- Konu Sahibi firildakmerdane
-
- #41
Üste çıkmaya çalışmadım.. annemin haksızlığına karşı onunla oturup annemi cekistirmedim..sizce neden özür diliyor olabilir?Haksiz birini hakli olan kisiye gercegi bildiginiz halde savunmussunuz, uste cikmaya calismissiniz, küfürü yemissiniz.
Sorun ne?
Neden ozur diliyor ki anlamadim, bir de kabul etmemissiniz
cekistirmediniz diye delirmedi heralde, yapmissiniz bir seyler iste.Üste çıkmaya çalışmadım.. annemin haksızlığına karşı onunla oturup annemi cekistirmedim..sizce neden özür diliyor olabilir?
cekistirmemekle alakasi ne?ailemle ilgili bir durumdan dolayı biraz zitlastik.bu konuda kaynanam haklıydı.ama annemi ve ablamı kaynanama karşı korumam lazımdı
Tanımadığınız bir insanla ilgili bu kanıya vardıysanız bence sizden daha fazla korkmalı insanlar.cekistirmediniz diye delirmedi heralde, yapmissiniz bir seyler iste.
Vallahi korkulur sizden.
neden özür diledigini ben de anlamiyorum, oglum huzurlu olsun yuvasinda demiştir
nereden taniyim hanimefendi sizi ben?Tanımadığınız bir insanla ilgili bu kanıya vardıysanız bence sizden daha fazla korkmalı insanlar.
Annemi ve ablamı kaynanama karşı korumam lazımdı yazmışsınız ilk mesajınızda. Ki haksız oldukları halde.Üste çıkmaya çalışmadım.. annemin haksızlığına karşı onunla oturup annemi cekistirmedim..sizce neden özür diliyor olabilir?
Sezarın hakkı sezara boşa dememişlerArkadaşlar merhaba.Kayinvalidemle gecen sene ailemle ilgili bir durumdan dolayı biraz zitlastik.bu konuda kaynanam haklıydı.ama annemi ve ablamı kaynanama karşı korumam lazımdı.esim anlaşmamız için bizi karşılıklı konuşturmak istedi.ancak belli bir süre sonra işler rayından çıktı ve eşimin yanında bana olmadık hakaretler etti...anlayacaginiz annemin sinirini benden çıkardı.kaldıramayacağım kadar ağırdı.esim işe annesine ağzını açıp bir kelime bile etmedi.ben evden çıktım ablama gittim.ablamda kaldim.esim bir kaç bir şey söylemek istemiş annesi kabul etmemiş.o seni kullanıyor falan demiş.neyse eve giderken eşim çok huzursuzdu biz birbirimizi seviyoruz kimseyi karıştırmayalım dedim.ama maalesef olmadı.esim sürekli annesini aramak istiyor,görüşmek istiyor ve benim yaşadıklarımı yok saymaya başladı..annesi bir kaç kere beni aradı cevap vermedim.ozur diledi onurunu kabul etmedim,edemedim...eşim çok sinirlendi ve alttan almamı annesiyle tekrar konuşmamı istedi yapamadım.cok gurur incindi.cok üzüldüm.42 yaşındayım 16 yasinda oğlum var..bu yaşta bu kadar ağır hakaretleri kaldıramıyorum.esim sen sorumlusun dedi psikolog ile görüştüm..ama yine de ben bir türlü kaynanami affedemiyorum.haşa ben kimim tabi ama ne bileyim olmuyor.simdi anjiyo oldu evde yemek hazırladım esimle gönderdim.tatlisina kadar yaptım ama yavrumun sınavları vardı gidemedim.ama arayıp onun sesini duymak istemiyorum.esim de sana birsey demedikçe iyice ipleri eline aldın diyor.bu arada kaynanamin oğluma yaptıkları söylediklerine cabası..yok sen bizimsin,bizim tarafı tutacaksın.falan filan..aramak istemiyorum gitmek istemiyorum bana yardım edin nolur.ne yapmalıyım.cok uzun oldu kusura bakmayın
Ay ne çok onun için yazmışım saçmasapan bir cümle olmuşAnnemi ve ablamı kaynanama karşı korumam lazımdı yazmışsınız ilk mesajınızda. Ki haksız oldukları halde.
