Hayırlı insanlar sizin çevrenizde var mı?


Onu bilemezsin ki :) Kavun degil ki koklayıp iyi olup olmadıgını anlayasın :)
 
tartışmadım desem yalan söylerim tartıştımda,tartışmak istemezdim ama,kalp kırmak istemiyorum,insan izole olmak zorunda kalıyor bazen işte
Valla aynen benim durumum bu.Tartışmamak için izole oluyorum.Yaşımdan dolayı artık insanları daha net görebiliyorum ,menfaatçi yapılarını,umursamazlıklarını...vb. bu yapıları ile onları kabul etmeye uyum sağlamaya çalışırken birde densiz,ayarsız konuştukları zaman başlıyorum sabretmeye ama ben kendimi biliyorum eğer görüşmeye devam edersem onlar bir söyleyecek ben 10 saydıracağım böyle olmaması içinde uzak duruyorum.Durumum aynen bu.
 
Onu bilemezsin ki :) Kavun degil ki koklayıp iyi olup olmadıgını anlayasın :)
Canım inan dikkatli ve deneyimli biri büyük oranda anlayabilir.Kişi profesyonelce kendini saklamıyorsa aslında anlaşılıyor ama elbette kavun gibi anlaşılabilse daha kolay olurdu:))
 
Bazen senelerce tanıdığın bir insan bile ihanet edebiliyor, bazen çok yakının bile arkandan iş çevirebiliyor. Ben güvensizlikten rahatsız değilim, aksine temkinli davrandığım için başıma gelebileceklere hazırlıklıyım.
 
Evet insan bu devirde olabilecekler konusunda cahil olmamalı.Temkinli olan insan daha az hasarla atlatır,haklısın.
 
Son düzenleme:
hayırlı insanlar tabiiki var hayatta. Hayırlı derken toplumun genel ahlak ve görgü kurallarına göre.Yoksa ahlakta görgüde kişiden kişiye değişebiliyor.Benimde basıma cok sık gelen bir durum suana kadar geriye baktıgımda birsuru arkadasım oldu vefalısı vefasızı ikiyuzlusu dusrustu ama soyle diyeyim 100 arkadasım olduysa 10 u gecmez iyi olanlar.Sen anladıgım kadarıyla ice donuk bir insansın hassas bir yapın var haksızlıgada katlanamıyorsun.aynen bende oyleyim cunku ama en iyisi su bence herkesle bir merhaban olacak tamamen kesmeyeceksin ilişkini istersen defalarca okişinin ikiyuzlulugunu gor idare etmeyi ve sabretmeyi bileceksin.Ama arkadas olmayacaksın yakınlık kurmaycaksın boylece az zarar gorur ve uzulursun yoksa oyleleri sen haklıyken haksız durua dusururler.yakın arkadas olarakta ben olgun sessiz mutavazi ortamlarda fazla cırlamayan gurultulu konusmayan ve konustuguna ayar cekerek konusan insaları tercih ediyorum bu insalarla arkadaslık ettiğinde inan hayal kırıklıgına ugramıyorsun yinede sen bilirsin.dogru durust olmak cok guzel ama bu zamnda dogruyu soylesen dıslanırsın istenilmezsin cunku herkes cıkarına gore davranıyor.Ben öğretmenim ve inan hergun ortamda donen dolabları gorsen sasırıp kalırsın hicbiri birbirni sevmiyor ama biraraya gelince mecburen cok sevşyormus gibi davranıyorlr birbirine.Ben ve birbayan arkadasım var biz oyle davranamıyoruz mesafeli olmayı tercih ediyoruz ama oylede olunca adımız soguk kendini begenmise cıkıyor halbuki digerlerine gore daha dogru hareket etmeye calısyoruz.Kimseyle kotu olma yuzunede elestirme insanlar elestirmesen bile hissederler cunku.
 

:)) bana böylesi denk gelmedi çok şükür.
yok yok hayatta kendin gibi birini bulmak çok zor.
 
birde hep davet ediyoprmus gorusmek isttiyormus gibi gozuken ama harekete gecmeyen vede sen kalkıp davet ettiğindede kendini naza cekenlerde var :)turlu turlu insanoğlu
 
İnsanların kusurlarına fazla odaklanmamak gerek ,kusursuz dost arayan dostsuz ve yalnız kalır

sanki ben dörtdörtlükmüyün ki karşımdaki de öyle olsun ,yok bulamazsınız ,öyle evde oturur bütün gün porselenlerin kanepenln yerlerin tozunuı alırsınız , kimsede yüzünüze bakmaz sizde kendinizi dünyada eşim benzeri yok diye hayıflanır durursunuz sonra dersiniz ben nededn yalnızım
 
birde hep davet ediyoprmus gorusmek isttiyormus gibi gozuken ama harekete gecmeyen vede sen kalkıp davet ettiğindede kendini naza cekenlerde var :)turlu turlu insanoğlu

