Sizi cok iyi anlıyorum. Esim değil ama ailesi türlü iftiralar attı. Bende öfkemden yerimde duramıyordum. Maalesef panik atak oldum bu yüzden herseyi kafaya taka taka. Size tavsiyem iyi bi psikiyatriden yardım alın. İlac kullanın. İnanın zamanla geciyor şükürler olsun ben kurtuldum. Darısı basınıza olsun.Merhaba,
Yıllardır burada üyeyim. Buradaki insanların hep yardımcı olduğunu bildiğim için konu açıyorum, lütfen fikre ihtiyacım var.
Ben yaklaşık 1 yıldır çekişmeli boşanma sürecindeyim. Eski eşimle 3 yıldır evliydik, bir gün telefonunu karıştırdığımda beni birçok kadınla aldattığını yakaladım. Ben daha olayı sindiremeden, aldatıldığımı bildiğimi anlamış. Bana kumpas kurarak çekişmeli boşanma davası açtı. İlk dilekçeden itibaren iftiralar atmış, kadınlık yapmamışım, eve bakmamışım, ailesinin evinde oturuyorduk, ailesinin evini onları ölümle tehdit ederek üstüme geçirmeye çalışmışım, eski eşimin parasını çalmışım. Whatsapp'tan bana sanki kusurlu imişim gibi olmayan kusurlarımı yazmıştı (avukatı akıl vermiş kanıt için) sonra da onları mahkemeye delil olarak sunmuş.
Daha bitmedi, paragözmüşüm, asalakmışım sadece paralarının peşinde imişim. Onları öldürmek için planlar kurmuşum neler neler. Hiçbiri doğru değil, benden iki buçuk kat fazla maaş almasına rağmen evin ihtiyaçlarının yüzde 80'ini ben karşılıyordum. Haftada bir yardımcım gelirdi, parasını ben öderdim, evin gıdası, dışarıda yeme içme, ailesine hediyeler, kendine hediyeler hepsi bendeydi. Ailesi hasta olduğunda kap kap yemek götürdüm, ailesini arar sorardım, hem ona hem ailesine hediyeler alırdım, kaç kere hem ailesini hem akrabalarını evimde çok özenerek ağırladım. Ailesi kira gelirinden olmasın diye istersen ailenin evinden taşınalım onlar burayı kiraya versin bile dedim. İnşallah haklılığımı kanıtlayacağım ama olay çok çirkinleşecek ailesi şahit, benim ailem de şahit. Yıllarca pinpon topu gibi çekişmeli dava sürecek.
Benim sindiremediğim şu; bu evlilikte ilk günden beri maddi ve manevi herşeyimi feda ettim. Eski eşimi ölesiye sevdim, bana hakaretler etti sustum, yüzüme ''seni arzulamıyorum ama başka kadınları arzuluyorum, asalaksın, maddiyatçısın, sende annelik vasfı yok, kafa ütülüyorsun, kafan basmıyor mu, çocuk gibisin, sen şizofren misin'' demişliği bile var. Balayının 3.günü ''biz aslında birbirimize uygun değilmişiz.'' dedi. Bir sürü kötü söz var, hepsini yazarsam çok uzar diye yazmadım.
Beni hiç sevmemiş, kadınlara onunla sevmeden evlendim demiş, kadınlara beni kötülemiş. Meğer benden çocuk istemiyormuş. Terapisti vardı, onunla yazışmalarını sunmuş. Balayındaki tüm davranışlarımı terapistine rapor etmiş, kahvaltıda tostumu bitirememiştim onu bile yazmış şaka gibi. 2 Kere gizlice boşanma avukatına gitmiş. Onlara yazdıklarını sunmuş. Yıllarım gitti. Anne olmayacağım, bu kadar yapılan kötülüğü sindiremiyorum. Tüm maaşımı yıllarca eve harcadım, babası evliliğimde sadece 1 ay işsiz kaldım diye hakkımda 'bu kadın sana maddi yük olur, senelerce bu kadına mı bakacaksın?' demiş. (Bu arada 12 yıldır aralıksız çalışıyorum.) Ailesi bana arıza deyip bu evliliği çok uzattığını söylemişler. Annesine; ''ondan nah çocuk sahibi olurum'' demiş (çok affedersiniz). Evimizin rızkını kadınlara yedirmiş. Kadınlara paralar göndermiş. Hepsinin kanıtı var. Kadınlarla yazışmalarının hepsi bende.
