- 30 Ocak 2013
- 29.417
- 43.905
- 798
- Konu Sahibi yasam_destek
-
- #101
çok saçma bir fikir bence bırakın işi bakın kendiniz çocuğunuza kv niz kendi doğurmuş gibi davranmasın
Aynen ya katılıyorum sana. Kaynanaların çoğu gelin doğum yapsın da çocuğu biz alalım büyütelim diye dört gözle bekliyorlar çocuğu kendi evlerine götürüp bakmak istiyorlar annelik duygusunu yıllar sonra tekrar yaşamak ve çocuğu kendileri doğurmuş gibi sahiplenmek istiyorlar bu fırsatı onlara vermeyin ya. O çocukların gerçek bir annesi var zaten ya. Büyükler bakmak zorunda değiller ama bakmak isteselerde asla vermeyin sahiplenmesinler çocuğu.çok saçma bir fikir bence bırakın işi bakın kendiniz çocuğunuza kv niz kendi doğurmuş gibi davranmasın
Bunu 11 Ekimin yorumu ilan ettimPatates mi bu ben götürür başka saksıda büyütürüm
Bu ne kafası yahu
İnsanlar manyadı iyice
pardon da hanımefendi siz neyi niçin söyledigimi biliyormusunuz beni taniyormusunuz ne yasadigimi biliyormusunuz sizin şartlarınızla herkesin şartları birmi ki kendinizle kıyasliyorsunuz önce okuduğunuzu iyice anlayın diğer mesajlarimi okuyun da ona göre cevap verin inşallah sizin başınıza gelmezde bizim çektiklerimizi çekmezsiniz davulun sesi uzakdan hoş geliyorDoğurduğun çocuğu kaynanana baktırıp sen mi evinde çekirdek çıtlıcaksın. Kaynanan annen ölmüş olsaydı o zaman napcaktın mezarın başına mı bırakcaktın çocuğu çocuğuma bakın diye. Herkes çocuğuna nasıl baktıysa sen de kendin bak büyüt. Büyükler maddi manevi destek olurlar ama bakmak zorunda değiller. Bakcak olsalar bile bir annenin kendi çocuğunu kendi büyütmesi kadar güzel birşey var mı ya. Doğurduğunuz çocuğa bakmakla sorumlu olan 1.Veli anne dir. Bunu unutmayın,biraz kendinize özgüveniniz olsun ya. Benim de 14 aylık oğlum var gurbette tek başıma kendim bakıyorum kimsem yok burda. Ailem başka şehirdeler maddi ve manevi destek oluyorlar,eşim çalışıyor borcumuzu da ödüyoz şükür.Biraz kendinize özgüveniniz olsun bir annenin çocuğuna kendi bakması kadar güzel birşey yok. Gerekirse bakıcı tut kaynanana yine verme bence.
Maiallah eşini iyi ikna etmişsin ben kv sorun yaşadım onlar bana çok hakszlık ettiler, annrmle dönüşümlü bakacaklardı şimdi ben kv baktırmak istemiyorum eşimde annen baksın demiyo 27 aylıkken keeşe verecem oğlumuEğer zaten kayınvalide ve anneniz farklı şehirlerdeyse, onların dönüşümlü olarak bakma durumu var ise, bu durumlarda da pürüz çıkıyorsa inatlaşmanın alemi yok.
Siz işi bırakacaksınız çözüm bu kadar net.
2,5 yaşında oğlum var.
Kayınvalide ve annem ile aynı şehirde yaşıyoruz.
kayınvalidem ile aynı semtte, annem ile farklı semtte yaşıyorduk.
2 sene annem bende kaldı çocuğa bakmak için ve hem ben hem eşim hem de annem çok yıprandık.
ha eşim anneme iyi davrandı o ayrı konu, fakat ev üstüne ev olmayan birşey yani.
ufak ama insanı irite eden bir çok şey yaşadık.
Daha sonrasında bir kaç ay kayınvalidem sabah gelip akşam giderek oğluma baktı.
