm daha çok canım oluyor bebeğim bana ben ona bağlanıyorum..inanın kürtaj cümlesini bile duymak istemeyen biriyim günlerdir düşündükçe yıpranıyorum nasıl yapacaksın diye kendikendimi yiyorum...1 yıldır evliyim ancak çok şeyler yaşadım çok üzüldüm çok yıprandım zor bir evlilik evresi geçirdim halada öyle...ailemle evliliğim yüzünden aram açıldı onaylamadılar hiçbirzaman bebeğimi doğurursam onların yanına gidersem eminim çocuğumu eşimde bırakmamı isteyeceklerdir yapılarını biliyorum o zaman ben kopamayacağım yanlış kararlar vermek istemiyorum arkadaşlar bebeğime çektiğim yada çekeceğim ağır bedelleri ödetmek hiç istemiyorum ama ona canıma kıyamıyorum da....Allah'ım bana inşl. en kısa zaman da bir yol gösterir...
Hayır hiçbir anne evladını üzücek birşey yapmaz ve bir anneyi bebeğinden ayırmak kadar canice birşeyide düşünemez. Emin ol o bebeği gördükleri zaman onlar bırakamıycaklar. iki kere evlenmiş boşanmış ve ailenin onayının olmadığı bir adamla evlenmeye aileni ikna etmişken bu bebeği sahiplenmelerinede emin daha kolay ikna edersin.
hepinize gerçekten çok ama çok teşekkür ediyorum yazan herkesin yorumunu itinayla okuyorum ve bana inanın çok iyi geliyor.özellikle birkaç arkadaşın yazdıklarını okuyunca kendimi tutamadım ağladım...haklısınız karnımda benm canım var ki rabbim onu hiç ummadığım biranda nasip etti bize..pazartesi günü kalp atışlarını dinlemeye gideceğiz her geçen gün karnımda biraz daha büyüyor benm daha çok canım oluyor bebeğim bana ben ona bağlanıyorum..inanın kürtaj cümlesini bile duymak istemeyen biriyim günlerdir düşündükçe yıpranıyorum nasıl yapacaksın diye kendikendimi yiyorum...1 yıldır evliyim ancak çok şeyler yaşadım çok üzüldüm çok yıprandım zor bir evlilik evresi geçirdim halada öyle...ailemle evliliğim yüzünden aram açıldı onaylamadılar hiçbirzaman bebeğimi doğurursam onların yanına gidersem eminim çocuğumu eşimde bırakmamı isteyeceklerdir yapılarını biliyorum o zaman ben kopamayacağım yanlış kararlar vermek istemiyorum arkadaşlar bebeğime çektiğim yada çekeceğim ağır bedelleri ödetmek hiç istemiyorum ama ona canıma kıyamıyorum da....Allah'ım bana inşl. en kısa zaman da bir yol gösterir...
beni bütün arkadaşlarım okadar iyi motive etti ki anlatamam herkese çok teşekkürler rabbim bebek bekleyen bütün arkadalarıma inşl. hayırlısıyla en kısa zaman da anne olmayı nasip eder..bugün bir olay duydum 15 yıldır anne olmayı bekleyen baba olmayı bekleyen ve hiç yılmayan iki insan...rabbim onları o şekilde sınarken beni de hiç beklemediğim anda evliliğimi bitirmeyi düşündüğüm zamanlar da anne yaptı.. eminim ki bebeğimi doğurduktan sonra burda sizlere iyi ki aldırmamışım bakın bebeğimde böyle bir hayır varmış diyeceğim...belki zor olacak benim için ama ben katil olamam bebeğim için geçmişe sünger çekmeliyim eşimle en iyisi olmak için çabalamalıyım ki kendimi şu noktada şanslı sayıyorum eşim 35 yaşında daha önce 2 evlilik geçirmiş ve baba olmamış..onun içinde bu durum ilk...belki eşim bebeğime de bana da sıkıca sarılır çok iyi bir eş çok iyi bir baba olur diyorum..
hepinize gerçekten çok ama çok teşekkür ediyorum yazan herkesin yorumunu itinayla okuyorum ve bana inanın çok iyi geliyor.özellikle birkaç arkadaşın yazdıklarını okuyunca kendimi tutamadım ağladım...haklısınız karnımda benm canım var ki rabbim onu hiç ummadığım biranda nasip etti bize..pazartesi günü kalp atışlarını dinlemeye gideceğiz her geçen gün karnımda biraz daha büyüyor benm daha çok canım oluyor bebeğim bana ben ona bağlanıyorum..inanın kürtaj cümlesini bile duymak istemeyen biriyim günlerdir düşündükçe yıpranıyorum nasıl yapacaksın diye kendikendimi yiyorum...1 yıldır evliyim ancak çok şeyler yaşadım çok üzüldüm çok yıprandım zor bir evlilik evresi geçirdim halada öyle...ailemle evliliğim yüzünden aram açıldı onaylamadılar hiçbirzaman bebeğimi doğurursam onların yanına gidersem eminim çocuğumu eşimde bırakmamı isteyeceklerdir yapılarını biliyorum o zaman ben kopamayacağım yanlış kararlar vermek istemiyorum arkadaşlar bebeğime çektiğim yada çekeceğim ağır bedelleri ödetmek hiç istemiyorum ama ona canıma kıyamıyorum da....Allah'ım bana inşl. en kısa zaman da bir yol gösterir...