Sorum şu; hem yıllarım sevilmeden, önemsenmeden, istenmeden geçti. Anne olma hakkımı kaybettim. Artık çocuğum olamayacak. Evimi dağıtıp aile evine geldim. Üstüne bir özür bile dilenmemesi yetmemiş gibi bir de ne paracılığım ne hırsızlığım ne katilliğim kaldı. İnanılmaz iftiralara uğradım. Erkeklere zerre güvenmiyorum. İnanılmaz travmalarım var. Bir de yıllarca çekişmeli dava sürecek.
İnanılmaz bir öfkem var, ne yapsam geçmiyor, sürekli psikoloji kitabı okuyorum, günlük tutuyorum, kafayı boşaltıyorum ama nafile. Yapılan haksızlığın boyutu beni bitiriyor. Aşamıyorum, sadece iyilik yaptığım evilikte bunları hak etmedim. İlk zamanlar çok kötüydüm, defalarca ağlama krizi geçirdim. Şu an iyiyim ama şu anda da içimde biriken inanılmaz bir öfke var. Bu öfke beni hasta eder diye korkuyorum.
Lütfen bana bir fikir verin. Bu öfke nasıl geçer? Bu öfkenin beni yiyip bitirmesini istemiyorum. Bir tavsiyeniz var mı?
Eski eşime ve ailesine iyilikten başka bir şey yapmadığım halde neden bunlar benim başıma geldi?
Herkese çok teşekkür ederim. Hakkınızı helal edin..
Herkesin acısını yaşama şekli farklıdır tabii, yaşadığınız hayal kırıklığını çok iyi anlıyorum... Öfkeyi kendinize yük etmeyin, çünkü hayat bu, bu bitecek başka bir imtihan çıkacak karşımıza. :)Çok teşekkür ederim güzel dilekleriniz için. Allah sizin yolunuzu sizi hak edecek kişilerle buluştursun.
Ben geleneksel bir ailede büyüdüm. Adanalıyız, ilk beraber olduğum kişi eşimdi. Ki 34 yaşında evlendim. Hep ailem olsun yuvam olsun istedim. Eşimi de çok sevdim aşkım çok büyüktü. Maddi odaklı evlenmedim tabi ki işi olması kriterdi ama maddi durumu ortalama üstü diye onunla evlenmedim. Eşimle sadece aşık olup çok sevdiğim için evlendim.
Fakat olay şu oldu, beni hiç sevmeden evlenmiş ama bana bunu söylemedi kandırdı yani. Mantığına uymuş evlenmiş. Ve evliligimiz boyunca hep boşanmak istemiş, çocuk istememiş. Üstüne bir de kadınlarla aldatıldım. Bu ne biliyor musunuz? Bu saf kötülük. Birini hayatında istemeyebilirsin, geçersin karşısına vaktini almadan konuşursun. Zamanını emeğini çalmazsın, duygusunu sömürmezsin aldatmazsın. Kul hakkına girmezsin. Benim erkeklere güvenim bitti. Bu sadece travma ile alakalı değil. Tamamen hayat görüşüm değişti. İnsanlara artık genel olarak güvenmiyorum. İleride biri hayatıma girerse ona hiç güvenmeyecegim. Her şeyi kanıtlı yapacağım benim insanlara güvenimi çaldı. Anne olma hakkımı da çaldı ama artık nasip deyip geçiyorum.
