2 yıllık evliyim. Eşim tek çocuk, kayinvalidem dul. Evlenmeden önce eşimin annesine bu kadar düşkün olduğunu farkedememistim. Evlendikten sonra her şey değişti. Evlenince eşimin memleketine yerleştik. Sürekli annesiyle iç içeyiz. Şu an da ayrı yaşıyoruz ama Eşim ileride annem bizimle yaşar diyor. Kimse ailesini bi kenara atmaz ama kayinvalidemle anlaşabilen bi insan değiliz. Birbirimizi sevemiyoruz. Ayni evin içinde hiç düşünemiyorum. Ben hasta olunca esim benimle pek ilgilenen bi insan değil. Ama annesi basim ağrıyor dese deliye döner. Gecen aksam annesinin hafif vücudu kırgındı. Sürekli nasılsın iyi misin bi ihtiyacın var mı diye 5 dk da bi soruyor. İstersen bu gece bizde kal diyor. Annesi de simdi iyim dedi kalacağım günler de gelecek diye cevap veriyor. Artık kadının her söylediği batıyor. Biraz değer gördüğümü hissetsem çok onemsemeyecegim ama sadece yemek temizlik yapan annesinin ihtiyaçlarını karşılayan biri olarak görulmekten bıktım. Annesi de daha genç eli ayağı tutuyor. Simdi böyleyse ileride ne olacak çok korkuyorum. Lütfen bi akil verin