• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

İkinci Evlilikte Çocuklarımın Maddi İhtiyaçları Sorunsalı

Size kuzenimi örnek vereyim.

Kuzenim iki küçük kız çocuğuyla boşandı. Birkaç sene sonra iki, üç tane hiç evlenmemiş talipleri oldu ama kabul etmedi.

Nedeni belli değilmi? Bekar ve çocuk sahibi olmayan adamlar evlenmeden önce ne kadar söz verseler de, evlenince o çocuklar ona yük gelecek.

Kuzenim de önce çocuklarım dedi.
 
Sanırım sizin durumunuzda kalsam kendi işimi garantiye almadıkça evlenmezdim. Zira çocuklarımın kaderini kendimden başkasının eline bırakmak istemezdim. Şuan işiniz varmış, neden şehir değiştirmeniz gerekiyor kısmını anlamadım. Eğer bu adamla bir arada olmanız için birinin düzen değiştirmesi gerekiyorsa, bu siz değil, o olmalı. Sizde etkilenecek insan sayısı çok daha fazla çünkü.

Karşınızdaki çok iyi bir insan olabilir, söyledikleri doğru olabilir, belki evlenseniz tam da dediğini yapacak, bilemeyiz. Garantici bir insanım, hele söz konusu çocuklarımsa, içimde soru işaretleriyle evlenemezdim. Umarım kendiniz için en doğru kararı verebilirsiniz, cidden iki arada bir derede kalınacak bir konu.
 
sivas5858 .!.:
Herşey başta günlük gülüstanlık oluyor ama sonrasında hiç öyle olmuyor malesef...
Genişletmek için tıkla...
aynenn aynen. Benim kocam da ilk zamanlar yakışıklı (spor yapardı fitti baya) anlayisli....efendime söyleyeyim benimle aşırı ilgilenen..yok tatil planları neyim yapan biriydi.Evlendikten sonra tatili bırak balayına bile gitmedik. Simdi elinde telefon...futbol vs ilgileniyor.Saldı kendini maasallah ne sporu her şey beni tavlamak içinmis sanırım. :)

yani bir daha düşünün bence.Ben boşansam eğer (Allah gostermesin zor) hiiiiiç düşünmem bir evlilik daha kaldıramam
 
Ben seyi anlamadim nasil ufak bir sehir oluyor da egitim iyi oluyor?

Eger bunlari dert ediyorsaniz once is bulun derim ben. Az da olsa geliriniz olur ve bu dusunceniz ileride sorun yaratmaz(umarim). Basinizdan bir evlilik gecmis neyin ne oldugunu biliyorsunuz. Kolay degil cocuklu biriyle evlenmek (siz ya da karsi taraf olsun). Acaba karsi tarafin ailesi me dusunuyor hic bahsetmemissiniz. Hersey I'll basta gulluk gulistanlikdir ama is basa gelince 360 derece donus oldugunu biliyoruz duyuyoruz. Insanin mizacin da var else edene kadar rol yapmak(rol yapiyor demiyorum ama bunun olasi oldugunu soyluyorum. Hani bir laf vardir "sarmisagi gelin yapmislar 40 gun kokmamis" gibi). Kendinize su soruyu sorun "evlenmek zorundamiyim? Kurulu duzeninizi bozup gideceksiniz en azindan orda duzen kurmadan bir bakin bakalim is durumlarina.

Ben de yasadigim yerde ki duzenini bozdum esimin yasadigi yere tasindim ama benim yaninda getirdigim cocuklarim yokdu. Olsaydi zannedersem goze alamazdim. Isin icine cocuklar girince durum tamamen degisiyor. Bol sanslar
 
dashboard .!.:
Çok haklısın ebru, ben de bunu duymak istiyorum belkide bilmiyorum.
Senin de benzer bir durum yaşadığını hatırlıyorum, ikinci evlilik gibi.
Yanlışım varsa uyar lütfen, tecrübelerini biraz benimle de paylaşmak ister misin?
Genişletmek için tıkla...