Ama bu evlilikten bir şey kazandım. Çok güçlendim hatta ben çok empat biriydim,çok fedakardım.Kendimden çok sevdiğim önemliydi. Daha kırılgandım şimdi kimseye eyvallahım yok. Gerçekten öldürmeyen acı güçlendirir imiş. Duygusuzlaştım. Kimseye fedakarlık yapmamaya başladım. Erkeklere zerre güvenmiyorum. Bizim gibi değiller. Çok çıkarcılar. Boşandıktan sonra cook ileride biri olursa ki aslında artık kimseyle evlenmek istemiyorum ama diyelim oldu bilerek duygu çok oluşturmayacagim. Çok yakalanmamak için Duygu seni savunmasız kılıyor hiç gerek yok. Duygular işin içine giriyorsa gerçekleri göremiyorsun.
İlahi adalet kısmına gelince de ben âhlarımın tutacağını düşünüyorum. Paramı çaldı demiş umarım o iftira attığı paranın hayrını ne o ne bir yakını görmez dedim. Bu ah tutacak. Bana hırsız damgası yapıştırdı utanmadan. Hatta tüm ailesine bile âhlarım tutabilir. Ailesi evliligimin yıkılmasında baya katkıları oldu hele babasının katkısı cok buyuk. Babası defalarca bana arıza demiş, bu evliliği çok uzattın demiş. Ilahi adalet konusunda da ettiğinin çok daha fazlasını bulacak. Ya beni kandırdığı gibi bir kadın onu senelerce kandırıp aldatacak ya da daha beteri olacak, iyi olur diye bir evlilik yapacak. O evlilikte benimle evliliğini mumla arayacak. Benim sevgimi, iyi niyetimi mumla arayacak. Çok daha beter o kadınla evliliğinde sinanacak mutsuz olacak. Eşi onun imtihanı olacak. Umarım iki ahım da tutar..
Benim içinde bir yangın var. Sizin gibi ah etmeden çıkamam. İçim yanıyor 1 sene olmak üzere hala yapılanlar çok ağır geliyor. Tabi ki sevgim bitti. Ama nefretim ve öfkem devam ediyor. Nefret sevginin zıttı demek zaten. Yani benim kaybım çok büyük oldu. İnsanlara güvenimi bitirdi. O yüzden ahlarim var. Bu öfke ne zaman biter sizde ne kadar sürede bitti?
Biraz uzun oldu hakkınızı helal edin.
Kardeşim taaa balayindan sorun varmış sen bu hıyar turşusuna 3 sene nasıl dayandın ? Maddi-manevi yıpranmışsın.Merhaba,
Yıllardır burada üyeyim. Buradaki insanların hep yardımcı olduğunu bildiğim için konu açıyorum, lütfen fikre ihtiyacım var.
Ben yaklaşık 1 yıldır çekişmeli boşanma sürecindeyim. Eski eşimle 3 yıldır evliydik, bir gün telefonunu karıştırdığımda beni birçok kadınla aldattığını yakaladım. Ben daha olayı sindiremeden, aldatıldığımı bildiğimi anlamış. Bana kumpas kurarak çekişmeli boşanma davası açtı. İlk dilekçeden itibaren iftiralar atmış, kadınlık yapmamışım, eve bakmamışım, ailesinin evinde oturuyorduk, ailesinin evini onları ölümle tehdit ederek üstüme geçirmeye çalışmışım, eski eşimin parasını çalmışım. Whatsapp'tan bana sanki kusurlu imişim gibi olmayan kusurlarımı yazmıştı (avukatı akıl vermiş kanıt için) sonra da onları mahkemeye delil olarak sunmuş.
