Ikinci Evlilik


iyiymiş debra 32 yaşına gelmişşin hemen 23 lük delikanlıya kapağı atmışsın
yahu anlamıyor musun seni kullancak cinsel anlamda hemde baya bir uzun süre sonra sen yeniden yıkılacaksın
akıl mantık var 23 yaşında bekar 32 yaşında dul bir bayanla evlenecek
merak etmme şuanda seni nasıl yatağa atarım onun planlarını yapıyor tadına bakınca sıkılınca vazgeçecek senden
kalıbımı basarım
 

ya erkeksiniz yada sizin testesteron hormonları östrojenden fazla geliyor... çünkü yorumlarınızda çok ERKEKSİ bir tavır var... özellikle TADINA BAKMAK terimi pek kadınlar tarafından kullanılmaz....
 
Merhabalar ben ilk evliğimi üniv ersitenin ilk yılında tehdit zoruyla yaptım.O sadece paramı alma amacıyla kullandı beni.1 yıl dolmadan aileme söyledim,mahkemenin 1 yılını bekledik ve 1 yıl süren dava sonucunda boşandık.Şimdi yaralarımı sardım,nişanlandım.ama malesef niaşnlım başıma gelenleri ta ilk günden bilmesine rağmen ailesine anlatmadı.Çok ısrar ettim ama anlatmadı.bana sen ailemi benden iyi tanıyamazsın onalr geri kafalı biraz.Benim hayatım ve ben istediğimle evleniyorum dedi hep.Ama ben çok mutsuzum bu konuda.Beni şuan çok ama çok seviyor ailesi.Ortak çevremiz yok öğrenemzler sen rahat tut içini diyor.Çok mutluyuz ve çok seviyoruz.Hayatımda ilk defa değerli hissediyorum ama korkuyorum.Çok yakın bir zamanda da evleneceğiz.
 
Geçen hafta bir arkadaşımın ısrarıyla biriyle tanıştım. Kariyeri, sosyal statüsü, entellektüel kapasitesi, görünüşü.. Bana uygun diyebilirim. Bir kahve, biraz sohbet. Bir eksiklik kusur görmedim. Hatta kendimi onun yanında iyi hissettiğimi bile söyleyebilirim. Ertesi gün yemek daveti geldi. Arka arkaya mesajlar. Yine birden paniğe kapıldım. Yeni bir insanı tanımak, yeni bir aile, annesi babası. Ve en önemlisi oğlum. Onun çocuğu.... Yapamadım. gidemedim yemeğe. Şu an yaşadığım hayattan, özgürlüğümden vazgeçme düşüncesi. Belki onun gibi biri çıkmayacak bir daha karşıma ama ben bekarlığı sevdim. Bilmiyorum. ama benim daha çok zamana ihtiyacım var. Hayatında ne var ki derseniz. Özgürlük var, huzur var, hafiflik var. Kimseye hesap vermeden, sorgulanmadan yaşamak var. Büyük konuşmaktan korkarım ama. Galiba bana çok uzak ikinci evlilik.
 

hayırlısı olsun bebegım
cocuklar kac yasındalar ?
bu dusunceler benıde korkutuyor
oglum 18 aylık
1.5 sene evvel ayrıldık
ben evlenmeyı cok ıstıyorum
2012 sonbaharında allah nasıp kısmet ederse evlenıyorum suanda hazırlık asamasındayız
hersey sılınmıyor korkular kalıyor
ama benı cok olgunlastırdı dıyebılrım buutn tecrubelerımle daha saglam yola cıktıgımı dusunuyorum
ama benım karsımdakı ınsan bekar
sız daha şanslı olabilirsiniz
 
ahhhhhh ahhh demekten başka birşey gelmiyorr artık içimdenn.bekarlık ne kadar rahat ve güzel olsada evliliktee yolunda gittiği zaman çok güzell oluyor.evt belki şuanda hepimizin cebinde tecrübelerimiz olsada bir o kadarda cebimizdee karamsarlıklarımızz var.geçmişimizz var.nerdee keşkee oo genç kızlık zamanlarımızzz.hayallerimizz.tek evlili mutluu olma hayalleri.bizi bundan mahrum edenn bizim yuvamızı yıkan kişilerrr kekşe karşımda olsanızda sizlere seslenebilsemmmm.bizleri düşürdüğünüzz şu halimizi görseniz.eserinizi görsenizzz.eminim kii tekrar tekrar göbek atardınız.ama unutmayınn bizzlerinde elbetttt ikinci evliliğimiz olsun olmasınn elbett bizlerinnde göbek atacağımız o mutlu günlerr olucak.
yenidendoğdumm canımmm 2012 sonbaharr öncesi ve sonrasıı inşş çok ama çok mutluu olursunuz. o güzell yüzünde inş hep gülücüklerr olur.inş hiç solmaz o gülücükler.çünkü bizlerde mutlu olmayııı hakediyoruz.bizlerdee sevilmekkk kadın oldugumuzu unutmamak sayılmakk mutlu olmak istiyoruz.inş hepimizi merhametlii insanlarla karşılaştırır.içinde merhamet olan ınsan şüphesizki sevgiyide saygıyıda sadakatidee yanii mutlu olmamız için herşeyi yapar.
 


