İnsan neden evlenir?

ilgin için teşekkür etmeyi atladım düşün artık ne kadar dalgınımmmm çokk sağol
 


çok güzel ifade etmişsin aslında. düşününce benimde mutlaka ilerleyen zamanlarda fikirlerimin değişeceğini anlıyorum. ama benim değişimden kastım aslında şu anda yaparım dediği şeyleri ilerde yapmaması. mesela ben anneme çokdüşkünüm ve evlendiğimiz zaman istediğin zaman annene gideriz diyor. (evi biraz uzak tutacağızda belkide ikna etmek için söylüyor) buna benzer şeyler yani sözünde durmaması falan :çok üzgünüm:
 
ben yapmadım evlilik ama...
yaparsamda sevdiğimin yanında olmaktan mutluluk duta--yarım..
onun kolları arasında uyumak isterim...
yanımda olup derdimi sıkıntımı sıkıntısını paylaşmak isterim...
iyisindede kötüsündede yanında olmak yanımda olmasını isterim...
o benim sevdiğim onun herseyiyle yanımda olmasını isterim....

artı bide askerden gelmesini isterim artıkkk cok özledim yaaaaaaaaaaaaa.
 
Ben seviğim insanı, ruh eşimi bulduğumu düşündüğüm için evlenmiştim. Hayatımın kalanını eşimle geçirmek, çocuk sahibi olmak, gelecek için aynı amacı gütmek, ortak planlar yapmak, birbirimize destek olmak, güzel ve kötü zamanları paylaşmak için...yaşlandığmızda yalnız kalmamak için.... Eşim benim en iyi arkadaşım, dostum, sevgilim, çocuğum... herşeyimdi. Allah nur içinde yatırsın, bigün tekrar buluşucaz bunu biliyorum!
 

canım zaman herşeyin en güzel ilacıdır sen şimdiden olayları kafana bu kadar takma olay yaşadığın zaman çözümlerini düşünsen şimdiden bu kadar yorulmazsın şu an yaşamadığın şeyleri düşünürsen yorulursun boşver sen bugünü yaşa, ALLAH inşallah düşündüğün kötü şeyleri yaşatmaz sana mutluluğu düşün mutlu yaşa:sm_cool:
 

ALLAH rahmet eylesin eşini kaybetmişsin ama anladığım kadarıyla eşin çok değerli bir insanmış arkasında böyle bir seven bırakmış ALLAH sana sabır ihsan etsin yattığı yer cennet mekan olsun
 
hıztutkunu dilerim sende yaşa bu mutluluğu ayrıca sevdiğinede hayırlı teskereler diliyorum
 
doğru insanı bulunca mutlaka evlenilmeli bence..ben eşimle çok mutluyum,kızlar aşk evliliği yapın,o zaman gözünüze eksiler daha az görünür..canım murtum,çok anlayışlıdır
ne mutlu sana mutluluğun ebedi olsun inşallah
 
:1hug: ben eşimi çok seviyorum 1,5 yıllık evliyiz inanın 1 gün ayrılmadık daha ben onun yanında olmaktan çok huzulu ve mutluyum oda aynı mutlulukta ben markete giderken bile ayrılamıyoruma.s ben sevdiğimin yanımda olmasını seviyorum sabahları ona kahvaltı hazırlamayı,akşamları uyumadan önce masaj yapmayı....
 
insan hayatına girebilecek en önemli ve büyük dostunu kazanmak için evlenir.tebrikler sen kazanmışsın canım
 
Sevdiğim insanla hayatın geri kalan kısmını her yönüyle paylaşmak ve ömrümün sonuna kadar evimde,yanımda görmek, herşeyi onunla, ortak yapmak ve beni genel anlamda mutlu edeceğine inandığım için evlendim.
 


çoooookkk teşekkür ederim içime su serptin insan bunaldığı zaman güzel şeyler duymak iyi geliyor. ne yapayım işte bu da benim yapım. zaten durup durup kendimi mutsuz edecek şeyleri bulmaya bayılıyorum. mazoşistmiyim acaba :uhm: sanırım bu korkuları birçok nişanlı kızda yaşıyordur yoksa yanlızmıyımdır dersiniz :a015::a015:
 

ALLAH mutluluğunu ve beraberliğini ebedi etsin darısı herkesin başına
 
amin zaten bu niyetle evlenmiyormuyuz. Allah kimsenin umutlarını bitirmesin ve şu kader artık uğraşma insanlarla da mutlu olsunlar...
eşini kaybeden arkadaşada Allah rahmet eylesin diyorum
 

inanarak evlenmek inandığını bulman çok güzel mutluluğun daim olsun inşallah
 

doğrusun hemen hemen hepimiz bunları yaşadığımız için ve sadece kendimize acı verdiğimiz için bugünü bugünde yaşa diyorum ya mutlu ol mutluluk hepimizin hakkı:1hug:
 
insan hayatına girebilecek en önemli ve büyük dostunu kazanmak için evlenir.tebrikler sen kazanmışsın canım

ALLAH razı olsun düşüncen için doğru ben kazandım ama eşimde kazandı herşey karşılıklı oluyor dilerimki herkes kazansın:hooray:
 
hayatın zorluklarına beraber gogus germekıcın,mutlu olmak ıcın,cocuk ıcın,sevmek ve sevılmek ıcın.ama malesef hıc te oyle olmuyor.her 100 cıftten 94u bosanıyormuss.cesaret ıster olduk.son zamanlarda.
 
