papatyacımmm, daha önceki sayfalarda da yazdım ama görmedin sanırım, tekrar gönülden kutluyorum canımm:1hug: rabbim sağlıkla tamamına erdirsin :Saruboceq::Saruboceq:inşallahhh...
o kadar benzer şeyler yaşıyoruz ki...ben ve eşim master doktora vs. öncelik verdik ve 5 yıl bebek düşünmedik, ardından ben dersane öğretmeniyken devlet okuluna geçmeye karar verdim ve tayin olayı neeniyle eşimle kısa bir süre farklı illerde yaşayınca biraz daha erteledik bebişin gelmesini, tam ankaraya tayinim oldu bu defada evime 2 saat uzak bir ilçeye çıktı tayinim, neyse çok uzatmiim, yani böle böle 7 yıl bebişi erteledik planlı olarak, tabii aileler dört gözle torun bekliyo, bizse herşeyi yoluna düzene koyma telaşındayız , ev araba master doktora tayin tam herşey yolunda hadi artık bebiş zamanı dedikkk ve mucize gibi korunmayı bıraktığım ilk ay bebiş geldi ama çok çabuk vazgeçip gitti ne olduğunu anlamaya ble fırsatım olmadığından annemlere söylemedim 3 ay aradan sonra bu defa ikinci bebişe hamile kaldım bu defa 6. hafta kalp atışını duyar duymaz herkese duyurduk ama bebişim karnımda öldü, tüm aile perişan oldu özelllikle annem ve artık bebiş olayı hayatımızın odağı oldu, üçüncüyü kimseye söylememe kararı aldım ve 3 ay bitene kadar da söylemedim tabii sizin dışınızda , birtek sizinle paylaşmıştım hatırlıyorsan...tabii sonra öğrenince annemhem çok sevindi hemdde sakladığım için çokk ağladı destek olamadık zor zamanlarında diyee, yani karar senin tabi canım...
haa bu arada ilk düşüğümüde pelinin doğumu sonrası hastanede yanımda iken öğrendi, odaya gelip giden doktorlar benimle ilgili konuşurken söylediler, o da duydu ve çok bozuldu bana...iştee böyle canım, ne çok yazdım di mi...pelin uyurken fırsattan istifade döktürdüm..öpüyorum seni ve mini minnacık pıhtımızı
a.s.