Biliyor musun bende bir ara böyle yapıyordumbirde hep davet ediyoprmus gorusmek isttiyormus gibi gozuken ama harekete gecmeyen vede sen kalkıp davet ettiğindede kendini naza cekenlerde var :)turlu turlu insanoğlu
Farklı bir bakışEtrafımda iyi insanlar var benim.Etrafımda iyi insanlar var benim. Hatta kötü insanlardan çoklar diyebilirim. Ama arkadaşlık olayına girersek her iyi insanla arkadaş olacağız/olabileceğiz diye bir şey yok.Belki de bu konu biraz karıştırılıyor olabilir. Arkadaşlık biraz daha iki ya da daha çok kişinin ruhlarının birbirine uyuşması benim gözümde..
...Burası bir yandan güvenlik sebeplerinden dolayı tehlikeli bir ortam gibi görünse de içimizden geldiği gibi davranabildiğimiz, ne düşünüyorsak söyleyebildiğimiz için iyi insanlar daha çok varmış gibi geliyor olabilir bizlere ..
Merhaba
Başlığı okuyunca yüzümde bir tebessüm oluştu ve "evet var öyle biri" dedim
Sizin yazmış olduğunuz gibi elinden geldiğince iyi bir insan olma çabasında bulunmaya çalışan biri olarak çok kez üzüldüm, kırıldım ağladım. İnsanları gözlemliyorum gözünün içine bakarak yalan söyleyen de var, yüzüne gülüp arkadan atıp tutan da, tanımadan "ben bu tarz davranışlardan hoşlanmam ona göre davran" diye önyargılı bir biçimde emirler yağdıran da...
En yakınımda bulunan (ailem değil) insanlar tarafından çoğu kez hayal kırıklığına uğramış biri olsam da, ben iyi niyetimden vazgeçmemeye, elimden geldiğince ihtiyacı olanın yanında olmaya çalışırım. Eğer kullanıldığımı, düşüncelerimin suistimal edildiğini fark edersem de ya rahatsızlığımı saygı çerçevesinde netçe belirtirim ya da tavırlarımla belli ederim.
Geçen yıla kadar hayatımda gerçek manada "hayırlı, her an yanımda olabilecek" bir insanın olmadığını fark ettim. Şu an ise her ne olursa olsun çekinmeden arayıp yardım isteyebileceğim, yerine göre akıl danışacağım bir dostum olduğunu düşünüyorum. Ve bu konuda beni hiç yanıltmadı o kişi, gereğinden fazlasını yapar hatta "bir insan bu kadar iyi olabilir mi" dedirtmiştir çoğu zaman.
İnsanlardan uzaklaşmak çare değil sadece zamanla iletişim konusunda kendinize de sınırlar koyabilirsiniz. Bir anda kimseye güvenmemek, ortamı gözlemleyip ona göre davranmak gibi... Bir de her harekete anlamlar yüklememek, beklentileri yüksek tutmamak lazım, mesela bir arkadaşımı aradım açmadı diyelim, "duymamıştır, meşguldur, uyuyordur vs" gibi şeyler düşünürüm aradan zaman geçip aramadıysa unutmuş olabilir der yine ararım "beni aramadı niye aramadı" diye kafamda kurmamaya çalışıp "insanlık hali, unutulabilir" derim.
Yani bence işin özü, karşıdakinden adımlar beklemek yerine önce çuvaldızı kendine batırıp elinden geleni yapmak, sonra da duruma göre zamanla bir davranış şekli geliştirmek daha doğru sanki...
Uzun oldu kusura bakmayın kendimce aklıma gelenleri kendimden örneklerle açıklamak istedim.
Herkese hayırlı kandiller dilerim. Sevgiler
Üzüm üzüme baka baka kararır demişler boşa dememişler birbirimizden çok şey öğrendik bence
Bire bir benim tarzım. Benim hareketlerim, benim düşündüklerim.
Lily86 seni seviyorum ya.
Hayırlı kandiller sana da herkese de...
