- 29 Mayıs 2013
- 2.926
- 5.179
- 358
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
İkinci Evlilikte Çocuklarımın Maddi İhtiyaçları Sorunsalı
- Konu Sahibi dashboard
- Başlangıç Tarihi
Çok mantıklı gelmedi bana,
Çocuksuz olsanız ne kaybedersiniz derdim.
Fakat 2 çocuk heleki ergenlik dönemine de girmedilerse elin adamı çekermi bilemedim
Ben daha hiç öylesini görmedim çevremde.
Öz babalar çocuklarıyla çatışır anneler arada kalır.
Ya çok cesursunuz. Yada çok aşık.
Ama bende 12 yıldır yalnız bir anne olarak bırakın el adamını, Ailemden kimsenin çocuğumla ilgili yardımını kabul etmem.
Çocuksuz olsanız ne kaybedersiniz derdim.
Fakat 2 çocuk heleki ergenlik dönemine de girmedilerse elin adamı çekermi bilemedim
Ben daha hiç öylesini görmedim çevremde.
Öz babalar çocuklarıyla çatışır anneler arada kalır.
Ya çok cesursunuz. Yada çok aşık.
Ama bende 12 yıldır yalnız bir anne olarak bırakın el adamını, Ailemden kimsenin çocuğumla ilgili yardımını kabul etmem.
- 14 Kasım 2016
- 7.953
- 12.360
- 248
Kesinlikle öyle. İnsanların mutsuzluğuyla beslenen çok. Halbuki mutsuz insanın bi faydası var mı? yok. Düşmez kalkmaz bir Allah, hayırlısı olsun demez çoğu. Üstlerine vazife olmayan şeylerin yorumcusu olurlar.
Benimde ikinci evliliğim eşimin ise ilk evliliği. Nasıl bi toplumda yaşadığımızı biliyorsun, anlatmaya gerek yok.
- 17 Aralık 2015
- 27.122
- 49.578
- 598
anlattiginiz gibi dusunen insanlar gercekten varmi bilemiyorum ki insallah anlattiginiz gibi bir es adayidir
ancak konunuzu okurken icimden gecenide soylemek istiyorum oz babasinin babalik yapmadigi insana baska bir insan nasil babalik yapar cocuklara ne olur acaba gozleri birseyde kalirmi evleneceginiz insanin babaliktan anladigi ne kotu bir tecrubeyle sabitlemissiniz ki bazi erkekler icin babalik sadece sperm yollamak
ancak konunuzu okurken icimden gecenide soylemek istiyorum oz babasinin babalik yapmadigi insana baska bir insan nasil babalik yapar cocuklara ne olur acaba gozleri birseyde kalirmi evleneceginiz insanin babaliktan anladigi ne kotu bir tecrubeyle sabitlemissiniz ki bazi erkekler icin babalik sadece sperm yollamak
Adam çok iyi birine benziyor evet çocuklarımız diyerekte sahiplenmiş gözüküyor. Ama endişelerinizde çok haklısınız ya ilerde sorun olursa. Ne gerek var evliliğe diyenlere katılmıyorum sevdiğiniz birini bulmuşsunuz niye aile olmıyasanız. Ama bunu çocukların düzenini bozarak işsiz kalarak bi kumar oynayarak yapmak riskli geldi bana. İki şehir arası çokmu uzak? Yani çözüm üretmek adına soruyorum mesela evlensenizde bir süre ailesinide onuda tartmak adına sizde oda gidip gelerek deneseniz. Bilemedim zor Allah hayırlısını nasip etsin hakkınızda.
- 28 Kasım 2017
- 4.009
- 5.385
- 73
- 9 Nisan 2018
- 157
- 90
- 13
- 33
- 6 Aralık 2013
- 1.518
- 1.347
- 333
- 40
Sonuçta seni her şekilde kabul ediyor.Yani iki çocuğunla birlikte.O yapması gerekeni yapıyor.Sende çok detay düşünüp huzurunu bozma artık.Neticede baktın zorlanıyorsunuz sende çalışırsın.Bide çok alakasız olacak konuyla ama adamın kendi çocuğu yoksa eğer hemen olmasa bile ileriye dönük senden çocuk isteme ihtimali yüksek.Yani tamam seninkilere kol kanat gerer elbet ama kendinin de olsun ister.
