Ay bence de.
Yalnızım ama en azından özgürüm. Anlayışlı, seven ve saygı duyan bir koca nasip etsin Allah en başta
Ay bence de.Evli ama yalnız olmak çok daha zor , rabbim Gönüller'imize göre versin
Aslında adamın yaptığı çok koymadı. Hep aynı şeyi yaşamak koydu:)Bence ,adamın yaptığı fena halde kalbini kırdı.Kırar da haklısın.Ama şöyle düşün dürüstçe söylemiş en azından.Aylar da geçebilirdi.Aşk olsa,işyerini de tolere edebilecek gibi geldin bana.Ama uzmanlığı alana kadar sabret.Pişman olursun sonra.Ortodontiyse eğer,koca hastanede sürüyle diş hekimi 2 tanecik ortodontist vardı.Parmakla gösterirler ilerde seni de:)Biraz daha sabır.
Şu an ağlamak, izin alıp eve kapanmak aşamalarında aynıyız:)Merhaba,
Aşağı yukarı aynı yaşlardayız ve kısa süre öncesine kadar tam olarak hissettiklerinizi hissediyordum sanırım. Oldukça iyi, geliri güzel bir işim vardı ama sabahları ağlayarak gidiyordum neredeyse. Kendimi zorlayabildiğim en son noktaya kadar sabrettim ve sonra bıraktım işi. Hiç plan yapmadım, yeni iş de aramadım, birkaç aydır evde dinleniyorum ve bana o kadar iyi geldi ki. Şimdi yurtdışına taşınmak için hazırlıklar yapıyorum ama ondan sonrası için yine planım yok. Hayattaki en önemli şey mutlu olmak, ne mutlu edecekse sizi onu yapın bence, önceki durumdan kötü olmaz.
Ben de yaşım itibariyle etrafta gördüğüm bu evliliklere ara ara imrendim, bana neden olmadı dedim ama mesela kendimi tanıdıkça bana göre olmadığını anlıyorum gibi ve o imrendiğim evlilikler o kadar da imrenilecek gibi gelmiyor artık. Bir şey olmuyorsa ya da sonra oluyorsa onda da bir hayır vardır yani, yeter ki içinizi ferah tutun, buna takılmayın.
İkimiz ve hepimiz için mutluluklar diliyorum. Dua edelim, inanalım.
Astrolojiden hiç anlamam ama şebnem ekşib var, isim vermek yasak mı bilmiyorum. O kadın çok gğncel tutmuyor sitesini ama ben okudukça kendimden birşey buluyorum.Dur az jupiter ileri harekete geciyor bu ay
Bazen bikkinlik yorgunluk gelir gemiler yakilir ama daha iyisini insaa edemezsen pismanlik yasarsin bence tatil iyi gelecek.baktin hala sikiliyosun ucretsiz izin kullan.
Ne karar verirsen ver suan oldugundan daha iyi olacakEvet bu kırılma noktasından sonra herşey iyiye dığru gidecek. Umut etmekten baska bi çarem yok. Belki de tüm korkularımı göğüsleyip yaşadığım şehri bile terketmem lazım. Bakalım hayat ne gösterecek. Çok çok 1 ay sonra herşey belli olur :)
Canım geçen yaz tam da öyle yapacaktım. Ama malum 15 temmuz olunca tatil planının hepsi iptal oldu.Uzun bir tatile guzel mekanlara git oyle alanyaantalyaolayi degil.mesela latin amerikaulkeleri hindistan uzak dogu gibi. Maksat senin o kapana kisildigini hissettigin kucuk dunyadan baska yerlerde oldugunu fark etmen yani bir nefes al dondugunde gucun olur ona gore degerlendirirsin
Evet bende doktora yaptığım mesleğimi bırakıp başka bir mesleğe geçiyorum ve 32 yaşımdayım. Üstelik bir çocuğun ve eşin sorumluluğuna ramen yapıyorum bu kendi işimi bırakıyorum. Çünkü hayatımın böyle bir dönemindeyim. Böyle bir arayıştayım. Belki macera peşindeyim ama nasıl olsa diplomalarım baki diyorum. Her zaman mesleğime geri dönerim diyorum. Böylece bu benim b planım oluyor. İşler ters giderse kaçıp eski işime döneceğim. Bende karar alırken çok zorlandım hatta buraya konu açtım. Çoğubluk bana işimi bırakmamamı söyledi ama yeni işimde çok daha mutly olacağımı hissediyorum. Yani bende kısmen yaşadıklarına benzer şeyler yaşadım ve seni anlıyorum. Yeni bir kariyer için hiçbir zaman geç değil. Nasıl mutlu olacağına inanıyorsan o yolda yürü.Merhaba arkadaslar,
Sadece dertleşmek istedim. Olayların üzerinden bşraz zaman geçti toparlayabildim biraz.
