Bir kere size ilk tavsiyem Kpss tek şansınız diye düşünmeyin.Merhaba Hanımlar
Hemenn sorunuma geçiriyorum.
Ben 26 yaşındayım, üniversite mezunuyum 3 yıl oldu mezun olalı okul bittikten sonra sürekli bi uğraş içerisindeyim işkur kurslarına gittim ,kpss için dershaneye gittim son olarak bu sene evde deli gibi ders çalıştım ama aşırı kötü geçti sınav çok zordu yapamadım ☹ iş arıyorum tecrübe istiyorlar bulamıyorum. Ve hayatımda birisi var çok seviyorum onu oda beni çok seviyor güzel bi ilişkimiz var 6 aydır tanışıyoruz 3 aydırda sevgiliyiz. Kendisi elektrik elektronik mühendisi aynı üniversiteden mezunuz özel bi şirkette çalışıyor 5 bin tl maaşı var. Ona karşı kendimi inanılmaz yetersiz görüyorum çok utanıyorum işim olmadığı için ailesiyle tanışıcam yakında ama çok çekiniyorum beni istemezlerse erkek arkadaşım işim kariyerim olmadığı için beni terk ederse diye ☹☹ yanlış mı düşünüyorum kendime eziyet mi ediyorum bilmiyorum onun çevresindeki kızlar hep meslek sahibi kendimi çok kötü hissediyorum fikirleriniz nedir acaba sizler arasında ya da çevrenizde de böyle örnekler var mı ?
Yok ben maaşını fazla bulduğum için belirtmedim aksine normal bi düzeyde olduğunu belirteyim de ona göre yorumlansın diyeAbartmiyor musunuz? Sizin de mesleginiz var zaten sadece iş bulamadiniz henüz.
Sanki karsinizdaki meslek sahibi, kendiniz ilkokul mezunuymussunuz gibi yazmişsiniz.
Adami gözünüzde göklere cikartmissinizeş adayiniz tabi göklere cikarin ama kendinizi bu kadar dusurecek kadar yapmayin yahu. 5 lira aldigi maaşta çok uçuk veya ortalama ustu bisey de degil zaten.
Özelde kimin ne zaman işsiz kalacagi da hiç belli olmuyor ayrica. Onun da garanti bir durumu yok.
Arkadaş işsiz olduğu için 5bin lirayı çok sanıyor bence
Yok ben maaşını fazla bulduğum için belirtmedim aksine normal bi düzeyde olduğunu belirteyim de ona göre yorumlansın diye
Sonuçta bende üniversite mezunuyum dimi oda işsiz kalabilir her an çok haklısınız ben kpss piskolojisiyle iyice bunaldım.
Sana şöyle bir örnek vereyim içimi rahatlatır mı bilmiyorumMerhaba Hanımlar
Hemenn sorunuma geçiriyorum.
Ben 26 yaşındayım, üniversite mezunuyum 3 yıl oldu mezun olalı okul bittikten sonra sürekli bi uğraş içerisindeyim işkur kurslarına gittim ,kpss için dershaneye gittim son olarak bu sene evde deli gibi ders çalıştım ama aşırı kötü geçti sınav çok zordu yapamadım ☹ iş arıyorum tecrübe istiyorlar bulamıyorum. Ve hayatımda birisi var çok seviyorum onu oda beni çok seviyor güzel bi ilişkimiz var 6 aydır tanışıyoruz 3 aydırda sevgiliyiz. Kendisi elektrik elektronik mühendisi aynı üniversiteden mezunuz özel bi şirkette çalışıyor 5 bin tl maaşı var. Ona karşı kendimi inanılmaz yetersiz görüyorum çok utanıyorum işim olmadığı için ailesiyle tanışıcam yakında ama çok çekiniyorum beni istemezlerse erkek arkadaşım işim kariyerim olmadığı için beni terk ederse diye ☹☹ yanlış mı düşünüyorum kendime eziyet mi ediyorum bilmiyorum onun çevresindeki kızlar hep meslek sahibi kendimi çok kötü hissediyorum fikirleriniz nedir acaba sizler arasında ya da çevrenizde de böyle örnekler var mı ?
Merhaba Hanımlar
Hemenn sorunuma geçiriyorum.
Ben 26 yaşındayım, üniversite mezunuyum 3 yıl oldu mezun olalı okul bittikten sonra sürekli bi uğraş içerisindeyim işkur kurslarına gittim ,kpss için dershaneye gittim son olarak bu sene evde deli gibi ders çalıştım ama aşırı kötü geçti sınav çok zordu yapamadım ☹ iş arıyorum tecrübe istiyorlar bulamıyorum. Ve hayatımda birisi var çok seviyorum onu oda beni çok seviyor güzel bi ilişkimiz var 6 aydır tanışıyoruz 3 aydırda sevgiliyiz. Kendisi elektrik elektronik mühendisi aynı üniversiteden mezunuz özel bi şirkette çalışıyor 5 bin tl maaşı var. Ona karşı kendimi inanılmaz yetersiz görüyorum çok utanıyorum işim olmadığı için ailesiyle tanışıcam yakında ama çok çekiniyorum beni istemezlerse erkek arkadaşım işim kariyerim olmadığı için beni terk ederse diye ☹☹ yanlış mı düşünüyorum kendime eziyet mi ediyorum bilmiyorum onun çevresindeki kızlar hep meslek sahibi kendimi çok kötü hissediyorum fikirleriniz nedir acaba sizler arasında ya da çevrenizde de böyle örnekler var mı ?
