çok geçmiş olsun.....bende 3 ay önce 5 aylık bebeğimi kalbi durduğu için kaybettim,2.gebeliğimdi,bir de kimyasal gebeliğim olmuştu,doktorlar onu saymıyor artık 2.kaybın diyorlar......bu sefer bende iğne kullanmıştım 45 gün hep yatmıştım,ikili testim kötü çıktığı için amniyosentez yaptırmıştım,sürekli stres yaşadım senin anlayacağın ve amniyosentez sonucu temiz çıktı tam rahat bir döneme giriyoruz derken kızımın kalbinin durduğunu öğrendik,sebep mi???sebep yok..herşey temiz..........belki kalp hastasıydı dediler onuda 23.haftadan önce göremezdik dediler.....şimdi doğum için gün sayıyor olacaktım.....kader,kısmet........Allah'ın takdiri.......unutmak mı ASLA........ama umutla devam edeceğim yoluma......şimdi yeni ve sağlıklı bir gebelik için dua ediyorum Allah'a....tüm isteyenler için ve kendim için......sende korkma tamam mı???her gebelik farklı olur dedi benim doktorum bunu unutma.......çivi çiviyi sökermiş........aramıza hoşgeldina.s.........güzel günlerimizide paylaşmak dileğiyle......
mrb ben 6+4 üm 3 düşüğüm 1 erken doğumum oldu şimdiki doktorum düşmemesi için iğne ve sulandırıcı iğne verdi gerçekten işe yaradı kanamam durdu aslında doktorum test yapmadı pıhtılaşma için ama ilaçlar iyi geldi inş bu sefer olucak allah büyük olmasada vardır bi bildiği hayırlısı
ben varım canım tabii kanamam bitince başlarım eğer sen tutacaksan hesabı bana 250 yazabilirsin
canım çok geçmiş olsun.kaç yaşındasın.ve kaç yıllık evlisin.bütün bunlar kaç yıl içinde oldu.ben de iki tane kimyasal gebelik yaşadım.şimdi kanda pıhtılaşma souçlarını bekliyorus.
günaydın pıhtılı millet
kimsecikler yok bu sabah
hani nerde halay ekibiiii
:teytey: :teytey: :teytey:
merak etme bende de aynı durum var geçer elbet bu gariplik sositosositoteşekkür ederim canım,31 yaşındayım az kaldı Haziranda bitiyor 31 ve 5,5 yıllık evliyim,2007 anembriyonik gebelik ve kürtaj,2008 kimyasal gebelik hatta şimdi ona gebelik bile demiyorlar 5 gün adetim gecikmiş ama test pozitif çıkmıştı ve 2009 da son gebeliğim ve normal doğum,bu gebeliğimde pıhtılaşma anlaşıldı,test yapılmadan iğne kullanmaya başladım,sonra testler yapıldı..........ama tedavisi var korkulacak birşey yok,zaten toplumun yarısı böyleymiş ama kimse farkında değilmiş,bu tür sıkıntılar ile açığa çıkıyor......sanada geçmiş olsun.....
günaydın Güllerin en güzeli.......bugünde gitmem gereken yerlere gitmedim.....evdeyim....canım hiç evden dışarı çıkmak istemiyor.....bir çıkıncada girmek......ne olcak benim bu durumum......en iyisi halay çekmek.....:teytey::teytey::teytey:
Angel günaydın canım nasılsın geçtimi dişinnnnnnnnn
günaydın fıstıklar,nasılsınınz,gününüz dünden güzel geçsin inşallah..
yeni hamişlerimiz varmış tebrik ediyorum onları..
çalışmalara devam değilmi..inşalah listemiz daha da uzayıp gidecek.
öpüyorum hepinizi...
BU SANA YAZDIĞIM İLK MEKTUBUM CANIM KIZIM,HOŞGELDİN DÜNYAMA…
Aynalara bakmaktan uzun zaman önce vazgeçmiştim,sabahları yüzüme bakıp günaydın demeyi bırakalı çok olmuştu.Korkardım gözlerimdeki sensizliğin acısını görmekten. Ya kendimi tutamazsam ,saatlerce ağlayıp lavaboda kalırsam ,işe gidemezsem,hayata tekrar tekrar tutunacak uyduruk bahaneler bulamazsam diye..
Çok uğraşmıştım gelmen için,neler neler yapmıştım..Daha önce 3 kez yüreğime dokunmuştu ellerin,ellerin öyle küçüktü ki tükenmişti yüreciğin…
Babanla birbirimizi severek evlendik,çok mutluyduk,her şeyimiz tamdı,senelerce sensiz yaşadık,hep mutlu,hep huzurlu..Oysa benim bu mutlulukta hep sensizliğim de saklıydı anneciğim..Babanı üzmemek için onun yanında sussamda sana olan hasretim dinmiyordu.Şimdi öğrendim ki babanda benle aynı duyguları yaşıyordu..