Kendi halinde, işinde gücünde normal bir insandım. Tek derdim evliliğe gidecek ciddi bir ilişkiye başlayamamış olmamdı 1 ay öncesine kadar. Hatta görüştüğüm biri vardı, evet diyordum bu sefer oldu, her şey güzel olacak.
Ta ki, mayısa kadar:))
1 mayıs itibariyle çocukla görüşmem bitti. Neymiş, unutamadığı eski kız arkadası aramış kafası karışmış. Hadi dedim bay bay, artık bu tarz ayakların bi sonu olmadığını tecrübe edecek yaştayım.
Ama sonrası daha berbat.
Ben belki dısarda çalışsam çok daha iyi yerlere gelip daha cok para kazanabilecekken, uzmanlık dedim. Mezun oldum, 6 sene oldu uzmanlığım uğruna çok şeyden ödün verdim. Çok çalıştım, bazen memnun oldum bazen olamadım. Ama son zamanlarda memnun degildim. Belki de bunlar tetikledi, bir gün ben böyle devam edemicem dedim.
Böyle bir devirde istifa etmenin eşiğindeyim, hatta son maaşımı alıp bırakacagım işimi. özel kliniklerin hali ortada. Kendim açsam, o kadar birikimim yok. Ama kesin kararlıyım bırakacagım. O kadar bıktırdılar köle gibi çalıştırarak.
Size soracagım su, hiç böyle bir dönüm noktasına geldiniz mi? 30 yaşında, bekar, bir işte çalışmayan ama meslek sahibi, ilerleyen dönemlerde şimdiki imkanlarına belki de sahip olmayacagını bile bile yetti be dediniz mi? Yaşadığım şehri bile degiştirip annemin babamın yanına dönesim var.
Ya da uzun, güzel bir tatile.
Aslında bunların hepsi sevgisizlikten, hep yanlış kişilerle zaman kaybedip enerjimi sömdürmekten.
Neyse, lütfen bana dua edin. Benim için hayırlı olanı seçebileyim.
Şimdiden teşekkürler
Bravo size:)Evet bende doktora yaptığım mesleğimi bırakıp başka bir mesleğe geçiyorum ve 32 yaşımdayım. Üstelik bir çocuğun ve eşin sorumluluğuna ramen yapıyorum bu kendi işimi bırakıyorum. Çünkü hayatımın böyle bir dönemindeyim. Böyle bir arayıştayım. Belki macera peşindeyim ama nasıl olsa diplomalarım baki diyorum. Her zaman mesleğime geri dönerim diyorum. Böylece bu benim b planım oluyor. İşler ters giderse kaçıp eski işime döneceğim. Bende karar alırken çok zorlandım hatta buraya konu açtım. Çoğubluk bana işimi bırakmamamı söyledi ama yeni işimde çok daha mutly olacağımı hissediyorum. Yani bende kısmen yaşadıklarına benzer şeyler yaşadım ve seni anlıyorum. Yeni bir kariyer için hiçbir zaman geç değil. Nasıl mutlu olacağına inanıyorsan o yolda yürü.
Aslına bakarsanız bir bakıma evet, duygusal boşluktan kaynaklanan bir memnuniyetsizlik var.Mutsuzlugunuzun sebebi isiniz degil, ama bahaneniz isiniz anladigim kadariyla.
Surunmeyeceginiz bir mesleginiz var. siz emeklerinize acimiyorsaniz kime ne? Istediginiz karari verip, daha mutlu olacaginiza inandiginiz hayati yasamanizi oneririm. Ama kotu olan, sizin bir planiniz veya daha mutlu olacaginiza inandiginiz bir yol yok gibi. Bosluktasiniz ve bu hisleri ben yalnizca manevi aciginiza bagliyorum. O kisiyle isler yuruseydi boyle hissetmezdiniz. 5 sene sonra kendinizi ne sekilde gormek isterdiniz, bunu dusunun, ona gore karar alin derim
Bana dedtek oldunuz iyi ki açmışım u konuyu. Kendimi suçlardım şımarıklık yapıyorsun şğkretmiyorsun derdim. Ama benim gibi kadınların oldugunu bilmek bana güç verdi.Cogunluk tarafindan sevilen, saygi duyulan bir meslegim var.Bundan 5 sene once sizin gibi isten ayrilma esigine geldim. Tabi istifa etme gibi bir luksum yoktu. Kurum degistirmeyi dusundum. Ama olmadi. Hiiic istemeyerek okudugum bir bolumdu. Sonunda baska caren yok dedim kendi kendime. Seveceksin, zevk alacaksin. Isimi sevecegim bicimde yapmaya basladim. Bilemiyorum ki sizin oyle bir sansiniz var mi?
