kayınvalide gürültüsü, uyumayan bir bebek...


evet çok güzel bir ayrımı dile getirmişsiniz.

benim de oğluma kv baktı, çok güzel baktı sağolsun.
ama ufak tefek meselelerde, uyarmama rağmen, "işte ben gidince siz öyle alıştırırsınız", "sonra unutur zaten" vs diyerek hiç dediklerimi yapmadı, ki ufak tefek şeylerdi. yine de gerilirdim şahsen.

bir de gereksiz yere kırgınlıklar oluyor bu süreçte, keşke başka çözümler olsa. sırf bu sebepler yüzünden küçücük yaşta kreşe evet diyorum ben artık.
 


ayyy, ne rahat olur ben de çok istiyorum ama bu durumu ne benim anneme ne kayınvalideme anlatabiliriz, topa tutarlar valla :))) az önce de yazdım, benim bakıcı konusuyla ilgili bir travmam var, bu nedenle şu anki durum iyi.

düşüncesiz bi insan,burada da biraz dertleşeyim istedim.
 


pardon yanlış yazmışım sanırım, biz 3 yaşlarında öneriyoruz ama sizin durumunuzda 2,5 olabilir demişti.
 
pardon yanlış yazmışım sanırım, biz 3 yaşlarında öneriyoruz ama sizin durumunuzda 2,5 olabilir demişti.

Hmm anlıyorum. Ben de birçok yerde böyle duymuştum. Ama maalesef kreşe vereceğim o yaşa gelmeden. Çünkü işe başlamam lazım. Annemle kayınvalidem tarz olarak da çok farklılar. İki aile arasında sorun olmasını istemiyorum bu yüzden 1,5 yaşında kreş düşünüyorum siz bu durumu bizzat yaşayan bir insan olarak sizden fikir almak istedim, teşekkür ederim.
 

ben sizi anladım, ama işte bunun şu yönü var, sizde dönüşümlü bakıldığı için pek fark etmediniz belki ama bu küçük gerginlikler gitgide büyüyor. şahsen ben 2. çocuğumda aynı yöntemi denemeyi kesinlikle düşünmüyorum. Keza eşim de öyle. Hatta konum var burada,2. bebek fikrinden vaz geçeyim mi şeklinde.

siz dertleşin, iyi gelir belki :)
ama uykusuzluk çok feci yaaa.
 
Öyle kimsenin sitemini çekemem. Benim minik bebeğimi rahatsız eden mahlukları evden tekmelerim. Ana kuzusu kocayıda evden tekmelerim gitsin anasıyla yatsın anasıyla evlensin
 

Ama işte sizde peygamber sabrı var

Ben ikinci gün söyler üçte çemkirir dörtte de git evine derdim

Kv ile aynı şehirdeyiz şirketten bakıcı buldum ama ona baktırmadım bu kararımdan da bir gün dahi pişman olmadım ben evimde yabancı istemem yani

Bir de benim daha da önemlisi bakacağım diye geldiği bebeğin kurallarına uymayana tahammül edemem

Sizi eleştirmiyorum yanlış anlamayın aksine tebrik ediyorum anlayışlı bir eş olduğunuz için ama eşiniz de gerektiği yerde müdahale etsin aksi halde siz gereksiz gerilirsiniz
 

Çok iyi bir noktaya değindiniz, iki tarafa da birikiyor insan ama minnet duygusu var, bebeğime baktıkları için. Kendi içimde büyütüyorum ben de.

2. çocukta ben de farklı bir çözüm bulucam sanırım, psikolojik travmalarımı atlatırsam :)
 

Şimdiki aklınız olsa çözüm olarak ne yapardınız peki? Ben de sizi çok iyi anlıyorum çünkü aynı durumdayım ama ben daha işe başlamadım ama eninde sonunda başlayacağım. O yüzden soruyorum yanlış anlamayın, kendime örnek teşkil etmesi açısından...
 


Sürekli mesaj tekrarı gibi olacak ama, taciz ile ilgili psikolojik travmalarım var, bu nedenle bakıcı düşünemiyorum şu an...

Sanıyorum geceleri evde tv nin kapalı kalması kuralını koyarsam düzene girecek herşey :)
 

Benim kızım tüp bebek ile oldu. Dolayısı ile çok ciddi borç altına girdik, bitmemiş olan düğün borçlarımızla birlikte. Bu nedenle işten ayrılamadım. 2. çocukta sanırım 2 sene çalışmam, kreş yaşını beklerim.
 