İlk yıllarımız ,dostlarımız,kalabalık arkadaş grupları, gez dolaş,eğlen her şey çok güzeldi..Günler gelip geçti,bekarlar evlendi,evler tek tek bebeklerle şenlendi.. biz aynıydık mutluyduk,sağlıklıydık,huzurluyduk. . Daha zamanımız vardı..
İlk müjde, ,ilk çırpınış, İlk düşük, ilk yürek acısı yaktı içimi,gelmiştin ve hemen de gidivermiştin..Şaşkındım,anlamaya çalıştım,ne yaptım ,ağır mı kaldırdım,serviste gidip gelirken mi oldu,kim suçluydu.Doktora göre suçlu yoktu,olurdu..
Beklemeye başladım,belki hemen geliverirsin diye..Yıllar sonra bir bayram arifesinde 2.kez geldin ve yine hemen gidiverdin,bilemedin annecim yüreğimdeki anne sevgisini,özlemini..
Yine seneler geçti kuzum,bebekli dostlarımız ,ziyaretlerimiz azalmaya başladı..Doğaldı,onların düzeni farklıydı, ilgi alanları kaydı..Bizim de muhabbetimiz aynıydı..ben istedim birazda ayrı kalmayı..Sıkılmıştım bebek görmekten,doğum hikayesi dinlemekten..senin ne zaman olacak sözlerine yanıt vermekten..ve içimden kan damlarken gülümsemekten…
Yine seneler geçti ..3. kez geldin,dış gebelik geçirdim,yok bu kadarı fazla dedim..İşte belki o günlerde bıraktım aynalara bakmayı,polyanacılık oynamayı..Artık gülmüyordum ben,inancım tamdı şükürler olsun,her yaşananın bir sebebi vardı,hayırlısı buydu.Sabır sınavıydı,dayanmak rıza göstermek lazımdı,ben elimden geleni yapmış sonunu rabbime bırakmıştım,daha ne olmalıydı…
Kasım 2009..Ani bir kararla babanı doktorumuza sürükledim,açıklama yapamadım ..niye geldik dedi baban ,rutin kontrolum ,muayene dedim.Bilmiyordum ne diyeceğimi,ne istediğimi…Çünkü korkuyordum … 4. Kez gelir misin ,hazır mısın,ister misin, ya ben taşıyabilir miydim yenisini..
Sustum,hiç konuşmadım,sadece geldim dedim doktorumuza…ben yoktum sanki o odada.Doktor konuştu , eşim konuştu..Ben de gözler dolu doluydu,tutamıyordum kendimi..karar verildi..tüp bebekti..
Başladık,ilk iğneler ,beklemeler,kk da geçen uzun meraklı sohbetler..doktorumuz 14.gün test demişti.kızlar 7.gün teste başlamıştı..yap diyenler vardı,yapma diyenler…nasıl olsa erkendi,zaten çıkmazdı,üzülmeye gerek yoktu..test yapsam ne olurdu.7.gün akşamı tutamadım kendimi,testi yaptım.bekledim,nasıl olsa çıkmayacaktı…,önce gözlerim açıldı,olamazdı var mıydın sen annem,gelmiş miydin,demek ki yalnız değildin,mutlaka kardeşlerin de vardı..işte ben aynaya o an da baktım yeniden ..yeniden ışıldadı gözlerim ..gelmiştin ,kardeşlerinin gücü yetmese de bu yolculuğa sen dayandın annecim…Artık yüreğimde,yüreciğin ..Yolun yarısını geçtik dayan anneciğim..senle tamamlandım ,yeniden hayata tutundum ben,..
Aynalara bakıyorum şimdi,dargınlığım bitti, her gün yeniden aşık oluyorum, babana ,yeniden gülüyorum,oyun parkına gidip çocukları seviyorum..sen içimde tepindikçe ben mutlu oluyorum..Rabbime binlerce kez şükrediyorum..Beni üzmediğin için sana teşekkür ediyorum..Canım kızım benim,yaşama sevincim..01.05.2010
bebiş isteyen arkadaşlarım ümidinizi yitirmeyin,inşallah bizde o cennet kokularını kucağımıza birgün alıcaz...
günaydın fıstıklar,nasılsınınz,gününüz dünden güzel geçsin inşallah..
yeni hamişlerimiz varmış tebrik ediyorum onları..
çalışmalara devam değilmi..inşalah listemiz daha da uzayıp gidecek.
öpüyorum hepinizi...