- 12 Nisan 2018
- 9.937
- 37.180
- 498
- 5 Aralık 2015
- 714
- 745
- 103
- 6 Aralık 2013
- 1.518
- 1.347
- 333
- 40
Ondan sonra...Gidiyor gönlümün efendisiii...
- 21 Nisan 2018
- 8.221
- 30.276
- 548
- 36
- 24 Mart 2018
- 1.096
- 1.427
- 63
- 25 Ağustos 2014
- 8.558
- 12.752
- 248
- 25 Ağustos 2018
- 681
- 951
- 53
- 44
İnsan "yapmam!!" dediğini yapmadan ölmezmiş misali; şu aralar ikinci evlilik hayalleri kurmaya başladım.
İlk evliliğimde evlilik haberlerini aldığımda çevremdekilerin, "beyin bedava ne evlenmesi saçmalamayın" diyordum.
"Bi gün boşansam, erkeksizlikten burnum kuruyup düşse yine de evlenmem" demişliğim bile var.
Fakat gel gör ki; henüz burnum düşmeden bi b.ktan çıkarıp diğerine sokmak gibi planlar kuruyorum şuan.
Çünkü dünyanın en muhteşem adamına aşık oldum
Girizgah kısmını bitirdik, şimdi açıklamalarımı dinleyin bu kısım ciddi çünkü;
Bi kaç yıl önce iki çocuklu evliliğimi bitirdim, bi düzen kurdum, ev tuttum, iş buldum, hayat erkeksiz ne güzelmiş ohh özgürlük falan derken, çalıştığım şirketin ortak bir projesi için bi adamla karşılaştım, bi kaç ay birlikte çalıştık.(üniversitede eğitimci, akademisyen)
Adam olgun, adam yakışıklı, adam sorumluluk sahibi, adam kibar, adam insan, adam karşısındakinin kadın olduğunun farkında adam gibi adam, bence.
Uzun bir süredir görüşüyorum, fikirlerini nitelikli buduğum (annem dahil) bir kaç kişiyle tanıştırdım ve çok şükür kimseden olumsuz bi yorum da almadım.
Bu derya kuzumun, müstakbel gönlümün efendisinin 10 yılı aşkın bir evliliği olmuş ve çocuğu yok.
Çocuklarımla henüz tanıştırmadım ama onlarla ilgili fikirlerini planlarını dinleyince ve cümlelerini destekleyici hareketler gördükçe içimi bi ferahlık alıyor.
Konuyu uzatmadan benim kafama çok taktığım ve düşünce gücümle aşamadığım kısma geliyorum;
Biz eğer olurda evlenirsek ben şehir değiştirmek zorunda kalıcam (çocuklarımın okul ve eğitim kalitesi için mantıklı olan seçenek bu)
Şehir değiştirmek demek benim için işten ayrılmak demek en başta.
Bilmediğim bi memlekette (küçük bir şehir) iş bulma olasılığımda hayli zor olacak muhtemelen.
Bundan da ziyade çocuklar yeni bir şehre, eve, okula, hayata adım atacakları için ilk bir veya bir buçuk yıl (çocukların alışma sürecinde) çalışmamamın ve çocukların yanında olmamın daha mantıklı olduğuna karar kıldık.
Gelgelelim babaları nafakalarını sürekli aksatıyor (ki komik bi rakam zaten)
Ben şu kısımı kafamda bir türlü çözemiyorum, bağnazsam bağnazsın deyin rica ediyorum;
İkinci evliliğimi yapacağım adam çocukların maddi ve manevi tüm yükümlülüklerini üstlenmekte hazır, hatta ısrarcı hatta beni ikna etme çabalarında,
Ama ben bunun doğru olduğunu düşünmüyorum.