Aynen öyle! Kendisi aramaz sormaz ama karşılaşınca sen de çok hayırsız çıktın hiç aramıyorsun der
 

Etrafımda iyi insanlar var benim. Hatta kötü insanlardan çoklar diyebilirim. Ama arkadaşlık olayına girersek her iyi insanla arkadaş olacağız/olabileceğiz diye bir şey yok. Belki de bu konu biraz karıştırılıyor olabilir. Arkadaşlık biraz daha iki ya da daha çok kişinin ruhlarının birbirine uyuşması benim gözümde. Bir insanla arkadaş olamıyoruz diye ona kötü diyemeyiz bence. Hayatıma giren en çok iki üç kişiye bu insan cidden "kötü" demişimdir. Biraz hoşgörülü olmak da gerek sanıyorum ki. Ha bir de insanların dürüst olamamasının da gerekçeleri var diye düşünüyorum. Pek azımız eleştiriye tahammül edebiliyoruz işte bu yüzden de birilerine yorum yapmaktan çekiniyoruz. İnternet ortamından da bahsedilmiş ya konunuzda bi yerlerde. Burası bir yandan güvenlik sebeplerinden dolayı tehlikeli bir ortam gibi görünse de içimizden geldiği gibi davranabildiğimiz, ne düşünüyorsak söyleyebildiğimiz için iyi insanlar daha çok varmış gibi geliyor olabilir bizlere :44:
 
Hayirli insan derken, herkes kusurlariyla ve iyi yonleriyle var zaten. Biri guvenilirken, digeri az biraz yalanci. Yalanci olan sevgi doluyken, guvenilir olan soguk, vs vs. Yani benim cevremde tam tamina hayirli biri yok. Zaten oylesi mukemmel olurdu ki ben kendim de oyle degilim.

Arkadasliktan, kusursuz dostluktan bahsedilmis. Ben herkesi kusurlariyla kabul ediyorum, nasilsa onlar da beni kusurlarimla kabul ediyorlar. Hepimizin birbirimiz icin vazgecilmez huylarimiz da var, "katlandigimiz" huylarimiz da var. Ben kusursuz insan aramam, ama bazi kusurlar vardir ki tahammulum yoktur. O tur kusuru olanlarla iliskimi keserim. Nadir de olsa oylesi de cikiyor karsima.
 
karşılıksız seven tek güvendiğim insanlar annem ve babam

Gerisi yalan herkes bir çıkar peşinde
kocama bile sonsuz güvenmiyorum
mutlaka her seferinde bir yanılma payım vardır
 

Öyle de denilebilir , hiç dostum yok o yüzden ve insanlara karşı güvenim 'sıfir sıfir sıfir'
 

Bende sizin gibiyim, kötü bir şey hissedersem mesafemi koyarım
İyi insan olmak, insanlara hayrının dokunması bir yaşam görevi
Elimden geldiğince insana, hayvana herkese yardım etmeye çalışırım ama bu halim çok suistimal edildi şimdiye dek
İyi niyetimin kullanılmasından ve yumuşak huyluluğumun aptallık olarak görülmesinden, merhametimin sıyırmış bu diye tabir edilmesinden çok yorgunum
O yüzden artık insanlara karşı mesafeli ve sertim, son üç yıldır falan böyle, kimseye çok yaklaşmıyorum ve kötü bir şey görüyorsam hemen mesafemi koyuyorum. Çünkü değişmiyor insanlar, artık bunun mümkün olmadığını kabullendim, kimseyle uğraşmam bu saatten sonra
 