Daha bitmedi, paragözmüşüm, asalakmışım sadece paralarının peşinde imişim. Onları öldürmek için planlar kurmuşum neler neler. Hiçbiri doğru değil, benden iki buçuk kat fazla maaş almasına rağmen evin ihtiyaçlarının yüzde 80'ini ben karşılıyordum. Haftada bir yardımcım gelirdi, parasını ben öderdim, evin gıdası, dışarıda yeme içme, ailesine hediyeler, kendine hediyeler hepsi bendeydi. Ailesi hasta olduğunda kap kap yemek götürdüm, ailesini arar sorardım, hem ona hem ailesine hediyeler alırdım, kaç kere hem ailesini hem akrabalarını evimde çok özenerek ağırladım. Ailesi kira gelirinden olmasın diye istersen ailenin evinden taşınalım onlar burayı kiraya versin bile dedim. İnşallah haklılığımı kanıtlayacağım ama olay çok çirkinleşecek ailesi şahit, benim ailem de şahit. Yıllarca pinpon topu gibi çekişmeli dava sürecek.
Benim sindiremediğim şu; bu evlilikte ilk günden beri maddi ve manevi herşeyimi feda ettim. Eski eşimi ölesiye sevdim, bana hakaretler etti sustum, yüzüme ''seni arzulamıyorum ama başka kadınları arzuluyorum, asalaksın, maddiyatçısın, sende annelik vasfı yok, kafa ütülüyorsun, kafan basmıyor mu, çocuk gibisin, sen şizofren misin'' demişliği bile var. Balayının 3.günü ''biz aslında birbirimize uygun değilmişiz.'' dedi. Bir sürü kötü söz var, hepsini yazarsam çok uzar diye yazmadım.
Beni hiç sevmemiş, kadınlara onunla sevmeden evlendim demiş, kadınlara beni kötülemiş. Meğer benden çocuk istemiyormuş. Terapisti vardı, onunla yazışmalarını sunmuş. Balayındaki tüm davranışlarımı terapistine rapor etmiş, kahvaltıda tostumu bitirememiştim onu bile yazmış şaka gibi. 2 Kere gizlice boşanma avukatına gitmiş. Onlara yazdıklarını sunmuş. Yıllarım gitti. Anne olmayacağım, bu kadar yapılan kötülüğü sindiremiyorum. Tüm maaşımı yıllarca eve harcadım, babası evliliğimde sadece 1 ay işsiz kaldım diye hakkımda 'bu kadın sana maddi yük olur, senelerce bu kadına mı bakacaksın?' demiş. (Bu arada 12 yıldır aralıksız çalışıyorum.) Ailesi bana arıza deyip bu evliliği çok uzattığını söylemişler. Annesine; ''ondan nah çocuk sahibi olurum'' demiş (çok affedersiniz). Evimizin rızkını kadınlara yedirmiş. Kadınlara paralar göndermiş. Hepsinin kanıtı var. Kadınlarla yazışmalarının hepsi bende.
Sorum şu; hem yıllarım sevilmeden, önemsenmeden, istenmeden geçti. Anne olma hakkımı kaybettim. Artık çocuğum olamayacak. Evimi dağıtıp aile evine geldim. Üstüne bir özür bile dilenmemesi yetmemiş gibi bir de ne paracılığım ne hırsızlığım ne katilliğim kaldı. İnanılmaz iftiralara uğradım. Erkeklere zerre güvenmiyorum. İnanılmaz travmalarım var. Bir de yıllarca çekişmeli dava sürecek.
İnanılmaz bir öfkem var, ne yapsam geçmiyor, sürekli psikoloji kitabı okuyorum, günlük tutuyorum, kafayı boşaltıyorum ama nafile. Yapılan haksızlığın boyutu beni bitiriyor. Aşamıyorum, sadece iyilik yaptığım evilikte bunları hak etmedim. İlk zamanlar çok kötüydüm, defalarca ağlama krizi geçirdim. Şu an iyiyim ama şu anda da içimde biriken inanılmaz bir öfke var. Bu öfke beni hasta eder diye korkuyorum.
Lütfen bana bir fikir verin. Bu öfke nasıl geçer? Bu öfkenin beni yiyip bitirmesini istemiyorum. Bir tavsiyeniz var mı?
Eski eşime ve ailesine iyilikten başka bir şey yapmadığım halde neden bunlar benim başıma geldi?
Herkese çok teşekkür ederim. Hakkınızı helal edin..
