- Konu Sahibi kumandapili
-
- #41
Çünkü koca kıtlığı var.şaka olsun diye yazmıyorum.hepimiz o kadar sağlam duracak kadar özgüvenli değiliz.korkuyoruz yalnız kalmaktan.
Çünkü koca kıtlığı var.şaka olsun diye yazmıyorum.hepimiz o kadar sağlam duracak kadar özgüvenli değiliz.korkuyoruz yalnız kalmaktan.Kafaları basmıyor diyerek erkeklerin ozensizligini, umursamazligini normallestirmeyin lütfen. En en kafası basmayan bir adam bile eşinin mutlu mu mutsuz mu olduğunu anlar. Kaldı ki konu sahibi kendisini ifade etmiş buna rağmen bir çabası, bir desteği yok. Neden hep kadınlar uğraşacak?
Evet birde üste çıkıyorlar dimi..İçimden gelmiyor. Daha önce iki-üç kez sinir krizi eşliğinde paylaştım, bir değişiklik olmadı.
Bu korkunuzu görüp sizi kullanıyorlar, sonra gelsin mutsuz evlilikler.Çünkü koca kıtlığı var.şaka olsun diye yazmıyorum.hepimiz o kadar sağlam duracak kadar özgüvenli değiliz.korkuyoruz yalnız kalmaktan.
Yani çok mükemmel olmasa da düşünceliydi. Ev işi yemek vs hep ondaydı. Arada çiçek falan alırdı. Yoruluyorum diye ve kendisi çalışmadığı için her şeye koşardı. Ama ben yine de çoğu zaman yalnız hissederdim ve beni anlamadığınıSizin olay uzak mesafeden değil eşinizin hissiz, ruhsuz olmasından bence.
Aynı evde iken nasıldı? Çok mu mükemmeldi ilgisi?
Kesinlikle hislerimin yüzde yüz anlatımı bu.İlgi, sevgi, özen ya vardır ya yoktur. Bu talep edilerek ve sürekli kendinizi ifade etmeye çalışarak elde edilemez bunu bildiğiniz için artık "laf anlatma" enerjiniz de kalmamış.
Suçlamaktan ziyade bir beklentim kalmadı, her tatilde vs bir araya geliyoruz ama o da koşturmacayla geçiyor.Siz iş yerinizden çok sıkılmışsınız.. Ordaki olumsuzlukları evliliğinize yansıtmayın.. Yani günah keçisi Eşiniz ve evliliğiniz olmamalı..
Evet, tayin yüzünden ayrı olmak, evlilik birliğinin olmaması üzücü ve yıpratıcı ama bu yaşadıklarınızı bir çok Öğretmen, memur vs.. maalesef ki yaşıyor.
Eşinizle en kısa tatiller de bile buluşun birlikte vakit geçirin. Keyif almanız ikinizin de elinde sadece eşinizi suçlayamazsınız. Ben de eşimle 1.5 sene Atama yüzünden ayrı Şehirlerde yaşadık bir tane de çocuğumuz vardı. Çocuğum benim yanımdaydı ve hem kendim için hem çocuğum için 2 günlük tatilleri bile eşimin yanında geçirmeye çalışrdım yada eşim gelip en küçük iznini bizim yanımızda geçiriyordu.
Bu zorluklar ilişkimizi de güçlendirdi.
Eşinizi sevdiğinizden eminseniz mücadele edin.
Evet bazen bunu da düşündüğüm oluyor. Ben gerçekten çoğu şeyi kendi başıma sırtlandım. Evet belki ona ihtiyacım da yok. Ama ruhun da ihtiyaçları var.Psikolog olduğunuz için ilgiye, desteğe ihtiyacıniz olduğunu dusunmuyor olabilir. Her şeyin üstesinden kendi basiniza gelebileceğinizi hatta kendinin sizden daha fazla ilgiye ihtiyacı olduğunu düşünüyor olabilir.
Onsuz eksik hissetmediğinizi öğrendiniz gittikçe duygusal bağlantınız zayıfladıEvet bazen bunu da düşündüğüm oluyor. Ben gerçekten çoğu şeyi kendi başıma sırtlandım. Evet belki ona ihtiyacım da yok. Ama ruhun da ihtiyaçları var.