İkinci evlilik tecrübem var evet. Ama benim çocuklarım ikinci evlilikten ve sonrası boşanma..
Şu anda nafaka alıyorum çok yüksek olmasa da memurum ve ailemin desteğiyle altından kalkıyorum herşeyin çok şükür..
Eşimin ilk evliliğinden bir çocuğu vardı..
Ve ben ona maddi manevi destek olurken bunu mutlulukla yapıyordum..
Eşimi o zamanlar çok sevdiğim için onun evladına bişeyler yapmak beni acaip mutlu ediyordu..
Şu anda bişeye ihtiyacı olsa gene seve seve yaparım çocuğu için
 
orkidekaramel .!.:
bu söz duyunca valla çok düşündüm herşey güzel olacak diye olumlama yaparken güllük gülistanlık olmuyor sonrada.
Genişletmek için tıkla...
gerçekler işte bunlar herşey baştaki gibi olmuyor malesef. Başta herşeye tamam aynı eve girince değişecek o çocuklar göze batacak zaman geçtikçe istenmeyecek ve sonrasında hiç bitmeyen huzursuzluklar...
 
Üzgünüm ama bana aşırı toz pembe geldi.

İşlerin olurunda gitmesi için sizin oraya mutlaka iş bulmuş olarak gitmeniz gerektiğini düşünüyorum.
Ancak bu şartlar altında dediği gibi olup olmadığını anlarsınız.

Hata yapacak olsanız bile maddi gücünüz olması durumunda en azından çocuklarınızın refahından feragat etmemiş olursunuz.

Hakkınızda hayırlısı olsun...

Not: büyük şehirden küçük şehire geçmek daha az maaş daha zor iş bulmak demektir.

 
Adam belli ki vicdanlı bir adam, sizi de çok seviyor anladığım kadarıyla, sizi sevdiği için çocuklarınızı da seviyor, güzel adam belli. Eğer taa içinizde biryerlerde koşulsuz güveniyorsanız bu adama ve çok seviyorsanız vazgeçemeyecekseniz kabul edin,belki evde olmanız çocuklarınız için de daha iyi olur, düşünsenize okuldan geldiklerinde sizi evde bulacaklar,onlara yemek yapmış olacaksınız, bir çocuk için bu ne kadar kıymetli bilemezsiniz
 
bence güvenme hepimiz güvenerek evlilik yaptık.. hele çocuklar varsa asla güvenme..işinin olmasıda önemli değil ileride sıkıntı yaşayacaksın.
 
seni iyi şımartmış bu belli ayakların yerden kesilmş. özgüvenin tavan yapmış aman haa hızla yere çakılma:halay:
 
Tabi ki yeni bir hayat kurup mutlu olduğunuz şekilde yaşamalısınız fakat işin içinde evlatlarınız var.

Küçük bir şehir ve iş bulma olasılığı sıfır. Cocukların biyolojik babaları bile maddi desteği esirgiyorken, evlatlarımı bir adamın insafına bırakmazdım ben.
 
Çocuklarınız kaç yaşında, beyefendiyle araları nasıl olacak bunlar önemli. Önce bir tanıştırın ilişkileri nasıl bakın gerekirse yıllar sürsün acele etmeyin. Artık insanlar o kadar iki yüzlü ki kendilerini çok farklı gösterebiliyorlar. Kendinizi bir bilinmeze atmaya cesaret edebilirsiniz ama emin olmadan çocukları sürüklemeye hakkınız yok. Belki bir travmanın içine düşecekler bilemezsiniz.
Kusura bakmayın cesaret vermek isterdim herkesin sevmeye hakkı var ancak bişeyler kötüye giderse çocuklar sizden fazla etkilenecektir.
Artık toy değilsiniz bir evliliği yürütmek için aşkın yeterli olmadığını biliyorsunuzdur. Bu yüzden önce bunları düşünmelisiniz.
Ayrıca evlenecekseniz de belki her şey çok güzel olacak insanlar evlat edindikleri çocukları da çok seviyorlar illa ki öz olmasına gerek yok ama kesinlikle çalışın yük olmak bir tarafa zamanın ne getireceği bilinmez. Biyolojik babaları da ilgisizmiş, o çocukların maddi manevi dağ gibi duran bir anneye ihtiyaçları var.
 
