- 3 Kasım 2015
- 1.347
- 1.235
- 133
- 35
- Konu Sahibi Sungate170308
-
- #21
Valla ben bekardım teyze oldumBenim en merak ettiğim konu bu zaten annelere sormak istediğim çok kişi yiğenim ve evladım arasında fark yok diyor ama eminim evlat bambaşka çünkü şu an bile kıpırtısını hissedince karnımda mutluluktan uçuyorum kimbilir doğsa nasıl hissedeceğim.
Çok teşekkür ediyorum evet kendi canım kanım olduğu için uyarıyorum zaten yakın hissettiğim için.Benim kardeşim uyarsa bende kırılmam olması gereken o aslında. Amim İnşallah sağ salim kucağıma alırım çok teşekkürler.Rica ederim canım ayrica siz onun teyzesiniz tabiki mudahale edeceksiniz oyuzden üzülmeyin...
Benim erkek kardesimde bir yanlışı olduğunda kizar ve ben asla müdahale etmem çünkü olmasi gereken o yoksa çocuklar yoktan durdan anlamıyor....
Sağ salim kucağınıza alın evladınız InşAllah...
Doğru diyorsunuz yiğen bambaşkadır eminim ama mesela bebeğimi daha görmedim hareketlerini hissettiğim an dünyalar benim oluyor. Düşünüyorum doğsa ne yaparım kim bilir.Evlat herşey den önce diyor herkes inşallah sağ salim kucağıma alırım.Valla ben bekardım teyze oldum
Maaşımın yarısına yeğenime hediyeler aldım
Şirkette birgün konuşuyoruz çaycı ablayla dedim ki yeğenim var benim oğlum olsa ilerde asla ondan çok sevemem dedim
Ah canım dedi öyle deme evlat bambaşka dedi bende kadına kızdım içimden ben çok seviyorum yeğenimi diye
Gel gör ki anne olunca anladım evlat bambaşka
Yeğenimi hala çok severim canım kanım bitanem ama evlat bambaşka herkesden herşeyden önde
Rica ederimÇok teşekkür ediyorum evet kendi canım kanım olduğu için uyarıyorum zaten yakın hissettiğim için.Benim kardeşim uyarsa bende kırılmam olması gereken o aslında. Amim İnşallah sağ salim kucağıma alırım çok teşekkürler.
O yaş grubunda hemen hemen her çocuk öyle. Hatta değilse bir gariplik var demektir. Merak duygusu baskın çıkıyor çocukta ve çıkmalı da. Karıştırıp kurcalamadı, kırmalı, bozmalı ama kontrol altında yapmalı bunları. Ve evet sizinki de böyle olacak. Sizi dinlenmesinin tek nedeni de annesi olmamanız. Büyük ihtimal sizinki de kardeşinizi dinleyecek.Benim kardeşim şehir dışında yaşıyor 3,5 yaşında dünya tatlısı bir oğlu var. Yiğenimi çok seviyorum yanlış anlaşılmasın bazı sıkıntılardan dolayı 10 gündür benim evimdeler. 5 aylık hamileyim ilk gebeliğim buraya bile girip konu açarken zor fırsat buldum inanın. Şimdi geleyim konuma yiğenim şehir dışında olduğu için genelde en fazla 5 gün bir arada kaldık çok yoğun çalışmamdan dolayı.Tekrarlıyorım çok seviyorum her gün telefonda görüşüyorduk. Ama hamilelikten mi lütfen akıl verin sinirlerim geriliyor çünkü çocuk hiç durmuyor gelip yatağımı batırıyor yastıkları yere atıyor mesela sürekli gürültü yapıyor gece lambasını kırmış sonra ışığın anahtarını kırmış sürekli annesine bağırıyor ağlıyor film izliyoruz ona TV açıyoruz git çizgi film izle diye inatlaşıyor gitmiyor. Asla laf dinlemiyor asla bazen uyarıyorum ama kardeşim kırılır diye de korkuyorum çocuk kuralsız sanki. Mesela geldiğinde bilgisayara koşuyordu bende asla dedimm oynamazsın tablete asla dokunamazsın şimdi ortada bile olsa tablet dokunmuyor. Kural koydum beni dinliyor ama annesini asla dinlemiyor. Çocuğa süreli kural koymak istemiyorum çocuk sonuçta ama zarar veriyor uyarmak lazım. Birde korkuyorum bemim çocuğum da böylemi olacak her çocuk böylemi. Çocuğum olursa çokta bastırmak istemiyorum pasif olsun istemiyorum yada aşırı şımarık. Sanırım dünyanın en zor işi çocuk yetiştirmek. Dengeyi bulmak çok zor..Birde insan kendi çocuğuna daha mı sabırlı olur yoksa yiğende çocuğun gibi mi oluyor binevi farkı yok mu. Ben söylediğimde bu konuyu sen nasıl teyzesin o senin yiğenin diyorlar iyide ben zaten onu çok seviyorum. Yada hamile olduğum için mi ben abartıyorum hormonlardan.