Ben ve çocuklarım sanki büyük yük olurmuşuz çalışmadığım dönemde diyorum.
Zaten maddi konularda biraz koyu bi insanım, 30 küsür yaşımdayım daha babamdan okul hayatım dışında kuruş para aldığımı hatırlamam.
Ben çocuklarımın biyolojik babası dururken, üvey babalarından nasıl sorumluluk beklerim?
Nasıl derim çocukların şuna ihtiyacı var, bunu alalım diye?
Bunu bana dedirtmeyecek kendi görecek düşünecek bi adam bunu biliyorum ama kazanmadığım bi parayla çocuklarıma atıyorum bi ayakkabı aldığında ben bunu nasıl kabul edicem.
Kendimi yiyip bitiriyorum,
Rica ediyorum bu durumda olan olmayan herkes bi el atsın çünkü bu durum beni evlilikten çok uzaklaştırıyor, korkutuyor.
Karşımda bir kere ucağından bucağından olsun bunu konu eden bi adam olsa kendimi dizginliyeceğim ama bana;
"babasının vereceği nafakaya ihtiyacımız yok çok şükür, verirse çocuklar adına bi hesap açar üniversite hayatları için birikim yaparız, ben kendime (kazancına) ve sana (minimalist oluşuma) çok güveniyorum biz çocuklarımızı maddi manevi kimseye muhtaç etmeden yetiştiricez inşallah" diyor.
Ağlayasım geliyor.
Çalışamadığım (iş bulmam da uzun sürebilir) dönemde ben bu düşüncelerimle nasıl baş edicem kızlar?
Lütfen bir fikir?
Evlat yükü sadece maddi değil, manevi anlamda da ağır bir yüktür. Bknz. https://www.kadinlarkulubu.com/forum/threads/bosanmis-biriyle-evlenerek-hatami-ettim.1087543/
Bana şahsen sorarsanız, eşim sorun olabilir ama hiçbir çocuk sorun olmaz. Aşık olmaz çok güzel, yepyeni hayaller, heyecanlar ve umutlar... Bence açık açık konuşun, çocuklarla başbaşa kalamayacağınızı bilsin. Başka sakınca göremedim. Mutluluklar.
- 23 Ağustos 2018
- 589
- 590
- 53
- 51
İnsan "yapmam!!" dediğini yapmadan ölmezmiş misali; şu aralar ikinci evlilik hayalleri kurmaya başladım.
İlk evliliğimde evlilik haberlerini aldığımda çevremdekilerin, "beyin bedava ne evlenmesi saçmalamayın" diyordum.
"Bi gün boşansam, erkeksizlikten burnum kuruyup düşse yine de evlenmem" demişliğim bile var.
Fakat gel gör ki; henüz burnum düşmeden bi b.ktan çıkarıp diğerine sokmak gibi planlar kuruyorum şuan.
Çünkü dünyanın en muhteşem adamına aşık oldum
Girizgah kısmını bitirdik, şimdi açıklamalarımı dinleyin bu kısım ciddi çünkü;
Bi kaç yıl önce iki çocuklu evliliğimi bitirdim, bi düzen kurdum, ev tuttum, iş buldum, hayat erkeksiz ne güzelmiş ohh özgürlük falan derken, çalıştığım şirketin ortak bir projesi için bi adamla karşılaştım, bi kaç ay birlikte çalıştık.(üniversitede eğitimci, akademisyen)
Adam olgun, adam yakışıklı, adam sorumluluk sahibi, adam kibar, adam insan, adam karşısındakinin kadın olduğunun farkında adam gibi adam, bence.
Uzun bir süredir görüşüyorum, fikirlerini nitelikli buduğum (annem dahil) bir kaç kişiyle tanıştırdım ve çok şükür kimseden olumsuz bi yorum da almadım.
Bu derya kuzumun, müstakbel gönlümün efendisinin 10 yılı aşkın bir evliliği olmuş ve çocuğu yok.