biromurask .!.:
seni iyi şımartmış bu belli ayakların yerden kesilmş. özgüvenin tavan yapmış aman haa hızla yere çakılma:halay:
Genişletmek için tıkla...
Yazıklar olsun, insan şu yorumu yazarken biraz ar eder.
Bu yaşıma sizin gibi gereksiz kişiliklerin cümlelerini duymayarak geldim ben çok şükür.
Buram buram fesatlandınız resmen.
 
Bende hep büyük konuşan dilime tövbe derim korkarım mutlaka büyük konuştuğunu yaşar insanoğlu..Benimde iki oğlum var, ama gerçekten iki çocukla çocuksuz bir adamla evlenmek benim için de zor olurdu :KK43: Adam çocuk sorumluluğunu zorluğunu bilmiyor kabul ettiği şeylerin tam olarak bilincinde olamaz, şimdi; kabul ettim, yaparım ederim, dediğine bakmayın, keşke onunda çocuğu olsa ben o durumda daha iyi hissederdim hatta onun çocuğuna da evde bakmak beni çok iyi hissettirdi ancak durum böyle olmayınca işler zor maddi olarak da bende sizin gibiyim kimseden kuruş alamam eşim hep ben söylemeden yapar söyleyemem isteyemem yani..Başta herşey farklı olur ama sorumluluklar arttıkça işler değişir yerinizde olsam işimi hiç bırakmazdım evlenmek sorun değil ama ev giderleri dışında çocuklarımın özel harcamalarını asla yeni eşime yatırmazdım.
 
dashboard .!.:
İnsan "yapmam!!" dediğini yapmadan ölmezmiş misali; şu aralar ikinci evlilik hayalleri kurmaya başladım.
İlk evliliğimde evlilik haberlerini aldığımda çevremdekilerin, "beyin bedava ne evlenmesi saçmalamayın" diyordum.
"Bi gün boşansam, erkeksizlikten burnum kuruyup düşse yine de evlenmem" demişliğim bile var.
Fakat gel gör ki; henüz burnum düşmeden bi b.ktan çıkarıp diğerine sokmak gibi planlar kuruyorum şuan.
Çünkü dünyanın en muhteşem adamına aşık oldum :KK51:

Girizgah kısmını bitirdik, şimdi açıklamalarımı dinleyin bu kısım ciddi çünkü;
Bi kaç yıl önce iki çocuklu evliliğimi bitirdim, bi düzen kurdum, ev tuttum, iş buldum, hayat erkeksiz ne güzelmiş ohh özgürlük falan derken, çalıştığım şirketin ortak bir projesi için bi adamla karşılaştım, bi kaç ay birlikte çalıştık.(üniversitede eğitimci, akademisyen)
Adam olgun, adam yakışıklı, adam sorumluluk sahibi, adam kibar, adam insan, adam karşısındakinin kadın olduğunun farkında adam gibi adam, bence.
Uzun bir süredir görüşüyorum, fikirlerini nitelikli buduğum (annem dahil) bir kaç kişiyle tanıştırdım ve çok şükür kimseden olumsuz bi yorum da almadım.
Bu derya kuzumun, müstakbel gönlümün efendisinin 10 yılı aşkın bir evliliği olmuş ve çocuğu yok.
Çocuklarımla henüz tanıştırmadım ama onlarla ilgili fikirlerini planlarını dinleyince ve cümlelerini destekleyici hareketler gördükçe içimi bi ferahlık alıyor.