BU SANA YAZDIĞIM İLK MEKTUBUM CANIM KIZIM,HOŞGELDİN DÜNYAMA…
Aynalara bakmaktan uzun zaman önce vazgeçmiştim,sabahları yüzüme bakıp günaydın demeyi bırakalı çok olmuştu.Korkardım gözlerimdeki sensizliğin acısını görmekten. Ya kendimi tutamazsam ,saatlerce ağlayıp lavaboda kalırsam ,işe gidemezsem,hayata tekrar tekrar tutunacak uyduruk bahaneler bulamazsam diye..
Çok uğraşmıştım gelmen için,neler neler yapmıştım..Daha önce 3 kez yüreğime dokunmuştu ellerin,ellerin öyle küçüktü ki tükenmişti yüreciğin…
Babanla birbirimizi severek evlendik,çok mutluyduk,her şeyimiz tamdı,senelerce sensiz yaşadık,hep mutlu,hep huzurlu..Oysa benim bu mutlulukta hep sensizliğim de saklıydı anneciğim..Babanı üzmemek için onun yanında sussamda sana olan hasretim dinmiyordu.Şimdi öğrendim ki babanda benle aynı duyguları yaşıyordu..
İlk yıllarımız ,dostlarımız,kalabalık arkadaş grupları, gez dolaş,eğlen her şey çok güzeldi..Günler gelip geçti,bekarlar evlendi,evler tek tek bebeklerle şenlendi.. biz aynıydık mutluyduk,sağlıklıydık,huzurluyduk. . Daha zamanımız vardı..
İlk müjde, ,ilk çırpınış, İlk düşük, ilk yürek acısı yaktı içimi,gelmiştin ve hemen de gidivermiştin..Şaşkındım,anlamaya çalıştım,ne yaptım ,ağır mı kaldırdım,serviste gidip gelirken mi oldu,kim suçluydu.Doktora göre suçlu yoktu,olurdu..
Beklemeye başladım,belki hemen geliverirsin diye..Yıllar sonra bir bayram arifesinde 2.kez geldin ve yine hemen gidiverdin,bilemedin annecim yüreğimdeki anne sevgisini,özlemini..
Yine seneler geçti kuzum,bebekli dostlarımız ,ziyaretlerimiz azalmaya başladı..Doğaldı,onların düzeni farklıydı, ilgi alanları kaydı..Bizim de muhabbetimiz aynıydı..ben istedim birazda ayrı kalmayı..Sıkılmıştım bebek görmekten,doğum hikayesi dinlemekten..senin ne zaman olacak sözlerine yanıt vermekten..ve içimden kan damlarken gülümsemekten…
Yine seneler geçti ..3. kez geldin,dış gebelik geçirdim,yok bu kadarı fazla dedim..İşte belki o günlerde bıraktım aynalara bakmayı,polyanacılık oynamayı..Artık gülmüyordum ben,inancım tamdı şükürler olsun,her yaşananın bir sebebi vardı,hayırlısı buydu.Sabır sınavıydı,dayanmak rıza göstermek lazımdı,ben elimden geleni yapmış sonunu rabbime bırakmıştım,daha ne olmalıydı…
Kasım 2009..Ani bir kararla babanı doktorumuza sürükledim,açıklama yapamadım ..niye geldik dedi baban ,rutin kontrolum ,muayene dedim.Bilmiyordum ne diyeceğimi,ne istediğimi…Çünkü korkuyordum … 4. Kez gelir misin ,hazır mısın,ister misin, ya ben taşıyabilir miydim yenisini..
Sustum,hiç konuşmadım,sadece geldim dedim doktorumuza…ben yoktum sanki o odada.Doktor konuştu , eşim konuştu..Ben de gözler dolu doluydu,tutamıyordum kendimi..karar verildi..tüp bebekti..
Başladık,ilk iğneler ,beklemeler,kk da geçen uzun meraklı sohbetler..doktorumuz 14.gün test demişti.kızlar 7.gün teste başlamıştı..yap diyenler vardı,yapma diyenler…nasıl olsa erkendi,zaten çıkmazdı,üzülmeye gerek yoktu..test yapsam ne olurdu.7.gün akşamı tutamadım kendimi,testi yaptım.bekledim,nasıl olsa çıkmayacaktı…,önce gözlerim açıldı,olamazdı var mıydın sen annem,gelmiş miydin,demek ki yalnız değildin,mutlaka kardeşlerin de vardı..işte ben aynaya o an da baktım yeniden ..yeniden ışıldadı gözlerim ..gelmiştin ,kardeşlerinin gücü yetmese de bu yolculuğa sen dayandın annecim…Artık yüreğimde,yüreciğin ..Yolun yarısını geçtik dayan anneciğim..senle tamamlandım ,yeniden hayata tutundum ben,..