Bende son dört yıldır mesafeli ve sertim.Benimde kimseyle uğraşasım yok...İnsan yoruluyor.Bende sizin gibiyim, kötü bir şey hissedersem mesafemi koyarım
İyi insan olmak, insanlara hayrının dokunması bir yaşam görevi
Elimden geldiğince insana, hayvana herkese yardım etmeye çalışırım ama bu halim çok suistimal edildi şimdiye dek
İyi niyetimin kullanılmasından ve yumuşak huyluluğumun aptallık olarak görülmesinden, merhametimin sıyırmış bu diye tabir edilmesinden çok yorgunum
O yüzden artık insanlara karşı mesafeli ve sertim, son üç yıldır falan böyle, kimseye çok yaklaşmıyorum ve kötü bir şey görüyorsam hemen mesafemi koyuyorum. Çünkü değişmiyor insanlar, artık bunun mümkün olmadığını kabullendim, kimseyle uğraşmam bu saatten sonra
Bende son dört yıldır mesafeli ve sertim.Benimde kimseyle uğraşasım yok...İnsan yoruluyor.
Ne güzel bir düşünüş tarzınız var.Ben bu sözünüzü yazıp duvara asmak istiyorum.
İyi insan olmak, insanlara hayrının dokunması bir yaşam görevi
Günümüzde genellersek insanların yeni mottosu:Benim olsun,hemen olsun,her istediğim olsun...
Ben kendi adıma şöyle düşünüyorum artık.Yaptığım iyiliklerin karşılığını ben insanlardan değil Allah'tan bekliyorum ve yapılan iyi işlerin hiçbiri boşa gitmeyeceği içinde insanların anlamaması,suistimali,beni nasıl değerlendirdikleri ile falan inanın zerre kadar ilgilenmiyorum.
Ben insanlar benim huzurumu bozmaya başladıklarında delleniyorum.Yani kaba konuşanlar,sözleri ile moral bozanlar,benim sınırlarımı zorlayanlar...vb.beni kızdırıyor.Gevşek insanlara tahammül zor oluyor.İşte bu tür ve benzeri kişilerle uğraşmanın bende sonuç getirmeyeceğini farkettim.Ne bileyim yalan söyleyen birine ben dürüstlüğü aşılamak için ne kadar uğraşmalıyım?İnsanlara hayrım dokunmalı diye bir derdim varsa yalancı biri ile vakit kaybetmiş olmaz mıyım?
Sert olmakta bence bir yerden sonra gerekli çünkü insanlar önce bir-iki deneme yapıyor eğer yumuşak olduğunuzu düşünürlerse tam gaz yükleniyorlar.Sonrada sen kızmazsın sanmıştık diyebiliyorlar bu neden ile ben gerektiğinde ölçülü bir şekilde öfkemide gösteriyorum.
Ama özetle bugüne kadar uğraşıpta sonuç aldığım kimse yok
Canım aslında sanrım kimse kusursuz insan aramaz çünkü bunun sonuçsuz bir arayış olduğunu bilir.Ne güzel söylemişsin zaten bizde mükemmel değiliz.Hayirli insan derken, herkes kusurlariyla ve iyi yonleriyle var zaten. Biri guvenilirken, digeri az biraz yalanci. Yalanci olan sevgi doluyken, guvenilir olan soguk, vs vs. Yani benim cevremde tam tamina hayirli biri yok. Zaten oylesi mukemmel olurdu ki ben kendim de oyle degilim.
Arkadasliktan, kusursuz dostluktan bahsedilmis. Ben herkesi kusurlariyla kabul ediyorum, nasilsa onlar da beni kusurlarimla kabul ediyorlar. Hepimizin birbirimiz icin vazgecilmez huylarimiz da var, "katlandigimiz" huylarimiz da var. Ben kusursuz insan aramam, ama bazi kusurlar vardir ki tahammulum yoktur. O tur kusuru olanlarla iliskimi keserim. Nadir de olsa oylesi de cikiyor karsima.
