Kaynanayla/Kayinpederle Yaşama Fobisi

Evlenirken sözleşme yapıp imzalayın başka türlü hiçbiriniz kurtulamazsinz bu kaygılardan.
Neyseki evlilik düşünmüyorum. Evlenip başkasının anne babasına bakıcılık yapıp mutsuz olacağıma, yalnız mutsuz olurum daha iyi. Insan mutsuz olmak için evlenmez demi. Zaten benim anne babam hayatta değil. Anne babanız bakıma muhtaç olsa bakmayacak mısınız diyenler için dedim. Ha olsa onlara bakmam , bakıcı değilim. Bakım evleri ne güne duruyor.
 
Pişman oldum yazdığima nasıl düşünceler böyle ya ruhum daraldı cikiyorum bu konudan keisnlikle.
Benim şahsi düşüncem kim yardıma ihtiyacı varsa bakmaktan el uzatmaktan yana
Bu işler böyle aman benim üstüme kalmasın diye planlar yapmaya gelmez
Benim vicdanım el vermez en azından

Konu sahibi bu konuda çok dertlenen biri olduğu için ileride sorun yaşaması çok olası
Yerinde olsam bu kişiyle devam edemezdim mesela
 
Benim şahsi düşüncem kim yardıma ihtiyacı varsa bakmaktan el uzatmaktan yana
Bu işler böyle aman benim üstüme kalmasın diye planlar yapmaya gelmez
Benim vicdanım el vermez en azından

Konu sahibi bu konuda çok dertlenen biri olduğu için ileride sorun yaşaması çok olası
Yerinde olsam bu kişiyle devam edemezdim mesela
Herkesin hayatı kendi vicdani düşüncesi..
Ben böyle kaygılarla yaşayan insanlarla yola çıkmam.Allah kimseyi kaynana yapmasın desek evlenecek erkek bulunmayacak.. peki ne yapmak gerek bilemedimki. Zamanı gelince ihtiyaç hasıl olunca eşine ben hiç ellemem bir bardak suyunu vermem diyip çekil kenara pekala ama sen eşine yapma diyemessin bukadar da evlendik diye herkesin evlatligina karismayalim bı zahmet.
He seni kötülüklere boğar yapmadığı kalmaz nefret edersin neyse. Yahu ne perhiz şimdiden. Psikolojik hazır değilsen evlenmeyeveksin kimse doktor değil.
 
Son düzenleme:
Merhabalar,
Öncelikle herkese iyi akşamlar. Tuhaf bir durumdayım. Sanırım takıntı haline getirdiğim bir durum, desteklerinizi rica ediyorum.
Yakın zamanda ciddi adım atmayı planladığım bir ilişkim var. Erkek arkadaşım, anlayışlı, düzgün, ilgili ve sevgi dolu biridir. Sanırım sorun benim takintimda.
Erkek arkadaşım bir bakanlikta memur ve ailesinden çok ayrı bir şehirde yalnız yaşıyor. Tayini istediğimiz şehre alınana kadar da o şehirde yaşayacak. Tayin dönemi geldiğinde de ailesinin olduğu şehire dönme fikri yok. Ailesinin de böyle bir talebi yok. İkimizin ortak kararı bir şehire yerleşeceğiz.
Anne ve babasının yakının da kızı, oğlu ve akrabaları var. Fakat ailenin son çocuğu olduğu için kültürel olarak anne babanın sorumluluğu biraz onda gibi (çok tuhaf ama öyle). Tabi uzakta olduğu için bu kültür çok sürüyor gibi değil haliyle. Oradaki abisi ve ablalari daha etkin bir rolde bu durumda.Bizim tayin istemeyi düşündüğümüz şehirde de üç kiz kardeşi yaşıyor, evliler.
Şuan için herkes kendi evinde barkinda. Anne ve babasının yanında yakınında çocukları, akrabaları, torun, torbaları var. Bana şaşıracaksınız belki ama aklımda hep şu var, allah gecinden versin babasına veya annesine bişi olursa, ardında kalan gelir bende kalırsa ?
Kültürel olarak sorumluluk onda gibi, her ne kadar pratik yaşamda yer bulamamışsa da. Ben özellikle kaynana ile aynı evde yaşayacak biri değilim. Kendi ailem ile de birtakim sorunlarım var bu nedenle evlenince kendi evimde eşimle kendi huzurumu kurmak istiyorum. Ayrıca çalışıyorum, evime gelip birine bakacak bir yapım yok. Bu güne kadar çok zorluk çektim, hayatımi artık kimseye bağlı olmadan sevdiğim insan ile özgürce yaşamak istiyorum ama aklımda hep bu konu var.
Ailenin biraz özgür yasayani ve tek memur olanı. Bu nedenle tek istekleri evlenmesi yalnız kalmamasi. Ailenin şuan da başka beklentisi yok gibi ama aklımda hep ileride özellikle kaynana ile yaşarım korkusu var. Özellikle annesine düşkündür, yarın bir gün birinin vefatında ( allah gecinden versin) böyle bir durumda gelsin bizde kalsın der gibi geliyor. Tabi kadın veya adam ordaki düzenine alışkın, gelirler mi bilmem ama kızlarımız da var o şehirde diyip alıştıkları yerden gelirler mi diyorum. Tanışma esnasında mesafeli olmayı bile düşünüyorum. Çok severlerse bu ihtimal de iyice artar, pek isinmazlarsa gelmek de istemezler diyorum.Ben takıntı yaptım bunu sanırım, doğru dusunmemi sağlar mısınız ? Teşekkürler

