Kafasızım ben

Yorumdaki gibi ayrılmam kendime yakistiramam. Ama kendime bir zemin hazırlıyorum. Sadece kafami aydınlatmaya çalışıyorum. Hayatta hiç birşeyi bıçak gibi kesip atmadım. Kimseyle de kötü sözlerle ayrılmadım. Yapabileceğim en kötü şey zaten onu bensiz bırakmak. Ötesine ihtiyaç duymam
Yorumda ki gibi ayrılmaniza gerek yok bence de.
Ama ben sizin ayrılacağınizı düşünmüyorum.

2 ayla da alakası yok, sevgiliniz için beni çok seviyor, çok değer veriyor, fikirlerini önemsemiyor, beni incitmekten çekiniyor diye ne zaman söylediniz emin olarak?

Bazı şeyler çok açıktır ama insan görmek kabullenmek istemiyor demek ki. Zamanını bekliyorum, kendimi hazırlıyorum vakit kazanmak belki düzelir diye umut etmekten geliyor.
 
Yorumda ki gibi ayrılmaniza gerek yok bence de.
Ama ben sizin ayrılacağınizı düşünmüyorum.

2 ayla da alakası yok, sevgiliniz için beni çok seviyor, çok değer veriyor, fikirlerini önemsemiyor, beni incitmekten çekiniyor diye ne zaman söylediniz emin olarak?

Bazı şeyler çok açıktır ama insan görmek kabullenmek istemiyor demek ki. Zamanını bekliyorum, kendimi hazırlıyorum vakit kazanmak belki düzelir diye umut etmekten geliyor.
Haklısınız. Ama gün geçtikçe o umutta eksiliyor. Bundan 2 ay önce çok sevip çok değer verdiğini söyleyebilirdim. Hala sevdiğini düşünüyorum ama eskisi gibi olduğunu hissedemiyorum.
 
Üstteki yoruma katılmakla birlikte size şunu da söylemek istiyorum, siz ondan ayrılmaya hazırlanırken o sizden ayrılırsa daha fazla yıkılacaksınız çünkü üstüne bir de terk edilme psikolojisine gireceksiniz.
Arkadaşım geçen sene terk etmeye hazırlandığı sevgilisi tarafından pat diye terk edilince aylarca aşk acısı çekti. İnsan psikolojisi çok tuhaf.
O yüzden siz bence kendi elinizle kendinize yapıyorsunuz. Elbette umut besliyorsunuz beslemeseniz zaten 1 dakika durmazsınız ama bu yargılanır bir şey değil kim olsa düzelmesini umut eder bunu ister çok doğal yani.
Ama sizin sorununuz bence 2 aylık falan değil. Siz de biliyorsunuz ama savunma mekanizması geliştiriyorsunuz nereden biliyorum aynı yaştayız aynı şeyleri yaşadım hemen hemen sizinle. Bir insan, karşısındaki dostu veya sevgilisi olsun ona değer veriyorsa onun için emek verir.
Siz buraya kendiniz yazıyorsunuz, çalışmıyor çabalamıyor üstüne işsizim üstüne gelme diyor vakit ayırmıyor diye. Yani yaptıklarıyla söyledikleri size mantıklı geliyor mu mesela şu an tatildeymiş? Hem de koronada ? Çok sorumsuz bir insan gibi görünüyor 3. Bir göz ile.
Gerçekten bu insanla evlenip, çocuk sahibi olup uzun bir evlilik hayatı geçirebileceğinize inanabiliyor musunuz? Daha ilişkinin sorumluluğunu alıp, ayağa kalkıp bir şeyler yapamıyor. İnanın kendinizi yıprattığınıza değmeyecek. 3 sene sonra ah boş yere en güzel yıllarımda üzüldüm diyeceksiniz.
Elbette karar vermesi çok güç, umarım yakın zamanda o gücü bulursunuz.
 
