- 30 Ocak 2011
- 1.717
- 62
- 363
- Konu Sahibi Rabbulbeyt
-
- #41
Hepinize çooook teşekkür ederim..ben şuan çok mutluyum..Tabiki bıdığım aklıma geldikçe hala gözümden yaş sızıyor ama bugün harika bir şey oldu...
3.sayfada resmini koyduğum ve mayıs ayında bulup ölümden kurtardığım kediyi bugün buldum..Haziran
ayında köye gitmiştim..geldikten sonra kocaman olmuş halini bir kere görmüştüm sonra kayboldu gitti..bende öldüğünü falan duyarım diye korkudan araştırmadım..bilmiyim daha iyi dedim..ama içimden bi ses köpek boğmuştur, araba ezmiştir diyordu..
Bugün veterinere gidip bebişimden kalan eşyaları aldım..dönerken eskiden bulunduğu apartmanın karşı caddesinde başka bir apartmanın bahçesinde kediler gördüm..biraz sevsem diye düşündüm..çocuklarımla bahçeye girdim..bir baktım MUŞİ..Nasıl sevindim anlatamam..sevdim ağladım sevdim ağladım..kocaman olmuş..arkadaşlarıda var..belliki apartmandan iyi bakılıyolar..
Resmen Yüce Rabbim teselli olsun diye karşıma çıkardı..onun yaşadığını görmek, bana moral oldu..
bu küçüklüğü
Eki Görüntüle 540787
bu da bugünkü haliEki Görüntüle 540788
nasıl sevimli pisicanlar bunlar
Bazen küçük cocuklar bir yerden düşünce kafasını ,kolunu çarpar ve tabii canı yandığı ve korktuğu için ağlamaya ,çığlık atmaya başlar ya .Anne baba da 'eyvah canı yandı ,korktu ,şimdi uzun ,uzun ağlayacak ,bağıracak ,uzun süre susmayacak 'diye düşünerek ' acımadı acımadı ,geçti geçti ,bitti artık ,aaa yeter acımıyo , tamam sus bir şey yok ' derler olayı söndürmek ,küçültmek için. Belki anne babanız da şimdi kız çok üzülecek,ağlayacak ,hem onun hem bizim tadımız kaçacak diye kendilerince olayı geçiştirmek adına sizi bu ruh halinden çıkarmak için böyle davrandılar.
10 gün önce annesinden ayrılmış bir yavru kedi buldum..aldım temizledim..karnını doyurdum..Aldığım yerde iki kişi o kedinin iki gündür orda bağırdığını söylediler..iki gündür aç bir kediye göre karnı baya şişti..ve yürümüyordu..sürekli arka ayaklarının üstüne çöküyordu..
Ertesi gün hemen veterinere götürdüm..gayet sağlıklı olduğunu korkudan yürümediğini söyledi..siz bunu bi kaç gün daha bakın yine yürümezse getirin dedi..
ve söylediği gibi de oldu bir gün sonra yavaş yavaş yürümeye başladı..herşey gayet iyi gidiyordu..sağlıklı görünüyordu..veterinerden aldığım toz kesi sütünü sulandırarak besliyordum..kakasını çişini sorunsuz yapıyordu..hatta koyduğum koliden kendi kendine çıkmaya bile başlamıştı..
Bu arada annem babam başta olmak üzere kime söylesem dalga geçmeye başladılar..başka işimmi yokmuş..BIRAKSAYDIM DA ÖLSEYMİŞ..bunla uğraşana kadar Üçüncüyü doğursaymışım ya..(bu arada annem ve babam köyde hersene 4-5 kedi bakarlar..telefon ettiğimiz zamanda yarım saat kedilerin yaptıklarını anlatırlar..buna rağmen yani)
Ben pazar günü annemlarle Adapazarına ablama gittim..kedişimide yanımda götürdüm tabii..bunla bile dalga geçtiler..neyapçaktım evde yalnızmı bırakıcaktım..(bu aradada beni kedim var diye almayan metro turizmi feci şekilde kınıyorum..bidahada binmem metroya)
Cuma günü eve döndüm ama kedişim hiç kıpırdamıyordu..hiç süt için ağlamadı koliden çıkmaya çalışmadı..akşama kadar çıtı çıkmadı..bende yolda üşüttümü acaba dedim..derken gözü iltihaptan kapandı..bu sabah ona çay pansumanı yaparken hiç çıtı çıkmadan avucumda durdu..o suyu sevmeyen kedi hiç bana karşı koyamadı..