Aslında ilgileniyor tamamen ilgisiz diyemem. Ama benim istediğim kadar değil. Ben onun orada kötü günler geçirdiğini bilsem iyi hissetmesi, yalnız hissetmemesi için her şeyi yaparım ama cidden her şeyi. Ondan böyle bir şey göremiyorum. Evliliğin ve bağlılığın verdiği rehavet sanırım.
Boğazım düğüm düğüm oldu. Evet tam olarak bu sanırım.Hemen yoooo sevmiyor, zinhar sevmiyor bu adam seni yorumları gelmis. Ben size söyleyeyim. Siz aynen ben giller gibi karşı tarafa sorun çıkarmayan, duygusal ihtiyaç durumunda tam tekmil orada biten, hic kimselere ihtiyaci olmayan ( gibi gorunen) her işin üstesinden gelen, Tek eksigi nazlanmayi, bazen birilerinden yardım istemeyi, bazı beklentilerinizi vücut diliyle veya sözle ifade etmeyi becerememek( gururuna yedirememek) olan o ağır, olgun oturaklı , güçlü kadın figurusunuz. Eğer bu kadar büyük bir baskı altında yorulup bittiginizi adama tam anlamıyla ifade edebilseydiniz, eğer bu kadar her işin üstesinden gelirim mesajı vermeseydiniz kocanizin aklının sizde kalması ve merakla nasıl olduğunuzu, herseyin nasil gittiğini sorması için bir sebep olurdu. Siz iyi bir dinleyici ve dert alicisniz bu yüzden eşiniz size yaşanan herswyi anlatıyor ama sizi sormayı unutuyor. Onun psikoloğu veya arkadaşı değilsiniz. Karisisiniz. Sizi bu kadar her yönden tüketen şeyi onunla uzun uzun,yaşadığınız duygu her ne ise onu yaşayarak konuşup kendinizi rahatlatmaya çalışın ve onu bu derde ortak edin lütfen. Bazen düşünemez kimisi, bazen sen dusunmesine gerek kalmayacak şekilde davranırsın. Ortada büyük bir sorun yok sadece yalnız kalmışsınız. Zorlaniyorsunuz. Onu buna ortak edin. Görevini yapmasına izin verin ve rahatlayın biraz. Kocanız sizi seviyor. Bir araya gelince daha mutlu bir şekilde devam edeceksiniz.
İşte sorun burda. Beraberken bile yalnız hissetmekte.Yani çok mükemmel olmasa da düşünceliydi. Ev işi yemek vs hep ondaydı. Arada çiçek falan alırdı. Yoruluyorum diye ve kendisi çalışmadığı için her şeye koşardı. Ama ben yine de çoğu zaman yalnız hissederdim ve beni anlamadığını
Merhaba Sevgili Kumandapili,
Hissettiklerin o kadar insani ki, haklısın sonuna kadar hislerinde.
Biz de benzer bir dönemden geçtik. Bana da "sevse, yanında olur" diyenler oldu. Uzaktan ilgiyi hissetmek, özlemek zor. Aileleriniz aynı şehirde imiş, yapayalnız değilsiniz. Kızmayın, kendinizi doldurmayın, eşiniz sizi sevmese her gün sesinizi duymak istemez. Ona da zor emin olun.
Ama bu geçici bir dönem ve sizin ayrı olma sebebiniz ikinizden de kaynaklanmıyor. Sevgiyle kalın.
Bu pek tarzım değil uzakta zaten yersiz endişelenmesini istememBiraz ondan kendinizi çekseniz telefonlarını aömasanız sizi merak etsin uzun süre sonra açıp moralinizin bozuk olduğunu söyleseniz yarım yamalak anlatıp kapatsanız sizi merak eder. Yani biraz kaçsanız. Kaçan kovalanır
Psikologum aile bakanlığında. iş yoğunluğu, stres, baskı, tükenmişlik bol bizim buralarda.Bu kadar hayattan sogutacak kadar nasil bir ise sahipsiniz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?