Konuyu uzatmadan benim kafama çok taktığım ve düşünce gücümle aşamadığım kısma geliyorum;
Biz eğer olurda evlenirsek ben şehir değiştirmek zorunda kalıcam (çocuklarımın okul ve eğitim kalitesi için mantıklı olan seçenek bu)
Şehir değiştirmek demek benim için işten ayrılmak demek en başta.
Bilmediğim bi memlekette (küçük bir şehir) iş bulma olasılığımda hayli zor olacak muhtemelen.
Bundan da ziyade çocuklar yeni bir şehre, eve, okula, hayata adım atacakları için ilk bir veya bir buçuk yıl (çocukların alışma sürecinde) çalışmamamın ve çocukların yanında olmamın daha mantıklı olduğuna karar kıldık.
Gelgelelim babaları nafakalarını sürekli aksatıyor (ki komik bi rakam zaten)
Ben şu kısımı kafamda bir türlü çözemiyorum, bağnazsam bağnazsın deyin rica ediyorum;

İkinci evliliğimi yapacağım adam çocukların maddi ve manevi tüm yükümlülüklerini üstlenmekte hazır, hatta ısrarcı hatta beni ikna etme çabalarında,
Ama ben bunun doğru olduğunu düşünmüyorum.
Ben ve çocuklarım sanki büyük yük olurmuşuz çalışmadığım dönemde diyorum.
Zaten maddi konularda biraz koyu bi insanım, 30 küsür yaşımdayım daha babamdan okul hayatım dışında kuruş para aldığımı hatırlamam.
Ben çocuklarımın biyolojik babası dururken, üvey babalarından nasıl sorumluluk beklerim?
Nasıl derim çocukların şuna ihtiyacı var, bunu alalım diye?
Bunu bana dedirtmeyecek kendi görecek düşünecek bi adam bunu biliyorum ama kazanmadığım bi parayla çocuklarıma atıyorum bi ayakkabı aldığında ben bunu nasıl kabul edicem.

Kendimi yiyip bitiriyorum,
Rica ediyorum bu durumda olan olmayan herkes bi el atsın çünkü bu durum beni evlilikten çok uzaklaştırıyor, korkutuyor.

Karşımda bir kere ucağından bucağından olsun bunu konu eden bi adam olsa kendimi dizginliyeceğim ama bana;
"babasının vereceği nafakaya ihtiyacımız yok çok şükür, verirse çocuklar adına bi hesap açar üniversite hayatları için birikim yaparız, ben kendime (kazancına) ve sana (minimalist oluşuma) çok güveniyorum biz çocuklarımızı maddi manevi kimseye muhtaç etmeden yetiştiricez inşallah" diyor.
Ağlayasım geliyor.

Çalışamadığım (iş bulmam da uzun sürebilir) dönemde ben bu düşüncelerimle nasıl baş edicem kızlar?
Lütfen bir fikir?
Genişletmek için tıkla...
karşınızdaki adam gibi adam sizi cocuklarınıza ragmen degil cocuklarınız dahil kabul ediyor...bi süre çalışmayığp düzeniniz oturunca başlar kendiniz de daha rahat edersiniz. ama bu düşünceleriniz yüzünden mutlu olabilecekken kendinizi durdurmayın... böyle adamlar umarım çogalırlar...
 
Adamı tanımıyoruz, belki hakikaten size söyledikleri gerçek. Ancak bir anne olarak kötü tarafına da bakmanız doğru olmuş. Şu an çalışıyorsunuz, aniden Eve kapanınca bu düşünceleriniz misliyle artacak. Adamın mimiklerinden bile anlam çıkarmaya başlayacaksınız. Bu kaçınılmaz. Ne kadar severse sevsin, sizin çocuklarınız var yani adam sizinle hiç başbaşa kalamayacak ve bir süre sonra bu durumdan şikayetçi olmaya bile başlayabilir. Maddi gücünüz gidince otomatikman özgüveninizde aşağı iniş olacak, bu da kaçınılmaz.