Fakat insan kendi annesine alışınca, kayınvalide zor geliyor.
çünkü herkes kendi düzenini ve hakimiyetini kurmak istiyor evde.
Bir dönem o kadar bunaldım ki "işi bırakıyorum o zaman" dedim.
Fakat iyi bir işim var, iyi bir firmadayım hele bir de 2. ye hamile olduğumu öğrenince vazgeçtik.
Çözüm, annemin olduğu semte taşındık.
Annem sabah geliyor akşam ben eve gidince kendi evine geçiyor.
Eşim ile muhattap dahi olmuyor diyebilirim, aralarında bir problem yok yanlış anlaşılmasın.
Fakat böylesi daha iyi oluyor, ne eşim huzursuz ne de annem.
Kreş için oğlunuz bence küçük, ben kreşi oğlum 2,5 yaşında olmasına rağmen düşünmüyorum.
İmkanları zorluyorum o ayrı mevzu.
2. bebek geldiğinde anneme diyorum yükün artacak, ilkini vereceğim kreşe hem onun eğitimi için iyi olur, hem sen 2 çocuk birden koşturamazsın.
Annemin tepkisi ise "hayır olmaz, kıyamam ben ona, ikisine de bakarım napayım" dedi.
Cennetlik annem var.
Tavsiyem biraz dişinizi sıkmanız ve iş bırakmanız.
Ben oğlum 1 yaşına girene kadar çalışmamıştım, hamilelik dönemim de dahil.
Zorlandık yalan değil, hem kirada otur, hem doktor masrafları ciddi borçlar edindik kendimize.
Fakat değdi evde kalmama, en azından şimdisi için düzenli bir sistem oturttuk diyebilirim...
Maiallah eşini iyi ikna etmişsin ben kv sorun yaşadım onlar bana çok hakszlık ettiler, annrmle dönüşümlü bakacaklardı şimdi ben kv baktırmak istemiyorum eşimde annen baksın demiyo 27 aylıkken keeşe verecem oğlumu
Sakın sakın! Bu çocuğun psikolıjisi için de çok sakıncalı. Lütfen bebeğini verme. Yanınızda kalmalı. Hiç bir çare bulamadıysan işten ayrıl, yada bütün maaşını ver, güvenilir bir bakıcı bul da bebeğini kendinden ayırma. Bu çok yanlış olur. İki tarafın anneside kocaman adamın çıkarına davranacaklarına küçücük sabinin çıkarına davransalar. Alıp gitmek hem bencilce bir davranış. Sakın vermeEski konularımı bilenler vardır. O yüzden direkt konuya girmek istiyorum.
Doğum öncesi ve sonrası yaşadığım sıkıntılardan dolayı çocuğuma ilk iki ay kayınvalidem bakmıştı. Sonrasında da ben zorlanarak da olsa kendim bakmaya başladım. Oğlum sekiz aylık olunca ve benim de raporum bitince çalışmaya başlamak zorunda kaldım. Bu süreçte çocuğum için kreş mi evde bakıcı mı uygun olur derken eşim her iki durum için de çocuğun çok küçük olduğunu söyledi. Ailelerimizle konuştuk; 1 yaşını doldurana kadar dönüşümlü olarak bakacaklardı. Biz de bu zaman aralığında kreş - bakıcı araştırıp karar verecektik. Kurban Bayramı dönüşü kayınvalidemi aldık geldik. ( Bu arada ailelerimiz bizden farklı bir şehirde. Ve bizim yaşadığımız şehire yaklaşık 12 saat mesafede.) Kayınpederim gelmek istemedi, sıkılırım dayanamam diyerek; ama aklımız hep orada haliyle. Kayınvalidemden sonra da annem gelip kalacak ve aynı durum babam için de gerçekleşecek. Bu da can sıkıcı bir durum ama asıl sorun geldiğimizden beri kayınvalidemin sürekli olarak ben çocuğu alıp giderim evimde bakar büyütürüm demesi. Önceleri