Merhaba
Başlığı okuyunca yüzümde bir tebessüm oluştu ve "evet var öyle biri" dedim
Sizin yazmış olduğunuz gibi elinden geldiğince iyi bir insan olma çabasında bulunmaya çalışan biri olarak çok kez üzüldüm, kırıldım ağladım. İnsanları gözlemliyorum gözünün içine bakarak yalan söyleyen de var, yüzüne gülüp arkadan atıp tutan da, tanımadan "ben bu tarz davranışlardan hoşlanmam ona göre davran" diye önyargılı bir biçimde emirler yağdıran da...
En yakınımda bulunan (ailem değil) insanlar tarafından çoğu kez hayal kırıklığına uğramış biri olsam da, ben iyi niyetimden vazgeçmemeye, elimden geldiğince ihtiyacı olanın yanında olmaya çalışırım. Eğer kullanıldığımı, düşüncelerimin suistimal edildiğini fark edersem de ya rahatsızlığımı saygı çerçevesinde netçe belirtirim ya da tavırlarımla belli ederim.
Geçen yıla kadar hayatımda gerçek manada "hayırlı, her an yanımda olabilecek" bir insanın olmadığını fark ettim. Şu an ise her ne olursa olsun çekinmeden arayıp yardım isteyebileceğim, yerine göre akıl danışacağım bir dostum olduğunu düşünüyorum. Ve bu konuda beni hiç yanıltmadı o kişi, gereğinden fazlasını yapar hatta "bir insan bu kadar iyi olabilir mi" dedirtmiştir çoğu zaman.
İnsanlardan uzaklaşmak çare değil sadece zamanla iletişim konusunda kendinize de sınırlar koyabilirsiniz. Bir anda kimseye güvenmemek, ortamı gözlemleyip ona göre davranmak gibi... Bir de her harekete anlamlar yüklememek, beklentileri yüksek tutmamak lazım, mesela bir arkadaşımı aradım açmadı diyelim, "duymamıştır, meşguldur, uyuyordur vs" gibi şeyler düşünürüm aradan zaman geçip aramadıysa unutmuş olabilir der yine ararım "beni aramadı niye aramadı" diye kafamda kurmamaya çalışıp "insanlık hali, unutulabilir" derim.
Yani bence işin özü, karşıdakinden adımlar beklemek yerine önce çuvaldızı kendine batırıp elinden geleni yapmak, sonra da duruma göre zamanla bir davranış şekli geliştirmek daha doğru sanki...
Uzun oldu kusura bakmayın kendimce aklıma gelenleri kendimden örneklerle açıklamak istedim.
Herkese hayırlı kandiller dilerim. Sevgiler
 
Son düzenleme:

Güvenilir kişi olmak zor..Ve buyüzden az...Güvenilir olduğumu düşünsem bile ,ettiğim muameleyi kendime göremiyorum..Sadece kendi eğitimimizle olmuyor..Karşının da birşekilde eğitilmesi lazım..Yoksa güvenilir kişinin değeri bilinmiyor.Ve bu kişi değer görmesi gerekirken sıkıntı çekiyor..Örn:iş ortamı
 
tulipacım mesaj kutun dolu canım - konuyu baltalamak istemezdim kusura bakmayın:26:
 

Bence tam olarak öyle değil diye düşünüyorum.Başkalarıyla ilgilenebilen insanlar buraya girip yorum yapıyor diyebilibiliriz.Hem stresini atıyor,hem başkalarıyla iyi yönde ilgileniyor..Çevremizde yoktur ama böyle bir ortamda buluşulmuştur..Yoksa benle hiç ilgilenmeyen bir arkadaşımın buraya girip de birine tyardımcı olabileceğini hiç düşünmüyorum,etrafında ilgilenesi gelmiyorsa burda da ilgilenmek zor gelir..Bu ince ayrıntıyı d adüşünmek lazım..Başkalarıyla ilgilenmek bana herzaman güzel gelmiştir,benim yapım bu,normalde de ilgillenmeye çalışırım burda da...Etrafımda yardım isteyen birileri olmadığı için (ya sıkıntısı az olduğu için yada güvenlik sebeplerinden dolayı kendini açık etmemek için),,burda herkes daha kolay yardım isteyebildiği için kolay ve samimi oluyor..İşin özü burası aslında içimizde gizli kalmış dert anlatma ve yardımlaşma samimiyeti ve iyi niyeti..Çünkü güvenlik konusunda daha korunaklıyız burda..Normalde insanlara içimizi bukadar açamıyoruz..Ve de bukadar yardım edebilecek iyiliksever insan bulamıyoruz..İyi yöndeki paylaşımları kastedeiyorum..
 

kimse dört dörtlük değildir bende eşimde ve hiç kimse..37 yaşımdayım daha hayır,yada müsait değilim demeyi yeni öğrendim..kural koymayıda ..herkez aynı düşünmeyebilir..çok titiz kirada oturduğu halde evini bal dök yala olan arkadaşımda oldu kendi evine ayakkabıyla girende..zaten önyargılı değilimdir,mühim olan insanlık derim hep ..insanlar çağırmak yerine gelmeyi dinlemek yerine anlatmayı çokça seviyorlar biraz bencilce sanırım çoğu insanda var olna bir şey..bende çok iyi bir dinleyicimyimdir..problem çözmede çok yardımcı olmuşumdur..ama zamanla yani yaşım 37 insan yoruluyor..hep dinlemekten bazen oyaşamlardaki negatiflik sizide olumsuz etkilemeye vbaşlayabiliyor..zaten insanlar sadece anlatmak istiyorlar..olumlu şeyler söylediğinizde uygulamıyıyorlar..sabit fikirliler..vs. vs..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…