Çok farazi bir konu. Şimdiden bunu stres yaparsanız ömür geçmez. Anne babalarımız yalnız kaldığında elden ayaktan düştüğünde elimizden geleni yaparız. Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin tabi.
kültürel olarak son çocukta kalması gerektiğine nasıl karar verdiniz bilmiyorum. Ama taraflardan biri yalnız kalınca evini kapatmaması doğru olan. Anneler genelde kızlarına gitmeyi sever. Başka kızlar varsa ondan ona gezer arada size de gelir. Arada evine gider. Hastalanan aile bireyine de genelde kızı bakar.
Bu hesaplarla yaşamanız üzücü.
Benim annem yalnız kalırsa ben evime alırım. Başka kızı yok. Eşimin şimdiden bunu stres yaptığını bilsem çok sinirlenirdim.
kayınvalidemle de geçen gün bunu konuşuyorduk. Kayınvalidemin kayınvalidesi bu sene yalnız kaldı. Ve benim kv nin evinde kışı geçirme kararı aldı. Tabi ki bayılarak kabul etmedim ama saygıda kusur etmedim diyordu. Yine de kalamadı. Evini özlemiş gitmiş büyük babane. 88 yaşında ve hasta. Şimdi günlük yemeğini ilacını kontrole gidiyor sadece böyle daha iyi demiş.
aynı şey benim dedemde var evimi kapatmam dedi. Sırayla çocuklarına yatıya gidiyordu. En çok halamla rahat etmiş ben artık burda kalıcam dedi kaldı. Yani o zaman işlerin nasıl yürüyeceğini bilemezsiniz. Hesaplı kitaplı olmuyor bu işler.
 
Eğer ömrüm vefa ederse o günleri görürsem, anne olursam bakıma ihtiyacım olduğunda bakım evine giderim. Geline ve oğluma parazit olmam. Kimseye yük olmam.

benim annem de böyle diyor. Huzur evi bulmuş babam ölürse oraya gidicekmiş. Babam da yaşlı ve hasta anneme göre. Yav hehe diyorum kesin bırakırım.
 
Evet gerçekten. Ben de de resmen fobi. Etrafımda bu sebepten dolayı çok mutsuz evlilikler görüyorum bu da beni korkutuyor. Aile içerisinde de çok mutlu değilim, evlenince kendi evimde huzurlu olmak istiyorum. Bir 30 yılda kaynana huzursuzluğu çekemem, ömrüm bitecek
Bunun en garantisi hiç evlenmemek
Bende hiç sevemedim kaynanami
Asiri huysuz ki bende evlenmeden önce en çok korktuğum kaynanaydi
Basima geldi
Neden korkarsan başına geliyor
Bunu yasamadan bilemezsin
Hiç bu riske girmeyeceksin ya da
 
Benimde kaynana fobim var. Çevremde kaynana yüzünden boşanan çok var. Özellikle bu yüzden evliliği düşünmüyorum. Annem babaannemden çok çekti. Erken yaşta kanser olup öldü. Anne babası hayatta olmayan yani benim gibi birini bulursam belki evlenirim. Kaynanalar herkesin fobisi zaten, çok iyi biri olsa bile.
öyle düşünmeyin yalnızmışsınız anne babası çok kardeşi olan kalabalık bir aileyle olmak eminim size daha iyi gelecektir. Çocuğunuz annane tanımayacak bari babaannesi olmuş olacak. Şu an yok ama evlenirken çocuğunuz olduğunda aile büyüklerine ihtiyacımız olacak. Herkes sizin babaneniz değil. O travmayı atmanız lazım. Oğlunu seven bir kadın gelinine de kızı gibi davranır.
 
