- 22 Kasım 2010
- 11.265
- 20.061
- 598
Yalnız değilsiniz bende öyle düşünüyorum annelik uzak geliyor o sorumluluğu düşününce nefesim kesiliyor bide kendi hayat düzeninizin bozulmasından mı korkuyorsunuz acabaİyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim
Ben de sizin gibiyim, hayatımda hiç anne olmayı hayal etmedim, çok anaç da değilimdir zaten.İyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim
İlk 1,5 yıl eşimle ben çocuk istemedik, son 1,5 yıldır da olmuyor ve ben hala anne olmak isteyip istemediğimi bilmiyorum, suanki şartlar beni korkutuyor , tedavi olmak falan hepsini boşvermiş haldeyim , kafam karma karışık...İyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim
Anne olmak zorunda olunan bir durum degil. Cocuksuz ciftler taniyorum, ortak kararlari.İyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim
İyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim
Çocuk o kadar çok sorumluluk istiyorki pisman olmayayım diye yapilmaz kesinlikle. Isteyerek dogurdum ama arada o kadar bunaliyorumki. Herkes cocuk doguracak diye vlbirsey yokİyi günler herkese. Şu an çocuk istemediğime eminim hatta hayatımın hiçbir döneminde annelik hayalim olmadı sanırım. Ama sorunlu bir evlilikten dolayı mı böyle oldu yoksa gerçekten annelik içgüdüm mü yok onu bilmiyorum sonuç olarak şu an çocuk hiç istemediğim bir şey.
Bebekliği, okula başlaması, sınavları, dersanesi, ergenliği o kadar gözümde büyüyor ki içim daralıyor. Şimdi sizlere sormak istediğim 2 soru var ilki anne olanlara;
Bu duygu hep içinizde var mıydı ? Yukarıda saydığım süreçler hiç gözünüzü korkutmadı mı? Yani otomatik böyle bir annelik iç güdüsüyle mi doğdunuz
İkinci sorum da hiç çocuk yapmamış olanlara ;
Pişman olduğunuz oldu mu ? Veya çevrenizde hiç çocuğu olmayanların hayatı nasıl ilerliyor memnunlar mı ?
Başka bir sebeple yaptırdığım testte amh değerim 3.6 çıktı. Doktor çok iyi buldu ama artık 30lu yaşlarda olduğumu ve düşünmüyorsam da yumurtalık dondurmayı düşünebileceğimi söyledi. O nedenle sizlere bu soruyu soruyorum. Cevaplar için şimdiden teşekkür ederim
Sağlıkla kucağına ol canımAnne olmayı hiç hayal etmedim bekarken çocuğu olmayanlara ne şanslılar rahatlar yiyip içip gezecekler sadece dert yok tasa yok. Ya çocuğu olanlara bak kendilerini unutup çocuğun derdiyle uğraşıyor hele ki sorunlu yaramaz arsız çocuğu olanları gördükçe annelik çaresizlik demek diye geçirirdm içimden. Evlendiğim Zaman anne Olcam tabi ama acele etmeye gerek yok derdim hep. Taa ki yumurtalık ameliyatı olana kadar bir yumurtalığm alındı doktor iyileşir iyileşmex anne ol yoksa diğerine de sıçrarsa kist Onuda alırız dedi. Ve ben artık anne olmak istedim hemde deli gibi doğumdan aşırı korkarım halen bile korkuyorum ama anne olacağım bebeğimi kucağıma alacağım zamanları düşününce o korku gidiyor. 4 yıl anne olmak için bekledim uğraştım ağladım dualar ettim ben zamanında büyük konuştm çocuğu olmayanlar şanslı dedim Rabb'im o yüzden vermiyor bana der kendimi suçlardm hep ama çok şükür bitti istediğim oldu hamileyim ve annelik yaparım çok da güzel anne olurum biliyorum