Aynalara bakıyorum şimdi,dargınlığım bitti, her gün yeniden aşık oluyorum, babana ,yeniden gülüyorum,oyun parkına gidip çocukları seviyorum..sen içimde tepindikçe ben mutlu oluyorum..Rabbime binlerce kez şükrediyorum..Beni üzmediğin için sana teşekkür ediyorum..Canım kızım benim,yaşama sevincim..01.05.2010
bebiş isteyen arkadaşlarım ümidinizi yitirmeyin,inşallah bizde o cennet kokularını kucağımıza birgün alıcaz...
günaydın fıstıklar,nasılsınınz,gününüz dünden güzel geçsin inşallah..
yeni hamişlerimiz varmış tebrik ediyorum onları..
çalışmalara devam değilmi..inşalah listemiz daha da uzayıp gidecek.
öpüyorum hepinizi...
BU SANA YAZDIĞIM İLK MEKTUBUM CANIM KIZIM,HOŞGELDİN DÜNYAMA…
Aynalara bakmaktan uzun zaman önce vazgeçmiştim,sabahları yüzüme bakıp günaydın demeyi bırakalı çok olmuştu.Korkardım gözlerimdeki sensizliğin acısını görmekten. Ya kendimi tutamazsam ,saatlerce ağlayıp lavaboda kalırsam ,işe gidemezsem,hayata tekrar tekrar tutunacak uyduruk bahaneler bulamazsam diye..
Çok uğraşmıştım gelmen için,neler neler yapmıştım..Daha önce 3 kez yüreğime dokunmuştu ellerin,ellerin öyle küçüktü ki tükenmişti yüreciğin…
Babanla birbirimizi severek evlendik,çok mutluyduk,her şeyimiz tamdı,senelerce sensiz yaşadık,hep mutlu,hep huzurlu..Oysa benim bu mutlulukta hep sensizliğim de saklıydı anneciğim..Babanı üzmemek için onun yanında sussamda sana olan hasretim dinmiyordu.Şimdi öğrendim ki babanda benle aynı duyguları yaşıyordu..
İlk yıllarımız ,dostlarımız,kalabalık arkadaş grupları, gez dolaş,eğlen her şey çok güzeldi..Günler gelip geçti,bekarlar evlendi,evler tek tek bebeklerle şenlendi.. biz aynıydık mutluyduk,sağlıklıydık,huzurluyduk. . Daha zamanımız vardı..
İlk müjde, ,ilk çırpınış, İlk düşük, ilk yürek acısı yaktı içimi,gelmiştin ve hemen de gidivermiştin..Şaşkındım,anlamaya çalıştım,ne yaptım ,ağır mı kaldırdım,serviste gidip gelirken mi oldu,kim suçluydu.Doktora göre suçlu yoktu,olurdu..
Beklemeye başladım,belki hemen geliverirsin diye..Yıllar sonra bir bayram arifesinde 2.kez geldin ve yine hemen gidiverdin,bilemedin annecim yüreğimdeki anne sevgisini,özlemini..
Yine seneler geçti kuzum,bebekli dostlarımız ,ziyaretlerimiz azalmaya başladı..Doğaldı,onların düzeni farklıydı, ilgi alanları kaydı..Bizim de muhabbetimiz aynıydı..ben istedim birazda ayrı kalmayı..Sıkılmıştım bebek görmekten,doğum hikayesi dinlemekten..senin ne zaman olacak sözlerine yanıt vermekten..ve içimden kan damlarken gülümsemekten…
Yine seneler geçti ..3. kez geldin,dış gebelik geçirdim,yok bu kadarı fazla dedim..İşte belki o günlerde bıraktım aynalara bakmayı,polyanacılık oynamayı..Artık gülmüyordum ben,inancım tamdı şükürler olsun,her yaşananın bir sebebi vardı,hayırlısı buydu.Sabır sınavıydı,dayanmak rıza göstermek lazımdı,ben elimden geleni yapmış sonunu rabbime bırakmıştım,daha ne olmalıydı…
Kasım 2009..Ani bir kararla babanı doktorumuza sürükledim,açıklama yapamadım ..niye geldik dedi baban ,rutin kontrolum ,muayene dedim.Bilmiyordum ne diyeceğimi,ne istediğimi…Çünkü korkuyordum … 4. Kez gelir misin ,hazır mısın,ister misin, ya ben taşıyabilir miydim yenisini..
Sustum,hiç konuşmadım,sadece geldim dedim doktorumuza…ben yoktum sanki o odada.Doktor konuştu , eşim konuştu..Ben de gözler dolu doluydu,tutamıyordum kendimi..karar verildi..tüp bebekti..