Merhaba.ben de eskiden senin gibiydim 26 yaşımdayım.bagımlılık vardı ben de de.
Acı çektiğim halde bırakamıyordum.
Uzun süre olmuş bağlamışsın.
Ama şöyle hep kendine telkin et.
Ne kadar süre böyle gidecek.
Evlensen daha kötü olacak.sürekli üzüleceksin acı çekeceksin.
Belli ki çok sosyal ve vurdumduymaz birisi.
Karakterleriniz de farklı sanırım.
Çok zor kopman ama inan hayatta öyle acılar var ki
Değmiyor bi insana acı çekmek
Sen bunu iyi düşün.kangrenli yerden kes
 
Merhaba.ben de eskiden senin gibiydim 26 yaşımdayım.bagımlılık vardı ben de de.
Acı çektiğim halde bırakamıyordum.
Uzun süre olmuş bağlamışsın.
Ama şöyle hep kendine telkin et.
Ne kadar süre böyle gidecek.
Evlensen daha kötü olacak.sürekli üzüleceksin acı çekeceksin.
Belli ki çok sosyal ve vurdumduymaz birisi.
Karakterleriniz de farklı sanırım.
Çok zor kopman ama inan hayatta öyle acılar var ki
Değmiyor bi insana acı çekmek
Sen bunu iyi düşün.kangrenli yerden kes
Merhaba. Mesajınız için çok teşekkür ederim.
Aksine sosyal biri sayılmaz ben daha sosyal bir insanım. Hemen kabuğuna çekilir iletişimi keser eğer aramızda tartışma veya kavga yaşanmışsa.. şimdiye dek hep ben adım attım diyebilirim ve alıştırdım onu bu duruma. O yüzden artik hep benden beklemeye başladı. Ben ona çok yüz vermiş oldum. Özür dilemeyen alttan almayan biri oldu seneler geçince.
Farkındayım herşeyin ama karar vermek çok zor. Ama artık onsuz yaşamak imkansız yaşayamam gibi düşünmüyorum. Ki benim hatalarımdan biri de ben ona bunu çokça hissettirdim
 
Ayrılamama nedeninizin sevgilinizi çok sevdiğiniz ya da uzun ilişki olmasindan ziyade sanki ayrılık olayını yapamayışınızdan kaynaklı. Yani karşınızda bu kadar sevmediğiniz başka biri olsaydı ondan ayrılmakta da yine bu kadar zorlanacaktınız hissini aldım. Geçmişte de insanlardan ayrılırken zorluk yaşıyor muydunuz? Elbette insanlar ayrılırken zorluk yaşar ama nasıl desem bazı insanlar çok sevmese bile, hatta ayrılmak istese bile ayrılamaz.
 
kaçan kovalanıyor. şuan evliyim ama mesela aramızda bir tartışma oluyor. ben alttan alıp sarılmaya öpmeye kalksam kesinlikle trip atıyor, konuşmuyor, naz yapıyor erkek adam. ama ben konuşmazsam o üstüme düşüyor kendi gelip konuşuyor. cidden bu böyle. bazen sabredemeyip kendim konuşuyorum da bir o kadar nazına katlanıyorum. 2.taktik daha iyi yani :)
 
Ayrılamama nedeninizin sevgilinizi çok sevdiğiniz ya da uzun ilişki olmasindan ziyade sanki ayrılık olayını yapamayışınızdan kaynaklı. Yani karşınızda bu kadar sevmediğiniz başka biri olsaydı ondan ayrılmakta da yine bu kadar zorlanacaktınız hissini aldım. Geçmişte de insanlardan ayrılırken zorluk yaşıyor muydunuz? Elbette insanlar ayrılırken zorluk yaşar ama nasıl desem bazı insanlar çok sevmese bile, hatta ayrılmak istese bile ayrılamaz.
Evet benim için ayrılmak başlı başına çok zor bir eylem. Üzerine sevgi eklenince bin kat daha zorlaşıyor. Şuan burada konuşunca ayrılmak daha doğru gibi geliyor hissediyorum. Ama bunu faaliyete dökmeye gelince gözyaşlarımı tutamıyorum, ciğerlerimi söküyorlar sanki. Durumu dramatize etmesem bunu becerebilsem belki de şuan vazgeçilmez gibi olan ben olurdum.
Çok ama çok yanlış bir ilişkim oldu 1 yıl süren. Kendisi şerefsizin biriydi ondan ayrılmak bile çok zordu.
 