Ve ben salak gibi ne yaptım..tüm bakımlarını yapıp karnını doyurduktan sonra bayram ziyareti için teyzeme gittim..annemle babamda ordaydı..bizde burdan sana gelcez dediler..Ben sürekli hadi kalkalım kedim hasta evde dedikçe herkes gülüp durdu..sinirlerim öyle bozulduki en sonunda kalkıp giyindim annemlerde kalkmak zorunda kaldı..
Eve gelince bir baktım kedicik kanlı bir idrar yapmış..4 bacağını ileri uzatmış yatıyor..hemen elime aldım..zangır zangır titriyordu..görmeniz lazım..annem çok kedi baktığı için hemen anladı..bırak onu o ölüyo dedi..Ben hemen internetten yakın bir acil veteriner kliniği buldum..Bir yandan ağlıyorum tabii..hemen yerini tarif ettiler babamla taksi tutup gittik..Görür görmez iç parazit dediler..hemen iğne yaptılar..o titremede krizmiş..krize girmiş bu kedi..artık yapıcak bir şey yok yoğun bakıma alıp yaşama tutunmasını beklicez dediler..
Kedişimi oraya emanet edip ağlayarak eve döndük..annemde babama 'sen bunu götür doktora' diyor..Aradan ikisaat geçti veterinerden telefon geldi..üzgünüm kurtaramadık ama asıl krize burda girdi bunu görmemeniz iyi oldu dedi veteriner..gerisiyle ben ilgilencem dedi..Gömeceğini söyledi..
bir yandan ağlıyorum bir yandanda benden başka ağlayan olmadığı için kendimi tutmaya çalışıyorum..boğazıma bir düğüm oturdu..Eşim köydeydi kurban için gitmişti..arardım onla konuştum..sağolsun o destek oldu bana Hatta harcadığım paralara bile biziçok aşmasına rağmen çıt çıkarmadı..sen elinden geleni yaptın için rahat olsun dedi..
Kusura bakmayın çok uzun oldu ama şuan dertleşmeye çok ihtiyacım vardı..anlatırken hem ağladım hem rahatladım..
Allah kimseye böyle acı yaşatmasın..senelerce baktıkları hayvanları kaybedenler nasıl dayanıyor?
Çok üzgünüm çook...
10 gün önce annesinden ayrılmış bir yavru kedi buldum..aldım temizledim..karnını doyurdum..Aldığım yerde iki kişi o kedinin iki gündür orda bağırdığını söylediler..iki gündür aç bir kediye göre karnı baya şişti..ve yürümüyordu..sürekli arka ayaklarının üstüne çöküyordu..
Ertesi gün hemen veterinere götürdüm..gayet sağlıklı olduğunu korkudan yürümediğini söyledi..siz bunu bi kaç gün daha bakın yine yürümezse getirin dedi..
ve söylediği gibi de oldu bir gün sonra yavaş yavaş yürümeye başladı..herşey gayet iyi gidiyordu..sağlıklı görünüyordu..veterinerden aldığım toz kesi sütünü sulandırarak besliyordum..kakasını çişini sorunsuz yapıyordu..hatta koyduğum koliden kendi kendine çıkmaya bile başlamıştı..
Bu arada annem babam başta olmak üzere kime söylesem dalga geçmeye başladılar..başka işimmi yokmuş..BIRAKSAYDIM DA ÖLSEYMİŞ..bunla uğraşana kadar Üçüncüyü doğursaymışım ya..(bu arada annem ve babam köyde hersene 4-5 kedi bakarlar..telefon ettiğimiz zamanda yarım saat kedilerin yaptıklarını anlatırlar..buna rağmen yani)
Ben pazar günü annemlarle Adapazarına ablama gittim..kedişimide yanımda götürdüm tabii..bunla bile dalga geçtiler..neyapçaktım evde yalnızmı bırakıcaktım..(bu aradada beni kedim var diye almayan metro turizmi feci şekilde kınıyorum..bidahada binmem metroya)
Cuma günü eve döndüm ama kedişim hiç kıpırdamıyordu..hiç süt için ağlamadı koliden çıkmaya çalışmadı..akşama kadar çıtı çıkmadı..bende yolda üşüttümü acaba dedim..derken gözü iltihaptan kapandı..bu sabah ona çay pansumanı yaparken hiç çıtı çıkmadan avucumda durdu..o suyu sevmeyen kedi hiç bana karşı koyamadı..
