- 7 Kasım 2013
- 14.758
- 35.998
- 598
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #21
İşte ben de anlayamıyorum gerçekten. Bu nedenle yazmak, içimi dökmek, gerekirse iki tokat yiyip kendime gelmek istedim.
İşte ben de anlayamıyorum gerçekten. Bu nedenle yazmak, içimi dökmek, gerekirse iki tokat yiyip kendime gelmek istedim.Geliriniz, ve elinize geçecek muhtemel varlıkları düşününce neden bu kadar karamsar olduğunuzu anlamadım :)
Mesela ileride başımızı sokacak bir evimiz olsun diye kredi ödemek zorunda değilsiniz.
arabanız var.
evet 10 bin gelir belki döviz kurunu düşününce kuş kadar kalıyor ama Türkiye de sıkıntı yaşamıyor olmalıydınız.
pandemide sıkıştık demişsiniz mesela, bu gelire hiç mi birikiminiz yoktu?
Hayallerinizi şunu yap diye değiştirme fikri hoşunuza gider mi bilmem, ama belki biraz ekonomik durumlar toparlanana kadar, yurtiçi seyahat edin.
En azından ruh halinize iyi gelir.
Biraz da elde nasıl para tutulur ona bakının :)
Plan derken bunu kastetmistim aslinda. Gercekten hayalinizse para tutmayi bileceksiniz. Hatta bu size bir fedakarlik gibi degil sizin hayalinizin bir asamasi gibi hissettirecek.
Bir de hayatin ne getirecegi belli degil, elimizdeki ile modu yuksek tutmak da sart. Ilk yurtdisi deneyimimde, bir sorun yasamistik ve gidecegimiz hafta elimizdeki tum nakit paramizi harcamistik. Ucaga bindigimizde yanimizda 100 euro bisi vardi cebimizde esimle, onu da vorc almistik. Aylar oncesinden oteller ve ulasimi odedigimiz icin de iptal edememistik. AynenyenGEnC in anlattigi gibi anilarimiz var. Ornegin vatikan sokaklarinda kayinvalidemin hacidan getirdigi, bizim de bavula tikistirdigimiz hurmalari ogle yemegi niyetine yememiz. Italya parklarinda domates ekmek peynir kahvaltisi yapmamiz, semsiye almaya paramizin kalmayisi ve tum gunu poset ile gezerek dolasmamiz ... Ama geriye donup baktigimda guzel bir deneyim diyebiliyorum. Esime kalsaydi o tatili iptal etmistik ornegin.
Viva bizim eve giren 10 bini bulmuyor. Eskiden daha iyi kazanıyordu eşim ama yine yetiremiyorduk. Çocuk olunca ne kadar boş beleş harcamışım dedim mesela. Yani sen 20 bin de kazansan yetmeyecek çünkü bu sefer kalite artacak.
O yüzden bazı giderleri düşürüp hayallerinin peşinden git bence eğer bu kadar önemlilerse hatta yurt dışına yerleşmeyi neden düşünmüyorsun?
Aynen sıkıntınız maddiyat olmadığı çok belli. Bununla ilgili profesyonel yardım aldınız mı ya da almayı düşünür müsünüz?Sorun benim depresifliğim bence. Ailem yaşıtlarıma göre geç yaşta evlenmişler (35) o zaman evlilik yaşı 20’lerdeydi. Çok bir arada olamadık, babam ilgisiz annem işe git, evde çalış derken yalnız büyüdüm, hep yaşlı oldukları için onları kaybetmekten korktum. 50’lerine geldiklerinde öleceklerini sanıp korkardım, benim yaş almakla ilgili bir problemim var bence. Bişeyler yapalım dediğimde hep yorgunlardı hatta bir kez babama keşke bu kadar geç evlenmeseydiniz dedim de kıyamet koptuydu.
Sanıyorum ki ben hem karnım doysun hem pastam dursun istiyorum. Yani hem her istediğimi alayım, her kilo alıp verişimde gardrop değişeyim ama tatilime de gideyim. E bunun için eve kaç yüz bin girmesi gerek değil mi?
