- 1 Eylül 2011
- 2.837
- 1.975
- 398
- Konu Sahibi yasam_destek
-
- #61
Atates kafası belli kiPatates mi bu ben götürür başka saksıda büyütürüm
Bu ne kafası yahu
İnsanlar manyadı iyice
İsterlerse bakarlar yoksa zorunda değil kimse onlara srmadıl çock ypcaz bakr msnız dye öyle bişey olamz kendine gvenp yapacak herkes isterse yrdımcı olr orası ayrı onlar evladını büyütmş yaşam şartlarını hazırlamış 2 yiyceğine 1 yiyecekler gerekirse hayt böyle onlr bzi doğurdu diye trun ne alaka eşantyn mu yanımızdaevet mecburlar sorun torun bakmak değil evledının yardım istemesi kadın ödemelerim var çalışmak zorundayım diyor her iki tarafın anne babasida el atmak bu sorun çözmek zorundalar ya maddi imkan saglarlar yada çocuğa bakarlar bizde anne babamizin sorunlariyla nasıl ilgileniyorssak onlarda bize yardım etmeli aile olmak bu değil midir? Ben seni dogurdum buyuttum everdim hadi Yallah gerisine karışmam ..... varmı öyle rahatlık anne babalık ölene kadar o evinde rahat edicek diye küçücük çocuk en ihtiyacı olan zamanda anneden ayrı kalacak yazık günah degil mi? Kendi e güvenemeyen doğurmasın !!!! Ohhhh ne güzel memleket bizi neye güvenerekden doğurdular o zaman?
Ben 7 yasinda iken trafik kazasi gecirmisiz.annemin kolu kirik darp da almis.iki kucuk kardesim ameliyat olmus.sehirde akrabamiz yok.beni 8 saat uzaklikta babanneme ilkokula gitmem icin birakmislar.arada da bir kere gormusler.Eski konularımı bilenler vardır. O yüzden direkt konuya girmek istiyorum.
Doğum öncesi ve sonrası yaşadığım sıkıntılardan dolayı çocuğuma ilk iki ay kayınvalidem bakmıştı. Sonrasında da ben zorlanarak da olsa kendim bakmaya başladım. Oğlum sekiz aylık olunca ve benim de raporum bitince çalışmaya başlamak zorunda kaldım. Bu süreçte çocuğum için kreş mi evde bakıcı mı uygun olur derken eşim her iki durum için de çocuğun çok küçük olduğunu söyledi. Ailelerimizle konuştuk; 1 yaşını doldurana kadar dönüşümlü olarak bakacaklardı. Biz de bu zaman aralığında kreş - bakıcı araştırıp karar verecektik. Kurban Bayramı dönüşü kayınvalidemi aldık geldik. ( Bu arada ailelerimiz bizden farklı bir şehirde. Ve bizim yaşadığımız şehire yaklaşık 12 saat mesafede.) Kayınpederim gelmek istemedi, sıkılırım dayanamam diyerek; ama aklımız hep orada haliyle. Kayınvalidemden sonra da annem gelip kalacak ve aynı durum babam için de gerçekleşecek. Bu da can sıkıcı bir durum ama asıl sorun geldiğimizden beri kayınvalidemin sürekli olarak ben çocuğu alıp giderim evimde bakar büyütürüm demesi. Önceleri açıklayarak olmayacağını, dayanamayacağımı ifade ederek izin vermeyeceğimi belirttim. Ama bu durum sürmeye devam etti. Hatta eşim de bu konuda annesiyle aynı fikirde. Bir evlat anne babasından ayrı büyür mü ya? Bunu nasıl düşünebiliyorlar, aklım almıyor. Dün de konu açıldı, yok kreşler çok pahalıymış, çocuk çok küçükmüş; bu zamanda bakıcıya güven de olmazmış vs vs. Çocuğumun iyiliğini düşündükleri için söylüyor olabilirler, ama ben başka bir çocuk daha doğuramayacağım için çocuğumun benden ayrı yerde büyümesini istemiyorum. Ve dün de bu konudaki en sert konuşmamı gerçekleştirerek çocuğumun benden ayrı büyümesini istemediğimi ifade ettim. Ama bu konuda tek kaldığım için çok sıkıldım ve daraldım. Buraya yazmak istedim.