Ve ben salak gibi ne yaptım..tüm bakımlarını yapıp karnını doyurduktan sonra bayram ziyareti için teyzeme gittim..annemle babamda ordaydı..bizde burdan sana gelcez dediler..Ben sürekli hadi kalkalım kedim hasta evde dedikçe herkes gülüp durdu..sinirlerim öyle bozulduki en sonunda kalkıp giyindim annemlerde kalkmak zorunda kaldı..
Eve gelince bir baktım kedicik kanlı bir idrar yapmış..4 bacağını ileri uzatmış yatıyor..hemen elime aldım..zangır zangır titriyordu..görmeniz lazım..annem çok kedi baktığı için hemen anladı..bırak onu o ölüyo dedi..Ben hemen internetten yakın bir acil veteriner kliniği buldum..Bir yandan ağlıyorum tabii..hemen yerini tarif ettiler babamla taksi tutup gittik..Görür görmez iç parazit dediler..hemen iğne yaptılar..o titremede krizmiş..krize girmiş bu kedi..artık yapıcak bir şey yok yoğun bakıma alıp yaşama tutunmasını beklicez dediler..
Kedişimi oraya emanet edip ağlayarak eve döndük..annemde babama 'sen bunu götür doktora' diyor..Aradan ikisaat geçti veterinerden telefon geldi..üzgünüm kurtaramadık ama asıl krize burda girdi bunu görmemeniz iyi oldu dedi veteriner..gerisiyle ben ilgilencem dedi..Gömeceğini söyledi..
bir yandan ağlıyorum bir yandanda benden başka ağlayan olmadığı için kendimi tutmaya çalışıyorum..boğazıma bir düğüm oturdu..Eşim köydeydi kurban için gitmişti..arardım onla konuştum..sağolsun o destek oldu bana Hatta harcadığım paralara bile biziçok aşmasına rağmen çıt çıkarmadı..sen elinden geleni yaptın için rahat olsun dedi..
Kusura bakmayın çok uzun oldu ama şuan dertleşmeye çok ihtiyacım vardı..anlatırken hem ağladım hem rahatladım..
Allah kimseye böyle acı yaşatmasın..senelerce baktıkları hayvanları kaybedenler nasıl dayanıyor?
Çok üzgünüm çook...
Seni okadar iyi anlıyorumki 2 tane kedimi kaybettim ben 2 sene bakmıştım onlara.Öyle böyle ağlamak değildi benimki..Burdaki insanlar beni yadırgayabilirler ama ben onun tüylerini sakladım.Onları bakıp bakıp ağladım günlerce..Benki kediyi korkayanı anlıyodum ama sevmeyeni evime dahi sokmuyodum.Düşünün aynı tabaktanyemek yerdik.İnsanlarla hayvanları kıyaslamayın lütfen.Çok ayrı bişey bu.Bana gülenler oldu yüzlerine dahi bakmadım.Ailemden biriydi.Ama anlamaz seni kimse..O hayvandan öte bişeydi benim için.Kimseye derdini anlatmaya değmez heleki seni anlamayan birilerine hiç anlatma sinirlerini bozarsın boşuna...Çok üzüldüm inanki başın sağolsun.Kedim geldi bi anda aklıma sana en iyi gelen şey istermmisin bilmiyorum kedi sahiplen okadar iyi gelirki..Tekrardan başın sağolsun çok çoook üzüldümmm
Öncelikle başınız sağolsun. Ama şunu unutmayın hiçbir zaman, bazı insanlar gerçekten hayvan sevgisini ve sorumluluğunu anlamazlar, o yüzden çok takılmayın o insanlara ve dediklerine.
Bizim bir muhabbet kuşumuz vardı ve 6 yıl boyunca bizleydi. O kadar alışmıştı ki omzumuzda kapıya çıkardık yine de kaçmazdı. Bir gün bir kaza sonucu kaçtı ve yolunu kaybetti... O günden sonra bir daha da göremedik onu. O akşam içim pare pare ağlamıştım, ondan sonra da bir daha hiç bir muhabbet kuşunu o kadar sevemedim... Şimdiyse bir kedimiz var, birkaç aylıkken geldi bize ve şuan 8 yaşında, annemin hayvan tüyüne alerjisi çıkmasına rağmen kediyi evden gönderemedik, siz düşünün artık gerisini... Ona yarın öbür gün Allah korusun bir şey olması durumunda ne yaparım düşünmek bile istemiyorum... :26:
Demem o ki sizi gayet iyi anlıyorum. İsterseniz başka muhtaç bir kediyi büyütüp sahiplenebilirsiniz, hem de zavallıcığın bir yuvası olmuş olur.