Aynen sıkıntınız maddiyat olmadığı çok belli. Bununla ilgili profesyonel yardım aldınız mı ya da almayı düşünür müsünüz?
Oyle gorunuyor :)
Ama aslinda sizi tam mutlu edecek seyi de bilmiyor gibisiniz. Ilk sayfada bir arkadas yazmis cok begendim, bu hayalinizi gerceklestirseniz bile mutlu olamayabilirsiniz diye.
Biraz daha ufak hayallerinizi gerceklestirerek gercekten istediginiz bu mu diye de bir deneyin bence.
Önceliklerinizi gözden geçirin diyorum o vakit.İşte ben de anlayamıyorum gerçekten. Bu nedenle yazmak, içimi dökmek, gerekirse iki tokat yiyip kendime gelmek istedim.
Şimdi ülke diye bir şey kalmadı diyeceğim olay farklı yerlere gidecek, ne denir ki...Geçti o yavrum, meslek olarak oraya gidişimizi kolaylaştıracak mesleklerimiz yok. Zoru bırak imkansız yani. Evet önemli ama aslında beni üzen illa neden gezmiyorum dan çok hayallerimizin ülkenin şartları yüzünden yalan olması. İki konum kapandı bu yüzden burada. Şimdi euro 9 değil 3 olsa ben giderim sen gidersin gideriz yani. Neden kısmadan, büyük fedakarlıklar yapmadan sadece zenginler yaşıyor. Bunu anlayamıyorum.
Yunanistan çok yakın, kendi arabanız varsa gidebilirsiniz, Karadeniz'e gitmekten daha az benzin yakar. Otobüsle gitmek isterseniz de yanlış hatirlamiyorsam on Euro falandi birkaç sene önce, halkalı otogarindan kalkıyordu. Yani metro turizm bile götürüyor Yunanistan'a, sabah binsen öğlen oradasin. Gerçek anlamda gidiş için zor bir yer değil (tek sıkıntısı vize)Görmek istediğim yerlerin başında Yunanistan geliyor, ailemin göçtüğü Selanik mesela. Sonra Amalfi ve İspanya sahillerini görmek isterim. Keşke euro bu kadar artmasaydı belki daha kolay olurdu. Ama önce elbette vizesiz ve gezilebilir ülkelerden başlamayı ben de düşünüyorum, covid izin verince tabii şartların da biraz olgunlaşması gerek. Çok lüks düşkünü değilim, illa lüksten çok rahatlığa önem veriyorum tatillerimde yani yurtiçi gezilerimde böyle oluyor. Ama mesela örneğin İtalya’ya gitsem pizza, Fransa’da da kruvasan tatmak isterim. Tabii hepsi şu an tatlı bir hayal. Önerileriniz çok güzel, teşekkür ederim. Tek çocuk olarak çok rahat büyütüldüğümden belki de hiç para tutmayı bilmedim, marka takıntım yok ama almayı seviyorum. Dünya ve ülkemiz şartlarında da ikisi birlikte olmuyor bunun üzerinde düşünmek gerekiyor.
Neden kısmadan, büyük fedakarlıklar yapmadan sadece zenginler yaşıyor. Bunu anlayamıyorum.
Yunanistan çok yakın, kendi arabanız varsa gidebilirsiniz, Karadeniz'e gitmekten daha az benzin yakar. Otobüsle gitmek isterseniz de yanlış hatirlamiyorsam on Euro falandi birkaç sene önce, halkalı otogarindan kalkıyordu. Yani metro turizm bile götürüyor Yunanistan'a, sabah binsen öğlen oradasin. Gerçek anlamda gidiş için zor bir yer değil (tek sıkıntısı vize)
Ya da dolu dolu gezmek icin tur da düşünebilirsiniz, daha bu sene, koronadan hemen önce 3600 TL'ye pronto turla 8 gün Fas'a gitti bir arkadaşım. Çöl de gezdi, otelde de kaldı,rehberi de dinledi...uçak şu bu,her şey dahil bu fiyat. Benim tarzım değil, ben gidince bu paranın yarısına on gün gezececime inanıyorum ama siz deneyebilirsiniz. Güney Avrupa turlarına da aynı şekilde, tüm italyayi, civarını,güzelce gezersiniz...
