Hesap bilmeyen eş...

Çok üzülüyorum ya gerçekten.Haftasonu yeğenimi lunaparka götürdüm bilet sırasında bi cocuk ağlıyor bi tane daha bineyim diye annesi avutmaya çalışıyor konu sahibi gibi. Şimdi paramız yok olunca binersin dedi en son.Onlarca oyuncak var getirmissin çocuğu oraya bu laf denir mi ne suçu var o çocuğun?Yavrum büktü boynunu sustu napsın.Yetinmeyi öğrenir elbet çocuk da ama kimin hakkı var buna neden diye sormaz mı icten ice.Ki 7 liraydı bilet dünya para da değil en basiti bu daha neler neler isteyecekler haklı olarak.

Allah bütün çocuklara elinden geleni lafta değil gerçekten yapan ebeveynler versin.Hiçbir çocuk parasızlıktan boynunu bükmeyi haketmiyor çünkü.
 


Yani. Burada harcayacağın saatlerde kocanın çoraplarını yıkasan daha iyi.
 
Kusura bakmayın ben anlamadım okurken atlamış da olabilirim. Bin lirayı hangi sebeple veriyor size. Yani mutfak ,fatura gibi giderler için mi, şahsi harcamalarınız ve birikim yapmanız için mi. Eğer ev giderleri için veriyorsa kendine kalan parayla idare etmesi gerekir. Bin lira ile evi geçindirmeniz çok zor çünkü. He evin giderlerini kendi karşılayıp bittiğinde sizden istiyorsa tabii ki istediğinde vermeniz doğru olur.
 
Aslında o istemiyor ben veriyorum mutfak masrafı fatura için bende kalıyor adamda para kalmayınca veriyorum ne yapayım
 
kesinlikle öyle. bunları da hayatı yetinmekle, devamlı dipten para harcamakla geçmiş insanlar yapıyor.
mesela ben üniversitedeyken üç kuruş paradan birikim yaptım, son sene başladım. aslında gezdim, kafelere de gittim, dışarıdan yemek de yedim ama hepsi ufak çaplıydı tabi, cebimden 50 TL çıkarıp tek bir yere bırakmışlığım çok azdır. ki öğrenciyken herhangi bir yere 50 tl vermek herkes için "büyük" bir şeydi, büyük bir miktar yani. ama benim oda arkadaşım devamlı harcardı. o da tek bir yere 50 tl verdiği zaman çok para gitti derdi ama minik minik de olsa devamlı abur cubur, gereksiz şeyler gibi masraflar yaptığı için paranın nasıl gittiğini anlamazdı ve harcardı. ben mesela ufacık bir tatlı 8-9 TL ise "kalsın, almayayım" derdim, o alırdı. canım istedi derdi alırdı. benim çok nadir oldu öyle. çünkü kızın alışkanlığı yok ki, hep harcamış. ailesi yok dememiş, benimki hep yoklarla geçti. azimle s.çan taşı deler hesabı 2 sene içinde işsiz güçsüz olmama rağmen birkaç bin TL para biriktirmişim. ama o birikimin bir hedefi var tabi, boşuna değil. bir yandan çok iyi birşey ama bir yandan çok kötü, şu an kendi kazandığım parayı bile harcayasım yok.
 
ya şimdi ben de müsriflikten nefret ederim, ayak yorgana göre uzatılmalı elbette ama yorganın da ufacıksa çocuk yapılmamalı. gereksiz şımarıklıklara benim de tahammülüm yok ama bir çocuğun isteklerinin hangileri gerçekten istek, hangileri şımarıklık ona bakmak lazım. atıyorum çocuğun bir tane tableti varken ve işini görüyorken gidip sırf yeni olsun diye bir tablet daha almak saçmalıktan başka birşey değil. ya da 10 tane marka gömleği olan çocuğa 11. marka gömleği almak için bütçeyi zora sokmaya gerek yok. insan en azından ara sıra yapabilecek, çocuğu mutlu edebilecek güçte olmalı. çocuğa her zaman pahalı oyuncak alamayabilirsiniz ama bazen alabilmeli insan, ya da çocuk lunaparkta bir kere daha binmek istediği zaman "yok"dememek lazım. çocuk dışarıda da yemek yiyebilmeli, marketten canı istediği abur cuburları da alabilmeli, kantinden her zaman olmamak şartıyla canı tost istediği zaman alabilmeli. tabi söz konusu yiyecek olunca sağlık da devreye girer ama anlatabilmişimdir umarım. yani ben diyorum ki ben çocuğuma yok dememeliyim, eğer yok diyorsam mantıklı bir sebebi olmalı. yok diyorsam ya zararlı olmalı ya da gerçekten gereksiz olmalı. çocuğun boynunu büktürmemeli o "yok" dediğim şey.
 