açıklayarak olmayacağını, dayanamayacağımı ifade ederek izin vermeyeceğimi belirttim. Ama bu durum sürmeye devam etti. Hatta eşim de bu konuda annesiyle aynı fikirde. Bir evlat anne babasından ayrı büyür mü ya? Bunu nasıl düşünebiliyorlar, aklım almıyor. Dün de konu açıldı, yok kreşler çok pahalıymış, çocuk çok küçükmüş; bu zamanda bakıcıya güven de olmazmış vs vs. Çocuğumun iyiliğini düşündükleri için söylüyor olabilirler, ama ben başka bir çocuk daha doğuramayacağım için çocuğumun benden ayrı yerde büyümesini istemiyorum. Ve dün de bu konudaki en sert konuşmamı gerçekleştirerek çocuğumun benden ayrı büyümesini istemediğimi ifade ettim. Ama bu konuda tek kaldığım için çok sıkıldım ve daraldım. Buraya yazmak istedim.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
M monalazo , Benim annemden yana bir sıkıntım yok. Annem istesen de götürmem kızım, evlat annesinin yanında büyümeli diyor hep. Hatta az önce konuştum kendisiyle, durumu anlattım; eğer kreşe veya bakıcıya vermek istemiyorlarsa ver kızım dilekçeni, çık işten dedi. Çocuğuna kendin bak dedi. Ama gelin görün ki kv götüreceğim diye tutturdu ve şimdi baskı kurup beni yıldırarak evet dedirtmeye çalışıyor. Haliyle eşimden destek gördüğü için bu kadar rahat davranıyor; ama ben ücretsiz izin için dilekçemi yazdım bugün. Eğer baskı kurmaya devam ederlerse hemen işleme koyduracağım. Artık sabrımın son noktasındayım çünkü.Sakın sakın! Bu çocuğun psikolıjisi için de çok sakıncalı. Lütfen bebeğini verme. Yanınızda kalmalı. Hiç bir çare bulamadıysan işten ayrıl, yada bütün maaşını ver, güvenilir bir bakıcı bul da bebeğini kendinden ayırma. Bu çok yanlış olur. İki tarafın anneside kocaman adamın çıkarına davranacaklarına küçücük sabinin çıkarına davransalar. Alıp gitmek hem bencilce bir davranış. Sakın verme
ve dilekçeyi hazırladığınızı da eşinize bugün bildirinM monalazo , Benim annemden yana bir sıkıntım yok. Annem istesen de götürmem kızım, evlat annesinin yanında büyümeli diyor hep. Hatta az önce konuştum kendisiyle, durumu anlattım; eğer kreşe veya bakıcıya vermek istemiyorlarsa ver kızım dilekçeni, çık işten dedi. Çocuğuna kendin bak dedi. Ama gelin görün ki kv götüreceğim diye tutturdu ve şimdi baskı kurup beni yıldırarak evet dedirtmeye çalışıyor. Haliyle eşimden destek gördüğü için bu kadar rahat davranıyor; ama ben ücretsiz izin için dilekçemi yazdım bugün. Eğer baskı kurmaya devam ederlerse hemen işleme koyduracağım. Artık sabrımın son noktasındayım çünkü.
Aynen ya katılıyorum sana. Kaynanaların çoğu gelin doğum yapsın da çocuğu biz alalım büyütelim diye dört gözle bekliyorlar çocuğu kendi evlerine götürüp bakmak istiyorlar annelik duygusunu yıllar sonra tekrar yaşamak ve çocuğu kendileri doğurmuş gibi sahiplenmek istiyorlar bu fırsatı onlara vermeyin ya. O çocukların gerçek bir annesi var zaten ya. Büyükler bakmak zorunda değiller ama bakmak isteselerde asla vermeyin sahiplenmesinler çocuğu.