Para tutmayı bilme meselesine gelince, ben çocukken de aşırı tutumlu bir çocukmusun, ailem cimri derdi (gerçi hala diyorlar) o zamanlar da kumbaraya harcligimin yarısını atardım:) bence çok keyifli bir şey birikim yapmak. Siz eğer bu konuda zorlanıyorsanız kendinize bir hesap açın . Her ay para hesabınıza geldiği gibi o hesaba 1000 lirasını atın, o parayla 1000 liralık altın alın. Birkaç dakikanızı almayacak bir işlem, bitti gitti. O altın sizin yerinize artar o köşede:)
Ya da başka bir öneri, bunu ben de bir YouTube kanalından duymuştum, uyguluyorum.
Her gün bir alışkanlık edinin, güne başlarken, 3 gram gümüş alın,aynı altın hesabından (kuveyt-denizbank-vakif katılımda var gümüş hesabı)
3 gram dediğim ortalama 18 TL.
Sigara alır gibi... Zaten alışveriş yapmayı da seviyrosunuz,bir çeşit online alışveriş gibi düşüşünün. Günlük 18 TL,eminim ki seni zorlamaz...amaaaaa seneye bir de bakarsın ki 6bin lira para etmiş (hatta gümüş de altın gibi arttığı için bakarsın 9 bın lıran olmus) bu parayi da sadece seyehat için harcarsin...
Bu arada almayı seviyorsun ama hiç güzel bir alışkanlık değil. Benim iş arkadaşlarım da böyle,paso bir şey alıyorlar, aldıkca mutlu oluyorlar,biri bir şey aldıysa diğeri de alıyor,iPhone model yükseltmeler,ofise gelen kargolar... Çok üzücü bence ya, anlık bir mutluluk veriyor ama aslında (dışarıdan bir gözle bakınca) çok boş şeyler...
Madem niyetin ileride yazlık almak, madem niyetin ülke ülke gezmek... Alisveris anlayışını biraz değiştirmek gerekir. Bir şey almadan önce 'gercekten ihtiyacim var mı?' diye sormak mesela. Gercekten ihtiyacın yoksa, ya da aynısından sende varsa almamayi deneyebilirsin. Zaten alışverişi seven bir insanin bu yaşına kadar aldığı tonla kıyafet,ayakkabı olmuş olmalı. Sadece bir sene hiç bir şey almazsan? Kendinle boyle bir challange yapabilirsin:)
Sadece bir sene...
Zor bir şey değil aslında:)
Ya da masraf kalemlerini yaz bir koseye, neye ne kadar verdiğini bil. Sonra neyi neyden kisacagini belirlersin. KKda bunu yazınca 'onu da yapmayacaksak niye yasiyoruz' diyorlar ama mesela ben aylık dörtyüz liradan fazla öğle yemeği masrafı yaptığımı farkettim. Üstelik keyifle yenen bir yemek de değil, iş yerinde masamda hızlı hızlı yediğim yemekler. Kaldı ki her gün katı gıda, vücuduma da zarar. Ben de öğle yemeği sipariş etmeme kararı aldım. Benim için feda edilebilecek bir masraf kalemiydi. Bir buçuk yıldır Ya evden getiriyorum,ya iş yeri buzluguna attığım mantıyı kaynatip yiyorum(bir cezve işimi görüyor,5dakikada hazır) ya da hafif bir şeylerle gecistiryorum. Gerçekten de bütçem rahatladı, o parayla da gram altın alıyorum
Ya da (tabii ki en büyük sebebi doğaya ve bedenime verdiği zarar) menstrual cup aldım, artık on sene ped-tampon falan almayacağım:)
Gibi gibi
Senin feda edecek masraf kalemin ne?