Başladık,ilk iğneler ,beklemeler,kk da geçen uzun meraklı sohbetler..doktorumuz 14.gün test demişti.kızlar 7.gün teste başlamıştı..yap diyenler vardı,yapma diyenler…nasıl olsa erkendi,zaten çıkmazdı,üzülmeye gerek yoktu..test yapsam ne olurdu.7.gün akşamı tutamadım kendimi,testi yaptım.bekledim,nasıl olsa çıkmayacaktı…,önce gözlerim açıldı,olamazdı var mıydın sen annem,gelmiş miydin,demek ki yalnız değildin,mutlaka kardeşlerin de vardı..işte ben aynaya o an da baktım yeniden ..yeniden ışıldadı gözlerim ..gelmiştin ,kardeşlerinin gücü yetmese de bu yolculuğa sen dayandın annecim…Artık yüreğimde,yüreciğin ..Yolun yarısını geçtik dayan anneciğim..senle tamamlandım ,yeniden hayata tutundum ben,..
Aynalara bakıyorum şimdi,dargınlığım bitti, her gün yeniden aşık oluyorum, babana ,yeniden gülüyorum,oyun parkına gidip çocukları seviyorum..sen içimde tepindikçe ben mutlu oluyorum..Rabbime binlerce kez şükrediyorum..Beni üzmediğin için sana teşekkür ediyorum..Canım kızım benim,yaşama sevincim..01.05.2010
bebiş isteyen arkadaşlarım ümidinizi yitirmeyin,inşallah bizde o cennet kokularını kucağımıza birgün alıcaz...
yok cancağızım bu karı alışılabilecek türden değil... anladığım kadarıylada türünün son örneğielektriler kesildiiiiii duş alamıyorum.........dışarı çıkmaya karar vermiştim ........offfffffffff.............
Aysude alemsin walla......kim o suratsız dediğin.......onunda içinde vardır bir yerlerde yumuşak noktalar.....zamanla açığa çıkar bak gör......belki herkesten daha iyi anlaşacaksın ilerde onunla.......
günaydın fıstıklar,nasılsınınz,gününüz dünden güzel geçsin inşallah..
yeni hamişlerimiz varmış tebrik ediyorum onları..
çalışmalara devam değilmi..inşalah listemiz daha da uzayıp gidecek.
öpüyorum hepinizi...
BU SANA YAZDIĞIM İLK MEKTUBUM CANIM KIZIM,HOŞGELDİN DÜNYAMA…
Aynalara bakmaktan uzun zaman önce vazgeçmiştim,sabahları yüzüme bakıp günaydın demeyi bırakalı çok olmuştu.Korkardım gözlerimdeki sensizliğin acısını görmekten. Ya kendimi tutamazsam ,saatlerce ağlayıp lavaboda kalırsam ,işe gidemezsem,hayata tekrar tekrar tutunacak uyduruk bahaneler bulamazsam diye..
Çok uğraşmıştım gelmen için,neler neler yapmıştım..Daha önce 3 kez yüreğime dokunmuştu ellerin,ellerin öyle küçüktü ki tükenmişti yüreciğin…
Babanla birbirimizi severek evlendik,çok mutluyduk,her şeyimiz tamdı,senelerce sensiz yaşadık,hep mutlu,hep huzurlu..Oysa benim bu mutlulukta hep sensizliğim de saklıydı anneciğim..Babanı üzmemek için onun yanında sussamda sana olan hasretim dinmiyordu.Şimdi öğrendim ki babanda benle aynı duyguları yaşıyordu..
İlk yıllarımız ,dostlarımız,kalabalık arkadaş grupları, gez dolaş,eğlen her şey çok güzeldi..Günler gelip geçti,bekarlar evlendi,evler tek tek bebeklerle şenlendi.. biz aynıydık mutluyduk,sağlıklıydık,huzurluyduk. . Daha zamanımız vardı..
İlk müjde, ,ilk çırpınış, İlk düşük, ilk yürek acısı yaktı içimi,gelmiştin ve hemen de gidivermiştin..Şaşkındım,anlamaya çalıştım,ne yaptım ,ağır mı kaldırdım,serviste gidip gelirken mi oldu,kim suçluydu.Doktora göre suçlu yoktu,olurdu..
Beklemeye başladım,belki hemen geliverirsin diye..Yıllar sonra bir bayram arifesinde 2.kez geldin ve yine hemen gidiverdin,bilemedin annecim yüreğimdeki anne sevgisini,özlemini..