Çocuklarımla henüz tanıştırmadım ama onlarla ilgili fikirlerini planlarını dinleyince ve cümlelerini destekleyici hareketler gördükçe içimi bi ferahlık alıyor.
Konuyu uzatmadan benim kafama çok taktığım ve düşünce gücümle aşamadığım kısma geliyorum;
Biz eğer olurda evlenirsek ben şehir değiştirmek zorunda kalıcam (çocuklarımın okul ve eğitim kalitesi için mantıklı olan seçenek bu)
Şehir değiştirmek demek benim için işten ayrılmak demek en başta.
Bilmediğim bi memlekette (küçük bir şehir) iş bulma olasılığımda hayli zor olacak muhtemelen.
Bundan da ziyade çocuklar yeni bir şehre, eve, okula, hayata adım atacakları için ilk bir veya bir buçuk yıl (çocukların alışma sürecinde) çalışmamamın ve çocukların yanında olmamın daha mantıklı olduğuna karar kıldık.
Gelgelelim babaları nafakalarını sürekli aksatıyor (ki komik bi rakam zaten)
Ben şu kısımı kafamda bir türlü çözemiyorum, bağnazsam bağnazsın deyin rica ediyorum;
İkinci evliliğimi yapacağım adam çocukların maddi ve manevi tüm yükümlülüklerini üstlenmekte hazır, hatta ısrarcı hatta beni ikna etme çabalarında,
Ama ben bunun doğru olduğunu düşünmüyorum.
Ben ve çocuklarım sanki büyük yük olurmuşuz çalışmadığım dönemde diyorum.
Zaten maddi konularda biraz koyu bi insanım, 30 küsür yaşımdayım daha babamdan okul hayatım dışında kuruş para aldığımı hatırlamam.
Ben çocuklarımın biyolojik babası dururken, üvey babalarından nasıl sorumluluk beklerim?
Nasıl derim çocukların şuna ihtiyacı var, bunu alalım diye?
Bunu bana dedirtmeyecek kendi görecek düşünecek bi adam bunu biliyorum ama kazanmadığım bi parayla çocuklarıma atıyorum bi ayakkabı aldığında ben bunu nasıl kabul edicem.
Kendimi yiyip bitiriyorum,
Rica ediyorum bu durumda olan olmayan herkes bi el atsın çünkü bu durum beni evlilikten çok uzaklaştırıyor, korkutuyor.
Karşımda bir kere ucağından bucağından olsun bunu konu eden bi adam olsa kendimi dizginliyeceğim ama bana;
"babasının vereceği nafakaya ihtiyacımız yok çok şükür, verirse çocuklar adına bi hesap açar üniversite hayatları için birikim yaparız, ben kendime (kazancına) ve sana (minimalist oluşuma) çok güveniyorum biz çocuklarımızı maddi manevi kimseye muhtaç etmeden yetiştiricez inşallah" diyor.
Ağlayasım geliyor.
Çalışamadığım (iş bulmam da uzun sürebilir) dönemde ben bu düşüncelerimle nasıl baş edicem kızlar?
Lütfen bir fikir?
- 23 Ağustos 2018
- 589
- 590
- 53
- 51
- 16 Ağustos 2017
- 379
- 1.280
- 113
Beni birkaç dakikalığına da olsa anlayabilmek, benim tarafımdan bakabilmek için çaba sarfedenleri tenzi ederek söylüyorum;
Olan umudumun son zerrelerini de bir yudumda emikleyip bitirdiniz, teşekkür ederim.
Ben yazdığım hiç bir yorumda
-sizce evlenmeli miyim?
-sizce nasıl bir adam?
-ne diyorsunuz bu iş olur mu?
gibi sorular sormadım, benim sorum bambaşka bişeydi!
Ama bana cevap olarak şey yazan var;
-ben olsam evlenmezdim!