‘Seninle yaşamak için geldim bu yalnız dünyaya.
Senin kollarında yaşlanmak, ruhunda kaybolmak yıllarca’
Böyle başladı ruhumun öyküsü...
Ne zaman gördüm seni?
Ne zaman baktın bana?
işte o gün bu gündür anladım.
Nasıl da gülümsermiş.
Nasıl da ‘sen de bizdensin...’ dermiş.
Nasıl da dertleri unuttururmuş meğer hayat.
Bir gün bana sevgiyi anlatsalar anlamazdım. Hatta inanmazdım.
Olmayacak kadar uzaktı bana çünkü.
Tutunamayacağım kadar uzak.
Büyüyemeyen bir gönül ve onun ardına saklanan aşk.
İçim öylesine kapalıydı, bilmeceydi.
Birbirlerine bu kadar yakın ama bir o kadar kopuk olabilir mi? Gönülle aşk...
Kopuktu benim işte.
Düğüm kaldırmaz bir kopukluk.
Yama yapılmaz bir açıklık.
Sevdasızlık her yanımdaydı.
Kaçışlar esas oğlandı.
Umut uvertür olarak bile sahne almıyordu.
Hayat ise derin bir uykuda, gözlerini kaybetmiş gibiydi, beni mi görecekti?
Ancak ne olduysa oldu, sen çıkageldin.
Poyrazı mı yoksa lodosu mu aldın ardına?
Olsa olsa ada poyrazıdır ardındaki
Zira bu kadar şiddetli bir giriş yapamazdın hayatıma.
Acımasız pike.
İlk önceleri umursamadım.
Geldiği gibi gider melankolime sığındım hemen.
Bir korku, anlaşılmaz bir kaçış, beni böyle düşünmeye sürüklüyordu.
Yoksa, sevip, doyasıya sevilmeyi hangi insan istemez.
Ben bu korkularla haşır neşir olurken sen boş durmuyor adeta ruhumun temellerini atıyormuşsun.
Anlayamadım.
Çıkagelmenin ardında, nereden geldiği belli olmayan, o derin fakat ruhumu ehlileştiren bakışlarını kilitledin gözlerimin umursamaz köşelerine. Hatta inanmaz kuytularına.
Ya kalbime verdiğin geçici olmayan hasar?
Tabela bile asmadın ‘Verdiğim geçici olmayan hasar için affet’ diye.
Her gece kalp sızlamalarıyla koyuyorum başımı yastığa. Sonra da göz kapaklarımla amansız bir mücadeleye tutuşuyorum.
Onlar diyor ki; ‘kapanmayacağım’,
Bense; ‘kapanın artık’ demekten helak oluyorum.
Nefesim beni terk etmiş, seni solur olmuş zaten.
Nefessizim.
Bedenim hareketsiz.
Dokunmalarını beklercesine mahzun.
Dilim susmuş, adından başka bir kelime yokmuşçasına.
O çok şikayetçi olduğum hayat ise bıyık altından gülümsüyor, sevimli olma çabaları içinde.
Şimdilerde bana ‘ben sana söylemiştim’ demelerde.
‘Bendensin’ derken ciddiymiş hani.
Gerçekten de ondan oldum artık.
Böyle şeylerden sürekli şikayet eden ben artık edemez durumlardayım.
Elim ayağım kesilmiş, beni terk etmişler sanki.
Beynim kalbimin oyununa gelmiş ve uzun süreli beraberlik yaşamaya başlamışlar adeta.
Sen böyle süzüldün ruhuma işte.
Ne bir haber ne de bir uyarı.
Fütursuzca geldin, sana has tavrınla.
Korkak hatta kaçışlara kapılmış ruhumu alt üst ettin.
Olsun.
Olsun ki seni yaşıyor,
Olsun ki bedenime söz geçiremiyor ruhum.
Geldin ve dedin ki;
‘Seninle yaşamak için geldim bu yalnız dünyaya.
Senin kollarında yaşlanmak, ruhunda kaybolmak yıllarca’
Tüm korkaklığıma ve kaçmalarıma karşın;
Nasıl yaşamam seninle?
Nasıl yaşlanmam?
Nasıl kaybolmam ruhunda?
Söyle nasıl...?



nasılı yok...hepsine eyvallah...
 
hayatın zorluklarına beraber gogus germekıcın,mutlu olmak ıcın,cocuk ıcın,sevmek ve sevılmek ıcın.ama malesef hıc te oyle olmuyor.her 100 cıftten 94u bosanıyormuss.cesaret ıster olduk.son zamanlarda.

her 100 kişinin 6 sı eğerki başarabiliyorsa bence umut vardır. Artık insanlar sabırsız ve tahammülsüz oldu mücadele yerine kaçmak kolayımıza geliyor,mücadeleden kaçıp ayrılanların %50 si pişman en azından benim çevremdekiler öyle ama geri dönüş zor oluyor elindeki değeri kaybettikten sonra anlıyor.hiç kimsenin cesareti ve umudu kırılmasın hayat herşeye rağmen güzel
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…