Cidden zor bir durum. Özellikle adamın çocuğunun olmaması riski arttırıyor. İşin içine girince durum bambaşka bir hal alabilir yani bunları da düşünerek kararınızı verin. Şu anki sözlere çok itibar edemiyorum ben çünkü yaşadıkça o kadar herşey şekil değiştiriyor ki..
İnşallah hakkınızda en güzeli olur..
 
dashboard .!.:
İnsan "yapmam!!" dediğini yapmadan ölmezmiş misali; şu aralar ikinci evlilik hayalleri kurmaya başladım.
İlk evliliğimde evlilik haberlerini aldığımda çevremdekilerin, "beyin bedava ne evlenmesi saçmalamayın" diyordum.
"Bi gün boşansam, erkeksizlikten burnum kuruyup düşse yine de evlenmem" demişliğim bile var.
Fakat gel gör ki; henüz burnum düşmeden bi b.ktan çıkarıp diğerine sokmak gibi planlar kuruyorum şuan.
Çünkü dünyanın en muhteşem adamına aşık oldum :KK51:

Girizgah kısmını bitirdik, şimdi açıklamalarımı dinleyin bu kısım ciddi çünkü;
Bi kaç yıl önce iki çocuklu evliliğimi bitirdim, bi düzen kurdum, ev tuttum, iş buldum, hayat erkeksiz ne güzelmiş ohh özgürlük falan derken, çalıştığım şirketin ortak bir projesi için bi adamla karşılaştım, bi kaç ay birlikte çalıştık.(üniversitede eğitimci, akademisyen)
Adam olgun, adam yakışıklı, adam sorumluluk sahibi, adam kibar, adam insan, adam karşısındakinin kadın olduğunun farkında adam gibi adam, bence.
Uzun bir süredir görüşüyorum, fikirlerini nitelikli buduğum (annem dahil) bir kaç kişiyle tanıştırdım ve çok şükür kimseden olumsuz bi yorum da almadım.
Bu derya kuzumun, müstakbel gönlümün efendisinin 10 yılı aşkın bir evliliği olmuş ve çocuğu yok.
Çocuklarımla henüz tanıştırmadım ama onlarla ilgili fikirlerini planlarını dinleyince ve cümlelerini destekleyici hareketler gördükçe içimi bi ferahlık alıyor.

Konuyu uzatmadan benim kafama çok taktığım ve düşünce gücümle aşamadığım kısma geliyorum;
Biz eğer olurda evlenirsek ben şehir değiştirmek zorunda kalıcam (çocuklarımın okul ve eğitim kalitesi için mantıklı olan seçenek bu)
Şehir değiştirmek demek benim için işten ayrılmak demek en başta.
Bilmediğim bi memlekette (küçük bir şehir) iş bulma olasılığımda hayli zor olacak muhtemelen.
Bundan da ziyade çocuklar yeni bir şehre, eve, okula, hayata adım atacakları için ilk bir veya bir buçuk yıl (çocukların alışma sürecinde) çalışmamamın ve çocukların yanında olmamın daha mantıklı olduğuna karar kıldık.
Gelgelelim babaları nafakalarını sürekli aksatıyor (ki komik bi rakam zaten)
Ben şu kısımı kafamda bir türlü çözemiyorum, bağnazsam bağnazsın deyin rica ediyorum;

İkinci evliliğimi yapacağım adam çocukların maddi ve manevi tüm yükümlülüklerini üstlenmekte hazır, hatta ısrarcı hatta beni ikna etme çabalarında,
Ama ben bunun doğru olduğunu düşünmüyorum.
Ben ve çocuklarım sanki büyük yük olurmuşuz çalışmadığım dönemde diyorum.
Zaten maddi konularda biraz koyu bi insanım, 30 küsür yaşımdayım daha babamdan okul hayatım dışında kuruş para aldığımı hatırlamam.
Ben çocuklarımın biyolojik babası dururken, üvey babalarından nasıl sorumluluk beklerim?
Nasıl derim çocukların şuna ihtiyacı var, bunu alalım diye?
Bunu bana dedirtmeyecek kendi görecek düşünecek bi adam bunu biliyorum ama kazanmadığım bi parayla çocuklarıma atıyorum bi ayakkabı aldığında ben bunu nasıl kabul edicem.