Erkek evet benim de oğlum olacakÇocuk erkek çocuğu mu? Evet hemen hemen hepsi aynı çünkü kural öğretilmiyor çocuklara.
Anladım daha çok açıklama yaparak anlatılsa kural konulsa daha iyi anlayabilir diyorsunuz. Ve evet çocuk çok inatçı ve istenildiği yapılmadığında ağlıyor. Sanırım bu yetiştirme tarzı babanne ve dededen kaynaklı. İnatlaşmak daha büyük sorunlara yol açabilir zaten geri dönüşü imkansız ve sanırım çocukların karakteri bu yaşlarda oturuyor. Kardeşime söyleyeceğim yorumunuzu belki oda dener İnş başarılı olur.merhaba
çocuk yetiştirmek gerçekten zor özellıkle 2-4 yaş dönemınde kendılerını farketmeleri ve sendromlardan dolayı daha zrlaşıyor.
ancak ben çocukla inatlaşılmaması ve kural koyarken çok keskin cümleler kullanılmaması taraftarıyım.
mesela kendısıne veya eşyalara zarar verecek bir durum oldugund yapma,otur,dokunma vs. gibi komut kelımeler kullanmak yerine,bak gel sana birşey anlatacagım deyip yta kucaga alıp yada göz mesafesine inip durum açıklanarak anlatılmalı.
otur şuraya yada bırak elındekını vs gibi cümleler gerçekten inatlaşmayı tetıklıyor.
her zaman dinlemek ve konuşmak işe yarıyor.yeğenınızı dedesı ve babannesı buyutse bile annesıyle kaldıgı zamanlarda annesi bir düzene oturtabılır ama dediğim gibi bu çocuk hiç dinlemıyor,bildiğini okuyor gibi düşünmek yerine ben henuz kendını keşfeden ve hayatı tanımaya çalışan bir çocuga neyi nasıl anlatmalıyım denmeli..
Erkek evet benim de oğlum olacakne yapacağım bilmiyorum. İnşallah güzel bir eğitim veririm.
Bazen kendimi tanıyamıyorum en küçük şey sinirimi hoplatıyor sonra düşündüklerimden pişman oluyorum bazen yanlız kalmak istiyorum yalnızlığı seviyorum. Belkide ondan belki hormonlardan bilmiyorum Bu süreci kolay atlatabilirizBu yaşlarda çok söz dinlemiyorlar bir de sizin hormonlarla birleşince ortalığın katlanılamaz hale gelmesi normal
Sanırım benim hormonlarımdan dolayı ben abartıyorum daha ılımlı yaklaşacağım daha sabırlı olmaya çalışacağım.Yeğen de olsa kendi çocuğun başka, alışmaktan mı yoksa yakından tanımaktan mı daha tahammüllü oluyorsun kendi çocuğuna.
Gürültüsü de dağıtması da normal geliyor.
Kural elbette olmalı ama bir şeyleri kırması, ufak tefek zarar vermesi normal.