Bencede çalışın. Artık tek maaşla ev geçindirmek hayal oldu maalesef. Maaşı yüksekte değil zaten sevgilinizin. Ona güvenerek evlilik yoluna girmeyin.Hayır olmadı aksine erkek arkadaşım ne olursa olsun ben seni seviyorum seninleyim diyor ama güzel bi yerde çalışmamıda istiyor biliyorum bunu aileside öyle zaten
Abimin uzun dönem issizdi kız arkadaşının çok iyi bir işi ve maaşı vardı. Kesinlikle ayrılmadı şuan iki çocukları var. Ben caliaiyodum evlenince şehir degistirdigim için ayrıldım evlendikten sonra da bulamadım şuan bi çocuğum var onu büyutunce yeniden arayışa giricem. Kendimi de hiç değersiz hissetmiyorum. Ben kendimi yeteri kadar geliştirdim şuan çalışmıyorum diye etrafımdaki kadınların hem işi hem kariyerinin olması beni hiç rahatsız etmiyo.Merhaba Hanımlar
Hemenn sorunuma geçiriyorum.
Ben 26 yaşındayım, üniversite mezunuyum 3 yıl oldu mezun olalı okul bittikten sonra sürekli bi uğraş içerisindeyim işkur kurslarına gittim ,kpss için dershaneye gittim son olarak bu sene evde deli gibi ders çalıştım ama aşırı kötü geçti sınav çok zordu yapamadım ☹ iş arıyorum tecrübe istiyorlar bulamıyorum. Ve hayatımda birisi var çok seviyorum onu oda beni çok seviyor güzel bi ilişkimiz var 6 aydır tanışıyoruz 3 aydırda sevgiliyiz. Kendisi elektrik elektronik mühendisi aynı üniversiteden mezunuz özel bi şirkette çalışıyor 5 bin tl maaşı var. Ona karşı kendimi inanılmaz yetersiz görüyorum çok utanıyorum işim olmadığı için ailesiyle tanışıcam yakında ama çok çekiniyorum beni istemezlerse erkek arkadaşım işim kariyerim olmadığı için beni terk ederse diye ☹☹ yanlış mı düşünüyorum kendime eziyet mi ediyorum bilmiyorum onun çevresindeki kızlar hep meslek sahibi kendimi çok kötü hissediyorum fikirleriniz nedir acaba sizler arasında ya da çevrenizde de böyle örnekler var mı ?
Teşekkür ederim öncelikle uzun uzun yazdığınız için ve çok faydalı şeyler söylediğiniz için önce ben merkezli olmalıyım aslında belkide çok başka şeyler yaşayacağım haklısınız kim bilir.. ufkumu açtınız gerçekten çok teşekürlerSeni çok iyi anlıyorum, çünkü aynı durumdayım. :) Benim kendi mühendisimle 2 yıl oluyor. :) Birlikteliğimizin ilk aylarındaki birkaç serbest iş dışında hiç çalışamadım. Deli gibi iş aradım, en az 50 yerle yüz yüze görüşmeye gittim. Üniversite mezunuyum, alanımda 6-7 yıllık deneyimim var, dilim var. Olmadı, olmuyor da. Bir yıl önce ailesiyle tanıştım, hala işsizim ve çok içleniyorum. Sadece ona ya da ailesine karşı da değil, kendi aileme, arkadaşlarıma, en başta da kendime karşı. İki yıldır işsiz olmayı kendime yakıştıramıyorum, yediremiyorum.
Ekonominin kötü olduğu ve gittikçe kötüye gittiği bir gerçek. Bizi en çok bu zorluyor. Donanımlı insanlar bile çok boşta kalır oldu. Çok zor biliyorum ama olumlu cevap gelmese de sürekli başvuru yapacak inadı ve gücü kendimizde bulmak lazım. İş bulana kadar başvurulara devam etmek ve bu sırada kendini geliştirmek lazım. Dil bilmiyorsan dil öğren. Biliyorsan ikincisini, üçüncüsünü öğren. Girmek istediğin işlerde hangi beceriler sana fark kazandırır onu düşün ve onları öğren.
Diğer arkadaşlar da demiş, KPSS olarak düşünme. Aklına yatan her yere başvur derim ben. Çağrı merkezine kabul edilmeyen inşaat mühendislerinin olduğu bir devirdeyiz. Çok kritik meslekler olmadığı sürece diploma bir şey kazandırmıyor, zorunluluk oldu sadece.
Girişimciliğe biraz yatkınlığın varsa kendi başına ne iş fırsatları yaratabileceğini de düşünebilirsin.
