- 19 Ocak 2011
- 13.028
- 12.860
- 298
sisinle birşeylerin polemiğine girmek değil amacım buraya bu konuyu açmaktaki amacım sonucu ne olursa olsun bana yardımı dokunabilecek yorumlar isteyen yazar isteyen yazmaz .. herkes de sağolsun
neyse her cümlenin ardından bişeyler soracaksınız eşim beni seviyorsa neden onu da seviyor bu nasıl oluyor inanın bende bilmiyorum herşey karma karısık onunla hala görüşüyorlar mı bilmiyorum zamana bıraktıp
sizlerden isteğim bana daha güçlü durabilmem için biraz da olsa destek olmanız yaşadığınız tecrübelerinizi paylaşmanız
suçlu tespiti falan yapmak değil amacım.ama şu bir gerçek erkekler kadınlar kadar güçlü değiller.en ufak bunalım,boşluk vs de sadece aldatma olarak değil yanlış olarak adlandırlıan ne varsa onlara yönelebiliyor.ve demek istediğim şu ki karşısında ki bayan da evli.bi başkasının soyadını taşırken evli bir erkekle ilişkiden çekinmiyor.Allah aşkına dürüst olun evliyken hangi bayan(ahlaklıysa tabi)bir erkeğe bakma gereği duyar.yani madem arkadaşımızın eşi bu kadına yönelmiş bari karşısındaki kadın mantıklı olsaymış.ha tabi ki şunu savunmuyorum.ne olursa olsun bi başkasına bakmasını kabullenmek çok zor ama.empati kurarak da mantık yürütürüm.iş cinsellik boyutunda değilse ve karşısındaki adam eşi pişmansa bi şans verilebilir diye düşünüyorum.
eşim mecburen il dışında bir işe gitti ha işsiz bir süre daha bekleyebilirdi belki ama böyle bir süreçte işsiz olmak onun için daha da zor..
karşıdaki kadına kızsam da muhatap olmadım asla olmam da işim olmaz onunla....
yorumlarınız için teşekkür ederim belki bende kabullenme aşamasındayım şu an eşim gitti ama ağlayıp sızlamıyorum düşünüyorum sadece kendime zaman ayırıp çocuğumla ilgilenip öncelikle kendimi toparlamayı düşünüyorum
zaman ne getirir ne gösterir bilinmez yorumlarınız için teşekkür ederim her yorum farklı bir bakış açısı getiriyor sağolun
hepinize hak veriyorum arkadaslar ama şu aciz kelimesini kabul edemem.. şu anda eşime yalvarmıyorum gitti aramadım dahi kadın başka şehirde aynı şehirde değildi zaten... eşimde şimdi başka şehirde iş buldu gitti uzak kalmak bana da iyi geldi aslında düşünmeye fırsat buldum.. bol bol daha çok az oldu ama düşünüyorum herşeyi. aramıyorum yalvarmıyorum artık yapmayacağımda ...
durumu tam anlatmam için buraya saatlerce yazmam lazım :) bilmiyorum beni seçmesini beklemekte falan değilim elbette döndüm derse kollarımı açmıycam benim de şartlarım koşullarım olacak ama hayırlısı bakalım zamana bıraktım sadece
evet itiraf ediyorum ben aldatıldım ....
doğuma az bir süre kala eşim mutsuz olduğunu ve boşanmak istediğini söyledi. çok mücadele verdim 1 senedir
çünkü ben eşimi çok seviyorummmm neler yaşandı bir kaç defa bıraktı gitti ama geri döndü insanın evladı da olunca daha bir zor oluyor ayrılmak .. bağrıma taş basarım diyemiyorsun. eşimin bir kadınla ilişkisi olduğunu da biliyorum kadın evli .. eşime kalırsa bizde iletişim problemi vardı başka başka problemler ama bence her evde olandan çok daha azdı herşey.. benim eşimin ailesiyle ya da başka türlü problemlerim olmadı hiç maddi manevi açıdan... şimdi ne yapmalıyım bilmiyor dışarda uzaklarda bir iş buldu ve gidiyor aklımda hep aynı soru ne olacak ben şimdi ne yapacağım ama şöyle bir karar aldım bırakacağım gitsin istiyorsa ama kararı o alsın o ne istiyorsa o olsun. çünkü ben ne istediğimi biliyorum ben yuvam yıkılmasın yavrum mutlu bir yuvada büyüsün istiyorum. muhtaç değilim iyi bir işim ve sonuna kadar arkamda olan ailem var.
