kızlar ben babamın gidişiyle ölümleri daha olası karşılıyorum. ama bin kat daha çok etkileniyorum belki de... ve feci bir panik/telaş baş gösteriyor. bu sefer hele ölen benim yaşıtım olduğu için annem de çok fazla etkilendi.
bir yandan etrafımdaki herkese yarın olmayacaklar gözüyle bakıyorum zaman zaman, diğer yandan da acelem var yapmak istediklerim boş geçen her dakikayı haksızlık sayıyorum kendime. şu anda da öyle bi durum. bir ağlıyoru bir kahkahalara boğuluyorum. her şey boş şu hayatta, kendimizi üzdüğümüz her şey...
HER GÜNÜNÜZÜN KIYMETİNİ BİLİN, SEVDİKLERİNİZİ ARAMAK İÇİN YARINI BEKLEMEYİN...