yorumların için çok teşekkür ederim canım..öncelikle daha önce de belirttim korunduğumuz halde oldu.. ben kesinlikle evliliğim oturmadan çocuk düşünmüyordum bu haberi duyduğumda da çok şaşırdım çünkü gerçekten beklemiyordum...eşimle konuşuyoruz günlerdir o benden kararsız enazından o net olsa benim kafamda soru işaretleri nispeten silinir ama güven vermiyor...
Sorunlu bir evlilik bebek ile düzelmez, sadece sorunlar ötelenir.
Aranızdaki sorunların çözülmeyeceğine inanıyorsanız bebeğinizi bu kargaşa kaos ortamında dünyaya getirerek ona haksızlık etmeyin.
1,5 yıldır çocuk için uğraşan biri olarak kendimi senin yerine koyuyorum...
ve ben olsam aldırırdım...
kürtajı ne destekliyorum ne de karşıyım...
ama seninde söylediğin gibi o bebeğin bi günahı yok..
günahsız bi yavruyu dünyaya getiripte daha kötü şeyler yaşatmak hem kendine hem bebeğe kötülük...
allah yardımcın olsun..
eşin istiyormu bu çocuğu..
yorumun için teşekkürler canım eşim %50 istiyor %50 istemiyor bana dediği bu
öncelikle herkese merhabalar arkadaşlar sizinle paylaşacağım bu konu benim için çok önemli ve biliyorum ki özellikle beni anne ve anne adayları çok iyi anlayacaktır birnevi çok çaresizi bir durumdayım duygularınıza ve düşüncelerinize çok ihtiyacım var...
beni eski konularımı okuyan arkadaşlar daha iyi tanır ve bu konumunda o konularım üstünden değerlendirilmesinde eminim ki fayda vardır ben evliyim ve yarın evlilik yıldönümümüz 1. yılımız... ve 23 yaşındayım zor süreçli bir evlilik geçirdim aile bağlarımız çok zedelendi ve eşimle özellikle ilk 6 ay çok ciddi tartışmalarımız oldu defalarca ayrılığın eşiğine geldik evliliğimizin bağları da kopmuştu ama öylesine yürütürsün ya bir şekilde ikimizde yürütüyorduk birara düzelmiştik herşey yoluna girmiş gibiydi sonra yine aynı olduk düzelemedik bir türlü ben artık aileme hak veriyor eşimle bu evliliğin yürümeyeceği kanaatine varıyordum ailemle 4 aydır görüşmüyordum evliliğim aile bağlarımı zedelemişti tam artık aileme hak verme kararındaydım ve ailemle irtibata geçip bitti demek onların yanına gitmek hayatıma ailemle devam etmek istiyordum bunun içinde özellikle bu bayramı bekliyordum ki 10 gün önce hiç beklemediğim ve beni şaşırtan bir haberle şok oldum hamileydim şuan 7 haftalık hamileyim...ilk haberi aldığım da inanamadım kanım donmuş gibiydi ilk gebeliğimdi bu haberi daha farklı şekilde almayı okadar isterdim ki hayatta hiçbirşey istediğim gibi olmadığı gibi hamilelik haberimde olmamıştı herşey üstüste gelmişti eşimin ailesi bebeği çok istiyor ve ilk torun olacağı için özellikle kaynanam çok seviniyor.zor bir hamilelik geçiriyorum birde üstüne bu sorunları düşünüyorum hamileliğe ne ben ne de eşim hazır değil çünkü biz kendi aramızda ki problemleri halledemedik ben boşanmayı aileme gitmeyi düşünürken hamileliğimi öğrendimve düşüncem eşimle bu problemlerimizin hiç bitmeyeceği bebek olunca sorumluluk daha fazla olacak bu bize de yansıyacak ne kadar dengeli hazır anne baba olabileceğiz bilmiyorum!! bebek olunca çocuk için evliliği sürdürmeye de pek pozitif bakmıyorum aldırmayı düşündüm ama cesaret edemiyorum, kıyamıyorum onun günahı ne diyorum!! arkadaşlar siz olsanız ne yapardınız herkesin yorumuna sonsuz saygım var... anlayışınız için teşekkür ederim...