Hmm anlıyorum. Allah yardımcınız olsun. Ben de 2 yaşına kadar evde olacaktım normalde ama ben de erken doğum yaptım bizim de çok masrafımız oldu sizin gibi o yüzden erkenden işe başlayacağım. Herkesten tepki alıyorum kreşe vereceğim için ama işte işin iç yüzünü bilmeyince insanların düşüncelerine engel olamıyorsunuz...
 
çok geçmiş olsun..çok vahim bir durum tabi. sizi kınamadım zaten. herkesin şartları farklı. biz eve kamera döşettik. bunu bakıcımızla konuştuk. ben de kabuslarla az boğuşmadım doğruyu söylemek gerekirse. deli gibi izledim ilk günlerde.. bilmem ki ne yapmalı?
 
Bu olaya ragmen annesinin bakmasinda israrci mi esiniz? Ben olsam e hakli bi annesi var diyemezdim valla...

Bebek bakımı sorumluluğu annededir her zaman diye düşünüyorum. Hiç kimse anne kadar düşünmüyor, anne kadar hassas değil.

O yüzden anne ve baba arasında uyuşmazlık olduğunda söz sahibi anne olmalı bana göre.
Baba kalkıp "e benim de bir annem var" diyemez, dememeli. Burada annesi değil, bebeğin kazanacakları ve kaybedecekleri önemli. Bunun kararını alacak olan da annedir.

Gerekirse eşini karşısına alıp, bak annen bu bu ve bu yüzden bebeğimize bakmamalı diyebilmeli. Eşi de bunu saygı ile karşılamalı. Konu anneler değil çünkü.

Bir bebeğin iyiliğini de anneden daha iyi kimse düşünemez.
 
Denedim, kayınvalidem derin uykuya dalmış bebeği uyuturken, o sırada da bebeğim yataktan düşmüş, gürültüsüne kalktık ki, alnı mosmor şişmiş, geceyi hastanede geçirmek zorunda kaldık...
Yok artık dicem ve bu kadın hala çocuğunuza bakıyor kendi egosu için orda bulunuyor sırf kendi annenizle yarışmak için onun yüzünden çocuğunuzun kafası morarıyor ve hala pişkin pişkin oturuyor. Bakamicaksa gürültüde yapmicak bu ne saygısızlık ya onun derdi torunu falan deil söliim size.
 


Ben de sizin gibi düşünüyorum, ancak bu konu da dediğiniz gibi eşin düşünce tarzı çok önemli... Eşim maalesef dediğiniz eşlerden değil... beni asla kırmaz, evine çok bağlı, çok saygılıdır ama annesi en büyük zaafı. Bazen kızıyorum ona, evlat herkesten önce gelmelidir diye ama eşim için bu böyle, değişmiyor.
 

Tabi ki, mutlaka benim annemle yarışıyordur. Ve içinden geçiriyordur onun annesi geldiğinde nasıl kalıyorsa benim de oğlumun evi bende kalırım diye... Ama annem şehir dışından geliyor, geldiğinde mecburen kalıyor...
 
Hasta ruhlu bir kayınvalide daha ne diim ki.. Madem size çok yakın oturuyor bu kafa şişme olayınıda kullanarak eşiniz amnesine gece kendi evinde kalmasını sabah eve gelmesini söylesin evi yakın olan insan böyle yapmalı benim bildiğim.
 


Belki bana kızacaksınız kendin aranıyorsun, buraya da dert açıyorsun diye ama... İlerideki halimi düşünüyorum, ben de isterim evladımın evinde rahatça kalabilmek, sık sık evladımı torunlarımı görebilmek, hani derler ya etme bulma dünyası diye, ne ekersen onu biçersin diye, ben de istenmeyen anne, kayınvalide olmak istemem gelecekte.

Keşke laftan anlasa, düşüncesiz olsa da ikaz edilince ya da rahatsızlığımı dile getirdiğimde yapmamaya gayret etse...

afedersiniz gece banyoya giremiyorum utancımdan, televizyonu son ses açtığı gibi kapalı alan fobim var benim der, odasının kapısını kapatmaz, banyo ya girsem kapıda bekler çok sıkıştım diye, demez ki bunlar utanır sıkılır, banyodan odasına bir girsin de öyle gireyim tuvalete diye...

Tek sıkıntım düşüncesizliği işte... nasıl düzelteceğim bilmiyorum...
 
Düşüncesiz değil cahil. Ya da işine gelmiyor kıskançta olabilir amaaan her şeyden var biraz :)) konuşmaktan başka çareniz yok kendi bebenizi mi pışpışlicaksınız yoksa onu mu? Evet bizde valide olcaz ama böle olcağımızı zannetmiyorum. Burda validesiyle yaşayıp şikayet etmeyenlerde var eli ayağı kolu olan valideler sizin ki nasıl bir model anlamak zor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…