Yokluk yaşadım malesef ve dedigin gibi cok zorlandim. Para kitligi psikolojik olarak beni yoruyor. Cebinde surekli para olmasi harcamasamda rahat ettiriyor. Herseyi ucu ucuna hesaplamak zor geliyor. Dedigim gibi bende har vurup harman savurmuyorum, gereksiz herseye para vermiyorum ama
dısari ciktigimda birsey aldigimda, yaptigimda "ay sonunu düşunmeme" rahatligi benim icin cok onemli. 2 lirayla siz ay sonunu dusunmeden her caniniz istediginde disari cikiyorsaniz, her istediginizi alip, disarda yiyorsaniz, hadi sıkıldım diyip sehir disina kacabiliyorsaniz bravo. Bu ay sirf kedimin 500TL masrafi cikti.
 

uyuyan yılanı uyandırmayın yahu millet yıllarca böyle kandırıyor kendini işte.
 


ben sizi çok iyi anlıyorum çünkü benim de hayatım çalışmaya başlayana kadar bu şekilde geçti. hatta sırf para konusunda ailemden bağımsız olmak için üniversiteden sonra hemen çalışmaya başladım oysaki hedefim 1 sene kpss a grubu hazırlanıp kurum sınavlarına girmekti. giriş o giriş hala devam...

öğrencilik hayatım boyunca doğru düzgün harçlığım olmadı, tüm arkadaşlarım kantinde istediklerini alırken ben yok ya canım istemiyor derdim açlıktan geberdiğim halde. niye çünkü param yok. bazen arkadaşlarımın fazla parası olursa banada alırdı, hatta bir gün arkadaşımın annesine anne onun parası yok ailesi vermiyor deyip fazladan para istediğini duydum... babam memurdu annem birikim derdindeydi aynı sizin gibi, ev alabilmek için. kazandığım burslarımı bile ailem alırdı. şimdi kocaman bir evde ikisi oturuyorlar. düşünüyorum daha küçük ucuz bir alsaydık da okuldan her gün eve aç gelmeseydim. akrabalar oyuncak vs alırdı. pöf neyse hem konuyu sabote etmeyeyim hem de geçmişe gitmeyeyim.

velhasıl; çok haklısınız sevgili konusahibi banabenigeriver öyle 3-5 biriktireyim de çocuk yapayım derseniz olmaz. kendiniz de söylüyorsunuz allah korusun çocuk bir hastalansa elinizdeki tüm birikim uçar gider. hayatınız boyunca eşinizi kısamazsanız, annem aynısın yaptı şimdi babamı durduramıyoruz kredi borcu içinde, emeklilik parasını dahi 5 kuruş bize vermeden harcadı.
 
şu bazı kadınların "ben evlendim, artık bana kocam bakacak, benim sorumluluğum onda" kafasını anlamayan sadece ben mi varım? siz yavru kedi misiniz ki kocanız sizin sorumluluğunuzu üstlensin, size baksın? siz bireysiniz, insansınız. çalışmak istemiyorsanız "istemiyorum, dışarıda çalışmak, yorulmak istemiyorum" deyip geçin de böyle bakmak zorunda falan deyince 2017 yılında komik duruyor. ha dersin ki "ben kendime göre iş bulamam, belki her ortamda çalışamam, belki yaşadığım ilde kadınlar iş hayatında dezavantajlı, doğum yaparım çalışamam, hamileliğim sıkıntılı geçer kolumu kaldıramam bu nedenle eşimin tek maaşla evimizin ve bizim ihtiyaçlarımızı karşılama imkanı olsun, olmalı" o zaman amenna derim de, yavru kedi gibi bakmak, sorumluluk almak falan çok itici ve küçümseyici laflar.
 