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Bu konuda ben kimseyi zorlamadım D Depiedra . Çalışmak zorundayım çünkü düğünü kendi imkanlarımızla yaptık. Yetmedi, düğünden sonra düğün masrafımızdan daha fazla borç yüklediler omuzumuza. Ödemeler bu nedenle çok ama buna rağmen ben çocuğumun daha iyi şartlarda büyümesini istediğim için kreşe verecektim. Bunun için çalışmaya başladım. Ama kayınvalidem kocamın aklına girip daha çok küçük vs dedi, şimdi de o kadar masrafa ne gerek var ben götürür bakarım diyor. Dün akşam da tekrar söyledi olmaz dedim. Misafirimiz var yatıya kaldı yoksa kestirip atacaktım artık. Bakalım bugün ne olacak.o zaman sizin.anne babaliginizin ne anlami var? cocuk sizden ayri buyuyecekse..siz uc bes kurus kazanin diyeee..maneviyat agir basardi bennim iciin ve isten cukardim galiba durumunu iyiyse lutfen krese verin cocugunuzu kp de babanizda sonucta sizin yuzunuzden eslerinden ayri mi kalicak...
Üzülecek bir şey yok @buneyahuuu . Bu dünya sınav yeri ve ben de sağlığımla sınanıyorum. Ve evet, doğumdan sonra rahim ameliyatı oldum alındı. Ondan 1 ay sonra da 2.kalp ameliyatımı oldum çok büyük bir riskle. Ama çok şükür hayattayım ve oğlumun gül yüzüne doya doya bakıyorum her an. Bunun için Rabbime sonsuz şükürler olsun.Kesinlikle göndermeyin evladınızı.. öyle saçmalık mı olurmuş kv şaşırmış da eşinize noluyo..
Özel değilse eğer ben şu noktaya takıldım.. herhangi bi sağlık sıkıntınız yoktur inşallah.. bi daha doğurmuycam demişsiniz ona içlenip üzüldüm
Valla arkadaşım ana babalarımız zaten çocuk bakıp büyütmüş dinlenmeleri gereken zaman torun buyutuyorlar birde, yaranabilirlerse ne ala. Herkes doğurduğunu baksın bi zahmet. Kaynanam bakmadı anam bakmadı mecburlar mi yahu. Asla bu şekil insanlara baskı yapılmasına tahammül edemiyorum. Konuyla alakalı değil bu cümlem ama kaynanasini normalde istemeyen gelin çocuk bakımı olunca ses etmiyor idare ediyor evde kaynanayı.
Bunlar gerçekten kafayı mı yemiş. O benim evladım Allah bana vermiş. Tehdit ederek iyi yapmışsınız. Gerekirse de inşallah gerekmez çıkın işten ödesin kocanız nasıl ödüyorsa artık. Adama bak.
Arkadaşımın eşi tek çocuk. Diyor ki kız doğumdan sonra kv si her gelenin önünde kızım bebeği bana verir zaten ben bakarım diyormuş. Arkadaş demiş ki nasıl yani ben kimseye veremem çocuğumu. Kv nin cevabı öldürür. "Ama ben sana kendi çocuğumu verdim,"
Dedim ben olsaydım derdim ki oğlunu da al git.