Evet benim için ayrılmak başlı başına çok zor bir eylem. Üzerine sevgi eklenince bin kat daha zorlaşıyor. Şuan burada konuşunca ayrılmak daha doğru gibi geliyor hissediyorum. Ama bunu faaliyete dökmeye gelince gözyaşlarımı tutamıyorum, ciğerlerimi söküyorlar sanki. Durumu dramatize etmesem bunu becerebilsem belki de şuan vazgeçilmez gibi olan ben olurdum.
Çok ama çok yanlış bir ilişkim oldu 1 yıl süren. Kendisi şerefsizin biriydi ondan ayrılmak bile çok zordu.
Sizi çok iyi anlıyorum. Çok seviyor olabilirsiniz ama ayrilik eylemi sizi zorluyor. Hani maddeye bağımlı insanlar olur ya bu da bir çeşit insan bağımlılığı gibi. Çocukluktan kalma mukemmelliyetcilik, onaylanma, kabullenme, kendini kabul ettirme gibi isteğiniz mi var ya da başka bir sorun mu bilmiyorum. Tabii psikolog vs değilim bu yüzden yanlış da yorumluyor olabilirim. Ama hem kendimden hem okuduklarimdan yola çıkarak böyle hissettim yazdiklarinizdan.Ama hem şimdi için hem geçmiş için imkanınız varsa mutlaka yardım alın. Belli ki içinizde kapanmamış geçmişten kalan bir yara var.
 
Eğer sert konuşabileceğine, masadan erimiş ve el ele kalkmayacağına inanıyorsan git konuş. Bunu şu yüzden söylüyorum, ben kendim yapamıyorum mesela yüzünü görünce sevgi merhamet şefkat aşk bisürü şey hissediyorum tüm gardımı indiriyorum ve haliyle değersizleşiyorum, önemsiz oluyor tüm tavırların, ciddiyetini yitiriyor. Bu yüzden söyledim.
Bi süre daha uzatayım diyorum. Yanı ayrılık kararını söylemeyi. Çünkü şuan hiç hazır değilim durumu ancak yeni yeni farkedebiliyorum
 
Ben böyle ayrılamam. Kafamda bitirdikten sonra kısa bir görüşme ile yüzüne artık devam etmek istemedigimi söylerim. Ben hiç bir kapıyı çarparak çıkmadım. Ona yapabileceğim en büyük kötülük hayatından çıkmak olur.
siz bilirsiniz, adam sizi 2. plan degil cok geriye atiyor. boyle bi adama her sey mustehak resmen eziyor sizi. ayrilin o zaman neden vakit kaybediyorsunuz ki?
 
evet kaçan kovalanır kesinlikle ama bu adamdan kaçmaya da değer mi?
ilişkide karşılıklı kaybetme korkusu yoksa zaman da emekte harcamaya değmez.
bu kadar ruhunuzu, aklınızı yoracağınız bir ilişki yerine emin olun gözünüzün arkada kalmayacağı, hesapsız sevilip sevileceğiniz ilişkiler yaşayabilirsiniz.
Herkes sevgiliniz gibi değil. Kendinize değer verin ve sizi hak eden insanlara şans tanıyın. her şeyden önce siz bu şansı hak ediyorsunuz.
Sevgi, emek, zaman vs diye dramatize etme eğilimine girerseniz de şunu hatırlayın lütfen insanlar 40 senelik evliliklerini bitiriyorlar ve orda sizinkinden daha çok emek ve zaman var.
Güçlü olun. Bir ilişkiyi bitirmek dünyanın sonu değil. Bunu o değil de siz yaparsanız hem özgüveniniz artacak hem de inanın daha mutlu ve güçlü hissedeceksiniz.
Bitmiş bir ilişkiyi süründürmeye gerek yok bence.
 
Evet. Cok haklisiniz. Ama bilmiyorum ki kendimi sevmeyi. En çok kendime değer vermeyi. En çok kendim için yaşamayı. Bunların hiç birini bilmiyorum ben. Hayatım boyunca önceliğim hep başkaları oldu
esas sorun bu işte, sevgilin değil. bunu halledince zaten insanların sana değer vermesi de artacak, sevgilinin tavrı değişecek ya da sana değer veren biri hayatına girecek.
bu aşk acısı konusuna da kendimden yola çıkarak şöyle diyeyim. eskiden ben de kovalayan sevgilim kaçan konuma gelmişti. sonunda da ayrıldık. ben de çok duygusalımdır ağlama krizlerine girdim. sonra kafamı nasıl dağıtabilirim diye düşündüm. vaktim az olmasına rağmen her gün yürüyüşe çıktım. ordaki kedileri sevdim. sevdiğim filmleri izledim. sonra da ders çalışmam gerekiyordu o dönem ders programı yaptım. bunlar arasından en iyi gelen açık havada yürüyüş ve kedilerdi. bu süreçte de eski sevgilim baktı kovalamayı bıraktım, o sürekli bahane bulup yazmaya başladı. ben artık bitti diye düşündüğüm için o yazsa da öylesine bi arkadaşla konuşuyor gibi peşinde koşmayan o kadar önemsemeyen ama arkadaşça cevaplar verdim. geri barışmak isteyen o oldu bu sefer. Ama tabi her şeyin sonu böyle olacak diye bir şey yok bazen erkekler o kadar umursamaz bir noktaya geliyor ki dönüşü olmuyor napsan sallamıyor; o zaman zaten tamamen kestirip atmak en iyisi. başka bir yorumda arkadaşın dediği gibi değer görmediğin ilişkide bu değersizlik içine işliyor, bir süre sonra özgüvenini tamamen zedeliyor. bu sefer daha da bağımlı hale geliyor insan
 