İşte bundan korkuyorum..alırım büyütürüm ölünce naparım nasıl dayanırım..başınız sağolsun..kedinizede sağlıklı bir ömür diliyorum..
Kedi onlar için sadece kedi yada hayvanlar bazıları için sadece hayvan, oysa hayvan severler için anlatmak mümkün değil zaten anlatılmaz yaşanır. Siz elinizden geleni yapmışsınız üzülmeyin. Bende bir hayvan severim eşim nefret ederdi hatta korkardı taki evimize kedi alana kadar nasıl bir hayvan sever oldu anlatamam.
Geçen hafta eve dönerken sokak köpeğiydi araba çarptı ana caddede peşinden gelen arabada görmedi ezdi. Herkes toplandı başına hemen veteriner falan aradık genç bir kız ağlamaya başladı merkalı kalabalık baktılarki bunca telaş bir köpek için herkes dağıldı 3 kişi kaldık başında köpek öldü orda, Hayvanlar koruma derneğine ulaştım saatlerce sonra bari gelip alınki burda kalmasın sağolsun aldılar.2 gün gelemedim kendime. Benim için o an o caddede ezilen hayvanın insandan hiçbir varkı yoktu, onlarda bir can taşıyor sonuçta.
cok uzuldum canim gercekten de, her ne kadar benim basima gelmediyse de esimin basina geldi hem de daha kotusu. cocuk yasta ona bir kedi alinmis, 15 yil boyunca hic ayrilmamislar. baktigim her eski fotografta esimin kucaginda o kedi var, resmen aile olmuslar evcil hayvan ve sahip iliskisi degil bu. cocukluktan birlikte buyudukleri icin aralarinda inanilmaz bir bag olusmus.
2.5 yil kadar once kediye kanser teshisi kondu ve de artik yapilacak fazla bir sey olmadigi soylendi. ilaclarla yasama suresi uzatildi birkac ay ama artik son donemlerinde o kadar cok aci cekiyordu ki artik dayanamadilar ve de veterinere goturduler uyutmak icin. bu 2 yil once oluyor ve esim hala kendine gelemedi o olaydan sonra. uyutulma esnasinda da esim kedisine simsiki sarilmis, eve sarilarak donduler ve kendi elleriyle gomdu. bahcemizin arka kosesinde de kucucuk mezari var. ilk 2-3 gun evden hic cikmadi. butun gun yatakta yatip diger kedimize sarilip aglardi. cim bicmek icin bile bahceye cikmadi cok uzun bir sure. cikarsa aglayarak geri donuyordu. icimden bir parca da kopup gitti yerini hicbir sey dolduramayacak derdi. sanki oz oglu olmus bir baba gibiydi. inanci bile sarsildi bir donem bu yuzden. ondan sonraki aylar boyunca haftada en az 1-2 kez bu konu kesin acilir ve esim bana sarilip cocuk gibi aglardi(
"koca adam kedi icin aglar mi" diye dalga gecen de oldu tabi. hayvan sevgisinin ne demek oldugunu bilmeyen insanlardan cidden uzak olmak istiyorum... zaten o donem ailecek gorustugumuz birkac arkadasimizi hayatimizdan cikardik bu sebepten oturu.
ama ben bile hayvanlari bu kadar sevmeme ragmen bana bu kadar yakin olan birini hic kaybetmedigim icin onun ne hissettigini - cok istesem de - 100% anlayamiyorum malesef bu mumkun degil.
neyse, son 4-5 aydir bu konu hic acilmadi artik zaman etkisini gosteriyor.
Okurken çok üzüldüm gözlerim doldu..Eşinize baş sağlığı diliyorum..unutulcak bişey değilki unutamaz..mutlaka sızısı kalıcaktır..Arkadaşı,kardeşi..
Dünde annem gençkızken 9 sene baktığı kedisinin ölümünü anlattı..iki gün can çekişmiş..annem tam bir sene ağladım diyor..ve dün bile anlatırken gözyaşlarını tutamadı..beraber ağladık..düşünün üzerinden 50 sene geçmiş..Hala sızlatıyo içini..bende dayanamıyorum işte..buyüzden evde bakmak istemiyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?