Peki neden böyle düşünüyorsunuz ? Keyfinize düşkün biri misiniz ? Ben öyleyim bayaHep yoktu,süreçler beni korkutmadı rahat bir insanım ben. Hiç öyle otomatik bir annelik içgüdüm yoktu,hala yok. Evlendik işte bir çocuğum olsun istedim,babasından bağımsız olarak tek başıma da kalsam bakabilirim ömür boyu diye düşündüm. Kendime doğurdum yani ama öyle anne olunca tamamlandım,ben aslında anne olmak için doğmuşum diyen bir kadın asla olmadım. Ben anne olduysam herkes olabilir diyorum hatta
Evet fazlasıyla rahatım çünkü.çalışmak haricinde yiyip içip yatıyorum çok geziyorum.Yalnız değilsiniz bende öyle düşünüyorum annelik uzak geliyor o sorumluluğu düşününce nefesim kesiliyor bide kendi hayat düzeninizin bozulmasından mı korkuyorsunuz acaba
Keyfime düşkünüm tabiki,önce ben gelirim,sonra diğer herkes. Ben ben olmazsam çocuğum da iyi olmaz,mutlu da olmaz. Önce benim iyi olmam gerekir. Özel alanım kıymetlidir,özel hayatım kıymetlidir. Biz eşimle ayrı ayrı da çok vakit geçiririz,sağlam gece hayatımız vardır hem beraber hem de ayrı ayrı. Arkadaş çevremiz var,onlara da vakit ayırırız. Maddi açıdan da özel zevklerimiz var,olmazsa olmazlarımız var. Mesela senede her bayramda tatile gideriz,ortalama 7-8 tatilimiz vardır, hemen hemen 2 ayda bir hafta sonunu yurt dışında geçiririz,sadece eşim iflas ettiği bir dönemde yapamadık bunları. Onun dışında keyif insanıyız. Annelikle bağdaşmayan konular bunlar. Ama doğurdum,çok zor da geldi bir dönem,bunaldım maddi meselelerden. Ama geçti. 3,5 sene kendim baktım,ilk 14 ay evden dahi çıkmadım parasızlıktan. Zor bir bebekti onun da etkisi oldu. Hepsi geçti. Artık oğlumu da dahil ediyorum tüm hayatıma,büyüdükçe daha güzel oluyor her şey.Peki neden böyle düşünüyorsunuz ? Keyfinize düşkün biri misiniz ? Ben öyleyim baya
Birde çocuk istemiyorum dediğimde şey derler ya '' hııı bunu söyleyen ilk doğuran ve 3 çocuk yapan oluyor nedense '' diye tribe giren bir kuzen akraba oluyor mutlakaCocugum yok. Hic 1 zaman kendime ait cocugum olsun diye ic cekisim de olmadi. Sevmesi, oynamasi guzel lakin huysuzluk, disiplinsizlik, aglaklik pek beni acmiyor. O yuzden uzaktan baskalarininkini sevmeyi tercih ediyorum. Kimseye esir olmak veya kendimi feda etmek icin dogmamisim sanirim. Ne bekarken ne evliyken fikrim degismedi. Herkes dogurmak zorunda degil.
Haklısınız ama öyle bebekler var ki çevremde sanki büyümüş küçülmüş huysuz aglak değil hepsi yani. Öyle bir algı oluşmuş belki amaCocugum yok. Hic 1 zaman kendime ait cocugum olsun diye ic cekisim de olmadi. Sevmesi, oynamasi guzel lakin huysuzluk, disiplinsizlik, aglaklik pek beni acmiyor. O yuzden uzaktan baskalarininkini sevmeyi tercih ediyorum. Kimseye esir olmak veya kendimi feda etmek icin dogmamisim sanirim. Ne bekarken ne evliyken fikrim degismedi. Herkes dogurmak zorunda degil.
3 yaşında anaokulna gidiyorlar zaten hayata atiliyorlr onlarda. Rabbim verirse de vermezse de hediyesiAyy bende ilk hamile olduğumu öğrenince bir tuhaf oldum korku endişe stres ne varsa yaşadım. Aynaya bakıp bakıp şimdi ben hamile miyim diyordum. Ama bebeğimi kucağıma aldım allahım dedim bu ne nasıl muhteşem bir şey. Sanki kokusuyla yeniden doğdum. Şimdi ona ufacık bişey bile alsam kendime dünyaları almış gibi hissediyorum. Allah isteyen herkese nasip etsin. Lütfen öcü gibi bakmayın evlat çok farklı onun için yaptığınız hiç bişey zor gelmiyor. Karşıdan bakınca insan nasıl bu kadar kendinden ödün verebiliyor diyor anlamıyor çok zor görünüyor ama inanın öyle değil. Ayy tombişim olmadan yaşayamam yaa
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?