Canım benim oğlum 15 yaşında. Onunki 11.
Yeniden evlenmeyi istemen çok normal ve güzel. Çocuğunun yaşı da çok daha uygun. Aklıbaşında, dengeli, iyiniyetli bir adam kendi çocuğu gibi görebilir., gerçek babasını aratmayabilir. Ama benim için bu çok zor. İki kişilik bir dünya kurduk. Maddi manevi sıkıntımız yok. Oğlum evde çok rahat. Evde başka birinin varlığı onu huzursuz edecekti. Bu riski göze alamıyorum.

Bir de benim biten evliliğim 17 yıl sürmüştü.açıkçası çok yorgunum. Okul biter bitmez evlenmiştim. Paramı kendim için harcamak, baba ya da eş otoritesi olmadan yaşamak tatmadığım durumlardı. Bu şekilde yaşamaktan vazgeçmek istemiyorum

Umarım sizin için herşey yolunda gider. Herşey gönlünce olsun canım
 


Canım benim oğlum 15 yaşında. Onunki 11.
Yeniden evlenmeyi istemen çok normal ve güzel. Çocuğunun yaşı da çok daha uygun. Aklıbaşında, dengeli, iyiniyetli bir adam kendi çocuğu gibi görebilir., gerçek babasını aratmayabilir. Ama benim için bu çok zor. İki kişilik bir dünya kurduk. Maddi manevi sıkıntımız yok. Oğlum evde çok rahat. Evde başka birinin varlığı onu huzursuz edecekti. Bu riski göze alamıyorum.

Bir de benim biten evliliğim 17 yıl sürmüştü.açıkçası çok yorgunum. Okul biter bitmez evlenmiştim. Paramı kendim için harcamak, baba ya da eş otoritesi olmadan yaşamak tatmadığım durumlardı. Bu şekilde yaşamaktan vazgeçmek istemiyorum

Umarım sizin için herşey yolunda gider. Herşey gönlünce olsun canım
 

aslında henüz söylemememin nedeni sadece kendimi koruma amaçlı. yoksa çekindiğimden değil. yani evlenmiş boşanmış olmam ona daha da cesaret vermesin bazı konularda diye yaşıda küçük benden bahsetmiştim 23 yaşında . yaşıtım yada benden büyük olsaydı söylerdim tabi. ama 23 yaşında biri 32 yaşında biriyle bu ona çok çekici geliyorda olabilir bide evlenmiş boşanmış olduğumu bilirse dahada garip bir durum olmasın istiyorum. zaten nereye kadar gider onuda bilmiyorum bitince kırılıcam zaten belki de ben onu bırakıcam bir sebepten bilemiyorum ama evlenmeyeceğimiz kesin çok güzel gitsede şu an imkansız. ailesi beni çıtır çıtır yer heralde:)
 

bu ilişkinin bir yere gitmeyeceğinin ben de farkındayım ama şu an bütün yaşadıklarımı o iğrenç psikolojiyi ( boşanma aldatılma) attığım için bu insanın karşıma çıkmasını şans biliyorum. küçük bir ayrıntıda beni cesaretlendiren kimse bana 32 yaşındasın demez minyon tipliyim en fazla 24-25 gösteriyorum. yani elele gezdiğimizde kimse öyle saçma sapan bakmıyor. bilmiyorum bir yanım normal hayatını yaşa sakındındaüzülmekten noldu ödülünü aldın mı mantıklı yaşadın birşeyi yapmadan önce elli kere düşündün eşini kırmamak mutlu etmek için elinden geleni yaptında noldu diyor. ilk defa böyle sıradıdışı bişey yapıyorum anu yaşarken bile sizlerden onay bekliyorum .
 

burda hormonlarıyla düşünen sizsiniz bence . yine de teşekkür ederiim yorumunuz için. kimseyle evlenme niyetinde değilim ayrıca benim eşim olmak kimseye kolay kolay verilecek bir lütuf değil zaten bundan sonra. ben kimseye muhtaç değilim kariyerim var güzelim ve insanım insan müsfettesi değil .
 