Sevgilinin yaklaşımı çok güzel, zaten böyle de olmalı. Ama bu sana çalışmayacak rahatlığı vermesin. Yarın bir gün kim birlikte kalır, kim ayrılır, evlenseniz bile kim ölür kim kalır hiç belli olmaz. Ayrıca herkes zor dönemlerden geçer. Yarın sen iş bulursun, o işsiz kalır, normal böyle şeyler. Sen kendi ayakların üzerinde duracağın formülü yarat.
Hayatın insanlara ne getirecegi belli mi? Senelerce işsiz gezen insanlar var. Hele geçtiğimiz su kritik süreçte birçok sey onceki zamandan daha zor. Calisiyor olup issizde kalabilirdiniz. Sizde meslek sahibisiniz sadece su anda calismiyorsunuz ama surekli is ilanlarina basvurarak bir is bulma ihtimaliniz var. Size de iyi gelebilir evlendiginizde evinize alismaniz, bir duzen oturtmaniz daha kolay olabilir calismadiginiz için. Şahsen ben evliligimin ilk aylarini evimde gecirmeyi isterdim.Merhaba Hanımlar
Hemenn sorunuma geçiriyorum.
Ben 26 yaşındayım, üniversite mezunuyum 3 yıl oldu mezun olalı okul bittikten sonra sürekli bi uğraş içerisindeyim işkur kurslarına gittim ,kpss için dershaneye gittim son olarak bu sene evde deli gibi ders çalıştım ama aşırı kötü geçti sınav çok zordu yapamadım ☹ iş arıyorum tecrübe istiyorlar bulamıyorum. Ve hayatımda birisi var çok seviyorum onu oda beni çok seviyor güzel bi ilişkimiz var 6 aydır tanışıyoruz 3 aydırda sevgiliyiz. Kendisi elektrik elektronik mühendisi aynı üniversiteden mezunuz özel bi şirkette çalışıyor 5 bin tl maaşı var. Ona karşı kendimi inanılmaz yetersiz görüyorum çok utanıyorum işim olmadığı için ailesiyle tanışıcam yakında ama çok çekiniyorum beni istemezlerse erkek arkadaşım işim kariyerim olmadığı için beni terk ederse diye ☹☹ yanlış mı düşünüyorum kendime eziyet mi ediyorum bilmiyorum onun çevresindeki kızlar hep meslek sahibi kendimi çok kötü hissediyorum fikirleriniz nedir acaba sizler arasında ya da çevrenizde de böyle örnekler var mı ?
Hayır olmadı ben kendi kendime komplekse giriyorum. Haklısınız önemli olan anlaşmak herkesin doğrusu kendine.Sevgilinizin size boyle hissettirdiği birşey oldu mu? Yoksa (tabirimi mazur gorun ozur dileyerek söylüyorum) sizin kompleksinizden mi kaynaklanıyor?
Iciniz rahat edecekse şöyle diyeyim, eşim avukat. Ben de öyle. Ama calismiyorum, tercih etmiyorum çalışmayı. Bu aramizda asla problem olamaz. Cunku ikimiz de eski kafaliyiz, ikimiz de erkek evi gecindirir,kadin ev isi yapar diye düşünüyoruz.
Boyle durumlarda dogru veya yanlis degil, ortak dusunce vardir. Iki taraf da ayni seyi dusunuyorsa, dogru veya yanlis olmasi tartışılmaz
Neden utanıyorsun? Tabi bir kadının ayakları üzerinde durması cok önemli ama sende böyle iyi deyip oturmuyorsun ki evde iş arıyorsun.Merhaba Hanımlar
Hemenn sorunuma geçiriyorum.
Ben 26 yaşındayım, üniversite mezunuyum 3 yıl oldu mezun olalı okul bittikten sonra sürekli bi uğraş içerisindeyim işkur kurslarına gittim ,kpss için dershaneye gittim son olarak bu sene evde deli gibi ders çalıştım ama aşırı kötü geçti sınav çok zordu yapamadım ☹ iş arıyorum tecrübe istiyorlar bulamıyorum. Ve hayatımda birisi var çok seviyorum onu oda beni çok seviyor güzel bi ilişkimiz var 6 aydır tanışıyoruz 3 aydırda sevgiliyiz. Kendisi elektrik elektronik mühendisi aynı üniversiteden mezunuz özel bi şirkette çalışıyor 5 bin tl maaşı var. Ona karşı kendimi inanılmaz yetersiz görüyorum çok utanıyorum işim olmadığı için ailesiyle tanışıcam yakında ama çok çekiniyorum beni istemezlerse erkek arkadaşım işim kariyerim olmadığı için beni terk ederse diye ☹☹ yanlış mı düşünüyorum kendime eziyet mi ediyorum bilmiyorum onun çevresindeki kızlar hep meslek sahibi kendimi çok kötü hissediyorum fikirleriniz nedir acaba sizler arasında ya da çevrenizde de böyle örnekler var mı ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?