Bunu belirlemek için güzelce bir liste yap, sonra her şey daha kolay olacaktır ^^
Ve kendine yeni bir hobi bul. Bazen insan boşluktan da alışverişe sarabiliyor. Hobi olarak pastel boya deneyebilirsin mesela,mis gibi masrafsız hobihem psikolojine de iyi gelir,.
Çok ciddiyim, geçen hafta terapistimin bana önerdiği şey de buydu. Kendine yeni hobiler ara; ilginin olmadığını düşündüğün şeyleri de dene, sevmezsen bırak ama dene, hatta blog yazabilirsin falan dedi.
Aynı öneriyi ben de sana vereyim. Başka şeylerle ne kadar çok oyalanirsan içindeki boşluğu doldurur, alışverişten uzak durabilirsin bence ^^
Bol şans...
Umarım bol gezmeli bir yıl olur, seneye Noel pazarından aldığın hediyeliklerle suslersin masani^^
Yunanistan çok yakın, kendi arabanız varsa gidebilirsiniz, Karadeniz'e gitmekten daha az benzin yakar. Otobüsle gitmek isterseniz de yanlış hatirlamiyorsam on Euro falandi birkaç sene önce, halkalı otogarindan kalkıyordu. Yani metro turizm bile götürüyor Yunanistan'a, sabah binsen öğlen oradasin. Gerçek anlamda gidiş için zor bir yer değil (tek sıkıntısı vize)
Ya da dolu dolu gezmek icin tur da düşünebilirsiniz, daha bu sene, koronadan hemen önce 3600 TL'ye pronto turla 8 gün Fas'a gitti bir arkadaşım. Çöl de gezdi, otelde de kaldı,rehberi de dinledi...uçak şu bu,her şey dahil bu fiyat. Benim tarzım değil, ben gidince bu paranın yarısına on gün gezececime inanıyorum ama siz deneyebilirsiniz. Güney Avrupa turlarına da aynı şekilde, tüm italyayi, civarını,güzelce gezersiniz...
Para tutmayı bilme meselesine gelince, ben çocukken de aşırı tutumlu bir çocukmusun, ailem cimri derdi (gerçi hala diyorlar) o zamanlar da kumbaraya harcligimin yarısını atardım:) bence çok keyifli bir şey birikim yapmak. Siz eğer bu konuda zorlanıyorsanız kendinize bir hesap açın . Her ay para hesabınıza geldiği gibi o hesaba 1000 lirasını atın, o parayla 1000 liralık altın alın. Birkaç dakikanızı almayacak bir işlem, bitti gitti. O altın sizin yerinize artar o köşede:)
Ya da başka bir öneri, bunu ben de bir YouTube kanalından duymuştum, uyguluyorum.
Her gün bir alışkanlık edinin, güne başlarken, 3 gram gümüş alın,aynı altın hesabından (kuveyt-denizbank-vakif katılımda var gümüş hesabı)
3 gram dediğim ortalama 18 TL.
Sigara alır gibi... Zaten alışveriş yapmayı da seviyrosunuz,bir çeşit online alışveriş gibi düşüşünün. Günlük 18 TL,eminim ki seni zorlamaz...amaaaaa seneye bir de bakarsın ki 6bin lira para etmiş (hatta gümüş de altın gibi arttığı için bakarsın 9 bın lıran olmus) bu parayi da sadece seyehat için harcarsin...
Bu arada almayı seviyorsun ama hiç güzel bir alışkanlık değil. Benim iş arkadaşlarım da böyle,paso bir şey alıyorlar, aldıkca mutlu oluyorlar,biri bir şey aldıysa diğeri de alıyor,iPhone model yükseltmeler,ofise gelen kargolar... Çok üzücü bence ya, anlık bir mutluluk veriyor ama aslında (dışarıdan bir gözle bakınca) çok boş şeyler...
