bende gectigimiz ramazan ayinda hic beklemedigim bi zamanda ameliyatimdan 1gun once hamile oldugumu ogrendim
uzulmedim tabiki ama sevinemedimde cok zamansiz olmustu kafamda kendimce planlarim vardi hepsi biranda altust oldu
amaa coook kusa bir surede bebege alistim planlarimi ona gore yaptim
ameliyatim nezaman olacak dogunca oglumu okulu nasil olacak kendimce planladim.coook guzel bir duyguya donustu ikinci bebek sevinci
esim oglum ben artik onuda katiyorduk konusmalarimiza :))
ama maalesef bayramin ilk gunu baslayan kanamamla dustu bebegim
(
bence sende uzulmeyi birak alismaya kabul etmeye calis. inanki suan yasadigin sey tam anlamiyla mucize
birde annelige oyle dusunerek hazirlanilmiyor:)) annelik dusunulenden hayal edilenden coook farkli coook guzel bi duygu ancak yasayarak ogrenir ve anlarsin
" yazıyorlar. hani cidden sinir bozar böylesi. kadının psikolojisini tahmin edemiyor musunuz? herkes süper karşılamak mutlu olmak zorunda mı? ben bu konulara çok uzağım ama kendini hazır hissetmeyen bir kadının çocuğunun olmasının ne kadar büyük ve ağır bir olay olduğunu tahmin edebiliyorum. çocuk çok büyük bir karar ve hazır olmadan kimse çocuk sahibi olmamalı. çok isteyen biri için bile kocaman bir sorumlulukken istemeden anne olan kadınları düşünemiyorum.