Hiç inanamadım onun için çekiştiremezdim onun için sustum ve hakaret etti demenize onun için.
Özür dilemesi de oğlu arada kalmasın diye olabilir.
İstemiyorsanız görüşmeyin tabii ama sadece kendi tarafınızdan bakmayın olaya.
Yanlış anlaşılacak hareket derken nasıl yani taciz gibi miEşimin bir akrabası ablama yanlış anlaşılmaya mahal verecek hareketler yapmış.annem de kayinvalideme o kişiyi uyarmasını istemiş.kayinvalidem de o kisiye durumu açmış..o kişi de annesine ve akrabalara durumu yaymış.olay büyüdü. Annem.kaynanama kimse duymasın aramızda halledelim demiş ama işte becerememisler..yüzlerine gözlerine bulastirmislar olayı.annemin haksızlığı kayinvalideme değil gidip ya o kisiye yada o kişinin annesine soylemeliydi.ve benim olaydan haberim yoktu.annem bana söyleseydi yada kayinvalidem annemle konuştuktan sonra bana haber verseydi bu durum bu kadar dallanip budaklanmazdi.olay başka yerlere gitti.insallah kendimi anlatabilmisimdir.
Ne münasebet eşinize de “istersen” görüşme demeniz. Hem suçlu hem güçlüsünüz şu durumda. Neyse ki eşinizin gözü açık.Arkasında durmak zorundaydım dedim savunmadim ve ezmedim.
O konuda eşime ben senin annenle görüşmek istemiyorum sende istersen görüşme dedim.esim bunu kabul etmedi.
Biz sizi anliyoruz. Lakin sizde sunu anlayin. Anneniz ve ablaniz bir konuda haksiz ve sizde onlarin arkasinda durmussunuz. Dogru olan orada konuyu kapatmanizdi.Çok teşekkür ederim.bana bu kadar yüklenince bende bir tuhaf oldum.kendimi anlatamadım galiba dedim.keske annemle arasında ki sorunlarını kendileri halletseydi.annemin sinirini benden cikarmasaydi.ikisi konuşup anlasabilirdi.yada konuşmamayı tercih edebilirlerdi.arada ben kaldım.bu durumda annemi elimin tersi ile itemezdim.sadece yorum yapmadım.hic kimse hakareti haketmez.hemde ağır hakaretler onlar normal laflar değildi.yoksa benden özür diler mi sizce?inanın buraya yazamıyorum o hakaretleri,utanıyorum çünkü..
Saygı var mı ? Varsa bitti. Kimseyi sevmek zorunda değilsin, zorla görüşmek zorunda da değilsin. Saygılı ol yeterli. İlla mıç mıç olamaz herkes.Arkadaşlar merhaba.Kayinvalidemle gecen sene ailemle ilgili bir durumdan dolayı biraz zitlastik.bu konuda kaynanam haklıydı.ama annemi ve ablamı kaynanama karşı korumam lazımdı.esim anlaşmamız için bizi karşılıklı konuşturmak istedi.ancak belli bir süre sonra işler rayından çıktı ve eşimin yanında bana olmadık hakaretler etti...anlayacaginiz annemin sinirini benden çıkardı.kaldıramayacağım kadar ağırdı.esim işe annesine ağzını açıp bir kelime bile etmedi.ben evden çıktım ablama gittim.ablamda kaldim.esim bir kaç bir şey söylemek istemiş annesi kabul etmemiş.o seni kullanıyor falan demiş.neyse eve giderken eşim çok huzursuzdu biz birbirimizi seviyoruz kimseyi karıştırmayalım dedim.ama maalesef olmadı.esim sürekli annesini aramak istiyor,görüşmek istiyor ve benim yaşadıklarımı yok saymaya başladı..annesi bir kaç kere beni aradı cevap vermedim.ozur diledi onurunu kabul etmedim,edemedim...eşim çok sinirlendi ve alttan almamı annesiyle tekrar konuşmamı istedi yapamadım.cok gurur incindi.cok üzüldüm.42 yaşındayım 16 yasinda oğlum var..bu yaşta bu kadar ağır hakaretleri kaldıramıyorum.esim sen sorumlusun dedi psikolog ile görüştüm..ama yine de ben bir türlü kaynanami affedemiyorum.haşa ben kimim tabi ama ne bileyim olmuyor.simdi anjiyo oldu evde yemek hazırladım esimle gönderdim.tatlisina kadar yaptım ama yavrumun sınavları vardı gidemedim.ama arayıp onun sesini duymak istemiyorum.esim de sana birsey demedikçe iyice ipleri eline aldın diyor.bu arada kaynanamin oğluma yaptıkları söylediklerine cabası..yok sen bizimsin,bizim tarafı tutacaksın.falan filan..aramak istemiyorum gitmek istemiyorum bana yardım edin nolur.ne yapmalıyım.cok uzun oldu kusura bakmayın