Madem niyetin ileride yazlık almak, madem niyetin ülke ülke gezmek... Alisveris anlayışını biraz değiştirmek gerekir. Bir şey almadan önce 'gercekten ihtiyacim var mı?' diye sormak mesela. Gercekten ihtiyacın yoksa, ya da aynısından sende varsa almamayi deneyebilirsin. Zaten alışverişi seven bir insanin bu yaşına kadar aldığı tonla kıyafet,ayakkabı olmuş olmalı. Sadece bir sene hiç bir şey almazsan? Kendinle boyle bir challange yapabilirsin:)
Sadece bir sene...
Zor bir şey değil aslında:)
Ya da masraf kalemlerini yaz bir koseye, neye ne kadar verdiğini bil. Sonra neyi neyden kisacagini belirlersin. KKda bunu yazınca 'onu da yapmayacaksak niye yasiyoruz' diyorlar ama mesela ben aylık dörtyüz liradan fazla öğle yemeği masrafı yaptığımı farkettim. Üstelik keyifle yenen bir yemek de değil, iş yerinde masamda hızlı hızlı yediğim yemekler. Kaldı ki her gün katı gıda, vücuduma da zarar. Ben de öğle yemeği sipariş etmeme kararı aldım. Benim için feda edilebilecek bir masraf kalemiydi. Bir buçuk yıldır Ya evden getiriyorum,ya iş yeri buzluguna attığım mantıyı kaynatip yiyorum(bir cezve işimi görüyor,5dakikada hazır) ya da hafif bir şeylerle gecistiryorum. Gerçekten de bütçem rahatladı, o parayla da gram altın alıyorum
Ya da (tabii ki en büyük sebebi doğaya ve bedenime verdiği zarar) menstrual cup aldım, artık on sene ped-tampon falan almayacağım:)
Gibi gibi
Senin feda edecek masraf kalemin ne?
Bunu belirlemek için güzelce bir liste yap, sonra her şey daha kolay olacaktır ^^
Ve kendine yeni bir hobi bul. Bazen insan boşluktan da alışverişe sarabiliyor. Hobi olarak pastel boya deneyebilirsin mesela,mis gibi masrafsız hobihem psikolojine de iyi gelir,.
Çok ciddiyim, geçen hafta terapistimin bana önerdiği şey de buydu. Kendine yeni hobiler ara; ilginin olmadığını düşündüğün şeyleri de dene, sevmezsen bırak ama dene, hatta blog yazabilirsin falan dedi.
Aynı öneriyi ben de sana vereyim. Başka şeylerle ne kadar çok oyalanirsan içindeki boşluğu doldurur, alışverişten uzak durabilirsin bence ^^
Bol şans...
Umarım bol gezmeli bir yıl olur, seneye Noel pazarından aldığın hediyeliklerle suslersin masani^^
büyük fedakarlık derken?
asgari ücretle geçinmeye çalışıp kira ödeyen milyonlarca insandan daha büyük mü bu fedakarlık?
düzen bu. şartları kabullenmeye çalışsan belki daha mutlu olabilirsin. hep olumsuz hep negatifsin hayata karşı.
hepimiz senin istediğini isteriz neden istemeyelim. hakkımız mı bence hakkımız ama dünya düzeninin adaletli olmadığını anlayacak yaştayız.
kabullen şartlarını ve istediğini kendi şartlarınla yapmaya çalış.
daha iyi şartlar daha çok kazanç isteyerek değil.
Belki kızacaksınız ama millet açlıktan intihar ediyorken eve giren 10 bin tl ile birşey yapamıyorum deyip üzülmek ne kadar doğru bilemedim. Sonlarına doğru okumadım yazıyı cok karamsar bulduğum için, muhtemelen daha da mal varlığınız var yorumlardan anladigim kadarıyla.
Herkesin hayalleri var ve bu hayaller için birşeylerden kısıyoruz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?