Hamileyim ve boşanma aşamasındayım :(

bana çocuk bizden dgil zaten diyerek beni evden kovdular eşim de onlara çanak tuttu

siz olsanız çocuğunuz babasız büyümesin gene de diyip bütün bunları yutup gidermisiniz kızlar?
Destuuur!! Bu kadar büyük lokmayı yutmak ne haddime, dürer büker onlara yuttururum!

Çocuk bizden değil diyen bir adam (!) Bebeğe babalık mı yapacak? Hıh! Komik!!

Koynuna aldığı karısından bu kadar şuphe ediyorsa neden boşanmamış, devam etmiş! Bundan baba değil, neyseee neyseee ban yerim!
 
Cok enteresan bir psikoloji yaşamayan bilemez. Diyelim boşandınız hamile psikolojisiyle bunu yaşamayan asla bilemez. Adim gibi biliyorum asla bu evlilikten bana bir cacık olmaz. Gitmezsem kendime 1-2 sene içinde düzen kurar birde ardımda bıraktığım aileme bile destek olur hayatımdan tatmin olurum.
Ailem arkamda, toplumda saygın bir mesleğim var şuan çalışmasam da ama hayatımı elime alırım. Yinede karşı tarafla bir şekilde diyaloğa geçince türbülans yaşıyorum. Acaba? Diyorum. Bebeğim ya beni suçlarsa diyorum? Yarın çocuk bahane edilerek bizi üzerlerse diyorum? Bu soruların hangisinin cevabı sevdiğim istediğim adam mi söz konusu? Ama çok korkunç bir psikoloji.

Hırpalamadan anlatsak ya duşenimize, şefkatle anlatsak ya ? O zaman bu platform daha anlamli olmaz mi?
 
Teşekkür ederim bende onun için bu insanlarla onun soyunu bile devam ettirmeyecegim

Su "erkegin namusu" veya "soyu devam ettirmek" gibi seyler bana cok uzak. Bence bundan sonra onlari hayatinin bir parcasi olarak sayma.her insan evlenmemeli. Yalnis insana güvenmissin maalesef. Hakkinda hayirlisi insallah
 
Ah ahh kimse kırılmasın derken sen paramparça olmuşsun unutma bunu fazla fedakarlık kişinin kendi kul hakkına girmesidir.
Evet ben çok fedakarlık ediyorum her konuda çok iyi niyetli aman kimse üzülmesin kırılmasın diye diye evet ben paramparçayım ne hayellerle evlendim ama işte 🤗😟
 
Kızlar merhaba. Ben 1 buçuk yıldır evliyim 1 yıldır eşimin ailesiyle yaşıyoruz. Evlenmeden once herşey çok güzeldi ama evlendikten sonra eşim çok değişti ne eskisi kadar ilgili ne sevgisi şefkati hepsi değişti zaten sonra ailesiyle beraber yaşamaya başladık. Hergün olmasa da hafta da 5 gün kavga ediyorduk çünkü ben birlikte istemiyordum bunalmistim laf sokmalardan hareketlerden. Zaten bana gelen geçen herkes laf söyleyebiliyordu evin en küçüğü bile küfür edebiliyordu eşim hiç bir zaman beni savunmadı bir kere bu benim eşim namusum demedi en son 1 ay önce boşanma davası açtığımız zaman be ailemin yanindaydim eşim yanıma geldi diye kaynanam arayıp namusuma bana her kötü kelimeyi kullandi sonrasında hamile olduğumu öğrendik neyse dedim herşeyi yedim yuttum gittim herşey güzeldi tabi eşim gene aynı sorumsuzluklarina devam ediyordu neyse bayram öncesi kurban kesmek için il dışına çıktık eşimin anne tarafına gittik orada da eşimle annesinin bana laf sokmalarindan dolayı kavga ettik ertesi gün ben odamdan çıktım kocam ona attığım mesajları annesi ve akrabalarına okurken arkamdan dedi kodumu yaparken gördüm orada bir tartıştık gene akrabaları bana çocuk bizden dgil zaten diyerek beni evden kovdular eşim de onlara çanak tuttu tabi bunlar yaşadıklarımın Birtane si 1 senede kaç kere kapıya atıldım gene ben gittim yuvam yıkılmasın seviyorum diye ama artık bu sefer dönmeyeceğim siz olsanız çocuğunuz babasız büyümesin gene de diyip bütün bunları yutup gidermisiniz kızlar?
Bumerang gibi olmuşsunuz. Sizi kovmuşlar her defasında geri gitmişsiniz. Çocuğu bile kabul etmeyen bir ailede çocuk büyütmeyi bırakın yüzünü bile göstermem o aileye.
 