İsterlerse bakarlar yoksa zorunda değil kimse onlara srmadıl çock ypcaz bakr msnız dye öyle bişey olamz kendine gvenp yapacak herkes isterse yrdımcı olr orası ayrı onlar evladını büyütmş yaşam şartlarını hazırlamış 2 yiyceğine 1 yiyecekler gerekirse hayt böyle onlr bzi doğurdu diye trun ne alaka eşantyn mu yanımızda
Size srekli daha çok sıkıntı veren birini niye sürekli dibinizde tutuyorsunuzBu konuda ben kimseyi zorlamadım D Depiedra . Çalışmak zorundayım çünkü düğünü kendi imkanlarımızla yaptık. Yetmedi, düğünden sonra düğün masrafımızdan daha fazla borç yüklediler omuzumuza. Ödemeler bu nedenle çok ama buna rağmen ben çocuğumun daha iyi şartlarda büyümesini istediğim için kreşe verecektim. Bunun için çalışmaya başladım. Ama kayınvalidem kocamın aklına girip daha çok küçük vs dedi, şimdi de o kadar masrafa ne gerek var ben götürür bakarım diyor. Dün akşam da tekrar söyledi olmaz dedim. Misafirimiz var yatıya kaldı yoksa kestirip atacaktım artık. Bakalım bugün ne olacak.
Üzülecek bir şey yok @buneyahuuu . Bu dünya sınav yeri ve ben de sağlığımla sınanıyorum. Ve evet, doğumdan sonra rahim ameliyatı oldum alındı. Ondan 1 ay sonra da 2.kalp ameliyatımı oldum çok büyük bir riskle. Ama çok şükür hayattayım ve oğlumun gül yüzüne doya doya bakıyorum her an. Bunun için Rabbime sonsuz şükürler olsun.
@akidem haklısınız, ama ben kimseye zorla gel benim evladıma bak demedim. Kreşlerle görüştüm hatta verecektim ama kayınvalidem oğlumun daha çok küçük olduğunu söyleyip eşimin aklına girdi. Biz bakarız dedi. Şimdiler de de çok para kreşler, vermeyin yazık, ben götürür bakarım diyor. Eşim de olur diyor. Durum böyle ne yazık ki. Anlayacağınız baskı altında olan benim malesef.
Maripositaa kayınvalidem bana böyle bir şey söylese ben zorla almadım istemiyorsa geri gelebilir derim.
Bitter sever , ben kimseden böyle bir istekte bulunmadım. Bakamayacağım çocuğu elbette doğurmam. Bana kalsa çoktan düzenimi kurmuştum ancak kayınvalidemin kocamın aklını her seferinde farklı bir söylemle çelmesi yüzünden bu durumu yaşıyoruz. Emin olun ben de memnun değilim bu durumdan. Ki onların yüzünden çalışıyorum. Borç harç edip evlendik düzenimizi kurduk derken bir o kadar borç da onlardan geldi. Şimdi söyleyin lütfen 2 yiyeceğine 1 yiyen biz miyiz yoksa onlar mı??
ay sabah sabah sinirim bozuldu. Ne gerizekalilar var memleketteBunlar gerçekten kafayı mı yemiş. O benim evladım Allah bana vermiş. Tehdit ederek iyi yapmışsınız. Gerekirse de inşallah gerekmez çıkın işten ödesin kocanız nasıl ödüyorsa artık. Adama bak.
Arkadaşımın eşi tek çocuk. Diyor ki kız doğumdan sonra kv si her gelenin önünde kızım bebeği bana verir zaten ben bakarım diyormuş. Arkadaş demiş ki nasıl yani ben kimseye veremem çocuğumu. Kv nin cevabı öldürür. "Ama ben sana kendi çocuğumu verdim,"
Dedim ben olsaydım derdim ki oğlunu da al git.
Size srekli daha çok sıkıntı veren birini niye sürekli dibinizde tutuyorsunuz
Geçmiş olsun. Neden doğuramayacak olduğunuz değildi merak ettiğim. Yani ikinci kez doğuracak olsaydınız sonuç değişir miydi?SevgiliXeroderma_pig , doğumdan sonra iç kanama geçirdiğim için rahmim alındı, bir de doğumdan 1 ay sonra 2. Kalp ameliyatımı oldum ve bu yüzden doğuramayacağımı belirttim.