Yine seneler geçti kuzum,bebekli dostlarımız ,ziyaretlerimiz azalmaya başladı..Doğaldı,onların düzeni farklıydı, ilgi alanları kaydı..Bizim de muhabbetimiz aynıydı..ben istedim birazda ayrı kalmayı..Sıkılmıştım bebek görmekten,doğum hikayesi dinlemekten..senin ne zaman olacak sözlerine yanıt vermekten..ve içimden kan damlarken gülümsemekten…
Yine seneler geçti ..3. kez geldin,dış gebelik geçirdim,yok bu kadarı fazla dedim..İşte belki o günlerde bıraktım aynalara bakmayı,polyanacılık oynamayı..Artık gülmüyordum ben,inancım tamdı şükürler olsun,her yaşananın bir sebebi vardı,hayırlısı buydu.Sabır sınavıydı,dayanmak rıza göstermek lazımdı,ben elimden geleni yapmış sonunu rabbime bırakmıştım,daha ne olmalıydı…
Kasım 2009..Ani bir kararla babanı doktorumuza sürükledim,açıklama yapamadım ..niye geldik dedi baban ,rutin kontrolum ,muayene dedim.Bilmiyordum ne diyeceğimi,ne istediğimi…Çünkü korkuyordum … 4. Kez gelir misin ,hazır mısın,ister misin, ya ben taşıyabilir miydim yenisini..
Sustum,hiç konuşmadım,sadece geldim dedim doktorumuza…ben yoktum sanki o odada.Doktor konuştu , eşim konuştu..Ben de gözler dolu doluydu,tutamıyordum kendimi..karar verildi..tüp bebekti..
Başladık,ilk iğneler ,beklemeler,kk da geçen uzun meraklı sohbetler..doktorumuz 14.gün test demişti.kızlar 7.gün teste başlamıştı..yap diyenler vardı,yapma diyenler…nasıl olsa erkendi,zaten çıkmazdı,üzülmeye gerek yoktu..test yapsam ne olurdu.7.gün akşamı tutamadım kendimi,testi yaptım.bekledim,nasıl olsa çıkmayacaktı…,önce gözlerim açıldı,olamazdı var mıydın sen annem,gelmiş miydin,demek ki yalnız değildin,mutlaka kardeşlerin de vardı..işte ben aynaya o an da baktım yeniden ..yeniden ışıldadı gözlerim ..gelmiştin ,kardeşlerinin gücü yetmese de bu yolculuğa sen dayandın annecim…Artık yüreğimde,yüreciğin ..Yolun yarısını geçtik dayan anneciğim..senle tamamlandım ,yeniden hayata tutundum ben,..
Aynalara bakıyorum şimdi,dargınlığım bitti, her gün yeniden aşık oluyorum, babana ,yeniden gülüyorum,oyun parkına gidip çocukları seviyorum..sen içimde tepindikçe ben mutlu oluyorum..Rabbime binlerce kez şükrediyorum..Beni üzmediğin için sana teşekkür ediyorum..Canım kızım benim,yaşama sevincim..01.05.2010
bebiş isteyen arkadaşlarım ümidinizi yitirmeyin,inşallah bizde o cennet kokularını kucağımıza birgün alıcaz...
canım kanamaların ne renk eğer koyu ise kiremit rengindeyse sorun yok en azından benimki öyleydi ve drum sorun olmadığını söylemişti ama açık renkte sorun var diye biliyorum akıntım olduğunda annem rahmin kendini temizlediğini normal olduğunu söylemişti e tabiii 8 doğum yaptığından ona itimat etmiştimcanım ınana bana yazını okurken kendımı buldum ıcınde yasanan ıstetenen hep aynı seylerdi farklı bıreyler olsakta duygular hep aynısıı kalbındekını ne guzel satırlara dokmusssun aglayarak yazıyorum bebegım kucagıma verıldıgınde yıllardır bekledıgım gozyaslarıyla yatıp kaltıgım senmıssın dedım rabbım dıleyen herkese nasıp etsın cok baska bır duygu rabbım saglıcakla kucagına almayı nasıp etsın canım
kızlar dogum yapanlara bı sorum olacak ben dogum yapalı 2 ay oldu kanamam bıttı ama lekelenmelerım hala devam edıyo dıkıslerımı aldırmaya gıttıgımde dr ultrosyondan bakmıstın bı sprun yoktu sımdı tekrar dr gıtsemmı boyle durum yasayan varmı
canım benim hikayeni tam olarak ilk defa okudum geçmiş olsun allahım yaşatmasın inş bu defa sağlıklı bir bebeğin gelip göbüşüne konacak bizler çok sıkıntılar çektik sabrımızla yeneceğiz bunlarıda bizler güçlü kadınlarız acılar vız gelir muhakkak bebeklerimizi birgün bizlerde kucağımıza alacağız :teselli:çok geçmiş olsun.....bende 3 ay önce 5 aylık bebeğimi kalbi durduğu için kaybettim,2.gebeliğimdi,bir de kimyasal gebeliğim olmuştu,doktorlar onu saymıyor artık 2.kaybın diyorlar......bu sefer bende iğne kullanmıştım 45 gün hep yatmıştım,ikili testim kötü çıktığı için amniyosentez yaptırmıştım,sürekli stres yaşadım senin anlayacağın ve amniyosentez sonucu temiz çıktı tam rahat bir döneme giriyoruz derken kızımın kalbinin durduğunu öğrendik,sebep mi???sebep yok..herşey temiz..........belki kalp hastasıydı dediler onuda 23.haftadan önce göremezdik dediler.....şimdi doğum için gün sayıyor olacaktım.....kader,kısmet........Allah'ın takdiri.......unutmak mı ASLA........ama umutla devam edeceğim yoluma......şimdi yeni ve sağlıklı bir gebelik için dua ediyorum Allah'a....tüm isteyenler için ve kendim için......sende korkma tamam mı???her gebelik farklı olur dedi benim doktorum bunu unutma.......çivi çiviyi sökermiş........aramıza hoşgeldina.s.........güzel günlerimizide paylaşmak dileğiyle......