Üzüm üzüme baka baka kararır demişler boşa dememişler birbirimizden çok şey öğrendik bence
Ben de seni çok seviyorum Prenses'imSana da hayırlı kandiller
Ben de seviyorum herkesi ama bazen de "az insan çok huzur" diyorum.İnsanoğlu çok tuhaf bir varlık
Yıllar geçtikçe hayvanlara daha çok yaklaşıyor gönlüm
Yaratılanı yaratandan ötürü seviyorum lakin çok iç içe olmaya ruhum elvermiyor
Benimde.Zaten bu başlığı onun için açtım.Ben doğa ile,hayvanlarla,kendi başıma çok şükür mutluyum,yaşayıp gidiyorum ama bu hal doğru değil onu da biliyorum.İnsan dediğin sosyal bir varlık ...İnsanoğlu çok tuhaf bir varlık
Yıllar geçtikçe hayvanlara daha çok yaklaşıyor gönlüm
Yaratılanı yaratandan ötürü seviyorum lakin çok iç içe olmaya ruhum elvermiyor
Çok güzel söylemişsiniz.Karşındakinin kendini eğitmek gibi bir derdi olmalı.Eğitimsiz insan nasıl değer bilecek ki?Yani elmas ile çakılı tanımayan insan,elmasın değerini nerden bilecek?Bu arada eğitimi burda diploma olarak değil,düşünen ,vicdanı olan,hayatı anlamaya çalışan insanın çabası anlamında kulandım.Bence bunun için ilk şart okumak.Yani okumayan insan, insan ilşkilerini ne kadar bilecek?İçinde bulunduğu çevre kadar.İş hayatında her çevreden insan var ama kaçı insan ilşkileri ile ilgili kitap okumuştur.İşe alınırkn diplomaya bakılıyor,ahlaka değil.Sıkıntı çekmemek için sınır koymak lazım bence...Sadece kendi eğitimimizle olmuyor..Karşının da birşekilde eğitilmesi lazım..Yoksa güvenilir kişinin değeri bilinmiyor.Ve bu kişi değer görmesi gerekirken sıkıntı çekiyor..Örn:iş ortamı
Benimde.Zaten bu başlığı onun için açtım.Ben doğa ile,hayvanlarla,kendi başıma çok şükür mutluyum,yaşayıp gidiyorum ama bu hal doğru değil onu da biliyorum.İnsan dediğin sosyal bir varlık ...
Bu konuyu açarak şunu anlamaya çalışıyorum ben tahammül sınırlarımı genişletip sosyal olmak için insanlara kucak açmalı mıyım?Yoksa dertsiz başıma sorun alacağıma yalnızlığın tadını mı çıkarmalı mıyım?
Bu soruma yine kendim yanıt vereyim.Herşey insanlarla anlamlı.İnsan olmayınca aslında hiçbirşeyin anlamı yok.Yani yaptığımız herşey yine bir başka insan için.Şu an bile yazdıklarımızı bir başkası okuyacak diye burdayız yoksa kimse okumayacak olsa niye yazalım ki.?
Yani sevgili dostlarımız hayvanlarımız insanların yerini hiçbir zaman alamayacakları için arayışa devam
Evet insanlar yaptıklarını onaylayanları tercih ediyorlar oysa dost olan doğruyu konuşur.Yani yüzüne söyleyemediğini arkasından da konuşmayacaksın ama genel davranış şekli yüzüne gül arkasından giydir.Aslında biliyor musun o öğretmenler odasındaki insanlar günün birinde gerçekten güvenilir birine ihtiyaç duysalar o zaman yüzüne güleni değil sizi ve o bayan arkadaşınızı tercih ederler ama bakma genellikle insanlar tiyatro ile hayat geçirdikleri için çoğunluk oyuncu.Önemli olan aslında bizim iç huzurumuz.İnsan doğru yaşarsa huzurlu olur yoksa kendi davranışlarından hoşnut olmamışsın ama herkesle aran iyi bu mutluluk oyunu olur ama huzurlu bir hayat olmaz bence.Bu arada tercih ettiğiniz insan tipine kesinlikle katılıyorum:))Çok doğru.
