- 3 Mart 2017
- 872
- 1.072
- 113
- Konu Sahibi Elbebekgulbebek63
-
- #1
Selam kızlar, bilenler biliyor eski konularımdan boşanma aşamasındayim.
Bir türlü anlaşamadık bu gidişle çekişmeli olacak davamız.
Sorun şu ki boşanmanın benim icin hayırlı olduğunu biliyorum ama şuan için bir türlü kendime gelemiyorum .
Çok üzgünüm , kendime gelemiyorum sürekli dalıyorum , eşimle iyi olan günlerimiz hep aklımda .
Kafayı yiyecem nerdeyse , çay kahve içsem aklımda , yemek yesem onunla yediğim yemekler aklıma geliyor .
Gece rüyalarımda , gündüz gözlerimin önünde
Gelse kabul etmem onunla yola devam etmem çünkü ona güvenemem artik , sebep yokken ailesini tercih edip gitti,hayallerim , emeklerim yerle bir oldu .
3.5 yıl evcilik oyunu oynamış gibiyim , evimde ben prenses o prens gibi bir hayat yaşadık .
Sofralarımızı kurarken hep misafirimiz geliyormuş gibi özenerek kurardık .
Çaylarımız kahvelerimiz hep özenliydi. Ben böyleydim diye esim de bunlara dikkat eder ve büyük zevk duyardı .
Simdi hic bir şey görmeye dayanamiyorum , her adımda yaşadıklarımız aklımda , kafayı yiyecem ne yapmam gerek bu ruh halinden çıkmam icin ?
Kendimi evsiz barksız gibi hissediyorum , o olmadan yaşayamam gibi..
Pekala yaşarım ama çıkamıyorum bu durumdan .
Bir türlü anlaşamadık bu gidişle çekişmeli olacak davamız.
Sorun şu ki boşanmanın benim icin hayırlı olduğunu biliyorum ama şuan için bir türlü kendime gelemiyorum .
Çok üzgünüm , kendime gelemiyorum sürekli dalıyorum , eşimle iyi olan günlerimiz hep aklımda .
Kafayı yiyecem nerdeyse , çay kahve içsem aklımda , yemek yesem onunla yediğim yemekler aklıma geliyor .
Gece rüyalarımda , gündüz gözlerimin önünde
Gelse kabul etmem onunla yola devam etmem çünkü ona güvenemem artik , sebep yokken ailesini tercih edip gitti,hayallerim , emeklerim yerle bir oldu .
3.5 yıl evcilik oyunu oynamış gibiyim , evimde ben prenses o prens gibi bir hayat yaşadık .
Sofralarımızı kurarken hep misafirimiz geliyormuş gibi özenerek kurardık .
Çaylarımız kahvelerimiz hep özenliydi. Ben böyleydim diye esim de bunlara dikkat eder ve büyük zevk duyardı .
Simdi hic bir şey görmeye dayanamiyorum , her adımda yaşadıklarımız aklımda , kafayı yiyecem ne yapmam gerek bu ruh halinden çıkmam icin ?
Kendimi evsiz barksız gibi hissediyorum , o olmadan yaşayamam gibi..
Pekala yaşarım ama çıkamıyorum bu durumdan .