Teşekkür ederim. Benim öfkem olayları hatırlayınca depreşiyor. İlk zamanlar çok kötüydüm defalarca ağlama krizi geçirdim. Tansiyonum 2 hafta 15 üstü oldu. Tansiyon düşürücü ilaçlar aldım. Allahtan sonra asabi tansiyon düştü. Cökkünlük yaşadım.Sizi cok iyi anlıyorum. Esim değil ama ailesi türlü iftiralar attı. Bende öfkemden yerimde duramıyordum. Maalesef panik atak oldum bu yüzden herseyi kafaya taka taka. Size tavsiyem iyi bi psikiyatriden yardım alın. İlac kullanın. İnanın zamanla geciyor şükürler olsun ben kurtuldum. Darısı basınıza olsun.
Çok teşekkür ederim..irtibatta olduğum kimse yok. Hepsinin numarasını da sildim zaten. Zaten laf taşıyacak kimse de yok.Herkesin acısını yaşama şekli farklıdır tabii, yaşadığınız hayal kırıklığını çok iyi anlıyorum... Öfkeyi kendinize yük etmeyin, çünkü hayat bu, bu bitecek başka bir imtihan çıkacak karşımıza. :)
O taraftan tanıdığınız kim varsa akraba, arkadaş, komşu vs. hepsiyle irtibatınızı koparmanız öfkenizi dindirmenize yardımcı olur, naçizane tavsiyem. İnsanlar böyle durumlarda iki taraf arasında laf taşıyıp çıkan kaostan beslenmeyi niyeyse çok seviyorlar. Gündüz programını yaşamak istercesine :))
İnşaAllah bu yaşadıklarınızı telafi edecek, yaralarınızı saracak, tekrar güvenme hissinin sıcaklığını yaşatacak insanlara denk gelsin yolunuz. Dava sürecini de ara ara yazıverin, hakkınızı aldığınızı okumak bizi mutlu eder. :)
Çok teşekkür ederim. Zaten yaşadığım öfke yapılan haksızlığın uzantıları. Şu an tek celsede anlaşmalı bitse idi bu kadar öfkeli olmazdım. Kabule geçmiş yaralarımı sarmaya çalışıyor olurdum.Kardeşim taaa balayindan sorun varmış sen bu hıyar turşusuna 3 sene nasıl dayandın ? Maddi-manevi yıpranmışsın.
Öfke belli süre devam edecek. Yaklaşık bir seneni alabilir. Kafanda sürekli kuracaksın. Keşke ona şunu deseydim. Keşke şunu dediği yerde ona tokat sallasaydım. Görsem de ona iki tane tokat sallasam diye içinden geçireceksin. Hatta gözün öyle kararacak ki silah olsa vururum diyeceksin. Çünkü bu öfke hiç bir suçun yokken sana yapılan haksızlıklardan,hakkına girilmekten ileri geliyor. .
Sonra bu öfken dinecek. Yerini iyi ki kurtulmuşum duygusu alacak. Sonra onun sefil hayatı senin şahane hayatın başlayacak.
Anne olamayacağım demişsin. Yaşından dolayı diyorsan eğer onu bilemeyiz. Allah dilerse olur. Şükür ki bu andavldan çocuğun olmamış.
Kendine zaman ayır. Tatile git. Kendine yeni hayat kur. Hayatına yeni biri girmek isterse de eğer uygun biri ise görüş. Sana bol sevmeli ve sevilmeli günler diliyorum.
Balayının 3 günü bunu diyen adam ben daha ne diyim kardeşim allah yar ve yardımcın olsunSizi cok iyi anlıyorum. Esim değil ama ailesi türlü iftiralar attı. Bende öfkemden yerimde duramıyordum. Maalesef panik atak oldum bu yüzden herseyi kafaya taka taka. Size tavsiyem iyi bi psikiyatriden yardım alın. İlac kullanın. İnanın zamanla geciyor şükürler olsun ben kurtuldum. Darısı basınıza olsun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?