Pozitif olmak için çırpınıyorum diyelim:)))Çok pozitifsin =))
Ben o dönemleri aştım, çok zaman oldu
Vakit geçirdiğin bir kaç insan hariç kimseye ihtiyaç duymuyorum
Artık hayvanlarla iletişimim çok ileri derecede
Yardımlaşma konusunda insan - hayvan ayırımım yok ama çok içli dışlı dostluklar kurmuyorum
Teşekkürler yazdıklarınız için.Sizede hayırlı kandiller.
Estağfirullah burada hepimiz birbirimizden birşeyler öğreniyoruzTeşekkürler yazdıklarınız için.Sizede hayırlı kandiller.
Söyldiklerinize katılıyorum.
Belkide ben beklentilerimi biraz aşağıya çekmeliyim.
Önyargılı olmamakta elbette önemli.İyiye yormak lazım ama gözlemlemeyede devam etmeli.Diyelim telefonu açmadı,evet duymamış olabilir,geri aramadı evet unutmuş olabilir ama hep ben arıyorsam bende artık bir yargı oluşur.
Çok sağolun bana daha hoşgörülü olmam gerektiğini hatırlattığınız için.
Elbette ilgisiz insanlar niye burda başkası için klavye tuşlasın ki?Haklısınız.Bence tam olarak öyle değil diye düşünüyorum.Başkalarıyla ilgilenebilen insanlar buraya girip yorum yapıyor diyebilibiliriz.Hem stresini atıyor,hem başkalarıyla iyi yönde ilgileniyor..Çevremizde yoktur ama böyle bir ortamda buluşulmuştur..Yoksa benle hiç ilgilenmeyen bir arkadaşımın buraya girip de birine tyardımcı olabileceğini hiç düşünmüyorum,etrafında ilgilenesi gelmiyorsa burda da ilgilenmek zor gelir..Bu ince ayrıntıyı d adüşünmek lazım..Başkalarıyla ilgilenmek bana herzaman güzel gelmiştir,benim yapım bu,normalde de ilgillenmeye çalışırım burda da...Etrafımda yardım isteyen birileri olmadığı için (ya sıkıntısı az olduğu için yada güvenlik sebeplerinden dolayı kendini açık etmemek için),,burda herkes daha kolay yardım isteyebildiği için kolay ve samimi oluyor..İşin özü burası aslında içimizde gizli kalmış dert anlatma ve yardımlaşma samimiyeti ve iyi niyeti..Çünkü güvenlik konusunda daha korunaklıyız burda..Normalde insanlara içimizi bukadar açamıyoruz..Ve de bukadar yardım edebilecek iyiliksever insan bulamıyoruz..İyi yöndeki paylaşımları kastedeiyorum..
Konuyu uzatmış olacağım ama telefon olayında aklıma gelen bir arkadaşım var.Kendisi çok birikimli kısaca entellektüel diyelim ama çıkarı olmadan aramaz hep ben arardım.Ama aradığıma değer çok güzel konuşur.Şimdi ben başta bu arkadaşımı sildim sonra yerine koyacak kimseyi bulamadım.Bugünkü durumda bende çıkarım olduğunda onu arıyorum.Benim çıkarım ne ?Diyelim çok sıkıldım ve konuşmak istiyorum.Bu da yılda bir kez oluyor.Yoksa aramızdaki gerçek arkadaşlık olsa o da, bende ara ara birbirimizi arayıp halini-hatrını sormalıyız.Yani ben en mutlu günümde kimseye ihtiyacım yokken de, ya benim keyfim yerinde acaba o nasıldır?Diye birilerini arıyabiliyorsam bence kıymetli olan bu.Yoksa canın sıkılmış yada bir isteğin var ,almışsın telefonu eline konuşacak insan arıyorsun zaten herkes böyle yapıyor.Birde beni iyi gününde arasana.Estağfirullah burada hepimiz birbirimizden birşeyler öğreniyoruz
Telefon olayını örnek verme amaçlı yazmıştım ama mesela hep arayan taraf sizseniz, karşı taraf her seferinde açmıyorsa o kişiyle olan samimiyete göre mesafe korunabilir ya da hep hal hatır sormak için arayan tarafsanız o zaman da tavır alınabilir saygı çerçevesinde.