bunun kürtaj karşıtı gösteri yapan kadınlarla ne ilgisi var anlayamadım,kadınlar o eylemi,devletin,hükümetin böyle bir konuda karar verecek yetkiye sahip olmadığını haykırmak için yaptılar ve sonuna kadar da haklılar kanaatimce,tecavüze uğrayan ve hamile kalan bi kadına sen ne hakla doğur gerekirse biz bakarız diyebilirsin,kaldıki nasıl baktıklarını,nası sahip çıktıklarını,yetimhanelerde çocukların başlarına neler geldiğini de haberlerden görüyor,izliyoruz.
sana gelince arkadaşım,kesin boşanmak gibi bi düşüncen yok sanırım,o yüzden kıyma bebeğine,bebek kokusu çok güzel...boşansan bile tek başına bakabilecek maddi gücün varsa yine kıyma,eğer korunmana rağmen olduysa bu çocuk bi bildiği vardır Allah'ın,belki ilaç olacak bu bebek size...
Allah yardımcın olsun.
öncelikle herkese merhabalar arkadaşlar sizinle paylaşacağım bu konu benim için çok önemli ve biliyorum ki özellikle beni anne ve anne adayları çok iyi anlayacaktır birnevi çok çaresizi bir durumdayım duygularınıza ve düşüncelerinize çok ihtiyacım var...
beni eski konularımı okuyan arkadaşlar daha iyi tanır ve bu konumunda o konularım üstünden değerlendirilmesinde eminim ki fayda vardır ben evliyim ve yarın evlilik yıldönümümüz 1. yılımız... ve 23 yaşındayım zor süreçli bir evlilik geçirdim aile bağlarımız çok zedelendi ve eşimle özellikle ilk 6 ay çok ciddi tartışmalarımız oldu defalarca ayrılığın eşiğine geldik evliliğimizin bağları da kopmuştu ama öylesine yürütürsün ya bir şekilde ikimizde yürütüyorduk birara düzelmiştik herşey yoluna girmiş gibiydi sonra yine aynı olduk düzelemedik bir türlü ben artık aileme hak veriyor eşimle bu evliliğin yürümeyeceği kanaatine varıyordum ailemle 4 aydır görüşmüyordum evliliğim aile bağlarımı zedelemişti tam artık aileme hak verme kararındaydım ve ailemle irtibata geçip bitti demek onların yanına gitmek hayatıma ailemle devam etmek istiyordum bunun içinde özellikle bu bayramı bekliyordum ki 10 gün önce hiç beklemediğim ve beni şaşırtan bir haberle şok oldum hamileydim şuan 7 haftalık hamileyim...ilk haberi aldığım da inanamadım kanım donmuş gibiydi ilk gebeliğimdi bu haberi daha farklı şekilde almayı okadar isterdim ki hayatta hiçbirşey istediğim gibi olmadığı gibi hamilelik haberimde olmamıştı herşey üstüste gelmişti eşimin ailesi bebeği çok istiyor ve ilk torun olacağı için özellikle kaynanam çok seviniyor.zor bir hamilelik geçiriyorum birde üstüne bu sorunları düşünüyorum hamileliğe ne ben ne de eşim hazır değil çünkü biz kendi aramızda ki problemleri halledemedik ben boşanmayı aileme gitmeyi düşünürken hamileliğimi öğrendimve düşüncem eşimle bu problemlerimizin hiç bitmeyeceği bebek olunca sorumluluk daha fazla olacak bu bize de yansıyacak ne kadar dengeli hazır anne baba olabileceğiz bilmiyorum!! bebek olunca çocuk için evliliği sürdürmeye de pek pozitif bakmıyorum aldırmayı düşündüm ama cesaret edemiyorum, kıyamıyorum onun günahı ne diyorum!! arkadaşlar siz olsanız ne yapardınız herkesin yorumuna sonsuz saygım var... anlayışınız için teşekkür ederim...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?