yaşadığım acıyı içimdeki sızımı anlatsam geçen günleri içimdeki büyüyen o boğazıma düğümlenen cümleler gözüme yığılan yaşlar veeee
minicik yavrumun o güzel nefesi veeeeeee ona (eşime) olan bitmek tükenmek bilmeyen sevgimmm
sizlerden isteğim bana varsa tecrübelerinizi varsa önerilerinizi bundan sonra ayrılırsam beni neler bekleyecek ne yaşarım nasıl mutlu edebilirim kuzumu ve belki de düzelip yoluna girer mi herşey ?????
şimdiden tüm yorumlarınız için sağolun Allah razı olsun
asude_bahar arkadaşımız bence çok yerli yerinde ve ısrarlı tespitler yapmış.. Ben gücenir devam etmezdim belki.. asude_bahar'ın üslubundan ziyade, şu an içinde bulunduğunuz naif durum nedeniyle, olumlu eleştirileri göremiyorsunuz, çünkü gerçekten üzücü bir durum bu.. Allah kimseye yaşatmasın..
Eşinizin size olan sevgisinin sadece perdelendiğini kabul edebiliriz şu an.. Çünkü onun kadar kuvvetli olmayan ve fakat heyecan/aksiyon yönünden sevgiden daha kuvvetli olan bir duygu içerisinde kalmış olabilir.. bu da "tutku"... aşk da değil... Zamanında sizden boşanmak istemesi ve şu an bunu dillendirmiyor olması, içinde ki duyguların bir nebze köreldiğini gösteriyor (o bayana karşı) Sizde neyi eksik görüyor eşiniz? bu eksiklik devam ederse, kendince "ruh eşi", aslında başka bir "heyecan" arayışına devam edecektir...
Size karşı duyduğu sevginin başka bir şeye dönüşmesine müsaade etmemelisiniz.. Bilinç altı bunu kabul etmemeli eşinizin (merhamet, çocuğumun anası, en yakın arkadaşım) vs. gibi sebeplerle devam ettiğine inanmamalı...
Yakın zamanda bir arkadaşa daha yazmıştım..
Kendinizde bir şeyi değiştirin.. Değişin görüntü olarak.. Alışkanlıklarınızı da değiştirin (inanın çok kolay.. Referans olarak kuvvetli bir değişikliği almanız yeterli.. alışkanlıklarda değişiyor.. Misal; haftada iki gün yogaya başlayın.. İçerisine girdiğiniz sosyal çevre; konuşma alışkanlıklarınızdan bazı marka alışkanlıklarınıza kadar bile sizi değiştirmeye başlayacaktır)
Karakterinizi de, "evladım için" karakterinden ayrıştırın hemen... Eminim bunu bir çok kez eşinize söylediniz... Şu anaç rolden sıyrılın.. İş arkadaşlarınızla dışarı çıkın, yemeğe... Hatta eşiniz uzakta ki işinden evine dinlenmeye geldiğinde "benim bir programım vardı bu akşam... istersen kalabilirim ama" gibi yarım ağızla bir olta atın..
Bir şeyi kaybetmişseniz.. zaten kaybetmişsinizdir.. Sadece merhamet duyulduğu için o evde kalmayın...
Size acımasına müsaade etmeyin...
Bir değişin bakalım... Kesinlikle görüntü olarak da.. sadece saç boyası değil.. ben olsam silikon taktırırım.. =)
Bir de böyle bakın bence...
Erkekler çocuk oyunlarında bile.. yani ufaklarken.. oyuncak arabalarını çok zor paylaşırlar... eskiyse... ışıltısını kaybettiyse... belki... yenisi gelene kadar idare ederler... Ama yine de koleksiyonlarının bu nadide parçasını başka bir erkek çocuğu eline alıp dikkatle inceleyip "woow bu benim olabilir mi?" dediğinde.. yine ilgisini o emektar'a kaydırırlar... İlgi devam ettiği sürece, ve rekabet edilebilirliliği varsa... geçerliliği vardır... kaybetmek istemezler...
