eşimin hatırı için ilk başta bunu kabul etmiştim...önceleri melek olan kayınvalidem sonrasında öyle çaçaronluk yaptı ki...dayanılır gibi değildi...oğluma sıçan yavrusu,bana da o...puymuşum gibi davrandı...hatta bunları sürekli yüzüme söyledi...eşimle boşanabilmemiz için kurbanlar bile adadı...büyüler yaptı...velhasıl çok çektim...sonuçta eşim annesiyle benim aramda kaldı...bende ayrı bir eve çıkabilmek için eşime baskı yaptım,evimiz ayrılınca da herkes rahatladı.. valide hanımla bir süre dargın kalsakta zamanla aramız düzeldi...hatta yaptıkları ve söyledikleri için benden özür bile diledi...allah rahmet etsin,etrafında ki insanların dolduruşuna geldiğini itiraf etti...neyse,demek istediğim şey kısaca:ev üstüne ev kurulmazmış...saygı ve sevgi için ayrı oturmak daha iyidir...