Evet gerçekten. Ben de de resmen fobi. Etrafımda bu sebepten dolayı çok mutsuz evlilikler görüyorum bu da beni korkutuyor. Aile içerisinde de çok mutlu değilim, evlenince kendi evimde huzurlu olmak istiyorum. Bir 30 yılda kaynana huzursuzluğu çekemem, ömrüm bitecek

neden 30 yıl? 50 yaşında yalnız kalsa emin olun sizin evinizde sığıntı gibi yaşamak istemez. Ancak elden ayaktan düştüklerinde gelirler. Çok saçma değil mi 50 yaşında bir kadının gelip sizin eve yerleşmesi 30 yıl yaşaması.
Çok takıntı yapmışsınız.
 
öyle düşünmeyin yalnızmışsınız anne babası çok kardeşi olan kalabalık bir aileyle olmak eminim size daha iyi gelecektir. Çocuğunuz annane tanımayacak bari babaannesi olmuş olacak. Şu an yok ama evlenirken çocuğunuz olduğunda aile büyüklerine ihtiyacımız olacak. Herkes sizin babaneniz değil. O travmayı atmanız lazım. Oğlunu seven bir kadın gelinine de kızı gibi davranır.
Haklı olabilirsiniz ama şanssız bir insanım. Kesin çok kötü biri denk gelir. Hayatta hiç birşey istediğim gibi olmadı.
 
neden 30 yıl? 50 yaşında yalnız kalsa emin olun sizin evinizde sığıntı gibi yaşamak istemez. Ancak elden ayaktan düştüklerinde gelirler. Çok saçma değil mi 50 yaşında bir kadının gelip sizin eve yerleşmesi 30 yıl yaşaması.
Çok takıntı yapmışsınız.
Zaten şuan 70 e yakın
 
Erkek arkadasın böyle olacak diye bir şey mi dedi yoksa sadece kendi kurduklarına göre mi endişeleniyorsun?
 
Merhabalar,
Öncelikle herkese iyi akşamlar. Tuhaf bir durumdayım. Sanırım takıntı haline getirdiğim bir durum, desteklerinizi rica ediyorum.
Yakın zamanda ciddi adım atmayı planladığım bir ilişkim var. Erkek arkadaşım, anlayışlı, düzgün, ilgili ve sevgi dolu biridir. Sanırım sorun benim takintimda.
Erkek arkadaşım bir bakanlikta memur ve ailesinden çok ayrı bir şehirde yalnız yaşıyor. Tayini istediğimiz şehre alınana kadar da o şehirde yaşayacak. Tayin dönemi geldiğinde de ailesinin olduğu şehire dönme fikri yok. Ailesinin de böyle bir talebi yok. İkimizin ortak kararı bir şehire yerleşeceğiz.
Anne ve babasının yakının da kızı, oğlu ve akrabaları var. Fakat ailenin son çocuğu olduğu için kültürel olarak anne babanın sorumluluğu biraz onda gibi (çok tuhaf ama öyle). Tabi uzakta olduğu için bu kültür çok sürüyor gibi değil haliyle. Oradaki abisi ve ablalari daha etkin bir rolde bu durumda.Bizim tayin istemeyi düşündüğümüz şehirde de üç kiz kardeşi yaşıyor, evliler.
Şuan için herkes kendi evinde barkinda. Anne ve babasının yanında yakınında çocukları, akrabaları, torun, torbaları var. Bana şaşıracaksınız belki ama aklımda hep şu var, allah gecinden versin babasına veya annesine bişi olursa, ardında kalan gelir bende kalırsa ?
Kültürel olarak sorumluluk onda gibi, her ne kadar pratik yaşamda yer bulamamışsa da. Ben özellikle kaynana ile aynı evde yaşayacak biri değilim. Kendi ailem ile de birtakim sorunlarım var bu nedenle evlenince kendi evimde eşimle kendi huzurumu kurmak istiyorum. Ayrıca çalışıyorum, evime gelip birine bakacak bir yapım yok. Bu güne kadar çok zorluk çektim, hayatımi artık kimseye bağlı olmadan sevdiğim insan ile özgürce yaşamak istiyorum ama aklımda hep bu konu var.
Ailenin biraz özgür yasayani ve tek memur olanı. Bu nedenle tek istekleri evlenmesi yalnız kalmamasi. Ailenin şuan da başka beklentisi yok gibi ama aklımda hep ileride özellikle kaynana ile yaşarım korkusu var. Özellikle annesine düşkündür, yarın bir gün birinin vefatında ( allah gecinden versin) böyle bir durumda gelsin bizde kalsın der gibi geliyor. Tabi kadın veya adam ordaki düzenine alışkın, gelirler mi bilmem ama kızlarımız da var o şehirde diyip alıştıkları yerden gelirler mi diyorum. Tanışma esnasında mesafeli olmayı bile düşünüyorum. Çok severlerse bu ihtimal de iyice artar, pek isinmazlarsa gelmek de istemezler diyorum.Ben takıntı yaptım bunu sanırım, doğru dusunmemi sağlar mısınız ? Teşekkürler
Gerçekten yazdıklarınızı hayretle okudum. Daha evlenmeden bu şekilde düşünmeniz bana çok abes geldi. Bahsettiğiniz kişi bir anne eşinizin annesi. Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin ama aynı durum sizin anneniz için de geçerli olabilir. Eş adayınızın aynı sizin gibi düşündüğünü bilseniz ne hissedersiniz çok merak ediyorum. Herşeyi geçtim siz de bi gün yaşlanacaksınız. Birinin hakkınızda bu şekilde düşünmesini ister misiniz. Bence biraz empati yapın. Sadece varsayım bu söyledikleriniz olmayadabilir ama düşünce yapınız değiştirmeniz gerekiyor bence
 