Kendimi yiyip bitiriyorum,
Rica ediyorum bu durumda olan olmayan herkes bi el atsın çünkü bu durum beni evlilikten çok uzaklaştırıyor, korkutuyor.

Karşımda bir kere ucağından bucağından olsun bunu konu eden bi adam olsa kendimi dizginliyeceğim ama bana;
"babasının vereceği nafakaya ihtiyacımız yok çok şükür, verirse çocuklar adına bi hesap açar üniversite hayatları için birikim yaparız, ben kendime (kazancına) ve sana (minimalist oluşuma) çok güveniyorum biz çocuklarımızı maddi manevi kimseye muhtaç etmeden yetiştiricez inşallah" diyor.
Ağlayasım geliyor.

Çalışamadığım (iş bulmam da uzun sürebilir) dönemde ben bu düşüncelerimle nasıl baş edicem kızlar?
Lütfen bir fikir?
Genişletmek için tıkla...

Yarının ne getireceğini kimse bilemez, hepimiz büyük umut ve hayallerle ayıla bayıla evlendik belki ama umduğumuzla bulduğumuz birbirini tutmadı çoğu zaman...

Bunu söyleyen bir kadın olsaydı, anne olmadan bile "annelik güdüsü" ne sahip olduklarından, yavrularınızı da sizi de sahiplenebilir evet derdim. Fakat erkekler bizim kadar sağduyulu değiller. Yarın "senin çocuklarına bakmak zorunda mıyım diyebilir!"

Ayrıca ben eşit olduğunuzu da düşünmüyorum, beyefendi çocuksuz, siz ise 2 çocuklu bir bayan olarak denk değilsiniz .
 
Sizi hatırladım kendine güvenen 2 çocukla eski eşe boyun eğmeden sıfırdan yeni hayata başlayan hepimizin örnek alması gereken kişilikte bi hanımsınız benim için bende sizin gibi maddi olarak eşe bile minnet etmeden yaşamalı diye düşünüyorum fakat durumunuz farklı şuan benim için sırf bu maddi paylaşımı kabul etmeme uğruna bu yaşta tekrar aşk cümleleri kurabildiğiniz bu akılda tekrar bi insanı hayatınızı paylaşacak kadar emin olabildiğiniz kişiyi kaçırmayın çocuklar büyüyecek tek kalıcaksınız kendiniziz düşünün maddi olarak nerden bilebilirsinizki 2 sene sonra hastalandı çalışamayacak duruma geldi size muhtaç duruma gelinmeyeceğini Allah korusun sağlığınız huzurunuz bozulmasın bence hayat kısa denemeye değer duygularınla hareket etmelisin gerekirse tekrar sıfırdan başlayacak güç var sizde
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Benle olan problemleri yüzünden çocuklarını cezalandıran baba..
2 3 4
Yorumlar
78
Görüntüleme
3K
AroSee
A
K
Annemin maddi durumu ve benim vicdan azabım
13 14 15
Yorumlar
293
Görüntüleme
11K
gulmevsimi
G
K
Boşanmış çocuklu bir adamla evlendim
22 23 24
Yorumlar
460
Görüntüleme
20K
escada35
escada35
gisla
Babamın hayatına karışmak
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
875
gisla
gisla
MakrokozmosileMikroKozmos
İçimdeki öfkeyi bitiremiyorum, lütfen fikir istiyorum.
5 6 7
Yorumlar
127
Görüntüleme
7K
MakrokozmosileMikroKozmos
MakrokozmosileMikroKozmos
Back
X