Simdi ise mutlu olduğum bir işim, beni hep destekleyen bir ailem, çok eğlendiğim arkadaşlarım var. "Saçmalama kızım. Asil evlenen evde kalır, evlenmeyen gezer tozar" tadında yaşıyorum.
Ama o manevi boşluk oldu mu herşey yarım gibi geliyor. Dualarım hep mutlu olmak üzerine. Demek hayatimda biri olsa mutlu olamayacagim o yuzden yalnizim diyorumÖyle kendimi kandırmaya çalışıyorum. Pek kandığim söylenemez
Sizin de biraz zamana ihtiyacınız var. Kısa bir tatil sonrasında da uzmanlık. Emin olun hayatınız çok daha güzel olacak.
Manevi bosluğu dolduranlardan da tavsiye istiyorum ben de
Hahaha aynen. Olsun ama bir nevi terapi. Kendime kızmıyorum:) hatta acaba gitsem mi :dOoo fal kısmını unutmuştum. Onu da yaptık tabi. Falcılar da kandırdı bizi
Arkadaşla hemen hemen aynı şeyleri yaşadık. Son cümlelere yürekten katılıyorum. Aşık olmaya sevmeye sevilmeye çok ihtiyacım varken bir ara boşverip kendi kendime yetebildiğimi görüp mutlu oldum. Şimdiki nişanlım o zaman karşıma çıkınca yok ya boşver başımıza dert almayalım modundaydım :)Evet böyle bir kırılma noktası yaşadım hatta depresyonun dibini gördüm. Yaşadığım şehri bıraktım, arkadaşlarımı bıraktım, yeni bir bölüm okumaya başladım. Aşktan umudumu kesmiştim heralde ben de böyle yalnız aşksız öleceğim diyordum ama mutsuz da değildim. Öyle kendi kendime mutlu olmaya çalıştığım huzurlu bir dönemimde de çok alakasız bir yerde erkek arkadaşımı tanıdım, aşık oldum ve yakın zamanda evleneceğiz. Öncelikle belirteyim kel ve fodul değil, aksine spor yapan gayet kaslı bi adamSakın sakın umutsuz olmayın kızlar, bu endişelerle hareket edip beğenmediğiniz adamlarla da olmayın.
Hani hep derler ya, insan önce kendi içinde mutlu ve huzurlu olmalı ve çok kafaya takmayınca da olur bu işler diye. Dönüp baktığımda ben de bunun doğru olduğunu görüyorum. Gerçekten kendimle olmaktan mutlu olduğum, arayışta ve beklentide olmadığım bi dönemde buldum aşkı. Hepinize en güzelinden aşklar diliyorum
Zaten artık umudu kestim aşktan. Kendime yetebilmem için de işi değiştirmem gerekiyor. Bşr nevi toplu değişiklik. Umarım hayat güzelliklerini sunar en kısa zamanda. Ben dahil herkese :)Arkadaşla hemen hemen aynı şeyleri yaşadık. Son cümlelere yürekten katılıyorum. Aşık olmaya sevmeye sevilmeye çok ihtiyacım varken bir ara boşverip kendi kendime yetebildiğimi görüp mutlu oldum. Şimdiki nişanlım o zaman karşıma çıkınca yok ya boşver başımıza dert almayalım modundaydım :)
Hahaha aynen. Olsun ama bir nevi terapi. Kendime kızmıyorum:) hatta acaba gitsem mi :d
Benim gittigim kadın da mübarek günlerde algım daha acık dedi :) galiba müşterisi azalınca böyle bşr yola başvurduRamazan gecsin gidecegimKısa süreli terapi gibi oluyor En son gittigim falcınin kuzenimin isiyle ilgili söyledigi seyler cikinca, benim aşk hayatimla ilgili soyledigi seyler de cikacak sandim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?