Siz yine de en iyisini bilirsiniz,
Selamlar,
kadınla ilişkileri devam etmiyor diye biliyorum... bu süreçte ben ağlayan gözlerimle bana olan saygısını yitirdim sanırım.. bahane değil ama inanın hamilelik lohusalık minicik bir bebeğe adapte olma sürecinde insan bunlarla karşılaşınca sıkışıp kalıyor... çünkü bebek gibi oluyorsunuz sizde ilgi ve sevgi bekliyorsunuz.. bu süreçte eşim istese benden ayrılabilirdi dedim ya oda ne yaptığını ve ne yapacağını bilmez bir halde... kadınla sadece dostça dertleşiyorlarmış konuşuyorlarmış öyle dedi buna inanmasam da ....
yorumlara kızmıyorum ama cümlelerin dozu biraz ağır oldu zaman zaman buna sizde hak verin lütfen aciz değilsiniz çaresiz değilsiniz ama birden tüm hayalleriniz yıkılıyor kucağınızda minicik bir bebek ilk kelimesi "baba"...
karman çorman yazıyorum affedin :)
teşekkür ederim haklısınız bende zaten bir spor arayışı içerisindeyimm... daha önce bir psikologla da görüştüğümde bana evliliğin bazen eskisinden çok daha iyi olabileceği bazende yıkılabileceğini söylemişti senelerdir yptıkları çalışmalarda bu durumları hep gözlemlemiş.. ama öncelikle kendime sosyal bir ortam yaratmam konusunda telkinde bulunmuştu bende bir spor dalı arıyorum araştırıyorum şehirde.. hamilelikten sonra epey bir kilo verdim ama biraz daha vermem gerekli en azından kilolardan kurtulurum.
teşekkürler
kadnın kocası da biliyor ama buluşmalardan falan haberdar değil bende haberdar etmek istemedim... çocukları var ben buna sebep olamam bunun vebalini alamam onların hayatları da beni ilgilendirmez hiç ilgilenmiyorum
evet itiraf ediyorum ben aldatıldım ....
doğuma az bir süre kala eşim mutsuz olduğunu ve boşanmak istediğini söyledi. çok mücadele verdim 1 senedir
çünkü ben eşimi çok seviyorummmm neler yaşandı bir kaç defa bıraktı gitti ama geri döndü insanın evladı da olunca daha bir zor oluyor ayrılmak .. bağrıma taş basarım diyemiyorsun. eşimin bir kadınla ilişkisi olduğunu da biliyorum kadın evli .. eşime kalırsa bizde iletişim problemi vardı başka başka problemler ama bence her evde olandan çok daha azdı herşey.. benim eşimin ailesiyle ya da başka türlü problemlerim olmadı hiç maddi manevi açıdan... şimdi ne yapmalıyım bilmiyor dışarda uzaklarda bir iş buldu ve gidiyor aklımda hep aynı soru ne olacak ben şimdi ne yapacağım ama şöyle bir karar aldım bırakacağım gitsin istiyorsa ama kararı o alsın o ne istiyorsa o olsun. çünkü ben ne istediğimi biliyorum ben yuvam yıkılmasın yavrum mutlu bir yuvada büyüsün istiyorum. muhtaç değilim iyi bir işim ve sonuna kadar arkamda olan ailem var.
yaşadığım acıyı içimdeki sızımı anlatsam geçen günleri içimdeki büyüyen o boğazıma düğümlenen cümleler gözüme yığılan yaşlar veeee
minicik yavrumun o güzel nefesi veeeeeee ona (eşime) olan bitmek tükenmek bilmeyen sevgimmm
sizlerden isteğim bana varsa tecrübelerinizi varsa önerilerinizi bundan sonra ayrılırsam beni neler bekleyecek ne yaşarım nasıl mutlu edebilirim kuzumu ve belki de düzelip yoluna girer mi herşey ?????
şimdiden tüm yorumlarınız için sağolun Allah razı olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?