Konu sen değilsin zaten, konu ben de değilim, konu maddiyat, yaşayanlardan bi tecrübe, bi el bi destek bi bişeyy.,
Dedim ki; yaşadığım tecrübelerimle, iyisiyle kötüsüyle, çoluğumla çocuğumla, kapatamadığım yaralarımla herşeye amenna demiş bir adam var karşımda, bu konuya kimseyi inandırmak zorunda değilim.Eminim yaşım yarınızdan fazlasından büyük, eminim evlilik konusunda çoğunuzdan daha tecrübeliyim, bi adamın iyi yüzünü de, kötü yüzünü de yaşayarak gördüm, öğrendim.Bi erkek neler yapabilir, hangi durumlarda canavarlaşabilir, bir erkeğe nasıl davranmak gerekir artık bunların çoğuna vakıfım, yaşadıklarım bana tüm bunları ağzıma vura vura öğretti.
Beni tanımıyorsunuz, eski eşimin yaşattığı onca soruna rağmen ben hala onunla insani ilişkileri en üst düzeyde tutmaya çalışyorum, çocuklarımla birlikte görüşüp aktiviteler yapıyoruz, "babaları bile çocukların sorumluluğunu alamazken elin adamı.." diye cümleler kurmuşsunuz ya, ben babaları babalık yapmıyor demedim aksine hem çocuklar hem babaları birbirlerine aşırı düşkünler ve ben bunun baki kalması için elimden gelen herşeyi yapıyorum, yapıcamda.. Eski eşimin bütün derdi benim, bana ders vermek için yatırmıyor nafakalarını, ona muhtaç olayım, beceremedim erkeksizliği deyip g.tüme baka baka ona geri döneyim istiyor.
Yok öyle bir dünya.
Ben boşandığımda evimden biberon, telefonum, sigaram ve çocuklarımın üç beş parça eşyalarını alarak çıktım.
Hiç bişeyim yoktu, ne işim ne evim, ne de bi maddi birikimim.
Çok kısa bi zaman içerisinde Rabbim yürü ya kulum dedi, şuan boşanmış bi kadının hayal edebileceği herşeye sahibim, çok şükür ve Rabbim tüm arzu edenlere de nasip etsin.
Ortada çocuklarım varsa hiçbir konuda yaş tahtaya basmam elbet, ben adayımı tanıyorum, deniyorum, eski eşinden, iş arkadaşlarından, dekanından, psikoloğundan dinledim onu.
Eski eşi tarafından aldatılmış bir adam olmasına rağmen, boşadığı eşi bana dedi ki;
"benim çocuğum olmuyordu, yapamadık, o çocuklara aç bir adam, beni evliliğimin %95inde mutlu etti, ama %5 inden memnun değildim evet" dedi. ve daha bir çok şey.
Sadece onun çevresi değil, daha önce de yazdım, nitelikli bulduğum bi çok tanıdığımla tanıştırdım buna annemde dahil, onlara da soruyorum kötü bi cümle hareket herneyse görürseniz beni lütfen uyarın diyorum.
Bunlar romantiklik değil, rassyonel bakıyorum olaya.
Muhteşem bir erkek diye bişey yok demişsiniz, mesela ben muhteşem bir kadınım,buna eminim.
Çok güzel değilimdir belki ama ilişkilerde anlayan, dinleyen, empati yapan, organize olan hep ben oldum.
Sömürüldüm mü evet! kullanıldım mı evet!
Ama diyorum ki;
bu adam bu yönlerii kullanmıyor, aksine karşılık veriyor.
Her neyse çok uzattım, tek tek cevap vermem imkansızdı.
İlişkimle alaklı, romantikliğim, pembe hayallerimle ilgili bi fikir istemiyorum,
Çoğunluğun evlenir evlenmez çalış demesinin mutlaka bir sebebi var, bunu mutlaka hayata geçiricem.
Çok teşekkür ederim desteklerini için.
Sevgiler :)
Olan umudumun son zerrelerini de bir yudumda emikleyip bitirdiniz, teşekkür ederim.
Ben yazdığım hiç bir yorumda
-sizce evlenmeli miyim?
-sizce nasıl bir adam?
-ne diyorsunuz bu iş olur mu?
gibi sorular sormadım, benim sorum bambaşka bişeydi!