hepinize gerçekten çok ama çok teşekkür ediyorum yazan herkesin yorumunu itinayla okuyorum ve bana inanın çok iyi geliyor.özellikle birkaç arkadaşın yazdıklarını okuyunca kendimi tutamadım ağladım...haklısınız karnımda benm canım var ki rabbim onu hiç ummadığım biranda nasip etti bize..pazartesi günü kalp atışlarını dinlemeye gideceğiz her geçen gün karnımda biraz daha büyüyor benm daha çok canım oluyor bebeğim bana ben ona bağlanıyorum..inanın kürtaj cümlesini bile duymak istemeyen biriyim günlerdir düşündükçe yıpranıyorum nasıl yapacaksın diye kendikendimi yiyorum...1 yıldır evliyim ancak çok şeyler yaşadım çok üzüldüm çok yıprandım zor bir evlilik evresi geçirdim halada öyle...ailemle evliliğim yüzünden aram açıldı onaylamadılar hiçbirzaman bebeğimi doğurursam onların yanına gidersem eminim çocuğumu eşimde bırakmamı isteyeceklerdir yapılarını biliyorum o zaman ben kopamayacağım yanlış kararlar vermek istemiyorum arkadaşlar bebeğime çektiğim yada çekeceğim ağır bedelleri ödetmek hiç istemiyorum ama ona canıma kıyamıyorum da....Allah'ım bana inşl. en kısa zaman da bir yol gösterir...
öncelikle herkese merhabalar arkadaşlar sizinle paylaşacağım bu konu benim için çok önemli ve biliyorum ki özellikle beni anne ve anne adayları çok iyi anlayacaktır birnevi çok çaresizi bir durumdayım duygularınıza ve düşüncelerinize çok ihtiyacım var...
beni eski konularımı okuyan arkadaşlar daha iyi tanır ve bu konumunda o konularım üstünden değerlendirilmesinde eminim ki fayda vardır ben evliyim ve yarın evlilik yıldönümümüz 1. yılımız... ve 23 yaşındayım zor süreçli bir evlilik geçirdim aile bağlarımız çok zedelendi ve eşimle özellikle ilk 6 ay çok ciddi tartışmalarımız oldu defalarca ayrılığın eşiğine geldik evliliğimizin bağları da kopmuştu ama öylesine yürütürsün ya bir şekilde ikimizde yürütüyorduk birara düzelmiştik herşey yoluna girmiş gibiydi sonra yine aynı olduk düzelemedik bir türlü ben artık aileme hak veriyor eşimle bu evliliğin yürümeyeceği kanaatine varıyordum ailemle 4 aydır görüşmüyordum evliliğim aile bağlarımı zedelemişti tam artık aileme hak verme kararındaydım ve ailemle irtibata geçip bitti demek onların yanına gitmek hayatıma ailemle devam etmek istiyordum bunun içinde özellikle bu bayramı bekliyordum ki 10 gün önce hiç beklemediğim ve beni şaşırtan bir haberle şok oldum hamileydim şuan 7 haftalık hamileyim...ilk haberi aldığım da inanamadım kanım donmuş gibiydi ilk gebeliğimdi bu haberi daha farklı şekilde almayı okadar isterdim ki hayatta hiçbirşey istediğim gibi olmadığı gibi hamilelik haberimde olmamıştı herşey üstüste gelmişti eşimin ailesi bebeği çok istiyor ve ilk torun olacağı için özellikle kaynanam çok seviniyor.zor bir hamilelik geçiriyorum birde üstüne bu sorunları düşünüyorum hamileliğe ne ben ne de eşim hazır değil çünkü biz kendi aramızda ki problemleri halledemedik ben boşanmayı aileme gitmeyi düşünürken hamileliğimi öğrendimve düşüncem eşimle bu problemlerimizin hiç bitmeyeceği bebek olunca sorumluluk daha fazla olacak bu bize de yansıyacak ne kadar dengeli hazır anne baba olabileceğiz bilmiyorum!! bebek olunca çocuk için evliliği sürdürmeye de pek pozitif bakmıyorum aldırmayı düşündüm ama cesaret edemiyorum, kıyamıyorum onun günahı ne diyorum!! arkadaşlar siz olsanız ne yapardınız herkesin yorumuna sonsuz saygım var... anlayışınız için teşekkür ederim...[/QUOTE
Allah yardımcın olsn zor ama iyi düşünmen lazım bi yandan Allah vermiş onu sana kıymak ağır ve zor olur bi yandan da evlilik sallantıda eğer sorunlar halledilemeyecek ibiyse ve ayrılırsanız ortda kalan minik bi yavru olacak büyüyecek anlayacak herşeyi çok üzülecek ona da yazık ama sana da yazık mutsuzsan evli kalmak da zor inşallah en hayırlı olanı yaparsın onu nasip eder Allah sen de dua et
yorumların için çok teşekkür ederim canım..öncelikle daha önce de belirttim korunduğumuz halde oldu.. ben kesinlikle evliliğim oturmadan çocuk düşünmüyordum bu haberi duyduğumda da çok şaşırdım çünkü gerçekten beklemiyordum...eşimle konuşuyoruz günlerdir o benden kararsız enazından o net olsa benim kafamda soru işaretleri nispeten silinir ama güven vermiyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?