Kader insana göre yazılır. Yani Allah sizi bildiği için kaderi de size göre yazıyor.
Neden gergindi biliyor musun? O da tatil yapmak istiyor ve babasının saçmaladığının o da farkında. Babası olduğu için de ona karşı çıkmış olmanın suçluluk hissi içinde gerginliğe sebep oldu. İçinde hep bir çatışma oluyor böyle insanların. Çünkü artık o ilerlemiş, başka bir hayat olduğunun farkında ve yaşamak istediği de o ama sürekli eteğinden çekiştiren bir geçmişi var. Seviyor da anne babasını. Kim sevmez ki? Onu da rahatlatmalısın bence. Bu kadar suçluluk duymasına da gerek yok. O onların değer yargıları ve yaşamıydı. Şimdi sizin devriniz. Şimdi sizin yaşamınızı yaşayın. Kendi istediğiniz bir biçimde. Ailesini de kırmadan üzmeden saygınızı da eksik etmeden davranırsanız ,yeri geldiğinde köy yaşamının da sempatik yönleri olduğunu görürsünüz. Niyetiniz bu sizi seven değer veren eşle geçinmekse olumsuzu görmeyin olumluyu övün. Eşinizin de üstüne gitmeyin. Onu kabul ettiğinizi ve mutlu olduğunuzu hissederse o da rahatlar. Emin olun sizin yaşadığınızdan çok daha ağırını içinde yaşıyordur. Çünkü ailesi onlar. Vefasızlık eden nankör bir evlat olmayı öyle görünmeyi de istemez. Karakterli bir eşiniz varmış ki sizin tavırlarınıza rağmen ailesine sırtını dönmemiş aranızda dengeyi bulmaya çalışmış. Sarılın eşinize ve takılmayın bunlara lütfenGittik o tatile eşim bi kaç gün gergindi. Eşim iki üniversite mezunu ve en başından okulu hep dışarda okumuş. Beni baya elestirdiler ama eşim bile bazen benimle dertleşir bu konuda. Galiba en büyük skinti benim bunda takılıp kalmam. Dediğiniz gibı.
Sehirli biryle evlenseydiniz ne olacakti mesela.
Sirf meraktan soruyorum koylu olmalari neden sorun
Siz saraydamı dogdunuz ? Köylü diye yadırgıyorsunuz onlarda insan değilmi bence o küçük gördüğünüz aile size fazla !Şimdi uzun uzun yazmak için doğru zaman. Buraya böyle bir konu açmazdım normalde çünkü bu yazacaklarımı kendime bile alçak sesle itiraf ediyorum. Konu şu ki evlilik. Ben 4 sene me girecek evlenelim. Ama ilk günden hep bir pişmanlık ama öyle ki mutluluk da var. Yani çok saçma kendimle çatışmaktan yoruldum artık. Eşimle aynı hastanede calisiyorduk tanıştık sevgili olduk. Evlilik sürecimi yemin ediyorum pek hatırlamıyorum. Ya dışardan bakınca o kadar saçma ki ama düşünüyorum niye evlendim anlam vere mi yoRum. İlk yikilisim ailesini görünce oldu. Bizim yaşantımızda o kadar uzak bir hayatı vardı ki. Köyde yaşıyorlar. Şimdi hemen saldırısa geçmeyin lutfen belirttiğim gibi benim yaşamım dan çok uzak. Ve ben bunu kabullenemedim. Ama evlendim de. Zaten geri dönüşü olmayan yola burda girdim. Mutluyken çok mutluyum skinti yok çok da güzel zamanlarımız geçti. Ama en ufak bir kavgada hatada hemen başa sarıyorum niye evlendim bana göre değil bu isler ailesi bana çok ters ben bunlarla görüşmek istemiyorum kendimi de çevremi de yedim bitirdim. Çocuğum var ve eşim muhtesem bir baba çokta iyi bir eş. Beni kırmamak için uğraşır isteklerimi yapmaya çalışır. Elbette onunda sevmediğim yanları var ama asla katlanilmaz şeyler değil. Ama ben ailesini benimsiyemi yorum konuşmak istemiyorum onlarla bir yerde yurumek bile istemiyorum. Ki çok kötü birsey ama onlardan utanıyorum. Bunu söylediğim için kendimden de. Ama bazı şeylere gönlüme razı edemiyorum. Boşanmayi o kadar çok düşündüm ki ama her halukarda mutlu olmayacam biliyorum. Bazen Allaha yalvariyorum bunlar bir rüya olsun ve 5 sene öncesine döneyim diye. Çünkü bu olayın benim için başka çözümü yok. Ne yaparsam yapayım bu ikilemden kurtulamıyorum eşimi sevip sevmedigimi bile anlayamıyorum artık.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?