En büyük hatayı kaynanan haklıyken kaynananla zıtlaşarak yapmışsın konu ne olursa olsun annen ya da baban ablan ya da abin konu ne olursa olsun haksızsan eğer susmalı ve konuyu kapatmalıydın ki konu uzamasın ve tatsızlıklar oluşmasın. İnşallah en kısa zamanda aranız düzelir hem eşinizle hem kaynananızla düzelmese bile bu kadar uzak ve mesafeli davranmayın ki eşinizi o tarafa itmiş olmazsınız böylelikle.Arkadaşlar merhaba.Kayinvalidemle gecen sene ailemle ilgili bir durumdan dolayı biraz zitlastik.bu konuda kaynanam haklıydı.ama annemi ve ablamı kaynanama karşı korumam lazımdı.esim anlaşmamız için bizi karşılıklı konuşturmak istedi.ancak belli bir süre sonra işler rayından çıktı ve eşimin yanında bana olmadık hakaretler etti...anlayacaginiz annemin sinirini benden çıkardı.kaldıramayacağım kadar ağırdı.esim işe annesine ağzını açıp bir kelime bile etmedi.ben evden çıktım ablama gittim.ablamda kaldim.esim bir kaç bir şey söylemek istemiş annesi kabul etmemiş.o seni kullanıyor falan demiş.neyse eve giderken eşim çok huzursuzdu biz birbirimizi seviyoruz kimseyi karıştırmayalım dedim.ama maalesef olmadı.esim sürekli annesini aramak istiyor,görüşmek istiyor ve benim yaşadıklarımı yok saymaya başladı..annesi bir kaç kere beni aradı cevap vermedim.ozur diledi onurunu kabul etmedim,edemedim...eşim çok sinirlendi ve alttan almamı annesiyle tekrar konuşmamı istedi yapamadım.cok gurur incindi.cok üzüldüm.42 yaşındayım 16 yasinda oğlum var..bu yaşta bu kadar ağır hakaretleri kaldıramıyorum.esim sen sorumlusun dedi psikolog ile görüştüm..ama yine de ben bir türlü kaynanami affedemiyorum.haşa ben kimim tabi ama ne bileyim olmuyor.simdi anjiyo oldu evde yemek hazırladım esimle gönderdim.tatlisina kadar yaptım ama yavrumun sınavları vardı gidemedim.ama arayıp onun sesini duymak istemiyorum.esim de sana birsey demedikçe iyice ipleri eline aldın diyor.bu arada kaynanamin oğluma yaptıkları söylediklerine cabası..yok sen bizimsin,bizim tarafı tutacaksın.falan filan..aramak istemiyorum gitmek istemiyorum bana yardım edin nolur.ne yapmalıyım.cok uzun oldu kusura bakmayın
Niye kayınvalidenden uyarmasını istediğiniz? Ablanıza ne yapıldı tam olarak? Ne yaşandığı önemli buradaEşimin bir akrabası ablama yanlış anlaşılmaya mahal verecek hareketler yapmış.annem de kayinvalideme o kişiyi uyarmasını istemiş.kayinvalidem de o kisiye durumu açmış..o kişi de annesine ve akrabalara durumu yaymış.olay büyüdü. Annem.kaynanama kimse duymasın aramızda halledelim demiş ama işte becerememisler..yüzlerine gözlerine bulastirmislar olayı.annemin haksızlığı kayinvalideme değil gidip ya o kisiye yada o kişinin annesine soylemeliydi.ve benim olaydan haberim yoktu.annem bana söyleseydi yada kayinvalidem annemle konuştuktan sonra bana haber verseydi bu durum bu kadar dallanip budaklanmazdi.olay başka yerlere gitti.insallah kendimi anlatabilmisimdir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?