bende 2 yıl once esimden ayrıldım cok zor gunler gecirdim hayatıma kimseyi almayı dusunmedim bile ama birgun arkadasim birini tanistirdi,gorusmeye basladik ama aklim hep eski esimdeydi boyle olmasina ragmen bu gorustugum kisiyle evlilik karari bile aldik.Nisan tarihi verildi amaaaa....İcim oyle sıkıntılı oyle huzunlu ki...eskiyi hatiladim ilk esimi nerdeydi o heyecan...Mumkun degil yoktu,aklim hala ondaydi,kalbimde.Yapamadim olmadi ne asik oldum ne sevdim zaten bunlardan biri olsaydi tereddut etmeden imzayı atardım.keske asik olsaydim gecmisi unutsaydim da hayatimi duzene soksaydim ama olmadi umarim sizlerin olur.
Bazi arkadaslarin yorumunu okudum debra arkadas 9 yas kucuk biriyle gorustugunu soylemis,seninle aynı yastayız bende 32 yasındayım umarım sansın guler arkadasım cevremden goruyorum bazı seylerin yasla ilgisi yok ancak lutfen tekrar uzulmemek adına bence iyi dusun,sen belki suan evlilik düsünmüyor olabilirsin ama arkadaşlarında dediğin gibi aşıkm oldugunda düşüneceksin ve şunu da söyleyeyim ki bildiğin birşey olduguna da eminim erkekler gerçekten geç olgunlaşıyorlar tamam suan kibar romantik ve sana saygılı davrana bilir ama yarın özgürlüğünü isteyebilir özellikle bu yaşta olan biri o nedenle dikkatli ol dedim lütfen yanlış anlama...
Suan benim tek isteğim aşık olmak sevmek sevilmek ve evlenmek başka birsey değil arkadaşlar umarım Allah'im herkesin kalbine göre verir...
 
doğru söylüyorsunuz farkındayım ama şu an herşeyi unutturmasını düzgün psikolojimi kar biliyorum . şu an kendime göre biri yok zaten cevremde. Bu çocuklada şu an çok iyi gidiyor. Ikimizde biteceğini biliyoruz söylenemesekte. Ama nasıl bitcek acaba ?
 
Çok sık girmesemde siteye bende ikinci evliliğimi yaşadığım için birkaç satır paylaşmak istiyorum. İlk evliliğimden 15 yaşında bir oğlum var, aramız oldukça iyi çok şükür. Babasıyla da görüşüyor bende de kalıyor , babasıyla ilgili sorunları var biraz, iletişim düşüncesizlik sorumsuzluk. Ama ne benimle ne de eşimle hiç bir sorunu yok çok şükür, Şimdiki eşimin de ikinci evliliği ancak onun eşi vefat etti, 3 tane çocuğu var. Onlar küçükler ilkokul dönimindeler daha, çoğunlukla babaannede kalıyorlar , okul nedeni ile evlerimiz de yakın. Hafta sonları bazen de hafta içleri derlserinin çok yoğun olmadığı dönemlerde hafta içi de bizde kalıyorlar. Doğrusu beraber yaşamamız ancak benim de çalışmam nedeni ile ne yazıkki bizimle sürekli olamıyorlar. İkinci evliliğmde gerçekten çok mutluyum, harika bir insan tanıdım ikimizde sevgiye aç sürekli fedakarlık etmiş iki insanız. Çok mutlu karelerimiz yok eski hayatlarımızda, Zorluklar tabi ki var, hemde öyle böyle değil. Çocuklar küçük zorlanndığım konular oldu başta, ben aşırı titiz hatta çocuklarla arası pek olmayan bir kadındım. Düzeni temizliğe çok önem veren biriyim, İlk başlarda gizli gizli hüngür ağlardım, panik olurdum ya başaramazsam , kendi çocuğuna laf söylesen bir şey olmaz, ama eşimin çocukları hem küçük hemde öksüzler bir şey demeye diyemem , ne yapıcam diye sıyırtıyordum baştta, Böyle hissedince de kendimden nefret ediyordum, neyin hesabını yapıyorsun diye. Karşında 3 tane masum çocuk sadece senin sevgin dışında hiç bir şey istemiyorlar. Ama eşimi o kadar anlayışlı ve bana yardımcı oldu ki bunun altından beraber kalkabildik, her konuda bana yardımcı, asla beni tek başıma bırakmadı hiç bir konuda. Yani bu işte en büyük faktör eşlerin arasındaki bağ sevgi anlayış ve destek, bunlar olmadığı sürece ikinci evlilik heleki çocuk ta olursa çok zor olur yada bir yerde kopar. Kadınlar özellikle çok hassas yaratıklarız, hele ki bu konularda eski eşler, çocuklar ufak bir hata ile bütün evliliğiniz cehenneme dönebilir. Şu andaki tek sorunumuz ikimiznin ortak bir çocuğu olmayışı, Durumumuz çok çok iyi olsa 1 dk düşünmem kesinlikle bir çocuk kararı alırdım. Ancak 4 çocuğumuz var. Ne kadarda Çevremiz babanneler halalar destek olsalarda eninde sonunda bu çocuklar bizimle yaşıycak, doğrusu ve sağlıklısı bu. Am ikimizininde içinde hep eksik kalıcak bir ortak çocuk sevgisi, Hamillelik doğum vs. bunları ortak yaşayamamnın üzüntüsü ileride dah da yoğun olucak. Bu konuda ne yapabilirm bilmiyorum eşime hep bu konuda olmaz diyorum. O benden daha çok üzülüyor biliyorum, kendisinin 3 çocuğu olması nedeni ile üzüntü yaşıyor kendi içinde biliyorum, BU konuda tecrübelerini yada paylaşımlarınızı yazasanız sevinirm.
 