Bi süre daha uzatayım diyorum. Yanı ayrılık kararını söylemeyi. Çünkü şuan hiç hazır değilim durumu ancak yeni yeni farkedebiliyorum
Tamam ozaman hiç kendine yüklenme. Erkekler hiçbir zaman ayrılık kararını söylemeye hatta ayrılmaya bile tenezzül etmiyorlar, aramayıp sormayıp aldatıyorlar mesela. Biz neden böyle yapmayalım ki? Alemin dürüstü biz miyiz :D
 
Sen ayrılamazsın bu durumu da duzeltemezsın kurban psikolojisindesin. Keşke yapsaydım önce ben ayrılsaydım diye dızlerını döversin ne zaman bılıyor musun? Aldatılınca.
 
Selam herkese
Bitmek üzere diyebileceğim bir ilişkim var. Şuan sallantıda diyebilirim.
Aramız bozuk o yüzden fazla iletişime geçmiyoruz.
Arkadaşlar ben aptalım. Ve benim gözümü açmanız için yazıyorum.
Her akşam ağlama krizleri geçiriyorum. Karşımdaki bulunmaz hint kumaşı gibi davranıyorum. O kadar pohpohladım ki adam sanırım beni cepte saniyor.
Konuşalım diyorum oyuna çağırdılar oyun oynayacağım diyor, şuan arkadaşının yanında başka bir şehire kafa dağıtmaya gitti. 1 haftadır orada ve aramız bozuk diye iletişim kurmuyor. Günaydın nasılsın ve iyi geceler üzerine kurulu bir iletişimimiz var.
Bugün konuşalım diye yazdım arkadaşımla konuşuyoruz sonra müsait olunca konuşalım dedi ve ben yine kendi kendime tribe girip ağlama krizine girdim. Aman banane deyip telefonu kenara atamıyorum.
Ben değerliyim ondan daha değerliyim. Biri yanacaksa o beni kaybettiğine yansin diyorum ama icraatte salya sümük bi haldeyim. Yaşım da küçük değil 27.
Benim gözümü açın lütfen. Bu ilişki bitmeyecekse bile benim onu bulunmaz hint kumaşı gibi gördüğüm için bitecek.
Şuan seviyorum ve tamamen ayrılık kararı veremiyorum ama karşımdaki devam etsin diye çabalamıyor. En azından bu kötü süreci tersine çevirmek istiyorum. Kaçan kovalanır mı gerçekten ? Aşırı duygusal bir insanım hemen gözüm dolar en ufak şeyde. O yüzden dirayetli durmam gerekiyor.
Bana yol gösterin lütfen. Değerli olduğumu biliyorum ama buna uygun davranamıyorum
Ilişki 5 yıllık
Engelle gitsin aradığında ulaşamasın ayrıl kurtul o yok bu bulmuş.
 
Tamam ozaman hiç kendine yüklenme. Erkekler hiçbir zaman ayrılık kararını söylemeye hatta ayrılmaya bile tenezzül etmiyorlar, aramayıp sormayıp aldatıyorlar mesela. Biz neden böyle yapmayalım ki? Alemin dürüstü biz miyiz :KK70:
Şuanda da onun için zaten bitmiş gibi veya kafami dinleyim dirdirini çekmeyeyim diyor. Bilemiyorum. Yanı bakınca onun tarafından benim adıma da çok olumlu bi tablo olmasa gerek
 
O yok bu bulmuş derken ne demek istediniz anlayamadım. Birini mi bulmuş diyorsunuz
Klavyeden yanlış olmuş, o yolunu bulmuş kuzum tamam sen abartmış olabilirsin ama yinede bu derece saygısızca konuşması ne haddine hem de arkadaşlarının yaninda
 
Back
X