Cocugunu sehir dışına gonderenler vardi çevremde hatta bi arkadas sehir ici yarim saat uzakliktaki annesine birakip sadece haftasonu aliyordu cok gariplik bencede bende asla birakamam cocuk bu kedi yavrusu degil
seni tebrık edıyorum aynı sehırde yasayıp sırf rahat edıyım uykumu uyuyum dıye evladını pazartesı annesıne bırakıp cuma alan kısıler var nasıl dedıgımde alısıyosun boyle daha ıyı dedı ben kızım ıcın evımı degıstırıp annemın yakınına tasındım bızım evımızde baksın evınde oyun alanında mutlu olsun dıye cocugu anneden ayırma zıhnıyetını yasayanlar nedır bu kafa hıcmı vıcdanınızla dusunmuyosunuz cok sınırlenıyorum bu ınsanlara
bu nasıl bir şeymiş ya, yok artık. çok istiyorsa kayınvalideniz doğursun bir tane onu alsın evinde büyütsün.
madem eşin aynı fikirde cocuk istemeseymış. kimseye vermezdım cok sacma bir fıkır
ve dilekçeyi hazırladığınızı da eşinize bugün bildirin
kv hala devam ederse dilekçe verdeğinizi vereceğinizi söyleyip oturtun gerekirse çemkirin
ne laftan sözden anlamaz insanlar ya bunlar!!!
yakın olsa kv bakar anneanneler babaaneler çok iyi bakar.
bizimde bakacak kimse var.
işe başlayinca yarim gün çalışıcam o zaman babaane bakicak.
kv tam bir ruh hastasıymış.Y Yokgibiyim ; Ben zaten ilk başta söyledim herkese. Benim çocuğum o, kimse kendi düzenini bırakıp gelip benim çocuğuma bakmak zorunda değil. Ha istiyorlarsa kapım açık buyursunlar gelsinler, benim evimde baksınlar; ama gönül rızası varsa. Yoksa da ben bir şekilde halledebilirim. Ben sırf 'annelik' vasfını kazanmak için doğurmadım. Hangi kafayla bu kadar rahat sahipleniyorlar onu da anlamış değilim doğrusu.
E elmatadi ; doğum sonrası 40 gün hastanede kaldım, doğumdan 1 ay sonra kalp ameliyatı oldum ve bebeğim 2,5 aylık olana kadar onu doya doya kucaklayıp öpemedim. O minicik ellerini tutup cennet kokusunu içime çekemedim diye her bahsedişte gözlerim dolar, içim sızlar. Ki bu durum benim isteğim dışında olan bir şeyken dayanamıyorum. Daha değil ki başka bir yere bırakıp görmeden durabileyim.
GAD2015 ; ben bu tür insanları sadece 'anne vasıflı' diye nitelendiriyorum. çünkü henüz 'anne' olmanın manasını kavrayabilmiş oldukları inancında değilim.
kedimvekahvem ; kayınvalidem dün yine "ben çocuğu götürüp evde bakacağım" dedi. Ben vermem oğlumu deyince niye ben sana oğlumu vermedim mi dedi. Şok oldum, ama konum ilk açıldığında @lluviasevgi benzer bir durumdan bahsetmişti. Bundan dolayı hazırlıklıydım ve cevabı hemen yapıştırdım; ben zorla almadım ki. istemiyorsa al götür dedim.
S SSelinn_88 ; Eşime zaten ayrı bir sinir oldum. Kv eşimden yüz bulmuyor olsa bu konuda ısrar etmezdi kesinlikle.
G gulendam_34 ; dilekçeyi son haliyle fotoğraflayıp eşime gönderdim. Eğer annesinin isteğine göz yummaya devam ederse dilekçeyi hemen işleme vereceğimi söyledim. Onların üzerimize attığı borçları ödeyip onları rahat ettirmek için bana her dakika ihtiyaç duyan evladımı bırakıp işe gelmek zorunda değilim. Kaldı ki farklı bir şehirde yaşamasına nasıl göz yumarım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?