hepimiz ne hayallerle evlendik neler yaşadık şimdi nerdeyiz. çok sevdiğimiz adam şimdi yabancımız. oysa neler yaşamıştık. bazen düşünüyorum ben bu adamımı sevdim buna mı gözüm kör oldu diye..ve şimdi boşanmış bir kadın olarak hayatıma devam ediyorum. çok zor günler gecırdım. boşanmama rağmen hala sevıyodum ama son davranışıyla kendını bıtırdı bende. şimdi hayatımda biri var ve boşanmış oldugum için evlenmemıze ailesi engel oluyo. hayatı artık toz pembe goremıyorum gerceklerı gormeye calısıyorum ama yınede çıkılmaz içindeyım. içinizde bu sorunu yaşayan varsa nolur bana yardımcı olsun. cok kez uzaklastım ondan aılen kabul etmezse ben eşin olamam rahat edemem senı onlarsız bırakamam dedım ama yınede onsuz yapamadım. çünkü kadın sadece bıze karsı degıl dıger ogullarınında eşlerını kabul etmedı. dıgerlerı bız sevıyoruz demısler ve evlenmısler. bızımkıde oyle yapmak ıstıyor ama ben ılk evlılıgımde aıle özlemı çektıgım ıcın onu aılesıyle kavgalı duruma sokmak ıstemıyorum. ıyı gunu kotu gunu onlarla paylaşmak ıstıyorum. huzurlu bır evlılık ıstıyorum. kaldıramıyorum artık yüksek sesı bagrışmalrı surat görmeyı. ben ne onsuz yapabılıyorum ne de onu hayatıma almakta karar verebılıyorum. o da ısrarla benden vazgecmıyor aılesı hayır dedıkce o bana yaklasıyor.. yoksa onu bensız bırakmayıp eşi olup aılesının benı kabullenmesı ıcın elımden gelenımı yapmalıyım. istenmeyen bır gelın olmayı ailem bılse asla onaylamazlar. ona kalsa istemeye diğer buyuklerıyle gelıcek aılesı gelmedıgı ıcın daha fazla onları bekleyemem dıyor. galıba 2 yıldır aılesını beklıyoruz. ama benım aılemde aılesı olmadan vermezler bılıyorum.. offff ilk evlılıgımden nefret edıyorum işte bu yuzden... ama ıyıkıde evlenmısım dıyorum gercekten cok seyler ogrendım. 2. evlılıgımde yapmıyacagım seylerı bılıyorum artık.. bu durumu yaşadıkca ilk eşimin söyledıgı söz aklıma gelıyor delı oluyorum. artık dul kadınsın senı evlenıp bosanmış cocuklu adamdan başka kımse kabul etmez sen benden ayrıldıgına yan demıstı..
 

sanırım aynı seylerı yasıyoruz
 
benim ilk evliligim. ama maalesef güven problemi yasiyorum.esim bana karsi iyi ama romantik degil. sirf adi evlilik olsun diye evlenmis su anda almanya da yasiyorz. yanimizda ne ana var ne baba. kendimi cok yalniz hissediyorum. ailesi zaten sorunlu hic bir cocuguyla cesitli sebepleden dolayi görüsmüyor. dügünden sonra bize de küstüler. benim ailem de tam tersi. hep sevecen ve yakin duruyor damatlarina. esim maalesef kumar oynuyor bundan hic vazgecmedi. bir daha olmayacak son gibi sözleri de cok duydum. ama hepsi yalan. cok bunaldim gercekten. bosanirsam diye düsünüyorum? ne olur nasil devam ederim? bana cevap yazarsaniz cok sevinirim..
 
ikinci evlilik ikinci şans bence....
yapılan hatalar, görülen yanlışlar, karşı cinsi tanıma. bunlar avantaj sanki amaaaa.
kırılan kalp, bozulan psikoloji, şiddeti konuşmak bile istemiyorum.

bu tecrübelerle ikinci şanslar mutluluk getirir inşallah
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…