Cok enteresan bir psikoloji yaşamayan bilemez. Diyelim boşandınız hamile psikolojisiyle bunu yaşamayan asla bilemez. Adim gibi biliyorum asla bu evlilikten bana bir cacık olmaz. Gitmezsem kendime 1-2 sene içinde düzen kurar birde ardımda bıraktığım aileme bile destek olur hayatımdan tatmin olurum.
Ailem arkamda, toplumda saygın bir mesleğim var şuan çalışmasam da ama hayatımı elime alırım. Yinede karşı tarafla bir şekilde diyaloğa geçince türbülans yaşıyorum. Acaba? Diyorum. Bebeğim ya beni suçlarsa diyorum? Yarın çocuk bahane edilerek bizi üzerlerse diyorum? Bu soruların hangisinin cevabı sevdiğim istediğim adam mi söz konusu? Ama çok korkunç bir psikoloji.

Hırpalamadan anlatsak ya duşenimize, şefkatle anlatsak ya ? O zaman bu platform daha anlamli olmaz mi?
O kadar güzel yazmışsınız ki içimden geçen herşeyi o kadar güzel anlamışsınız ki😔 yüreğinize sağlık
 
Bumerang gibi olmuşsunuz. Sizi kovmuşlar her defasında geri gitmişsiniz. Çocuğu bile kabul etmeyen bir ailede çocuk büyütmeyi bırakın yüzünü bile göstermem o aileye.
Bende öyle dedim al git isteyen yok dediler bende aldım gittim inşAllah pazartesi davayı açacağım. Burada benimle aynı fikirde olan herkese çok teşekkür ederim kızlar Allah düşmanıma yaşatmasın çok zor dönemler
 
Lütfen gitme. Inan bana daha güzel olacak.

Ailen yanında mi? Mesleğin var mı? Kaç aylık hamilesin?
Ailem yanımda çok şükür evet müdürüm ben ama onun için işimi bırakmıştım para lazımdı ona şuan daha 13 haftalık Allahım hayırlı bir şekilde kucağıma almayı nasip etsin kendimi de geçtim tek düşündüğüm onun sağlığı huzuru mutluluğu başka hiç bir şey degil.
 
Destuuur!! Bu kadar büyük lokmayı yutmak ne haddime, dürer büker onlara yuttururum!

Çocuk bizden değil diyen bir adam (!) Bebeğe babalık mı yapacak? Hıh! Komik!!

Koynuna aldığı karısından bu kadar şuphe ediyorsa neden boşanmamış, devam etmiş! Bundan baba değil, neyseee neyseee ban yerim!
Yapamaz zaten bu yüzden kendi hallerinde bıraktım ve arkama bakmadan alnımın akıyla çıktım ailemin yanına geldim çok şükür
 
Ailem yanımda çok şükür evet müdürüm ben ama onun için işimi bırakmıştım para lazımdı ona şuan daha 13 haftalık Allahım hayırlı bir şekilde kucağıma almayı nasip etsin kendimi de geçtim tek düşündüğüm onun sağlığı huzuru mutluluğu başka hiç bir şey degil.


O zaman mesele yok. Özgürsünüz, onlarda pişkinlerinde boğulsunlar
 
İyi yapmışsınız, hem çocuğunuzun hem sizin sağlıklı bir ortamda kalabilmeniz için boşanmanız yararlı. Sürekli hakaret çekmek zorunda değilsiniz. Zaten çocuk da bizim değil demişler. Boşanmakla iyi yaptınız. Çocuğum olacak diye o hıyarlara katlanmak zorunda

Evlenmeden önce neden beraber oturmayı kabul ettiniz ki ne gerek var burda hiç mi okumadınız konuları
Etmedim zaten evlendigimiz de ayrı gittik ama daha sonra o geçinemiyorum filan diye mecbur etti bizi birliğe
 