Tek yaşıyorum (elime bakan bir ailem yok), çalışıyorum. Elime 2000 tldan fazla para geçiyor, ona rağmen bazen ailemden destek alıyorum. Adam ne yapabilir ki daha neyi kısacaksınız zaten sınırda yaşıyorsunuz, üzgünüm böyle pat diye söylemek istemezdim ama çoğu kişi söylemiş zaten. Geçinebiliyorsanız iyi yani bırak birikimi. Hayat çok pahalı.
 
uyuyan yılanı uyandırmayın yahu millet yıllarca böyle kandırıyor kendini işte.
Ben bununla ovunulmesine hastayim.
"Mutfak masrafımız 500'u gecmez. Amaan bi çay demliyorum sıcacık oluyor, zaten mutfakta oturuyoruz petekleri yakmiyorum." gibi gibi gibi...
 
Ben bununla ovunulmesine hastayim.
"Mutfak masrafımız 500'u gecmez. Amaan bi çay demliyorum sıcacık oluyor, zaten mutfakta oturuyoruz petekleri yakmiyorum." gibi gibi gibi...

dslskdlşsdfkd
ya fakirsen fakirsindir. bunu gururla söyle. yoksa yoktur napıcaksın. ama kendini kandırmaya gerek yok. biz de fakirdik. senede bir muz yiyoduk nerdeyse çocukken. ama mutluyduk ehehehe mi diyelim.
 
dslskdlşsdfkd
ya fakirsen fakirsindir. bunu gururla söyle. yoksa yoktur napıcaksın. ama kendini kandırmaya gerek yok. biz de fakirdik. senede bir muz yiyoduk nerdeyse çocukken. ama mutluyduk ehehehe mi diyelim.
Fakat tatil yaptığım, imkanım varken harcadığım için ben musrifim mesela.
Bu şekilde yaşayarak ev aldılar haklarını yemeyeyim. Ömür üç gün yahu. Tamam kötü gün paran olsun da azıcık da bir şeye heves et. Eve lahmacun söylemek mutluluk sebebi.
 
dslskdlşsdfkd
ya fakirsen fakirsindir. bunu gururla söyle. yoksa yoktur napıcaksın. ama kendini kandırmaya gerek yok. biz de fakirdik. senede bir muz yiyoduk nerdeyse çocukken. ama mutluyduk ehehehe mi diyelim.

250 gr kıymayla 5 kişilik aileye köfte yapıyorlar yetiyor da artıyor bile,
burda okudum ben de aydınlandım
yahu ben orta sınıf bir insanım, biz dışarda en fazla ayda 1 yiyebiliyoruz,
alkol yok, sigara yok,
altımızdaki araba 15 yaşında, değiştiremiyoruz,
öyle sinemalara gidiyorum, bodrumda beachlere takılıyorum da diyemem, kıştan erken rezervasyon tatili alıp yaza kadar ödüyoruz, tek lüksümüz de o
böyle asgari ücretle her gün et yiyorum, geziyorum, giyiniyorum diye anlatılınca resmen küfür gibi geliyor.
 

hayır o kafadan bir de ben varım :) evliyim, eşim yönetici seviyesinde maaşı gayet iyi kira vermiyoruz arabamız var vs bir çok kadın ay hamile kalayım da işi bırakayım moduna girer eminim yerimde olsa. ama ben hep kendi başıma bir birey olayım, yarın bir gün bir felaket olsa bir şey olsa dünyada yapayalnız kalsam ayakta kalabilir miyim onun kafasını yaşıyorum. benim kafamdan da yoktur eminim başka ya neyse:)

bu kendi bağımsız modum tabi erkeklerin hoşuna gitmiyor, hükmedemeyecekler ya, güçlü kadınız ya:) valla bazen kafam kızıyor boşanacam diyorum, çok şükür maddi hiç bir kaybım olmaz.

mesela bakın gerek ülkemizde gerek dünyada çoğu zengin erkek eşi mutlaka çalışır, bir gelir kaynağı vardır.
 


türkler yaşamayı pek bilmiyor. tabi bunda insanlara reva görülen asgari ücretin 1400 tl olmasının da etkisi var. hatta geçen seneye kadar 1000 tl bile değil. sanıyor ki 2000 alınca zenginim. benim maaşım da o kadar ama ailemle yaşıyorum bi sorumluluğum yok. biriktireceksem biriktiriyorum yiyeceksem yiyorum. ama geçindirecek ailem olsa o para kuş olur uçar. doğal olarak çok çok ufak lüksleri insanla gözlerinde büyütüyor işte. mesela fast food yemek gibi arada bir alkol alabilmek gibi. halbuki yaşamak bu değil.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…