bencede bu sefer sorun yok herşey çok güzel olacak canım buna inan ne demişler inanmak başarmanın yarısı biz inanalım ki gerisinede allahım yardım etsin :CüvCüv:ya kızlar içimdekileri valla korkuyom anlatamıyom.sadece bu topikte kendimi anlatabiliyorum.burda bile yazarken aman kendimi kaptırmayayım diyorum ama içim bu sefer çok umutlu..herkese haykırmak istiyorum ama işte onu kolay kolay yapamaycağımı biliyorum.ama yarın allahın izniyle dr dan olumlu dönersem hemen annemi arayacam.yazık hergün soruyor.yok diyorum hemen sesi buruluyor.ençok onların mutlu olmasını istiyorum.
bişey olmaz canım içini ferah tut köy yerinde kadınlar nasıl çalışıyor gebe haliyle sen ilacını hapını kullan sallanmaktan olmaz bişeyiyi akşamlar kızlarrrr hafta sonu eşiminde ısrarlarına dayanamayarak şehir dışına okul arkadaşının yanına gittik.yarım saatlik yol olmasından ötürü dr.umu arayıp sakıncalımı diye sormadığım için cook pişman oldumbilmiyorumkismile.koçiş beni öle yollardan götürdü ki inannın köy yolundan daha berbattı hala kızıyorum ona:mymeka: inşlah bebşim iyidir:ecrin_bebek: randevumuzda 1 hafta sonra ama ben cok korkuyorumm yaaaeyvahedigeldismile kendimi cok kastımm keşke gitmeseydim diyorum ama ne bilim yolların bozuk olduğunu cok sıkılmıştım değişiklik iyi gelir diye düşündüm ama cumartesi den beri kendimi yiyip bitirdim nolur beni rahatlatın yaaaaaa :sinifsinif:
meltemcim bu pıhtılı gacıları ve beni ağlattın ama zaten senağlamasenağlama hepimiz ağlamaya yer arıyoruzgünaydın fıstıklar,nasılsınınz,gününüz dünden güzel geçsin inşallah..
yeni hamişlerimiz varmış tebrik ediyorum onları..
çalışmalara devam değilmi..inşalah listemiz daha da uzayıp gidecek.
öpüyorum hepinizi...
BU SANA YAZDIĞIM İLK MEKTUBUM CANIM KIZIM,HOŞGELDİN DÜNYAMA
Aynalara bakmaktan uzun zaman önce vazgeçmiştim,sabahları yüzüme bakıp günaydın demeyi bırakalı çok olmuştu.Korkardım gözlerimdeki sensizliğin acısını görmekten. Ya kendimi tutamazsam ,saatlerce ağlayıp lavaboda kalırsam ,işe gidemezsem,hayata tekrar tekrar tutunacak uyduruk bahaneler bulamazsam diye..
Çok uğraşmıştım gelmen için,neler neler yapmıştım..Daha önce 3 kez yüreğime dokunmuştu ellerin,ellerin öyle küçüktü ki tükenmişti yüreciğin
Babanla birbirimizi severek evlendik,çok mutluyduk,her şeyimiz tamdı,senelerce sensiz yaşadık,hep mutlu,hep huzurlu..Oysa benim bu mutlulukta hep sensizliğim de saklıydı anneciğim..Babanı üzmemek için onun yanında sussamda sana olan hasretim dinmiyordu.Şimdi öğrendim ki babanda benle aynı duyguları yaşıyordu..
İlk yıllarımız ,dostlarımız,kalabalık arkadaş grupları, gez dolaş,eğlen her şey çok güzeldi..Günler gelip geçti,bekarlar evlendi,evler tek tek bebeklerle şenlendi.. biz aynıydık mutluyduk,sağlıklıydık,huzurluyduk. . Daha zamanımız vardı..