Kızlar merhaba. Ben 1 buçuk yıldır evliyim 1 yıldır eşimin ailesiyle yaşıyoruz. Evlenmeden once herşey çok güzeldi ama evlendikten sonra eşim çok değişti ne eskisi kadar ilgili ne sevgisi şefkati hepsi değişti zaten sonra ailesiyle beraber yaşamaya başladık. Hergün olmasa da hafta da 5 gün kavga ediyorduk çünkü ben birlikte istemiyordum bunalmistim laf sokmalardan hareketlerden. Zaten bana gelen geçen herkes laf söyleyebiliyordu evin en küçüğü bile küfür edebiliyordu eşim hiç bir zaman beni savunmadı bir kere bu benim eşim namusum demedi en son 1 ay önce boşanma davası açtığımız zaman be ailemin yanindaydim eşim yanıma geldi diye kaynanam arayıp namusuma bana her kötü kelimeyi kullandi sonrasında hamile olduğumu öğrendik neyse dedim herşeyi yedim yuttum gittim herşey güzeldi tabi eşim gene aynı sorumsuzluklarina devam ediyordu neyse bayram öncesi kurban kesmek için il dışına çıktık eşimin anne tarafına gittik orada da eşimle annesinin bana laf sokmalarindan dolayı kavga ettik ertesi gün ben odamdan çıktım kocam ona attığım mesajları annesi ve akrabalarına okurken arkamdan dedi kodumu yaparken gördüm orada bir tartıştık gene akrabaları bana çocuk bizden dgil zaten diyerek beni evden kovdular eşim de onlara çanak tuttu tabi bunlar yaşadıklarımın Birtane si 1 senede kaç kere kapıya atıldım gene ben gittim yuvam yıkılmasın seviyorum diye ama artık bu sefer dönmeyeceğim siz olsanız çocuğunuz babasız büyümesin gene de diyip bütün bunları yutup gidermisiniz kızlar?
Çok üzüldüm canım bence en iyisi yol yakınken ayrılmak eşin senin yanında olsaydı en azından dayanirdin ama oda yanımda değil diyorsun seni en iyi ben anlarım bende beraber oturuyorum 10 yıldır gerçekten sorun oluyor ev üstüne ev olmuyor ama şimdi ev yaptırıyorum hemen arkalarına yine yakın olacam ama napim en azından evimin içinde olurum her daim gerçekten sanada çok üzüldüm kesinlikle barışma eşin değerini bilmiyorsa olurda eşin gelirse af dilemeye ayrı eve çıkarsan barışırım de belki ailesi dolduruşa getiremez uzak olursanız inşallah her şey düzene girer eşin akıllanir 😔
 
Kızlar merhaba. Ben 1 buçuk yıldır evliyim 1 yıldır eşimin ailesiyle yaşıyoruz. Evlenmeden once herşey çok güzeldi ama evlendikten sonra eşim çok değişti ne eskisi kadar ilgili ne sevgisi şefkati hepsi değişti zaten sonra ailesiyle beraber yaşamaya başladık. Hergün olmasa da hafta da 5 gün kavga ediyorduk çünkü ben birlikte istemiyordum bunalmistim laf sokmalardan hareketlerden. Zaten bana gelen geçen herkes laf söyleyebiliyordu evin en küçüğü bile küfür edebiliyordu eşim hiç bir zaman beni savunmadı bir kere bu benim eşim namusum demedi en son 1 ay önce boşanma davası açtığımız zaman be ailemin yanindaydim eşim yanıma geldi diye kaynanam arayıp namusuma bana her kötü kelimeyi kullandi sonrasında hamile olduğumu öğrendik neyse dedim herşeyi yedim yuttum gittim herşey güzeldi tabi eşim gene aynı sorumsuzluklarina devam ediyordu neyse bayram öncesi kurban kesmek için il dışına çıktık eşimin anne tarafına gittik orada da eşimle annesinin bana laf sokmalarindan dolayı kavga ettik ertesi gün ben odamdan çıktım kocam ona attığım mesajları annesi ve akrabalarına okurken arkamdan dedi kodumu yaparken gördüm orada bir tartıştık gene akrabaları bana çocuk bizden dgil zaten diyerek beni evden kovdular eşim de onlara çanak tuttu tabi bunlar yaşadıklarımın Birtane si 1 senede kaç kere kapıya atıldım gene ben gittim yuvam yıkılmasın seviyorum diye ama artık bu sefer dönmeyeceğim siz olsanız çocuğunuz babasız büyümesin gene de diyip bütün bunları yutup gidermisiniz kızlar?
Yuvan hiç olmamış cocugun da böyle baba lazım mı bilemedim.
 
X