Beklentilerin azaltılması konusunu da düşünün gerçekten ne kadar birilerinden birşey beklersek, isteklerimiz karşılanmadığında uğrayacağımız hayal kırıklığı o denli ağır olur
Elbette ilgisiz insanlar niye burda başkası için klavye tuşlasın ki?Haklısınız.
Ben kendi hayatımda, uzaktaki insanlarla yakınımdakilerden daha rahat olabiliyorum.
Yakın olan nerden vuracağını biliyor çünkü seni tanıdığı için açıklarını biliyor.
Yakın olan senden faydalanmak için daha çok şey bulabiliyor.
Aslında insan önce yakınlarına dikkat etmeli.
Konu ile ne alakası var derseniz...Biz birbirimizden uzağız bu kendiliğinden bir mesafe getiriyor ve bu mesafe aslında bizi koruyor.Yani canımı sıkanı engellerim olur biter ama gerçek hayata sevmediğin komşuna ne yapacaksın?Vefasız akraban ne olacak?
Ancak burası sanal.Asla insanların göz göze bakması gibi olamaz.Burdaki paylaşımlar asla birebir ilşkinin yerini alamaz.Bide gerçekten dünyadaki Türkçe bilen herkese açık bu yazılar.
Ben burda bir başlık açtığımda bu konu ile ilgisi olanlar mutlaka oluyor ama ben sabah komşuya gidip ya insan ilişkileri nasıl olmalı desem o da ev temizliyorsa olduuu der
Evet ben sizden de büyüğüm ve şunu gördüm artık boş konuşmak istemiyorum bu yaşlara geldik ortaya ne koyabildik?Ben gerçekten boşa geçen vakitlerime çok pişmanım.Yanlış bir çevrede insanın en çok vaktini alan ve moralini bozan şey....ama zamanla yani yaşım 37 insan yoruluyor..hep dinlemekten bazen oyaşamlardaki negatiflik sizide olumsuz etkilemeye vbaşlayabiliyor..zaten insanlar sadece anlatmak istiyorlar..olumlu şeyler söylediğinizde uygulamıyıyorlar..sabit fikirliler..vs. vs..
O kişi sana iyi geliyor belli ki - bence bu da o "hayırlı arkadaş" dediğimiz kategoriye girebilir. Belki sık görüşmüyorsunuzdur ama hayat kargaşası işte hepimizin hayatı bir koşuşturma bir de bu açıdan bakmak lazmKonuyu uzatmış olacağım ama telefon olayında aklıma gelen bir arkadaşım var.Kendisi çok birikimli kısaca entellektüel diyelim ama çıkarı olmadan aramaz hep ben arardım.Ama aradığıma değer çok güzel konuşur.Şimdi ben başta bu arkadaşımı sildim sonra yerine koyacak kimseyi bulamadım.Bugünkü durumda bende çıkarım olduğunda onu arıyorum.Benim çıkarım ne ?Diyelim çok sıkıldım ve konuşmak istiyorum.Bu da yılda bir kez oluyor.Yoksa aramızdaki gerçek arkadaşlık olsa o da, bende ara ara birbirimizi arayıp halini-hatrını sormalıyız.Yani ben en mutlu günümde kimseye ihtiyacım yokken de, ya benim keyfim yerinde acaba o nasıldır?Diye birilerini arıyabiliyorsam bence kıymetli olan bu.Yoksa canın sıkılmış yada bir isteğin var ,almışsın telefonu eline konuşacak insan arıyorsun zaten herkes böyle yapıyor.Birde beni iyi gününde arasana.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?