Çok geçmiş olsun . Biliyorum vermeyeceksin evladını doğru olanda bu. Ben burada eşine kızıyorum. Annesi doldursada. Hic mi evladından uzak kalacağı aklına gelmiyor. Hiç mi içi sizlamiyor. Ben daha anne olamadım. 2 ay önce 9 haftalık bebeğim in kalbi durdu. Ama hamile iken bile bu kadar evladina düşkün olacağını tahmin edemezdim eşimin. Büyük konuşmayayim yine de biz evladimizdan ikimizde ayrı asla kalamazdik. Sen burada gerekirse kendi aile büyüklerini devreye sok . İşten çık ama sakin verme arkadaşim
Çok haklısınız kesinlikle karşı durun bu fikre. Özlem dışında direkt kayınvalidenize bağlanacak ve siz kardeşiniz gibi görmeye başlayacaksınız, mesafenin uzunluğu göz önüne alındığında her vakit gitmeniz de mümkün değil. İşi bırakmak bile daha mantıklı bir seçim olurEski konularımı bilenler vardır. O yüzden direkt konuya girmek istiyorum.
Doğum öncesi ve sonrası yaşadığım sıkıntılardan dolayı çocuğuma ilk iki ay kayınvalidem bakmıştı. Sonrasında da ben zorlanarak da olsa kendim bakmaya başladım. Oğlum sekiz aylık olunca ve benim de raporum bitince çalışmaya başlamak zorunda kaldım. Bu süreçte çocuğum için kreş mi evde bakıcı mı uygun olur derken eşim her iki durum için de çocuğun çok küçük olduğunu söyledi. Ailelerimizle konuştuk; 1 yaşını doldurana kadar dönüşümlü olarak bakacaklardı. Biz de bu zaman aralığında kreş - bakıcı araştırıp karar verecektik. Kurban Bayramı dönüşü kayınvalidemi aldık geldik. ( Bu arada ailelerimiz bizden farklı bir şehirde. Ve bizim yaşadığımız şehire yaklaşık 12 saat mesafede.) Kayınpederim gelmek istemedi, sıkılırım dayanamam diyerek; ama aklımız hep orada haliyle. Kayınvalidemden sonra da annem gelip kalacak ve aynı durum babam için de gerçekleşecek. Bu da can sıkıcı bir durum ama asıl sorun geldiğimizden beri kayınvalidemin sürekli olarak ben çocuğu alıp giderim evimde bakar büyütürüm demesi. Önceleri açıklayarak olmayacağını, dayanamayacağımı ifade ederek izin vermeyeceğimi belirttim. Ama bu durum sürmeye devam etti. Hatta eşim de bu konuda annesiyle aynı fikirde. Bir evlat anne babasından ayrı büyür mü ya? Bunu nasıl düşünebiliyorlar, aklım almıyor. Dün de konu açıldı, yok kreşler çok pahalıymış, çocuk çok küçükmüş; bu zamanda bakıcıya güven de olmazmış vs vs. Çocuğumun iyiliğini düşündükleri için söylüyor olabilirler, ama ben başka bir çocuk daha doğuramayacağım için çocuğumun benden ayrı yerde büyümesini istemiyorum. Ve dün de bu konudaki en sert konuşmamı gerçekleştirerek çocuğumun benden ayrı büyümesini istemediğimi ifade ettim. Ama bu konuda tek kaldığım için çok sıkıldım ve daraldım. Buraya yazmak istedim.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
@istugul kreş için küçük olduğu doğru, ancak İstanbul gibi bir yerde nasıl güvenip de bir bakıcıya verebileceğimi bilmiyorumÇok haklısınız kesinlikle karşı durun bu fikre. Özlem dışında direkt kayınvalidenize bağlanacak ve siz kardeşiniz gibi görmeye başlayacaksınız, mesafenin uzunluğu göz önüne alındığında her vakit gitmeniz de mümkün değil. İşi bırakmak bile daha mantıklı bir seçim olur
Yalnız dönüşümlü bakmanın çocuk ve bağlanma üzerinde negatif bir etkisi var.çoklu bağlanmaya sebep olabiliyor. Bu da kaygılı bağlanma demek. Tek bir kişi,muhtemel bakıcı bu işi çok daha rahat çöEcektir. Kreş içinde epeyce küçük çünkü
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?