Erkek arkadasın böyle olacak diye bir şey mi dedi yoksa sadece kendi kurduklarına göre mi endişeleniyorsun?
Ailesinin sorumluluğunun kendisinde olduğuna yönelik söylemleri var ama bizde kalacaklar gibi bir şey demedi. İlk zamanlarda da bu yana da bayağı değişim gösterdi fikirleri, ilerleme var ama bılmiyorum tabi. Biraz kendi kurduklarim biraz aile yapısı
 
Merhabalar,
Öncelikle herkese iyi akşamlar. Tuhaf bir durumdayım. Sanırım takıntı haline getirdiğim bir durum, desteklerinizi rica ediyorum.
Yakın zamanda ciddi adım atmayı planladığım bir ilişkim var. Erkek arkadaşım, anlayışlı, düzgün, ilgili ve sevgi dolu biridir. Sanırım sorun benim takintimda.
Erkek arkadaşım bir bakanlikta memur ve ailesinden çok ayrı bir şehirde yalnız yaşıyor. Tayini istediğimiz şehre alınana kadar da o şehirde yaşayacak. Tayin dönemi geldiğinde de ailesinin olduğu şehire dönme fikri yok. Ailesinin de böyle bir talebi yok. İkimizin ortak kararı bir şehire yerleşeceğiz.
Anne ve babasının yakının da kızı, oğlu ve akrabaları var. Fakat ailenin son çocuğu olduğu için kültürel olarak anne babanın sorumluluğu biraz onda gibi (çok tuhaf ama öyle). Tabi uzakta olduğu için bu kültür çok sürüyor gibi değil haliyle. Oradaki abisi ve ablalari daha etkin bir rolde bu durumda.Bizim tayin istemeyi düşündüğümüz şehirde de üç kiz kardeşi yaşıyor, evliler.
Şuan için herkes kendi evinde barkinda. Anne ve babasının yanında yakınında çocukları, akrabaları, torun, torbaları var. Bana şaşıracaksınız belki ama aklımda hep şu var, allah gecinden versin babasına veya annesine bişi olursa, ardında kalan gelir bende kalırsa ?
Kültürel olarak sorumluluk onda gibi, her ne kadar pratik yaşamda yer bulamamışsa da. Ben özellikle kaynana ile aynı evde yaşayacak biri değilim. Kendi ailem ile de birtakim sorunlarım var bu nedenle evlenince kendi evimde eşimle kendi huzurumu kurmak istiyorum. Ayrıca çalışıyorum, evime gelip birine bakacak bir yapım yok. Bu güne kadar çok zorluk çektim, hayatımi artık kimseye bağlı olmadan sevdiğim insan ile özgürce yaşamak istiyorum ama aklımda hep bu konu var.
Ailenin biraz özgür yasayani ve tek memur olanı. Bu nedenle tek istekleri evlenmesi yalnız kalmamasi. Ailenin şuan da başka beklentisi yok gibi ama aklımda hep ileride özellikle kaynana ile yaşarım korkusu var. Özellikle annesine düşkündür, yarın bir gün birinin vefatında ( allah gecinden versin) böyle bir durumda gelsin bizde kalsın der gibi geliyor. Tabi kadın veya adam ordaki düzenine alışkın, gelirler mi bilmem ama kızlarımız da var o şehirde diyip alıştıkları yerden gelirler mi diyorum. Tanışma esnasında mesafeli olmayı bile düşünüyorum. Çok severlerse bu ihtimal de iyice artar, pek isinmazlarsa gelmek de istemezler diyorum.Ben takıntı yaptım bunu sanırım, doğru dusunmemi sağlar mısınız ? Teşekkürler
Gelin daha ata bile binmeden ya nasip diyor ama neyse
 
X