İlk müjde, ,ilk çırpınış, İlk düşük, ilk yürek acısı yaktı içimi,gelmiştin ve hemen de gidivermiştin..Şaşkındım,anlamaya çalıştım,ne yaptım ,ağır mı kaldırdım,serviste gidip gelirken mi oldu,kim suçluydu.Doktora göre suçlu yoktu,olurdu..
Beklemeye başladım,belki hemen geliverirsin diye..Yıllar sonra bir bayram arifesinde 2.kez geldin ve yine hemen gidiverdin,bilemedin annecim yüreğimdeki anne sevgisini,özlemini..
Yine seneler geçti kuzum,bebekli dostlarımız ,ziyaretlerimiz azalmaya başladı..Doğaldı,onların düzeni farklıydı, ilgi alanları kaydı..Bizim de muhabbetimiz aynıydı..ben istedim birazda ayrı kalmayı..Sıkılmıştım bebek görmekten,doğum hikayesi dinlemekten..senin ne zaman olacak sözlerine yanıt vermekten..ve içimden kan damlarken gülümsemekten
Yine seneler geçti ..3. kez geldin,dış gebelik geçirdim,yok bu kadarı fazla dedim..İşte belki o günlerde bıraktım aynalara bakmayı,polyanacılık oynamayı..Artık gülmüyordum ben,inancım tamdı şükürler olsun,her yaşananın bir sebebi vardı,hayırlısı buydu.Sabır sınavıydı,dayanmak rıza göstermek lazımdı,ben elimden geleni yapmış sonunu rabbime bırakmıştım,daha ne olmalıydı
Kasım 2009..Ani bir kararla babanı doktorumuza sürükledim,açıklama yapamadım ..niye geldik dedi baban ,rutin kontrolum ,muayene dedim.Bilmiyordum ne diyeceğimi,ne istediğimi Çünkü korkuyordum 4. Kez gelir misin ,hazır mısın,ister misin, ya ben taşıyabilir miydim yenisini..
Sustum,hiç konuşmadım,sadece geldim dedim doktorumuza ben yoktum sanki o odada.Doktor konuştu , eşim konuştu..Ben de gözler dolu doluydu,tutamıyordum kendimi..karar verildi..tüp bebekti..
Başladık,ilk iğneler ,beklemeler,kk da geçen uzun meraklı sohbetler..doktorumuz 14.gün test demişti.kızlar 7.gün teste başlamıştı..yap diyenler vardı,yapma diyenler nasıl olsa erkendi,zaten çıkmazdı,üzülmeye gerek yoktu..test yapsam ne olurdu.7.gün akşamı tutamadım kendimi,testi yaptım.bekledim,nasıl olsa çıkmayacaktı ,önce gözlerim açıldı,olamazdı var mıydın sen annem,gelmiş miydin,demek ki yalnız değildin,mutlaka kardeşlerin de vardı..işte ben aynaya o an da baktım yeniden ..yeniden ışıldadı gözlerim ..gelmiştin ,kardeşlerinin gücü yetmese de bu yolculuğa sen dayandın annecim Artık yüreğimde,yüreciğin ..Yolun yarısını geçtik dayan anneciğim..senle tamamlandım ,yeniden hayata tutundum ben,..
Aynalara bakıyorum şimdi,dargınlığım bitti, her gün yeniden aşık oluyorum, babana ,yeniden gülüyorum,oyun parkına gidip çocukları seviyorum..sen içimde tepindikçe ben mutlu oluyorum..Rabbime binlerce kez şükrediyorum..Beni üzmediğin için sana teşekkür ediyorum..Canım kızım benim,yaşama sevincim..01.05.2010
bebiş isteyen arkadaşlarım ümidinizi yitirmeyin,inşallah bizde o cennet kokularını kucağımıza birgün alıcaz...
canım ınana bana yazını okurken kendımı buldum ıcınde yasanan ıstetenen hep aynı seylerdi farklı bıreyler olsakta duygular hep aynısıı kalbındekını ne guzel satırlara dokmusssun aglayarak yazıyorum bebegım kucagıma verıldıgınde yıllardır bekledıgım gozyaslarıyla yatıp kaltıgım senmıssın dedım rabbım dıleyen herkese nasıp etsın cok baska bır duygu rabbım saglıcakla kucagına almayı nasıp etsın canım
kızlar dogum yapanlara bı sorum olacak ben dogum yapalı 2 ay oldu kanamam bıttı ama lekelenmelerım hala devam edıyo dıkıslerımı aldırmaya gıttıgımde dr ultrosyondan bakmıstın bı sprun yoktu sımdı tekrar dr gıtsemmı boyle durum yasayan varmı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?