3,5 yasındaki cocuğa git film izle derseniz gitmez tabi ki.Benim kardeşim şehir dışında yaşıyor 3,5 yaşında dünya tatlısı bir oğlu var. Yiğenimi çok seviyorum yanlış anlaşılmasın bazı sıkıntılardan dolayı 10 gündür benim evimdeler. 5 aylık hamileyim ilk gebeliğim buraya bile girip konu açarken zor fırsat buldum inanın. Şimdi geleyim konuma yiğenim şehir dışında olduğu için genelde en fazla 5 gün bir arada kaldık çok yoğun çalışmamdan dolayı.Tekrarlıyorım çok seviyorum her gün telefonda görüşüyorduk. Ama hamilelikten mi lütfen akıl verin sinirlerim geriliyor çünkü çocuk hiç durmuyor gelip yatağımı batırıyor yastıkları yere atıyor mesela sürekli gürültü yapıyor gece lambasını kırmış sonra ışığın anahtarını kırmış sürekli annesine bağırıyor ağlıyor film izliyoruz ona TV açıyoruz git çizgi film izle diye inatlaşıyor gitmiyor. Asla laf dinlemiyor asla bazen uyarıyorum ama kardeşim kırılır diye de korkuyorum çocuk kuralsız sanki. Mesela geldiğinde bilgisayara koşuyordu bende asla dedimm oynamazsın tablete asla dokunamazsın şimdi ortada bile olsa tablet dokunmuyor. Kural koydum beni dinliyor ama annesini asla dinlemiyor. Çocuğa süreli kural koymak istemiyorum çocuk sonuçta ama zarar veriyor uyarmak lazım. Birde korkuyorum bemim çocuğum da böylemi olacak her çocuk böylemi. Çocuğum olursa çokta bastırmak istemiyorum pasif olsun istemiyorum yada aşırı şımarık. Sanırım dünyanın en zor işi çocuk yetiştirmek. Dengeyi bulmak çok zor..Birde insan kendi çocuğuna daha mı sabırlı olur yoksa yiğende çocuğun gibi mi oluyor binevi farkı yok mu. Ben söylediğimde bu konuyu sen nasıl teyzesin o senin yiğenin diyorlar iyide ben zaten onu çok seviyorum. Yada hamile olduğum için mi ben abartıyorum hormonlardan.
Ama sanırım insan kendi çocuğuna daha sabırlı oluyor çok değişik bir durum bu. Yiğenime biraz daha sabırlı olmalıyım anlamaya çalışmam gerek en azından benim için deneyim oldu bebeğim doğmadan önceO yaş grubunda hemen hemen her çocuk öyle. Hatta değilse bir gariplik var demektir. Merak duygusu baskın çıkıyor çocukta ve çıkmalı da. Karıştırıp kurcalamadı, kırmalı, bozmalı ama kontrol altında yapmalı bunları. Ve evet sizinki de böyle olacak. Sizi dinlenmesinin tek nedeni de annesi olmamanız. Büyük ihtimal sizinki de kardeşinizi dinleyecek.
Ama benimde oğlum olacak burada annelere çok iş düşüyor. Çocuklarımızı karşı tarafa saygılı dünyada sadece kendilerinin olmadığını öğretmek gerek. Karşı cinse davranışının anneden kaynaklı olduğunu düşünüyorum. Umarım güzel saygılı bir evlat yetiştiririm.Bizim ülkede kural öğretmek " çocuğumun psikililijisi bozılıyırrrrr" diye algılandığı için ve çoçuğa sanki büyümeyecek bir canlı gibi davranıldığı için, sorunlu yetişkinlerle dolu ortalık.
Çok erkek yeğenim var ve erkek çocuklarından bezmiş durumdayım. Hoş ben genel olarak erkekleri, ataerkil toplumu sevmem :))) bazen otobüse bir biniyorum hep erkek, çok sinirleniyorumyetmiyor sokakta oynayan çocukların çoğu erkek, bir şehrin meydanına gidiyorsun hep erkek. Sokaklarımız her boydan yastan ve kilodan erkekle dolu
Tüm gün onunla ilgileniyoruz ben hamile halimle oyun oynuyorum annesi keza öyle elimizden geldiğince ilgili davranıyoruz. Sadece akşam bir film izlemek istiyoruz günde 2 saat kendimize ayırmak ilgisizliğe girmez ki. İnsan hiç kendine zaman ayırmalı mı tüm gün boyu.3,5 yasındaki cocuğa git film izle derseniz gitmez tabi ki.
Cocukla ilgi sıfır, o da dikkat cekmeye calısıyor
Ayırmalı da 3,5 yasındaki cocuk komutla hareket etmez :) O uyuyunca yapın keyfinizi :)Tüm gün onunla ilgileniyoruz ben hamile halimle oyun oynuyorum annesi keza öyle elimizden geldiğince ilgili davranıyoruz. Sadece akşam bir film izlemek istiyoruz günde 2 saat kendimize ayırmak ilgisizliğe girmez ki. İnsan hiç kendine zaman ayırmalı mı tüm gün boyu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?