Tatlım, o sebeple ekliyorum ya, konu sahibine baskı yapamıyorum alması yönünde diye.
Bi de minik düzeltme. 17 yıllık anayım, 4 yıllık (hatta 3 yıl 8 ay) halayım. Hem de buldumcuk bir hala. Gören der ki yeğen bi bende var
Ben eşi ölmeseydi iyi bir anne falan olacağına da inanmıyorum. Normal bir aile olacaklarına falan da.
Kız kurtulmak istiyor ama bebekten. Demiyor ki 'yardımcı olun hayatımı tekrar kurayım ayaklarımın üzerinde durayım bebeğimi alırım' diye. ' bekarlık hayatımı özledim' diyor. Henüz 1 aylık evli insanlara 50 günlük bebek verilmez. Evlilik oturmamış bir kere. Bir çoçuk ilmek ilmek büyüyor. Evli bekar ya da çocugunuz var mı bilmiyorum gerçi. Yeğenimde Olsa bekarlık yaşasın diye ki kimsenin çocuğuna bakmam.
Pardon canım da,
kendi fikrimi beyan ediyorum aynı şekilde sende beyan ediyorsun. Çok rahatsız olduysan cvp vermezsin. Neyse uuzn zamandır banlanmadım. Banlanmak istemiyorum. 
Bebeği düşününce elimden geldiği kadar geniş bi ailede yapabileceğimin en iyisini yapmaya çalışarak bebeğe bakardım ama almazdım. İhtimal çok annesi belki sonra pişman olup siz bağlandıktan sonra geri isteyecek belki başka adamla evlenip başka çocuklaro olup bu çocuğunu hiç önemsemeyecek yada bi anda hop anne olabilecekmisiniz ben ilk hamileliğimi öğrendiğimde nasıl bakıcam diye korkuyla karışık tedirginlikle ağlamıştım hamilelik süresi sadece beneğin büyüyüp gelişmesi için değil annenin de annelik duygularını öğrenmesi için geçen zaman bence. Yıllardır evli olursunuz çocuğunuz olmuyordur yada kendi çocuklarınız vardır ama uzun yıllardır evlisinizdir alırsınız anlarım ama evliliğe bile daha alışamamışken pat diye bebek sizin de düzeninizi bozar belki eşinizle problemleriniz olur kendi çocuğunuz olduktan sonra hadi siz yine teyzesiniz ama eşinizin hiç bir kan bağı olmayacak o zaman istemezse kötü davranırsa yada en basiti siz kendi çocuğunuz olduktan sonra normal annelik standartlarında kızsanız bile baskı olacak kimse birşey demese bile öz annesi değil tabi bak çocuğa nasıl kızıyor nasıl ilgilenmiyor diyecekler diye ekstra baskı altında hissedecekseniz o bunu dedi şu şöyle söyledi diye yapılacak şey değil insan kendisi hamile kalmadan bile bi ölçüp tartması lazım pat diye bebek sahibi oluncak bi durum değil ama annesi tedavi oluyordur bi süre kafa dinlemeye ihtiyacı vardır alır bakarım yada yardım ister elimden geleni yaparıö ama al ben doğurdum da ben bekarlığımı özlüyprım sen bak ben bişey olmamış gibi yaşayım kabul edilebilir birşey değil
Peki 2 3 sene sonra ben cocugumu istiyorum diye gelirse? O zaman naparsin?
Peki 2 3 sene sonra ben cocugumu istiyorum diye gelirse? O zaman naparsin?
Ben de konuyu ilk okudugumda alirim tabiki diye dusundum. Yigen olmasindan ziyade gunahsiz bir sabi o daha. Oyle bir annede buyuyemez. Ac birakir, altini almaz, bakmaz ona. Ama sonra nolacak? Bir gun gelip verin cocugumu derse? Ki cok dengesiz bir kadina benziyor.
Kafam karisti benim de. Iki ucu moklu degnek
Iste tam da bu yazdığınız konunun asıl cevabı...kimse istemiyor diye sokağa yada yurda atmaya vicdaniniz el verecek mi allahım hem anne hem teyze olarak yazıyorum içim parçalandı o yavru için dünyadan bir haber masum bir bebek ve onu istemeyen insanlar tamam kardeşiniz suçlu günahı büyük ama can ciğer o bebek yabancı değil ben olsam alır bağrıma basar başımın tacı yapardım annesinin kim olduğunu öğretirdim tabi ki.Ayrica annesinin pskolojisi hiç normal değil şu durumda alacağım bakacağım dese de ben vermezdim
