Konuyu ilk açarken hüngür hüngür ağlıyordum korkudan ve panikten. Yeni yeni sakinleşiyorum. Eşim 3 günlük izin alacak, izni biter bitmez hastaneye gidip testleri yaptıracağım. Artık tek arzum anne-bebek olarak sağlıklı olmamız. Şu an istemiyordum ama bir şey olursa ona kahrolurum. Evladım sonuçta.
Benim için her zaman en kısa korku hikayesi.. Alışmaya çalışacağım
Tabii ki doğuracağım.. Sadece hala sindiremedim. Biraz toparlanıp kan testleri yaptırıp eşime öyle söyleyeceğim.
Çok teşekkür ederim
Sanırım öyle..Zaten bir şeyi ne zaman gerçekten içten arzulasa hep olur onunkiler..
Yok hayır eşimin yaşıyla alakalı bi durum değil sonuçta bu yaş farkını bilerek evlendim onunla :) Hazır hissetmediğim için tam olarak o yüzden.Ama dediğim gibi artık ne yapacağımı biliyorum..
ben hamile kaldigimda yasim 29 du ve hic hazir degildim.Dogum kontrol hapi kullanmama ragmen hamile kaldim,oysa daha 2-3 yil cocuk istemiyordum.Hamileligin ilk 3 ayi zor gecti alismak ve kabullenmek hemen olmadi.Kizim suan 2,5 yasinda ve keske 30da degilde 25 lerde dogursaymisim.
Teşekkürler,salak demedim bu arada şahsına salak saçma yorum demiştim.Neyse biz bayanın kendisiyle problemi hallettik zaten siz merak etmeyin.
Kendimi hep 4 yıl sonrasına hazırlamıştım çünki daha yapmak istediğim şeyler vardı.Eski mesajlarımdan bilirsiniz belki kariyerimle ilgili planlarım vs..
Cevapların hiçbirini okumamış olduğunuz çok belli. Çocuk istemeyen insan neden korunmasın biraz mantık. Tabii ki korunuyorduk. 25 yaş anne olmak için bana göre çok erken, size göre olmayabilir. Beni ilgilendirmez. Bebekle ne yapacağımı bilmiyorum değil ayrıca aldırmıyorum, nasıl alışmalıyım nasıl söylemeliyim anlamında o. Herkes okumadan etmeden yargılamaya ne kadar hazır.