Ama bana cevap olarak şey yazan var;
-ben olsam evlenmezdim!
Konu sen değilsin zaten, konu ben de değilim, konu maddiyat, yaşayanlardan bi tecrübe, bi el bi destek bi bişeyy.,
Dedim ki; yaşadığım tecrübelerimle, iyisiyle kötüsüyle, çoluğumla çocuğumla, kapatamadığım yaralarımla herşeye amenna demiş bir adam var karşımda, bu konuya kimseyi inandırmak zorunda değilim.Eminim yaşım yarınızdan fazlasından büyük, eminim evlilik konusunda çoğunuzdan daha tecrübeliyim, bi adamın iyi yüzünü de, kötü yüzünü de yaşayarak gördüm, öğrendim.Bi erkek neler yapabilir, hangi durumlarda canavarlaşabilir, bir erkeğe nasıl davranmak gerekir artık bunların çoğuna vakıfım, yaşadıklarım bana tüm bunları ağzıma vura vura öğretti.
Beni tanımıyorsunuz, eski eşimin yaşattığı onca soruna rağmen ben hala onunla insani ilişkileri en üst düzeyde tutmaya çalışyorum, çocuklarımla birlikte görüşüp aktiviteler yapıyoruz, "babaları bile çocukların sorumluluğunu alamazken elin adamı.." diye cümleler kurmuşsunuz ya, ben babaları babalık yapmıyor demedim aksine hem çocuklar hem babaları birbirlerine aşırı düşkünler ve ben bunun baki kalması için elimden gelen herşeyi yapıyorum, yapıcamda.. Eski eşimin bütün derdi benim, bana ders vermek için yatırmıyor nafakalarını, ona muhtaç olayım, beceremedim erkeksizliği deyip g.tüme baka baka ona geri döneyim istiyor.
Yok öyle bir dünya.
Ben boşandığımda evimden biberon, telefonum, sigaram ve çocuklarımın üç beş parça eşyalarını alarak çıktım.
Hiç bişeyim yoktu, ne işim ne evim, ne de bi maddi birikimim.
Çok kısa bi zaman içerisinde Rabbim yürü ya kulum dedi, şuan boşanmış bi kadının hayal edebileceği herşeye sahibim, çok şükür ve Rabbim tüm arzu edenlere de nasip etsin.
Ortada çocuklarım varsa hiçbir konuda yaş tahtaya basmam elbet, ben adayımı tanıyorum, deniyorum, eski eşinden, iş arkadaşlarından, dekanından, psikoloğundan dinledim onu.
Eski eşi tarafından aldatılmış bir adam olmasına rağmen, boşadığı eşi bana dedi ki;
"benim çocuğum olmuyordu, yapamadık, o çocuklara aç bir adam, beni evliliğimin %95inde mutlu etti, ama %5 inden memnun değildim evet" dedi. ve daha bir çok şey.
Sadece onun çevresi değil, daha önce de yazdım, nitelikli bulduğum bi çok tanıdığımla tanıştırdım buna annemde dahil, onlara da soruyorum kötü bi cümle hareket herneyse görürseniz beni lütfen uyarın diyorum.
Bunlar romantiklik değil, rassyonel bakıyorum olaya.
Muhteşem bir erkek diye bişey yok demişsiniz, mesela ben muhteşem bir kadınım,buna eminim.
Çok güzel değilimdir belki ama ilişkilerde anlayan, dinleyen, empati yapan, organize olan hep ben oldum.
Sömürüldüm mü evet! kullanıldım mı evet!
Ama diyorum ki;
bu adam bu yönlerii kullanmıyor, aksine karşılık veriyor.
Her neyse çok uzattım, tek tek cevap vermem imkansızdı.
İlişkimle alaklı, romantikliğim, pembe hayallerimle ilgili bi fikir istemiyorum,
Çoğunluğun evlenir evlenmez çalış demesinin mutlaka bir sebebi var, bunu mutlaka hayata geçiricem.
Çok teşekkür ederim desteklerini için.
Sevgiler :)
